|
De formatie duurt al lang, erg lang. Dit weegt ook op het gemoed van de Vlaamse opiniemakers en editorialisten. Luc Van der kelen van Vlaanderen's grootste krant, Het Laatste Nieuws, steekt de schuld op de N-VA. Niet echt verwonderlijk voor een B-plusser ... Eric Donckier van het Belang van Limburg zoekt het eerder bij de Franstaligen.
Ik antwoordde al enkele keren op de vraag wanneer er in mijn ogen een nieuwe federale regering zal zijn, dat volgens mij de kans groter is dat ik dit jaar nog naar de maan reis, dan dat in 2007 een nieuwe federale regering het licht ziet...
Zoals het er nu naar uit ziet, zou ik best nog eens gelijk kunnen krijgen. Wie weet wordt Verhofstadt nog premier, 'Superguy', de redder van het vaderland!
BRON: HET BELANG VAN LIMBURG 22/10/2007
De doodgravers van België
Gisteren mochten er nog eens foto's worden genomen van het formatieberaad. Zoals we dat gewoon zijn, kregen we niets anders dan lachende gezichten te zien. Wie niet beter weet, zou geneigd zijn te denken dat die onderhandelingen kinderspel zijn, dat ze van een leien dakje lopen, dat we straks een regering van dikke vrienden hebben. Maar het is allemaal slechts schone, gespeelde schijn. Er hangt een communautair spook boven het formatieberaad, niemand weet hoe het moet eindigen, diep in hun hart zijn de oranje-blauwe onderhandelaars bang dat het niets wordt, dat ze straks vijf maanden na de verkiezingen aan de mensen zullen moeten zeggen dat het niets is geworden. Wedden dat ze nu al nadenken over hoe ze dan de zwarte piet aan elkaar moeten doorspelen.
Zaterdag liet MR-voorzitter Didier Reynders weten dat hij bereid is om te onderhandelen over een splitsing van het keisarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Hij stelde daarbij wel een aantal voorwaarden, maar vroeg niet om de uitbreiding van Brussel. Bij CD&V en Open Vld reageerde men positief. Ze hadden het over een opening, iets wat ze met des te meer redenen konden doen omdat de PS - vanaf nu dé oppositiepartij in Franstalig België - het had over verraad van de Franstaligen. Maar die opening werd meteen vakkundig weer toegetimmerd door het FDF, nochtans de kartelpartner van de MR. N-VA-voorzitter Bart De Wever heeft tijdens deze regeringsonderhandelingen nog nooit CD&V-voorzitter Jo Vandeurzen teruggefloten. Maar Olivier Maingain doet het regelmatig met Didier Reynders.
Vormen MR en FDF wel een kartel? Praat Reynders wel met Maingain? Heeft Reynders wel iets te zeggen over het FDF en Maingain? Eerlijk gezegd, we denken het niet. De FDF-provocaties van gisterenavond in Wezembeek-Oppem, Kraainem en Linkebeek zijn een ander bewijs. Het is provocatie van het zuiverste soort. Het FDF-voorbeeld in de Vlaamse rand wordt donderdag door de PS-adepten van Retour aux Libertés in Voeren gevolgd. FDF en PS vormen nog meer een front dan FDF en MR.In de Franstalige pers wordt met scherp geschoten op de Vlamingen, in het bijzonder op Bart De Wever en zijn N-VA, op les 'flamingants'. Maar de meest radicalen zijn Maingain en zijn FDF. Ze doen er alles aan om deze regeringsonderhandelingen te doen mislukken. Zij zullen daarmee de doodgravers van België zijn, niet de Vlamingen. Ons niet gelaten. Zijn we daarna af van die man. En van André Flahaut, die andere wonderboy van de Franstalige politiek.
BRON: HET LAATSTE NIEUWS 22/10/2007
|
Politiek op zijn onbuigzaamst
In het kartel CD&V/N-VA is de CD&V de sterkste partner. Zo zou het tenminste moeten zijn in een samenwerkingsverband, waarin de grootste groep het gros van de stemmen inbrengt. In de praktijk danst CD&V evenwel naar de pijpen van de N-VA. Dat bleek gisteren op het partijbureau, waar CD&V zich plots tegen een federale kieskring uitsprak. Tot dusverre hadden Jo Vandeurzen en Yves Leterme zich daar nooit tegen verzet. Wel integendeel, Leterme kon er zich in vinden. Zondag volgde er nog een 'gematigd positief', maar na het ondubbelzinnige njet van de N-VA kwam er ook een njet van CD&V om het verbond met de kartelpartner tot elke prijs te handhaven. CD&V doet dus aan politiek op het ritme van de Peumansen en de Mesmaekers, de meest onbuigzamen der onbuigzamen.
MR-voorzitter Didier Reynders had dat voorstel gedaan als één van de compensaties voor een staatshervorming en de splitsing van B-H/V. De uitgekookte Reynders heeft dat natuurlijk niet in het wilde weg gedaan. Uiteraard had hij signalen dat dit voorstel bespreekbaar zou zijn. Dat is nu de tweede keer dat CD&V onder druk van de N-VA de liberalen schoffeert, eerst door Herman De Croo af te schieten, nu door hetzelfde te doen met een constructief voorstel van Reynders. Die heeft er zelfs zijn eigen kartelpartner FDF voor genegeerd. Hij zal dat geen tweede keer doen.
Daarmee begint de tweede formatiepoging van Yves Leterme te lijken op zijn eerste. In Hertoginnedal werd het dossier Justitie aangesneden, terwijl de breuk eigenlijk al een feit was. Nu ontstaat hetzelfde surrealistische gevoel dat de onderhandelaars elke dag een mini-akkoord sluiten, waarbij elk financieel element nog tussen haakjes blijft staan, maar goed wetende dat het kernprobleem recht het drijfzand wordt ingestuurd. Misschien zijn de slimmeriken binnen CD&V vergeten dat Yves Leterme op die manier naar de uitgang van de politiek wordt gedreven.
Oranje-blauw gaat over een regering voor het land België, niet voor de deelstaat Vlaanderen. Als N-VA daaraan wil meedoen, moet het accepteren dat er maatregelen komen om het begrip tussen de Belgen te verbeteren. Als die partij dat niet kan aanvaarden, moet ze de conclusie trekken.
| © 2007 De Persgroep Publishing |
 Van der kelen: formatiemoe
 Verhofstadt III: een onwaarschijnlijke giller of 'Wie laatst lacht, best lacht?'
|
