De Baskische kwestie, is net als de Noord-Ierse, oneindig veel complexer dan onze intern-Belgische tegenstellingen. Toch staat het onafhankelijkheidsstreven steeds centraal. In Vlaanderen geweldloos, in het Baskenland niet.
Afgelopen weekend werd het partijbestuur van Batasuna (het Sinn Fein van de Baskische politiek) collectief opgepakt met het oog op een politiek proces. Zelfs in het VK durfde de regering het nooit aan om de top van Sinn Fein collectief te arresteren... in Spanje dus wel. Deze mensen wachten ongetwijfeld maandenlange folteringen om bekentenissen onder dwang af te dwingen. Ik zal de laatste zijn om het ETA-geweld goed te keuren, maar ook de Spaanse staatsterreur kent geen grenzen en die kant van het verhaal horen we zo goed als nooit in de media.

Als overtuigd lid van Amnesty International én Meervoud (het links Vlaams-nationaal maandblad) volg ik de situatie in het Baskenland al enkele jaren op de voet. Gisteren sloten de federale onderhandelaars een akkoord over asiel en migratie. Ik hoop alleszins dat het voorstel om te werken met een lijst van landen waar in géén geval asielzoekers vandaan kunnen komen (de zogenaamde 'veilige landenlijst') het niet gehaald heeft. Spanje zou maar al te graag op die lijst komen te staan, zo zitten de Basken definitief als ratten in de Spaanse staatsval!
Een bijkomende bedenking die ik me maak: Als er één EU-land is dat een broertje dood heeft aan een onafhankelijk Vlaanderen, dan is het wel Spanje. Met de 'opstandige' regio's Catalonië en Baskenland, kan ze een dergelijk Europees precedent ongetwijfeld missen als kiespijn.


 De linkse nationalisten van Batasuna: folteringen en martelingen zijn hun deel