Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Het begon met een weekje met de huifkar door Ierland en ging verder met Vlokje, en Stafke, ...
20-07-2011
From Astene to Cronybyrne
Het is zover ! Het wordt een lange dag, want we moeten MIDDEN IN DE NACHT, om 6 uur, opstaan.
De valiezen staan klaar, kaarten en tickets in de handbagage, we zijn vertrokken !
Om 7u vertrekt de trein in De Pinte, rechtstreeks naar Zaventem. Wel handig dat de trein vlak onder de luchthaven stopt. Minder handig met elk een valies in de hand en nog een rugzakje als handbagage. Om 8u15 stonden we in Zaventem.
Op weg naar boven zien we een dame wiens lange rok vast zit tussen de roltrap ! Da's minder. Dat zal ik alvast niet tegenkomen, een lange rok bedoel ik dan hé.
Even problemen aan de pas-controle : Robbe's
haar is maar liefst 58 cm korter dan op zijn pasfoto ... de vrouw laat
ons met moeite door, en voorspelt dat we er niet zullen geraken ! Ik
hoop voor haar dat ze zich niet specialiseert in voorspellingen, want we
zijn probleemloos door alle controles geraakt.Om 10u15 vertrekt ons vliegtuig en keren we een uur terug in de tijd, zodat we om 10u50 aankomen te Dublin.
Dan
moeten we wel tot 12u15 wachten op de bus, maar de tijd raakt snel
voorbij eens we aan de klap raken met een jonge man die van Belize, op
weg naar Ohio, een tussenstop maakt in Dublin, voor een trouwfeest.
Leuke verhalen zijn het toch, van een knappe vreemdeling ... Na een
busrit van 1 uur en 40 minuten, waaronder een sight-seeing through
Dublin, komen we aan te Ashford.
In Ashford gaan we shoppen !
Food ! Ik sta enigszins verdwaasd in de Centra. Wat moet ik in
hemelsnaam kopen ? Eten, ja, maar wat ? Wat is snel klaar ? Ik koop
patatjes en tomatjes, eitjes, tonijn, kaas, water, melk en brood.
Terwijl ik terug buiten sta, bedenkt ik dat ik choco en confituur
vergeten ben ! en natuurlijk : KOFFIE ! Ok, 2 extra zakken aan mijn
armen, en de taxi komt er aan ...
Wat me ondertussen opgevallen
is, is dat de mensen zo enorm vriendelijk zijn ! Hierdoor valt het me
extra op hoe onvriendelijk of nors de mensen in België vaak zijn. En
echt iedereen hoor ...
Al snel zijn we op "The Farm" in
Cronybyrne, waar we verwelkomd worden door Liz. Ze neemt ons mee naar
"onze caravan" en de taxi volgt ons de weide op, tot aan de deur van
caravan 21. De valiezen worden aan de deur afgeleverd.
We krijgen uitleg over de indeling van de caravan, de werking van het kookfornuis, de gaslampjes, de bedden, ... De dekens en lakens liggen klaar voor ons. Heel leuk dat dat allemaal aanwezig is, zeker als je met het vliegtuig reist ! Ze neemt ons ook nog mee naar de sanitaire blok, de vuilbakken, het drinkwater, ... het is allemaal heel mooi georganiseerd.
We pakken
uit en genieten van het uitzicht : voor ons ligt "the field" vol
prachtige paarden. Wat een zicht, wat een enorme ruimte voor de paarden.
Er stopt een auto, John zwaait naar ons en rijdt the field in. Hij laat
de draad open. Hij rijdt de berg op, de heuvel over. Ineens komt een
kudde paarden afgelopen... indrukwekkend ... en ... ze lopen de field uit, en ineens zijn we omringd door een ganse kudde Irish Cobs.
Hahaha... dat was niet de bedoeling denk ik ! Zonder dat we het al beseffen, staan we oog in oog met "onze" Henry. Op de foto hierboven, het linkse paard.
Maar John en Alan zijn nooit ver weg en
sluiten de afsluiting. De paarden zijn maar wat blij met extra klaver en
mogen een half uurtje genieten van hun ontsnapping.
Wij genieten even er, van hun aanwezigheid ! Robbe gaat gretig naar de prachtige dieren om ze te aaien. Ze laten zich gewillig doen.
De avond valt en de honger knaagt. Tijd om te eten. We zien een tafeltje verder een familie zitten, die na ons aangekomen is.
Deze familie zal samen met ons rondtrekken.
Wie Robbe en eten zegt, zegt "Ketchup !" ... oh ja, en natuurlijk ook nog chocolaadjes ...
Na het avondeten krijgen we bezoek van Alan. Hij doet "routes" met ons.
Whow ... wat een keuze ! Ik word overrompeld door alle mogelijke routes. Gelukkig helpt Alan met het uitstippelen van de planning ... hij kent als geen ander de omgeving, en vraagt wat we willen, ... Aangezien ik alleen met Robbe op stap ben, is het niet mogelijk om langs de weg even een winkel binnen te springen, en de kar bij hem te laten, aangezien zijn Engels niet zo uitgebreid is, kan ik hem ook niet alleen de winkel in sturen.
Dus ... gaan we de eerste stop houden in Rathdrum, kamping "Hidden Valley". Deze kamping ligt vlak bij het centrum van Rathdrum, zodat we een weekvoorraad kunnen aanleggen.
We krijgen een plan van Wicklow en verder nog een dagplan, van stop naar stop. Verder krijgen we van elke stop nog een extra blad met interessante info : de naam en contactgegevens van de eigenaar, wat de faciliteiten zijn qua douche en zo, de bezienswaardigheden, winkels in de buurt, lekkere restaurantjes, ... Allemaal heel erg uitgebreid. Leuk dat alles zo verzorgd is !
Dit wordt de route :
- Dag 1 : Hidden Valley in Rathdrum
- Dag 2 : Ashton House in The Meetings
- Dag 3, 4 : Glenmalure Lodge in Drumgoff
- Dag 5 : Phealan's in Ballinaclash
- Dag 6 : The Farm in Cronybyrne
Uiteindelijk wordt me nog gevraagd hoe we terugkeren, zodat ze kunnen zorgen dat er vervoer kan geregeld worden indien nodig. Het verste van mijn gedachten is "terugkeren" ! Maar toch dringt Alan aan om alles af te werken, zodat we ons geen zorgen hoeven te maken. Ofwel willen ze zeker zijn dat we terug vertrekken ;-)
Na een dik uur uitleg neemt Alan ons lege koffers mee en alles is geregeld. Mijn hoofd tolt van alle plannetjes en uitleg. Wat me ook duidelijk is, is dat het tijd is om eens Guinness te proeven !
Opnieuw ben ik onder de indruk van de vriendelijkheid van de Ierse bevolking.
Ondertussen maakt Robbe kennis met de Nederlands familie. Vader Marin, moeder Heidi, tante Jeanneke en kids Anne (17), Dirk (14), Stijn (11) en Jos (8). Ze maken een kampvuur en al snel verbroederen ze met zoeken naar hout en papier. Robbe glundert ! Eindelijk eens een vuurtje stoken !
Met een warm gevoel maak ik ons nestje klaar. We zijn echt wel moe.
Het lampje gaat aan en de eerste hoofdstukken van "De Grijze Jager" worden gelezen. Het is een spannend boek ! Robbe valt in slaap tijdens hoofdstuk 2, maar ik ben zo nieuwschierig naar het vervolg dat ik nog 2 hoofdstukken verder lees ... een nieuwe gewoonte is gestart : dagelijks voorlezen uit "het boek". Eén van de voordelen van geen electriciteit, je valt terug op de gezelligheid van voorlezen, veel gezelliger dan een portable op je schoot.
