Deze morgen op tijd de wekker gezet voor de TGV richting Milaan... ja lap niks 'au revoir' France, Julie et Sasha. De wegen zijn op dit moment een ijsbaan, auto's staan stil want ze kunnen de berg niet op. Dus de mama van Julie (slim als ze is) heeft het zekere voor het onzekere genomen en we zijn teruggekeerd. Samenvatting: il fait froid ici à la douce france en we zitten vast! Misschien dat het seffens beter wordt en begint te dooien of wie weet zijn de Franse strooiers snelle mannen en halen we de trein van één uur. Ja reizen, het avontuur ... We gaan nog veel onverwachte dingen tegenkomen, dus we nemen het zoals het komt (wijs als we zijn ).
allee hopelijk hebben we binnenkort minder tijd...
PS we hebben beslist na 2 dagen medemama te zijn... kindjes zijn zeer mooi voor een tijdje, maar onze moedergevoelens zijn op dit moment toch al weer een beetje uitgedoofd (sorry papa's).
Al een storende factor voor Tine: ik heb al helemaal de neiging om continu Frans te spreken. Mais en fait elle aussi commence à me répondre en français
jaja, dag 1 en we zijn al aan het bloggen.... na een beetje vermoeiende dag (jaja, afkicken van het harde werkleven en alle emoties) zijn we aangekomen in Bourg en Bresse, een klein stadje op een uurtje van Lyon.... genoten van party-crêpes en cider bij de familie van Julie.... et voila, nu moeten we alweer weg.... greetz van ons beiden
Hier is ie dan op herhaaldelijk verzoek: een blog! Nu is het nog maar de vraag hoe vaak we hem gaan gebruiken ? Wie weet, worden Tine en ik wel heel grote schrijffanaten en dan kunnen jullie ons tot in de kleinste details volgen. Ik voel precies al in mijn binneste dat dit niet het geval gaat zijn. Maar toch, het is al heel wat als jullie met de grote verhalen mee zijn.
... We gaan nog veel onverwachte dingen tegenkomen, dus we nemen het zoals het komt (wijs als we zijn 
). 
? Wie weet, worden Tine en ik wel heel grote schrijffanaten en dan kunnen jullie ons tot in de kleinste details volgen. Ik voel precies al in mijn binneste dat dit niet het geval gaat zijn. Maar toch, het is al heel wat als jullie met de grote verhalen mee zijn.
