Sinds 2000 ben ik 'Vlaams Beweger'. Ondertussen heb ik al heel wat watertjes doorzwommen. In december 2007 werd ik verkozen tot provinciaal N-VA-voorzitter van Vlaams-Brabant en Brussel. In die hoedanigheid zetel ik ook in het nationale N-VA-partijbestuur.
Hier lees je mijn mening over de actualiteit en kom je meer te weten over mijn politiek en maatschappelijk engagement.
Een schalkse ruiter voor Vlaamse onafhankelijkheid
06-11-2007
Frank Vandenbroucke antwoordt!
Van: Vandenbroucke Frank Verzonden: maandag 5 november 2007 22:34 Aan: Francken, Theo Onderwerp: RE: brief
Beste Theo,
Ik heb je brief met aandacht gelezen. Om te beginnen wil ik je danken voor de lovende woorden aan mijn adres, want ik weet dat die geen captatio benevolentiae zijn, maar gemeend. Dit is van mijn kant ook geen beleefdheidsformule. Er zijn nogal wat mensen in NVA waar ik het goed mee kan vinden, ondanks meningsverschillen die er natuurlijk zijn.
Wat ik verrassend vind, is dat jij en andere mensen in NVA zo verrast zijn door mijn uitspraken over de politieke strategie van Bart De Wever. Wie de kranten van de voorbije weken gevolgd heeft, zou toch niet verrast mogen zijn door wat ik gezegd heb.
Veronderstel dat de voorzitter van sp.a in een tribune zou schrijven dat "intellectuele eerlijkheid in de nationalistische kerk zou zeldzaam is als deugdzaamheid in een bordeel". En dat zij "het gevoel krijgt van fascisme wanneer ze in een zaal vol nationalisten zit". Zou je dat niet ervaren als enormiteiten, als buiten elke proportie, als totaal niet passend bij een rationeel politiek debat, maar bovendien heel erg beledigend voor elke rechtgeaarde nationalist? Zou er geen stroom van reacties gekomen zijn? Zouden vooraanstaande democratische nationalisten niet scherp gereageerd hebben, en terecht? Dat is wat de voorzitter van NVA schrijft over linkse mensen, zoals ik en vele anderen. Ik heb daarop al gereageerd in De Morgen van 17 oktober (de tekst staat ook op www.vandenbroucke.com). Bart De Wever heeft dat ongetwijfeld gelezen, maar vindt het niet de moeite om op deze uitspraken terug te komen in zijn vele tribunes en ze op een of andere manier te nuanceren. Dat is zijn goed recht. Ik vind dat ik dan ook in een TV-interview mag herhalen wat ik daarover denk.
Wat ik gezegd heb over de strategie van De Wever mag niet verrassend zijn om een andere reden, die je overigens aanraakt in je brief. Ik probeer inderdaad elke dag te bewijzen dat Vlaams zijn èn socialist zijn géén contradictio in terminis hoeft te zijn. Iemand wiens politieke strategie voor gevolg heeft dat deze stelling - dat je Vlaamsvoelend en links kan zijn - voortdurend weer ondermijnd wordt, die spreek ik daar publiek op aan.
Tenslotte ben ik van oordeel dat CD&V-NVA een fatale fout hebben gemaakt door niet aan Didier Reynders te zeggen dat zekerheid over de haalbaarheid van een staatshervorming voor hen belangrijker was dan de coalitieformule. Door de houding van sp.a - die zich bereid verklaarde om een staatshervorming te steunen in het federale parlement, zonder daarvoor federale sp.a-ministers te eisen - zaten CD&V-NVA en VLD langs de Vlaamse kant van de onderhandelingstafel vanaf de eerste dag van de formatie in een bijzonder comfortabele positie. Zij hadden echter ook aan de Franstalige kant van de onderhandelingstafel moeten zorgen voor een voldoende breed draagvlak, en dat ook als prealabel moeten eisen bij hun contacten met Franstalige partijen. Dat hebben ze niet gedaan. De bijzonder comfortabele positie waarin sp.a hen geplaatst had langs Vlaamse kant, hebben ze dus niet ten nutte gemaakt langs Franstalige kant. De Wever's afkeer van links heeft het gehaald van de rationaliteit, en dus van het perspectief op een grondige staatshervorming. Dat ergert me inderdaad. En vooral, ik ben heel bezorgd over de gevolgen van deze foute strategie. Het luik "staatshervorming" van het Vlaamse Regeerakkoord wordt daardoor volledig gehypothekeerd. Dat sp.a geen deel uitmaakt van een federale regering heeft daar niets mee te maken, want dit is een bewuste keuze van mijn partij, een keuze die noch mijn werk in de Vlaamse Regering noch de kansen op een grondige staatshervorming hoeft te blokkeren. Een en ander heb ik uitvoerig geanalyseerd in De Standaard van 13 oktober (tekst ook te vinden op www.vandenbroucke.com). Waar loopt mijn analyse mank volgens jou?
Dat zijn de beweegredenen van mijn uitspraken. Ik ga er van uit dat je daar toch begrip voor moet kunnen opbrengen.
Met vriendelijke groeten en evenveel respect als tevoren,
Frank Vandenbroucke
PS Als je je brief publiceert op je site, mag je ook dit antwoord publiceren (ik zou het zelfs op prijs stellen).
Reacties op bericht (1)
06-11-2007
Dhr.
Beste Theo, mijnheer de minister,
Ik heb net je brief en het antwoord van minister Vandebroucke gelezen. Het voornaamste punt van kritiek is blijkbaar dat Bart zou belet hebben dat de PS bij de formatie betrokken werd. Ik denk dat u hier voor een verstandig mens toch wat kort door de bocht gaat. Bart heeft misschien wel wat invloed, maar genoeg om dit te voorkomen als dat de wens is van de anderen rond de tafel? Bovendien heeft noch Bart De Wever, noch de partij ooit publiekelijk gesteldt dat zij de pogingen van Leterme en Van Rompaey om uit te breiden met de PS, omwille van die tactische overwegingen waar u het over heeft, niet steunden. MR en CDH zijn immers niet geneigd te bewegen zonder dat ze hun flank gedekt weten. Het leek mij vooral MR en VLD die absoluut niet van uitbreiding met de franstalige socialisten wilden weten. Bovendien is de intrede van de PS geen toverformule. Op alle andere vlakken dan het communautaire had hun komst de zaak zeker bemoeilijkt in plaats van vereenvoudigd. Over de rol van Bart als stoorzender en cactus: ik daag u uit de kranten vanaf de verkiezingen na te pluizen en hem te betrappen op indiscreties en straffe verklaringen à la Maingain. Die zijn er niet. Bart heeft wel vaak - te vaak - moeten reageren op indiscreties van anderen aan de formatietafel.
U overtuigd mij dus niet met uw betoog. Ik lees wel enorme frustratie over de columns van BDW maar u zal toch moeten beseffen dat die frustratie vooral het gevolg is van het totaal gebrek aan zinnige replieken op die columns ter linkerzijde. U verwijst naar uw artikel in De Morgen, dat echter al van lijn 1 begint met " ik had mij voorgenomen niet te reageren op de stukken van De Wever". Ik vraag mij af waarom niet. Waarom niet een intellectueel debat aangaan over hoe onze samenleving te organiseren, ondersteund met cijfers en cases en wetenschappelijk onderzoek? Maar in de Morgen lees ik alleen scheldpartijen als antwoord op de columsn van De Wever. Vervolgens maakt u een karikatuur van Bart zijn stelling over de problemen rond de criminalisering van racisme, zonder op nog maar één plaats te antwoorden op de fundamentele kritiek van Bart en verwijst boos naar zijn antwoord op het stuk van Paul Goossens, waarin hij de berucht quote van Bomans over die zaal van linksen gebruikte. Als u zich dat stuk van Paul goossens nog kan herinneren: een waar schoolvoorbeeld van linkse intellectuele oneerlijkheid. Ten slotte zegt u dat Bart moet kiezen tussen een rechtse regering of een staatshervorming en dat alleen centrum-linkse coalities een staatshervorming kunnen realiseren. Dat is pas een nutteloze uitspraak in de huidige context, waar de Vlaamse kiezer een centrum rechtse meerderheid verkiest en de linkerzijde zich van het begin in de oppositie heeft geplaatst. Wat is dan juist uw conclusie? Dat we een staatshervorming maar in de kast moeten steken tot de SPA nog eens een verkiezing wint? Dat we de SPA en de PS moeten bidden en smeken om toch maar in de regering te komen, anders zijn we slechte Vlamingen?
Ik blijf uw uitspraken dan ook zeer goedkoop om niet te zeggen gratuit vinden. Ik had, net als Theo, van u veel meer verwacht.
