Ik zou zo graag aan elk van jullie eens laten voelen hoe wij ons voelen als we na een tijd in België de oprijlaan naar het huis oprijden. Lachend, enthousiast, zenuwachtig, benieuwd, onbezonnen, gelukkig. Ik kan het het best vergelijken met het terugzien van een geliefde na lange tijd. Wij delen met ons vieren eenzelfde gevoel en dat maakt wat we hier ervaren zo uniek. Voor sommigen is het waarschijnlijk moeilijk te vatten dat wij zo tekeer gaan voor een hoop stenen. Toppunt van materialisme ? Zeker niet ! Het gaat niet om het verwerven van een eigendom maar om het durven gaan voor waar we in geloven , de vriendschap, de samenhorigheid, het samen werken, leven en beleven. De droom waar we het steeds over hebben is geen bezit maar een gevoel !