Foto
Nico, Tanya, Cindy en Karen kochten in Mei 2008 een te restaureren Masia in Tirig
Inhoud blog
  		• Sneeuw...
  		• Ons plan
  		• Gekke trip
  		• Het gevoel
  		• Spaanse hulp
  		• Gilles en motorcross
  		• Op "Los Indianos"
  		• Dip
  		• Aan de slag
  		• Kater
  		• Grote vakantie
  		• Bedankt...
  		• Nog meer Chaos
  		• Afscheid van de Masia
  		• Werfverslag
  		• Toen waren we plots met 18
  		• Toch niet weer ?
  		• Chaos
  		• Hotel 'Aeroport'
  		• Lijst afgewerkt
  		• Terug op Spaanse bodem
  		• Een wonder
  		• Van droom naar nachtmerrie
  		• Bouwen aan dromen
  		• Als zigeuners op weg
  		• een droom die werkelijkheid wordt
  		• Alles begint met een droom
    Zoeken in blog

    Blog als favoriet !
    Vakantiewoning in Tirig

    01-08-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spaanse hulp
    De tweede zondag hadden we net zoals de eerste zondag stevig doorgezakt. Gelukkig hoorde ik de maandag om 8 uur de telefoon :  het waren onze Spaanse aannemers die aan het huis op ons stonden te wachten. Begin maar eens een telefoongesprek met een halve kater en de beperkte spaanse woordenschat die wij hebben.... "En demi hora nosotros vamos a la Masia." Terwijl we vliegensvlug in onze kleren schoten hoopten we dat ze begrepen hadden wat we wilden zeggen en dat ze niet zouden vertrokken zijn als we aankwamen. Oef, Manolo, Marc en Fannie stonden  er nog. Ze begonnen al met ons te lachen omdat we te laat waren ...de trend was gezet. We hebben het enorm getroffen met onze spaanse werkmakkers. Ze hadden gevoel voor humor, waren enorm gedreven en werkten keihard door. Onze siësta 's middags konden we ook op onze buik schrijven want die mannen werkten alle dagen 9 uren door.
    We zagen het werk vooruitschieten.

                     
    We hadden eindelijk terug een dak                                                 Ons spaans was niet dat maar op die week tijd
                                                                                                          lukte het al aardig om ons verstaanbaar te maken 

            

    Platen en biplex                                                                       daarop een isolerende chape


           

    het zijn gerecupereerde pannen die terug op de traditionele manier moeten geplaatst worden.
    We waren toch blij dat we dat overgelaten hadden aan iemand met kennis van zaken. Onze vriend Manolo
    zei verschillende keren " Me gusta mucho" (het stond hem dus aan). Hij was gecharmeerd door het feit
    dat we alles zo origineel mogelijk wilden doen.


              

    We waren dolgelukkig om terug pannen op ons dak te zien liggen.     Nico en Cindy vonden zelfs nog  de tijd om in de bestaande 
                                                                                                            raamopeningen ramen te plaatsen. 

    Het plaatsen van de pannen was een zeer arbeidsintensief werk waar veel meer tijd in kroop dan we dachten. De pannen lagen er dus maar voor de helft op toen we vertrokken. Maar Manolo en zijn bende zouden de week daarop de klus afwerken. Marc, de zoon van Manolo had zelfs een "carpenteira" gevonden die onze bestaande voordeuren zou restaureren en namaken met planken van kapotte deuren.

    Als alles volgens plan verlopen is is ons huis nu water- en winddicht.
    Yoehoe ons huis is terug een huis !


    Tanya

    01-08-2009 om 00:00 geschreven door Eén van de vier  
    28-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gilles en motorcross



       
    Al van toen Gilles nog klein was wil hij maar 1 ding : Motorcross. Natuurlijk net die sport waar ik mij totaal niet kan in vinden. Ik doe dus al van zijn 6 jaar verwoede pogingen om voor hem een sport te zoeken;. Voetbal, basketbal, turnen, judo, tennis : hij heeft het allemaal gedaan. Alles was goed voor mij als het maar geen motorcross was. Een 2-tal jaar terug, na een gesprek met mijn schoonzus ben ik dan bezweken. Ze liet mij inzien  dat deze sport voor Gilles wel eens DE uitlaatklep kon zijn en dat het tijd werd om mijn angsten opzij te zetten. 
    Sindsdien heeft hij zijn sport gevonden en het is inderdaad de ideale uitlaatklep voor hem maar vooral : het maakt hem gelukkig.


     




    Spanje het motorcrossland bij uitstek.  In een straal van 20 km rond ons huis zijn er al 4 cross-parcours.
    Spanje is op dat gebied voor Gilles het paradijs.


    Tanya

    28-07-2009 om 00:00 geschreven door Eén van de vier  
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op "Los Indianos"

    ..

     

    De caravan stond nog bij ons huis op de'n berg en hadden we de eerste dag naar de camping getrokken om er Marlies, Gilles en Gaëlle te slapen te leggen. Ik had hem uitgewassen en volledig geïnstalleerd voor de kids. De eerste dag kwam Marlies in paniek aangelopen : Gilles was door een beest gebeten en was compleet aan het flippen. Hij was aan zijn keel en borst tot 4 maal toe gestoken door een wesp. Bij inspectie van de caravan constateerden we dat er een wespennest zat achter één van de kastjes. 's Nachts waren de beestjes mooi stil maar overdag bij die hitte waren ze natuurlijk actief geworden. Gelukkig is er op de camping een hulppost van de brandweer (ze inspecteren het gebied voor bosbranden). De brave mensen hebben het nest dan weggenomen. Resultaat : Nico en Tanya verhuisden naar de caravan want Gilles zag het niet meer zitten om daar te slapen, wat normaal is natuurlijk. Zo verhuisden we van matras op de grond naar luchtmatras in caravan. 

     

    Aude had geen last van de vettige douches, die had gewoon haar eigen bad mee.

     

    Na 1 week keerden Marlies en Gaëlle met het vliegtuig terug huiswaarts want ze vertrokken de week daarop op Chirokamp. De caravan was dan niet meer nodig, werd terug naar de'n berg getrokken en alles werd geïnstalleerd rond de chalets.

      Onze fantastische buitenkeuken !

     

    28-07-2009 om 00:00 geschreven door Eén van de vier  
    27-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dip
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik moet eerlijk toegeven dat deze vakantie ook de eerste twijfels opdoken. Op een avond hadden we afgesproken met een koppel in San Mateu. Deze mensen waren ons op het spoor gekomen via deze weblog. het leek ons wel leuk om eens af te spreken om wat ervaringen uit te wisselen. Zij hadden een dorpshuis gekocht omdat naar eigen zeggen masias teveel risico's inhielden. Volgens hen zag het er niet zo goed uit voor ons : de gemeente zou een restauratie nooit goedkeuren omdat onze grond minder is dan 10.000 m², het immobiliënkantoor waaraan we gekocht hadden waren oplichters en ondertussen failliet, we zouden verplicht worden om onze eigen waterbron te boren, enzoverder....
    Ik was enthousiast op onze afspraak verschenen maar tegen de tijd dat we afscheid namen stond het schreien mij nader dan het lachen. Nico en Cindy waren ervan overtuigd dat ze het mis hadden en waren er vree gerust op dat alles ok was. Ik kon die nacht de slaap niet vatten en voor het eerst stelde ik ons impulsief gedrag serieus in vraag. los van dit alles hadden Gaëlle en ik veel last van de hitte maar vooral van het feit dat we geen afkoeling vonden. Chalet en caravan waren meer zweethutten. Op het warmste van de dag, tussen 14u en 17u, was het zwembad op de camping gesloten. Doordat ik de eerste week op de camping bleef met Karen en de kinderen waren we een beetje ons gevoel met het huis kwijt en begon ik aan alles te twijfelen. Met weemoed dacht ik aan ons huis in Frankrijk met alle comfort en een heerlijk groot zwembad. Na jaren van verbouwen is het huis in de Auvergne eindelijk af en wat doen wij ??? We verhuren het en beginnen een nog veel groter project. Een mens zou zich voor minder beginnen afvragen waar men mee bezig is nietwaar ?
    Door de verhalen van Elia zijn we wel tot actie overgegaan en hebben via haar een afspraak gemaakt met de gemeentearchitecte van Tirig. We hebben haar ontmoet in Castellon. Daar kregen we positief nieuws : we mochten gewoon verder doen maar best wel een plannetje binnensteken bij de gemeente. Ze garandeerde ons dat we zeker de nodige vergunningen zouden krijgen. We waren danig opgelucht dat we onszelf trakteerden op een heerlijke dure lunch in een poepchic hotel.
    Al mijn twijfels verdwenen als sneeuw voor de zon. Weg dip...Hello Happy thoughts !


    Tanya

    27-07-2009 om 00:00 geschreven door Eén van de vier  


    Archief per week
  		• 14/12-20/12 2009
  		• 23/11-29/11 2009
  		• 26/10-01/11 2009
  		• 03/08-09/08 2009
  		• 27/07-02/08 2009
  		• 20/07-26/07 2009
  		• 13/07-19/07 2009
  		• 20/04-26/04 2009
  		• 13/04-19/04 2009
  		• 06/04-12/04 2009
  		• 09/03-15/03 2009
  		• 22/12-28/12 2008
  		• 10/11-16/11 2008
  		• 04/08-10/08 2008
  		• 21/07-27/07 2008
  		• 02/06-08/06 2008
  		• 03/03-09/03 2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Wij zijn  onze werkmieren zeer dankbaar :
    Foto
    Ilse (kneusje)
    Foto
    Robby (Wobby)
    Foto
    Filip en Veronique (De Snuitekes)
    Mijn favorieten
  		• Webcam San-Mateu
  		• Weersvooruitzichten


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs