|
 Wat ging het razendsnel de afgelopen twee weken. Onze succesvolle kaas- en wijnavond te Lubbeek, daags nadien het indrukwekkendste politieke congres uit mijn jonge leven, de dag erop Geert's (en dus ook mijn) ontslag en de definitieve kartelbreuk, vervolgens mijn eerste tien dagen ooit op de dop en sinds 1 oktober opnieuw aan de slag als universitair medewerker in het Vlaams Parlement. Tot slot vond gisteren de eerste provinciale ledenvergadering onder mijn voorzitterschap plaats te Kraainem. Jongens toch... 't kan rap gaan.
Maar goed, het politieke stof lijkt nu eindelijk een beetje te zijn gaan liggen, het vertroebeld water wordt stilaan terug klaar.
Vooreerst wil ik Geert Bourgeois, onder wiens ministerschap ik de afgelopen vier jaar heb mogen werken, ontzettend bedanken. Hij is un très grand monsieur in alle opzichten. Redelijk rechtlijnig en een echte heer in de politiek, stilaan een uitstervend ras. Ik ben oprecht fier dat ik vier jaar op zijn kabinet heb mogen werken. Ik was onder de indruk van de integriteit, rust en vastberadenheid die hij uitstraalde in de Keien van de Wetstraat, de vrijdag na zijn ontslag. U kan het interview herbekijken via volgende link:
http://www.canvas.be/extra/html/page_view_video.html?f=http://media.vrtnieuws.net/2008/09/222735260ONL0809266542533_urlFLVLong.flv&keepThis=true&
Een absolute aanrader!
Daarnaast is het voor mij duidelijk dat we op eigen kracht naar de kiezer gaan. Hoewel ik persoonlijk voorstander ben van samenwerking met LDD, kan ik me vinden in de optie om in 2009 alleen te gaan. De N-VA is een sterk merk geworden en met Mark Demesmaeker als lijsttrekker in Vlaams-Brabant, staan we er trouwens lang niet slecht voor. Als provinciaal voorzitter en dus ook voorzitter van het provinciaal kiescollege, zal ik me de komende weken keihard inzetten om een sterke lijst samen te stellen. En verrassingen vallen hierbij niet uit te sluiten...
Na 2009 is de tijd rijp om de politiek te herverkavelen. De N-VA moet de motor worden van deze operatie. Alle opties zijn wat mij betreft open, ook de oprichting van een nieuwe partij.
Tot slot maak ik me zorgen. Niet over onze slagkracht, wel over onze politieke strategie. Het participationisme (België uitkleden via machtsdeelname) van wijlen de Volksunie, van Vl-Pro en van ons is failliet. België is al zodanig uitgekleed dat de laatste lendendoeken (sociale zekerheid, financiën, buitenlandse zaken, justitie) niet meer uit te krijgen zijn via de traditionele weg van het onderhandelen. Dat is net wat de afgelopen 15 maanden is aangetoond. We moeten ons dus dringend bezinnen over onze politieke strategie. Wat mij betreft, moeten we Plan B maar eens uit de kast halen. Als er geen eervol compromis meer gevonden kan worden, dan rest ons enkel de éénzijdige onafhankelijkheidsverklaring, al dan niet via een referendum.
|
