Het was al 9 uur toen we wakker werden. Raampjes open, en dan zie je dit ....
Is dat niet prachtig ? De stilte is zo rustgevend. Nu ja, stilte ... bij het ochtendgloren hoorden we de Ierse haan, ofte de "balkende ezel".
Hahaha. Robbe vroeg me waarom de buren trompet speelden zo vroeg in de ochtend.
Tijd voor ontbijt ! Het is nog een beetje zoeken waar alles ligt, maar ver kan het ook niet liggen.
En dan is het tijd voor ... HORSE INSTRUCTION ! We keken er naar uit, want dan weten we ook welk paard bij ons zal horen.
Om 10 uur komt John ons halen, en gaan we samen met de nieuwe buren naar de horse instruction.
Ik ben echt heel benieuwd !
Voor ons staat Henry, een prachtig dier, en hij wordt "de onze" .... whow ... indrukwekkend groot ...
Het begint bij het voeren en borstelen. Ook de hoeven moeten grondig gepoetst worden.
Bij Henri is het alvast makkelijk, 1 keer "lift", en zijn voet gaat omhoog. Ik mag het al direct proberen.
Stap voor stap wordt ons getoond hoe we het paard optuigen. Man man ... wat zijn er veel riemen !
En vanzelfsprekend is er maar 1 juiste manier ... Toch een klein beetje stress, maar ja, het moet gewoon lukken hé ...
Eens Henry volledig klaar is ... wordt hij afgetuigd en wordt alles netjes terug op zijn plaats gehangen.
We krijgen ook nog uitleg over het aantal stops, de duurtijd ervan, wanneer te eten en te drinken geven,
nachtstops, dagstops, het leiden van de kar, ..... heel belangrijk : aan de linkse kant van de weg rijden ;-)
Heel veel informatie, maar eigenlijk wijst veel zichzelf uit ... no panic ....
Als je weet dat je "Go" gebruikt om vooruit te komen, "Back" om achteruit te gaan, "Lift" om een voet omhoog te krijgen,
en dan is er nog "Ho ... Hike" om hem te doen stoppen. Valt wel mee. Enkel de "Hike" is zo wat raar.
We gaan terug naar de caravan en zorgen ervoor dat alles opgeruimd is, dat er niets los ligt.
Tijdens het rijden schommelt de caravan erg, en dan valt alles wat maar kan, op de grond.
We checken alles, gaan nog even plassen, en zijn er klaar voor !
De haver voor onderweg wordt in een zak geleverd, en moet achteraan, in een bak.
Verder krijgen we ook een emmer, 2 borstels en een hoevenkrabber.
Oh ja, en heel belangrijk : een blok om voor of achter een wiel te leggen, zodat we Henry ontlasten tijdens een stop.
We gaan Henry halen, en spannen hem in voor de kar. En .... het lukt ! Go Henry-boy ....
Ons eerste stop is "Hidden Valley" in Rathdrum.
Alan begeleidt ons nog een kilometer, en dan staan we er alleen voor.
YEZZZZZ .... we are doing it !!!
Best wel spannend om zo langs de, vrij smalle, Ierse wegen met je enorme kar te wandelen. Maar Henry is een schat, en luistert heel goed !
Na een uurtje stappen, verdient Henry een beetje rust, want het was vrij veel bergop.
We spannen hem uit, en binden hem aan een paal, zoals ons gezegd werd. Henry stort zich op het beetje gras.
En dan gaan we verder, op weg naar "Hidden Valley", we genieten ervan dat we er eindelijk zijn !
6 maanden vooraf boeken is laaaaaaang om af te tellen !
Het verkeer is rustig. Opnieuw valt het me op hoe vriendelijk de mensen hier zijn.
Elke auto die we kruisen, die ons inhaalt, zwaait uitbundig met een brede lach.
Ik grap tegen Robbe dat ik die mensen ken, en zijn verstomming maakt me duidelijk dat hij inderdaad niet gewoon is dat iedereen
zo vriendelijk is.
Ineens ziet Robbe in de verte de kamping. Yes, we zijn (bijna) geslaagd in trip 1 !
We volgen het plannetje en staan fier aan de receptie van de kamping.
Een vriendelijke man komt naar buiten en zegt "Hello" tegen ons en dan "Hi Henry" tegen ons paard. Grappig dat de paarden bij naam gekend zijn.
Hij roept zijn zoontje, en die begeleidt ons tot aan ons standplaats. Ik haal Henry uit zijn tuig, en Robbe houdt hem bij, terwijl ik samen
met de jongen, ons caravan op zijn plaats duw.
Henry wordt afgetuigd, en dan gaan we met hem naar de weide. Bwa, weide ... er staat niet echt gras, maar er is hooi en water.
Het is duidelijk dat Henry niet graag alleen is, want hij hinnikt in de hoop antwoord te krijgen.
Gelukkig is de Nederlandse familie niet ver achterop, en krijgt Henry weldra het gezelschap van Toby en Eileen.
Toby trekt hun caravan, en Eileen is hun rijpaard.
Ons werk zit er op, we gaan nog eens tot het centrum van Rathdrum. Gezellig dorpje.
We kopen vooral veel wortels en appels voor Henry ....
Bij de terugkeer naar de kamping, zien we dat de buren ook aangekomen zijn. Henry is blij dat hij niet meer alleen was.
Vandaag is Jos 9 jaar !!! Proficiat Jos, en bedankt voor de taartjes !!!!
We brengen een emmer wortels en appels naar de paarden, en wat zien we ????? Henry loopt op een richel buiten de afsluiting !
Een stukje van een meter breed, maar boven aan een muur van toch een kleine 2 meter hoog !
Ik haast me naar de receptie en daar hoor ik hetvolgende "Is it Henry ?" "Yes" "Well, Henry is bold. He breaks the fence every time to get more grass".
Ok dus ... terug bij de paarden gekomen, zien we dat Eileen ondertussen ook op de richel loopt ...
Iedereen geniet ervan om gewoon bij de paarden te zijn, te kijken, ze te knuffelen. Heel erg ontspannend.
We gaan avondeten, en daarna heeft Anne een heel leuk voorstel :
"Laten we eens gaan wandelen met de paarden, zodat ze wat kunnen grazen".
Opnieuw een heel geslaagde dag ... we kruipen in ons bedje en de volgende hoofdstukken van "De Grijze Jager" worden voorgelezen.
Ik neem me voor om dit thuis ook te onderhouden, maar weet dat eens de portable, ipod, TV, .... weer beschikbaar zijn, zij het weer gaan overnemen.
Eigenlijk heel jammer .... hier hebben we niet, en het is veel leuker, meer ontspannen, gewoon veel beter ....
|
