Minister Vandenbroucke vindt het geweldig ons te bestempelen als 'verkrampte dommerikken'. Of het nu gaat over de manier waarop wij de Vlaamse zaak behartigen, over de verengelsing van het hoger onderwijs of over wetenschappelijke publicaties en de daarbijhorende bibliometrie: verkrampt, verkrampt, verkrampt... Whatever.

Kris Van Dijck is al jaren één van onze sterkhouders in het Vlaams Parlement. Hij heeft sinds kort ook een blog, Kris kras (www.bloggen.be/krisvandijck), en hij geeft er Vandenbroucke ferm van langs. 

Kris is het parlementslid waarmee ik sinds 2000 het nauwst samenwerk aangezien hij ook het Vlaams onderwijs- en sportbeleid opvolgt. Kris is van goudwaarde voor onze partij, zowel in de Kempen (hij werd vorig jaar met een absolute N-VA-meerderheid terug burgemeester van Dessel) als in Brussel. Ik heb hem echt graag, hij is een man naar mijn hart. Eén anekdote: toen OHL vorig seizoen tegen Dessel Sport moest spelen, nodigde Kris me uit bij zijn thuis. Wat hij niet wist was dat ik een supergrote spandoek had gemaakt met daarop 'I LOVE KRIS VAN DIJCK'. Ik hing hem op tussen alle spandoeken van de spionkop van OHL. Heel het stadion keek toe en begon te lachen en te applaudisseren toen ik de spandoek aan het ophangen was. Kris stond ontzettend te glunderen in de eretribune...


 Verkrampte toonzetters

Het is in de mode: de N-VA afschilderen als oubollig en bekrompen. Vlaams vice-ministerpresident en minister van Onderwijs Frank vandenbroucke heeft er alvast een patent op genomen. De term “verkrampt” is dan nooit ver weg. Op die manier een politieke concurrent de mond trachten te snoeren is erg goedkoop. Want wat is dat nu, dat “verkrampt?”XML:NAMESPACE PREFIX = O />

Als we het over de laatste aankondigingen van de minister over het onderwijs in Brussel hebben, kunnen we als N-VA fier stellen dat dit net is wat we een half decenium geleden voorstelden. We waren toen de roependen in de politieke woestijn. We zetten toen de toon. En ik kan het nog bewijzen ook. Vooreerst wil ik ook duidelijk stellen dat naast de N-VA tal van organisaties en instanties die zich bezig houden met het Nederlandstalig onderwijs in Brussel knap werk verrichtten. Door hen, en de inspanningen van honderden leerkrachten, is het Nederlandstalig onderwijs in Brussel een baken voor de Vlaamse aanwezigheid in onze hoofdstad en trekken we één vierde van de Brusselse jongeren aan. Mooi!   

Maar hoe zit dat nu met het beleid en de stem van de N-VA daarin?

In september 2002, bij het begin van het schooljaar, pakten we uit met een actieplan Nederlandstalig onderwijs in Brussel. Het kwam tot stand in nauw overleg met tal van betrokkenen: ouders, leerkrachten, directies en experten, met een speciale vermelding van dankbaarheid en erkenning voor wijlen Gijs Carré, toenmalig voorzitter van het Vlaams Onderwijscentrum. Het actieplan bevatte een twintigtal maatregelen, ingrepen, acties en prioriteiten.

Op onze vraag werd vervolgens in de schoot van de commissie Onderwijs in het Vlaams parlement een sub-commissie Nederlandstalig onderwijs in Brussel geïnstalleerd waarvan ik het voorzitterschap mocht opnemen. Dit resulteerde in een voorstel van resolutie, goedgekeurd in de plenaire vergadering van 26 november 2003. Er werd knap samengewerkt.

Maar; twee punten kon ik toen niet hard maken. Ze waren te radicaal, te vergaand, althans in de ogen van mijn goede collega’s. Ze werden niet opgenomen in de resolutie.

In de loop van vorig jaar legde de rondetafelconferentie Brussels onderwijs haar bevindingen neer. Hier doken die twee punten weer op. En zie, wat kondigt de minister nu aan? Juist datgene dat die verkrampte N-VA’ers vijf jaar geleden al stelden: een engagementsverklaring en de Brussel premie.

In het eerste eisen we van de ouders dat zij een aantal verplichtingen nakomen. De term engagementsverklaring was toen, in 2003, te radicaal…

De Brussel premie is dan weer de extra financiële vergoeding die leerkrachten krijgen als ze in Brussel les blijven geven. Onbespreekbaar in 2003…

Zo zie je maar.   

Kris Van Dijck

actieplan N-VA: http://www.n-va.be/programma/standpunten/Dossiers_detail.asp?ID=85
resolutie parlement: http://jsp.vlaamsparlement.be/docs/stukken/2003-2004/g1874-1.pdf