Dat is weer enorm lang geleden dat ik nog iets heb bijgedragen aan de blog..ondertussen hebben we weer veel (hoe kan het ook anders?) gezien befeefd, gevoeld en natuurlijk ook geproefd!!
Op het moment zitten we in Kiev de hoofdstad van Ukraine (4 milj mensen, 22 km van het uiteinde van de stad tot het centrum), enorm dus. Het is maar best dat we daar aan wennen, want onze volgende stops zijn Moscou en Sint Petersburg. We moeten bekennen dat we lichtjes beginnen te ijlen als we daar aan denken :). Dit is de plek waar ons liftavontuur eergisteren ten einde is gekomen. De laatse week hebben we behoorlijk wat kilometers al liftend afgelegd.
Van Tulcea-Roemenie aan de Donau-Delta wilden we in 1 keer naar L'viv (culturele hoofdstad van Ukraine, in het westen, niet zo ver van Polen) liften. Dat is dus mislukt: we hebbben er drie dagen over gedaan, over foute inschatting gesproken :). Ter compensatie (want liften hoe vrij je je ook voelt aan de kant van de weg is ook behoorlijk vermoeiend) hebben we dan maar in een 4sterren-hotel geslapen met grootste ontbijtbuffet ooit inclusief champagne (dit alles voor 20 euro)! Ukraine is een mooi land, heel vriendelijke mensen en dus ook extreem goedkoop.
Soms wilden we dat we gefilmd werden als we bvb. in een oude sovjiet-auto zitten, met geblindeerde ruiten die niet sneller dan 30 km per uur kan. Onderweg wordt even gecontroleerd door de vriend van de chauffeur of de band nog stevig genoeg vastzit.
Van auto's en chauffeurs hebben we natuurlijk een hele mix gehad: van oude bakjes, die met koorden aan elkaar worden gehouden, tot de meeste dure en fancy jeep toe (denk dat de Hummer onze duurste 'auto' was, de vrachtwagens en sneeuwruimer natuurlijk niet meegeteld). Op het einde waren we echte lift-snobs: " we gaan voor een veilige auto, liefst zo duur mogelijk". Haha een vrouw moet aan haar veiligheid denken. Maandag is dat helemaal gelukt: we zijn in in keer van L'viv tot Kiev geraakt (550 km) in een nieuwe auto met een jonge chauffeur die Engels sprak. We hebben 8u30 samen in de auto doorgebracht (wegens slechte kwaliteit van de weg en voorzichtigheid van de chauffeur) wat maakt dat we weer heel wat zijn te weten gekomen (ook dat hij gelooft dat Adam en Eva 1000 jaar geleefd hebben, want dat staat in de bijbel). Vreemd hoe mensen soms denken, maar ja dat is natuurlijk deel van de hele ervaring en dat maakt het ook wel interessant. Er zijn zoveel van die grappige, bizarre en soms toch ook wel mindere ontmoetingen (maar dat zijn er gelukkig maar heel weinig). Zo hebben we ook 100 HRY (ukrains geld, 10 euro) van een HOLLANDER gekregen voor de bus, ja sommige vooroordelen moet je laten vallen ;). Slim als we zijn hebben we de bus niet genomen en gewandeld tot de eerste beste slaapplaats (zie 4-sterrenhotel hierboven, uiteindelijke kostprijs voor ons per persoon 15 euro).
Vanaf nu nemen we de trein, eerste stop: Moscow. Waar we Katrien ergens in een enorm metro-station moeten zoeken. Misschien moeten we gewoon frieten, chocolade en wafels roepen en op elkaars geluid afgaan. Of misschien moet Katrien gewoon in het station speuren naar de twee bruinste meiden met sjofele kleren. Hier vallen we trouwens extreem op tussen de Matroesjka's op enorm!! hoge hakken, met zeer lange benen en zeer korte rokjes/ shortjes...Mijn teeva-sandalen in combinatie met manneshort hebben ze hier precies nog nooit gezien en ik voel me een proto-type toerist. Als ik niet wil opvallen doe ik best een doorschijnende sexy outfit aan. Jammer dat dat niet in mijn rugzak-garderobe zit.
We hebben trouwens al helemaal treinstress...pff want nu moeten we opzoeken, plannen, aanschuiven voor de tickets en zien dat we op tijd in het station staan natuurlijk. Het herinnert ons te veel aan het papier en het regel-leven dat op ons wacht als als we terug zijn in Belgie. Het cyrillisch schrift maakt het niet bepaald makkelijker, maar ja we zullen het maar zien als een nieuw avontuur zeker :).
Nog even dit: mijn allerliefste Wim (jiha) is eventjes met ons meegereisd in Roemenie en heeft dus zelf een aantal bizarre en leuke dingen met ons meegemaakt: zoals slapen bij een meisje die ons heeft meegenomen. Bleek wel dat de ouders 'ridders ter verdediging van het christendom en de christelijke cultuur' waren en onze ideeen behoorlijk botsten (om het zacht uit te drukken). Maar met hen hebben we dus het Orthodoxe pasen gevierd compleet met paaslam en andere lekkernijen. Roemenie is een enorm, eindeloos land waar ik vooral onder de indruk was van de bergen en de Donau-Delta. Bij deze laatste hoorde je geen enkele auto, maar een kikkerconcert zoals je er nog nooit 1 gehoord hebt en het geklapper en gekwekker van meer verschillende vogels dan ik ooit op 1 plek heb gezien. Voor de limburgers: Wim heeft de live-verhalen (tot aan een tamme reiger toe :) ).
