Al een tijdje niet meer gepost. Reden, weliswaar een terugval met hevige pijnen in de borststreek. Paniek, angst...
Ik heb deze bewust meegemaakt en toch blijven verder studeren. Dit gezien mijn vermoeidheid volledig voorbij is.
Reeds 3 dagen heb ik nu het beseft dat deze terugval nodig was om een grote stap voorwaarts te zetten. Het is precies of alles slechter moet worden om een spectaculaire sprong te maken (dit gebeurt ook als je antibiotica neemt: je wordt eerst zieker om dan sneller beter te worden).
