We (muttie, va en ik) waren goed op tijd in Zaventem. Naar goede gewoonte liep Fran al rond in de buurt van de check-in zone.
Bleek dat Bob Verbeeck en zijn gehele familie ook op dezelfde vliegr zat. Nog andere bekenden: Paul Rowe, Carla Galle, Lode Grossen en zijn voorzitter, een hele delegatie hockeysupporter met o.a. ook de federatievoorzitter.
Fran had mij een superplaats bezorgd. Eerste zetel van de middenbeuk, geen stoelenrij voor mij, geen last van mensen die opstaan. Links van mij zitten Lode en zijn voorzitter.
Het vliegtuigpersoneel was uitermate vriendelijk. De purser was vrij jong (zag er althans jong uit) en volgens mij de enige die engels sprak. Op de een of andere manier weten ze dat we voor de Spelen naar ginder gaan met als gevolg dat we een zo goed als vip-behandeling krijgen (drinken zo veel je maar wil, 1000 keer komen ze vragen of we nog iets nodig hebben,...). Op het einde van de vlucht vragen ze of wij (Lode en ik) samen met hen op de foto willen.
Ondanks meerdere pogingen kom ik niet tot een deugdoend dutje. Veel gelezen, 2 filmpjes gezien, de keuze was niet vrij indrukwekkend, geen nieuwe kaskrakers maar wel een paar degelijke klassiekers (zowel chinese als amerikaanse).
De landing duurde heel lang, we hebben een paar toerkes boven Beijing gecirkeld eer we naar beneden mochten. Tot groot jolijt van een dame een paar zetels voor mij, 1 kotszakje was lang niet genoeg (een krant of 3 zijn er doorgegaan).
