DE 'THEO TUURT REEKS'

DE KAAKSLAGNOTA: DEEL 4

Onder impuls van de huidige Vlaamse Regering werd een aantal gemeenschapsvormende en –versterkende initiatieven genomen. Deze initiatieven zijn het voorwerp van heel wat controverse. Vooral de Franstaligen beschouwen dit Nieuw-Vlaams beleid als een reeks pijnlijke ‘kaakslagen’. In deze reeks ga ik elke dag dieper in op één van die zogenaamde 'kaakslagen'. Eerst leg ik uit waarover het juist gaat, vervolgens geef ik de meest actuele stand van zaken om te eindigen met een anekdote of interessant 'weetje'.

à De vierde ‘kaakslag’: recht op wonen in eigen streekxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De Vlaamse regering wil in haar nieuwe 'decreet betreffende het grond- en pandenbeleid' gemeenten toelaten om eigen inwoners voorrang te geven bij de verkoop van nieuwe bouwgronden. Dit komt er naar aanleiding van het zogenaamde ‘decreet Demesmaeker’. Het is namelijk 'onze' Mark Demesmaeker die de aanzet gaf tot nieuwe initiatief

De regering wil mensen die 'een band' hebben met een gemeente de mogelijkheid geven om in de eigen streek een betaalbare bouwgrond te kopen. Veel burgemeesters in de Vlaamse rand, aan de grens met Nederland en in de kuststreek stellen namelijk vast dat kinderen van oorspronkelijke bewoners door de komst van kapitaalkrachtiger inwijkelingen nauwelijks nog betaalbare gronden vinden. Door bij de verkaveling van nieuwe woonuitbreidingsgebieden een percentage percelen te reserveren voor mensen die al een tijdje in de gemeente wonen of die er werken, kan daar een mouw aan worden gepast.

STAVAZA:
Het principe is aanvaard door de Vlaamse Regering en werd recent uitgeschreven in een 'voorontwerp van decreet betreffende het grond- en pandenbeleid' maar het moet nog naar de Raad van State. De vrees is dat decretale criteria voor kandidaat-kopers door dit rechtscollege als discriminerend zullen worden beschouwd. Franstalige politici (in de Rand en elders) zullen in ieder geval niet nalaten om dat te proberen aantonen via allerhande juridische procedures. Kortom, het punt is principieel binnengehaald maar nog niet effectief.


ANEKDOTE/WEETJE:
In alle bescheidenheid durf ik toch stellen dat ook in dit dossier onze cel Algemeen Beleid een cruciale rol heeft gespeeld. Het decreet werd de facto van A tot Z uitgewerkt en -geschreven door Steven Van Muylder, mijn briljante collega en expert ruimtelijke ordening en economie. Ook op de talrijke IKW's (interkabinettenwerkgroep = het politiek-technisch overleg tussen kabinetsleden/raadgevers van de meerderheidspartijen) over het nieuwe decreet betreffende de ruimtelijke ordening was het Steven die dit dossier telkens als condicio sine qua non op tafel legde namens ons kabinet. Straf, zeker als je weet dat Dirk Van Mechelen, als énige minister van de Vlaamse Regering, zijn IKW's zélf voorzit. En geloof me, die man kent zijn dossiers door en door.


Morgen ga ik dieper in op de vijfde en laatste 'kaakslag’: het Vlaams inburgeringsbeleid