Zoals gisteren voorspeld, vorige nacht doorgetrokken. Pas om negen uur deze morgen naar bed gestapt en er al weer uit om elf uur dertig.

Pff, dat is best lastig. Zoals afgesproken sturen we (mijn zoon en ik) elk uur een sms met de melding of de vraag of alles goed gaat. Dat maakt mij rustig als hij op stap is. Een opluchting toen hij deze morgen dus om 09 uur thuis was.

Mijn dochter was ook pas om twee uur thuis, met de school naar de night of the proms geweest. Ook zij had het daar zeer goed gesteld.

Tja, uitgaande jeugd. Je kan ze toch niet opsluiten...

Vandaag dus zeteldag, alhoewel de zon schijnt. Misschien straks toch nog even buiten.

The last post in Ieper geeft me altijd kippenvil. Doodse stilte in mijn lichaam. Respect voor de gesneuvelden. Waarom zou ik dan het lef hebben om te klagen.

gr