Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Het begon met een weekje met de huifkar door Ierland en ging verder met Vlokje, en Stafke, ...
24-07-2011
Visit to the Monastic City in Glendalough
Vandaag geen wekker. We trekken niet rond, we blijven rustig in Glenmalure. Er zou hier veel moois te zien zijn, en daar gaan we eens naar op zoek. Het is 10 uur al we wakker worden.
Goedemorgen Henry ! Jeukt je kontje ? En je pootjes ? Wrijf maar eens goed ...
Knuffelen met Eileen ...
Toby heeft nood aan een knuffel ... hij wordt soms wat uitgesloten door Henry die Eileen voor zichzelf opeist.
Op naar de Lodge om te douchen. Voor Robbe wordt het een badje.
Terug naar onze weide ... bij onze beestjes ... de Zwitsers zijn vertrokken, Nederland en België zijn nog vertegenwoordigd. Het is zondag, en volgens mij wordt er een wandeling geörganiseerd, want er zijn veel watchers ... ik voel me in de dierentuin : mensen bekijken je alsof je een rariteit bent. Ik moet aan de zigeuners denken, ook zij trekken rond en worden overal bekeken. Zo voelt het dus. Vanaf nu zal ik er toch anders tegenaan kijken. Toen ik me vanmorgen kleedde, zag ik mensen aan het hekken staan loeren, door de openstaande raampjes ....
Juist uit bad, netjes gewassen, klaar voor de oevers ... hahaha ... hij is toch een kwartier proper geweest !
En daar ging zijn schoen .... maar Dirk stond al klaar ...
We gaan naar de Lodge om de taxi naar Glendalough te nemen. Whow ... mooie moto's staan daar ....
Zoals het een echte toerist betaamt, moeten we toch iets van het locale aanbod bekijken. We zien hier veel Aziatische mensen, horen Spaans praten, iets wat op Pools lijkt, kortom, er komen duidelijk mensen van overal naar hier. De "Monastic City" is kleiner dan ik verwacht had, maar wel mooi.
We vervolgen onze weg naarThe Lower Lake. Een heel leuk pad dat we volgen : een houten wegje, boven een vrij moerassige ondergrond, dwars door de natuur. Mooie planten en vogels onderweg.
Na de houten weg, na The Lower Lake, komen we terug op de vaste weg, op weg naar The Upper Lake. De andere weg was leuker !
We komen voorbij de watervallen, maar zijn niet tot boven geweest ....
En dan staan we aan The Upper Lake. Prachtig.
We zijn een beetje uitgewandeld, en zetten ons op een groot plein, waar mensen aan het picknicken zijn, er wordt ook gevoetbald, ... De kids kruipen in een prachtige boom ...
Op weg naar de uitgang komen we nog een Labyrinth tegen. Jeanneke legt uit wat het verschil is met een doolhof, en waarvoor het eigenlijk dient ... leuk die verhalen erbij ! We lopen allemaal het labyrinth in, en terug, maar zonder de gebruikelijke vragen ....
Terug op de weide besef ik hoe ik ondertussen gehecht ben aan de rust, en de paarden. Glendalough was wel mooi, maar ik ben blij terug te zijn. Dit is het buikje van Henry, zijn mooie witte vlekjes ....
Ik zie dat de wonde aan zijn voet groter geworden is, en beslis om toch maar de Clissmanns te bellen.
Het mysterie ..... waarom staat Henry uren met zijn neus tegen de caravan van de Nederlanders ? Is het omdat Eileen haar zadel daar hangt ? Is het omdat de zak eten in hun kar 2x zo veel haver bevat en daardoor ook 2x sterker ruikt ? Is er een valse bodem in de caravan met smokkelwaar ? Is Henry een speurpaard die iets gevonden heeft ?
We weten het niet, en we zullen het nooit weten ... het enige dat we weten, is dat Henry er stond toen we vertrokken om 13u45, en dat hij er staat bij onze terugkeer om 18u20. Heeft hij er al die tijd gestaan ?
De kinderen beginnen aan de voorbereidingen van het kampvuur. We hebben gehoord dat rook de bijtende vliegjes zou wegjagen. Daarom plannen we een groot rook-vuur !! Er worden papieren zakken met gras gevuld : rookbommen.
En Henry blijft dapper staan ... Toby en Eileen komen eens kijken wat er te zoeken valt ... gekke Henry ....
Kan iemand me zeggen waarom een paard uuuuuuuurenlang met zijn neus tegen de Nederlandse caravan staat ???
YEZZZZZZ !!! Tijd om de vliegen te verjagen !!!
Anne stuurt de natuur-goden nog wat rooksignalen, zodat ze hun vliegjes alsjeblieeeeeeft ergens anders heen sturen !! Jos en Robbe staan vol beten, Jos zijn rug, en in Robbe zijn haar, staat het vol jeukende puntjes.
Er wordt veel gelachen aan het vuur. Er worden fakkels gemaakt, en er wordt rond het vuur gedanst, zo veel mogelijk rook makend.
Als we in bed kruipen, stinken we echt erg, maar het helpt maar even tegen de bijtende lastpakken ! We lezen nog wat verder in "De Grijze Jager", om dan in een zalige slaap te verzinken. Af en toe komt Henry ons wiegen .... we genieten enorm van dit verlof.
Mede door de Nederlandse familie. Zij zijn met 7 en hebben geen nood aan ons, maar voor Robbe is het natuurlijk schitterend om niet alleen te zijn. De kinderen van de buren zijn echt de fantastische buren. Ze nemen Robbe op in hun groepje en laten hem genieten. Alleen is toch maar alleen. Alleen een kampvuur maken of met 4 andere kinderen ... zeg nu zelf .... We hebben enorm geluk om met zo een fantastisch gezin te mogen rondtrekken. Ook voor mij is het natuurlijk aangenaam om een klapke aan het vuur te kunnen doen. Om na het optuigen iemand te kunnen vragen of alles goed zit. Ik heb me geen seconde alleen gevoeld, mede door onze goede buren.
