Hier ben ik weer. Na een heerlijke yogales gisterenavond zalig geslapen. Ik had precies een gevoel van innerlijke rust.

Hoe deugddoend kan dat zijn na jaren chronische stress.

Jammergenoeg kan ik dit gevoel niet vasthouden... Zoon gaat vandaag op stap in Gent en komt morgen pas met de eerste trein naar huis. Bezorgde moeder, ja dat kan ik niet loslaten. Mijn kinderen zijn mijn goud.

Slapeloze nacht tegemoet:(

Ondertussen blijf ik experimenteren met de aromatherapie en het doet me goed.

Ik kijk iedere dag iets langer in de spiegel en begin mezelf mooi te vinden.

gr