Sinds 2000 ben ik 'Vlaams Beweger'. Ondertussen heb ik al heel wat watertjes doorzwommen. In december 2007 werd ik verkozen tot provinciaal N-VA-voorzitter van Vlaams-Brabant en Brussel. In die hoedanigheid zetel ik ook in het nationale N-VA-partijbestuur.
Hier lees je mijn mening over de actualiteit en kom je meer te weten over mijn politiek en maatschappelijk engagement.
Een schalkse ruiter voor Vlaamse onafhankelijkheid
03-10-2008
LDD'er John Vrancken: plat opportunisme prachtig ontbloot
Lijst Dedecker zal de volgende verkiezingen fors vooruitgaan, althans daar lijkt het op. Jean-Marie en compagnie zijn erin geslaagd het politieke gat op centrum-rechts op te vullen. Ideologisch zitten ze goed, al krijgen ze er met ons wel een concurrent bij. Hun grote probleem blijft echter hun politiek personeel. Hiermee bedoel ik niet hun personeel an sich, want dat zit met intelligente jonge mensen als Jan Vandenbussche, Isabelle Van Laethem en Luk Rochtus meer dan snor. Ik heb het over hun parlementsleden. Ze hebben het gemiddelde politieke talent en charisma van een lavabo, om het in het Dedeckeriaans te zeggen. Monique Moens (herinner u de pijnlijke incidenten in het Vlaams Parlement met Kris Peeters en Bert Anciaux (http://www.vlaamsparlement.be/Proteus5/showJournaalLijn.action?id=503016) en met Frank Vandenbroucke (http://www.vlaamsparlement.be/Proteus5/showJournaalLijn.action?id=505052), John Vrancken (zie filmpje onder, hilarisch zielig), Ulla Werbrouck ('ik ken niets van politiek, ik doe dit enkel omdat Jean-Marie het me gevraagd heeft') en wie weet, binnenkort misschien wel Jos Van Assche, 'Brussels finest'.
Door al die overlopers komt hun geloofwaardigheid onder zware druk. Het is en blijft de partij van Dedecker, al de rest wordt verpletterd onder de immensheid van zijn ego.
Na de volgende Vlaamse verkiezingen in juni, zal deze partij zich moeten omvormen tot een grote Vlaamse centrumrechtse politieke formatie. Zoniet is ze gedoemd tot eendagsvliegerij.