Welk Vlaams minderwaardigheidscomplex?


De Vlamingen kampen met een minderwaardigheidscomplex en dit uit zich in (licht) fascistoïde en racistische trekjes. Althans dat is wat alle Franstalige en zelfs een aantal Nederlandstalige opiniemakers ons dezer dagen willen doen geloven. Het beleid van de Vlaamse Regering als veruitwendiging van de boosaardige Vlaamse volksaard. De Franstalige kaakslagen waren de voorbije maanden dan ook nauwelijks te tellen. Of het nu ging over de Vlaamse Wooncode, over het toezicht op het faciliteitenonderwijs, over de verkoop van gemeentelijke bouwkavels of over de benoeming van de drie incivieke burgemeesters, telkens hoorden we dezelfde aanklacht: ‘Jullie/Wij Vlamingen zijn bekrompen en racistisch. Wij/Zij Franstaligen zijn open en verdraagzaam’. Een mens zou het op de duur nog beginnen geloven… xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Tot zover de emotie, tijd voor enige ratio. Sinds het Pact van Vilvoorde worden deze attitudes namelijk erg nauwkeurig opgevolgd en internationaal vergeleken, meer bepaald via de doelstellingen 14 (‘Vlaanderen is tegen 2010 een meer tolerante en meer verdraagzame samenleving waarin iedereen volwaardig kansen heeft om aan het maatschappelijke en politieke leven deel te nemen’) en 15 (‘Vlaanderen is tegen 2010 substantieel meer gericht op en aanwezig in het buitenland en de internationale gemeenschap’). En wat blijkt? Vlamingen staan opener ten overstaan van andere culturen en meer Vlamingen dan Franstaligen (54% vs 49%) vinden vreemdelingen een verrijking voor de samenleving. Kortom, de Vlamingen blijken niet minder, maar net meer verdraagzaam te zijn dan de Franstalige Belgen. We zitten hiermee trouwens pal op het Europese gemiddelde.

Misschien komt dit wel door onze excellente vreemde talenkennis? Uit diezelfde Eurobarometer blijkt immers dat maar liefst vijfentachtig procent van de Vlamingen in minstens één andere taal dan het Nederlands kan communiceren. Driekwart kan dit in minstens twee vreemde talen en bijna tweederde van de Vlamingen kan in drie of meer vreemde talen een gesprek voeren. We staan hiermee internationaal aan de absolute top. De Franstalige Belgen (‘et si fier d’être’) hinken ver achterop. Nauwelijks de helft spreekt minstens één andere taal dan het Frans, amper eenderde kan een gesprek aanknopen in meer dan twee vreemde talen.

Kortom, uit niets blijkt dat we een bekrompen of racistisch ‘volkje’ zouden zijn. Wel integendeel, onze uitstekende vreemde talenkennis maakt net dat we meer openstaan voor andere culturen. Bij deze dan ook een warme oproep aan de Desmetten en Vandermeerschen van deze wereld om ermee op te houden ons een minderwaardigheidscomplex aan te praten.