Als de mens voor God gaat spelen

Column door Mark van de Voorde

Bronnen : www.bijbelcitaat.be

www.rorate.com

Deze tekst werd als leestip van de dag gepubliceerd op zondag 20 juni 2010 op de website www.bijbelcitaat.be

Niets is erger dan het gevoel te hebben niet langer als mens behandeld te worden. Gereduceerd te worden tot een nummer in een rij, een schakel in een ketting, een radertje in een machine, is het ergste wat een mens kan overkomen. Hem wordt dan immers ontnomen wat hem precies tot mens maakt, namelijk zijn persoonlijke waardigheid. De mens haalt die waardigheid niet uit zijn plaats of functie, maar uit het feit dat hij uniek is. De verzakelijking van de wereld dreigt met zich mee te brengen dat ook de mens gedefinieerd wordt naar zijn nuttigheid. De mens loopt in de economie al langere tijd het risico een vervangbaar werktuig te zijn. De informatisering in een wereld van harde geglobaliseerde concurrentie versnelt dit proces. De zakelijke invalshoek waaruit de economie het ‘verschijnsel’ mens bekijkt, zien we ook steeds meer bij de andere facetten het leven. De vraag waarop het ultieme antwoord wordt gegeven, luidt vaker: hoe nuttig is het, wat kost het? De werknemer is nodig. Alle grote woorden over duurzaamheid en de welgemeende sociale aandacht ten spijt, is die zelfde werknemer vaak slecht zolang nodig tot hij goedkoper of efficiënter vervangen kan worden door een machine of een computer. Zonder het te willen heeft de economie de mens gereduceerd tot een middel, een ding.

Wordt vervolgd …

Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita

Pro Vita – Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen

www.provita.be

De functie van het hart in de media

Bron : In liefde weer mens worden (Phil Bosmans)

De verantwoordelijkheid van pers, radio, televisie en publiciteit in de opbouw van een nieuwe samenleving is enorm groot. Hun invloed is vandaag bijna onbegrensd. Volgens sociologen hebben berichten over moord en zelfmoord meermalen tot moord en zelfmoord geleid. De media kunnen wegens hun informatieve taak geweld, misdaad en seks niet uitschakelen. Maar de dosering is buiten alle verhoudingen. Men krijgt dagelijks in alle mogelijke kleuren en details alles aangeboden, wat verkeerd loopt, wat rot is en schandalig in onze kleine en grote wereld.

Men gaat denken dat het leven uit niets anders bestaat en dat geweld, corruptie en misdaad gewoon en vanzelfsprekend zijn.

Mensen worden overgeleverd aan een lawine van tegenstrijdigheden en als je een maagzweer wil, hoef je maar regelmatig naar het dagelijkse persoverzicht te luisteren.

Een te eenzijdige informatie is een onjuiste informatie. Journalisten, reporters en cineasten moeten in hun berichtgeving en hun verslaggeving meer aandacht en ruimte geven aan het positieve, het goede en het schone. Zij moeten zich in de redactie en in de keuze van termen en beelden laten leiden door een diepe bezorgdheid om het welzijn van concrete mensen en de vrede en de vriendschap binnen de gemeenschap en in de wereld !

Soms realiseer ik me niet duidelijk dat ik van deze wrok iets maak dat me meer dierbaar is dan mijn juwelen, ik koester haar als een deel van mijn lichaam, ik verzadig me eraan als aan een noodzakelijk voedsel. Nochtans is het een vergif dat me vernietigt ! Ook naar dit vergif verlangt de Verrezen Jezus. Hij wacht enkel op de minste kleine kreet van mijnentwege om me ervan te bevrijden.

Heer, dit wrokgevoelen, neem het !

Maar omdat het zo sterk en diep aan mij kleeft,

omdat het zich genesteld heeft in een kwetsuur,

die bloedt en die nog teveel pijn doet,

kom het zelf halen, ik kan het zelfs niet aanraken.

Jezus, Gij die de zure wijn gedronken hebt

van de stengel die de soldaat u aanreikte aan het kruis,

kom zelf de zure wijn opnemen

van mijn wrok

en stort uw vergiffenis in mij.

Ikzelf, Jezus,

voel geen barmhartigheid voor deze persoon.

Leg dan Uw Barmhartigheid in mij.

Marthe Robin was stichteres van de Foyers de Charité. Haar medestichter, pater Georges Finet, zei : “Als je niet kan vergeven, dan kan je willen vergeven. En willen vergeven is al vergeven. Als je zelfs niet kan willen vergeven, dan kan men nog verlangen te willen vergeven. Verlangen te willen vergeven, is al vergeven.” Het hart van God is zo groot, zo edelmoedig ! Hij staat op de uitkijk voor het minste greintje goede wil van onzentwege om Zijn Barmhartigheid in ons te storten. Zo vormt de hardnekkigste wrok en zijn metalen pantser zich om in een parfum, omdat Jezus alles omvormt door Zijn “omvormende genade”, Hij die gekomen is om te zoeken en te redden wat verloren was. Hij is gekomen voor de zieken en de zondaars, dus sta ik ook op Zijn lijst. Hijzelf heeft de grendels van mijn walgelijke krocht verbroken en heeft mijn wrok opgenomen. Ik kan dus mijn bewonderenswaardige Redder, schitterend van het licht, aankijken. Ook aan mij zegt Hij : “Vrede zij u, dat de ‘Shaloom’ over u kome !”

Einde

Vergeving

Bronnen : Emmerickblaadje, juli – aug. – sept. 2007

(Boek) Het verborgen kind van Medjugorje (Zr Emmanuel)

Pag. 179 Taaie wrok

Er bestaat ergens een diepe krocht, goed afgesloten in het diepst van het menselijke hart, een krocht die niet van plan is zo gemakkelijk toe te geven bij het naderen van de Verrezene. Deze krocht herbergt min of meer belangrijke vaten, en hoewel ze ergens verborgen zijn in het vergeethoekje in de diepste diepte van de kelder, verspreiden hun toxische uitwasemingen zich in alle richtingen. Wat zit er in deze krocht ? Onze wrokgevoelens. Mocht het over goede flessen wijn gaan, die men bewaart voor de grote feesten, dan zou men kunnen begrijpen dat de deur dubbel gepantserd is.

Maar onze wrokgevoelens ! Waarom deze zo beschermen ? Het ligt in de natuur van de wrok om te kleven ! Zoals die moeilijke vlekken, die door geen enkel detergent kunnen verwijderd worden, zo plakken onze wrokgevoelens op een onbeschaamde manier vast en weerstaan ze aan al onze inspanningen. Wie heeft er niet een van zijn bekenden al horen zeggen, soms zelfs op zijn sterfbed : “Ik heb iedereen vergeven, maar aan die bepaalde, na wat hij mijn dochter aangedaan heeft, nooit van mijn leven …” O, die afgesloten krocht ! Wie zal haar overwinnen ? Ik hoor pater Daniël-Ange in een preek nog zeggen : “Vergeven, dat is niet moeilijk.” En na een moment de reactie van het publiek te hebben afgewacht, voegde hij eraan toe : “Dat is onmogelijk.”

Als Jezus, om ons Zijn vrede te kunnen geven, de straf die op ons woog, heeft moeten afwentelen op zichzelf toen Hij gestorven is aan het kruis, Hij, de maker van het leven, om onze zonde te overwinnen tot in haar meest hatelijke aspecten, dan is het omdat deze vrede niet menselijk is. Het is een genade, die alleen God kan geven, een bovennatuurlijke gave, die geen enkele mens kan maken of verkopen. Als ik bijgevolg, zelfs als ik mijn gezondheid en mijn geld aan God geef, mijn toekomst en alles wat mij dierbaar is, als ik wrok koester tegenover mijn broeder, dan zal de “Shaloom” van Jezus op mij afschampen, zonder me te kunnen binnendringen.

Wordt vervolgd …

Verkeerd verbonden, kind gered

Volgend artikel, dat op 10 maart 2010 verscheen in Katholiek Nieuwsblad (www.katholieknieuwsblad.nl), vertelt het wonderlijke verhaal van een abortus die uiteindelijk niet doorging.

Een Amerikaanse vrouw die per ongeluk een pro-life groep belde in plaats van de abortuskliniek waar zij een afspraak had, vond de steun die zij nodig had om haar zwangerschap uit te dragen.

De jonge vrouw, die van pro-life organisatie 40 Days for Life de fictieve naam ‘Erin' kreeg, had haar kinderen naar school en naar de kinderopvang gestuurd toen zij merkte dat ze te laat was voor haar afspraak voor een abortus. Toen ze de telefoon pakte, dacht ze dat ze naar de abortuskliniek van Planned Parenthood belde. In plaats daarvan echter, draaide ze het verkeerde nummer en kreeg verbinding met de mobiele telefoon van de plaatselijke afdeling van 40 Days for Life. Joseph, de man die opnam, probeerde haar te kalmeren. Hij noteerde haar naam en nummer en zei dat een consulent haar terug zou bellen.

De consulent, Elisabeth, belde terug en smeekte Erin niet op te hangen. Ze vertelde haar dat zij Planned Parenthood niet had bereikt en vroeg of ze christen was. Toen Erin daar ja op zei, vertelde Elizabeth dat Gods genade werkte in het draaien van het verkeerde nummer. Erin vertelde dat wanhoop haar naar de abortuskliniek had geleid. Ze had al vier kinderen en hun vader zat in de gevangenis. Ze was haar baan kwijtgeraakt, stond op het punt afgesneden te worden van elektriciteit en had een gebrek aan geld voor de huur.

Elizabeth verspreidde het nieuws over Erin onder andere pro-lifers. Een vrijwilliger bood aan haar elektriciteitsrekening te betalen, terwijl tien anderen hun contant geld bij elkaar legden om haar huur te voldoen. Een lokale groep helpt Elisabeth nu een baan te vinden.

"Ze heeft veel potentieel, maar heeft steun nodig omdat haar moeder en zuster nog steeds aandringen op een abortus", zegt een medewerkster van 40 Days for Life. Erin reageerde met "vreugde en ongeloof" op de hulp van de mensen die zij niet kende. Ze heeft Planned Parenthood gebeld om haar afspraak af te zeggen en haar geld terug te vragen.

In de huidige tijd, waarin zelfs gelovigen door niemand – ook niet door priesters – aan hun zwakheden herinnerd willen worden, schenkt God ons door de boodschap van Zijn barmhartigheid aan de heilige Zuster Faustina een pastorale hulp die een onvergelijkbare kracht bezit. Jezus, die de psyche van de mensen ten diepste kent, wendt zich door Zuster Faustina tot Zijn priesters : “Zeg hun dat verharde zondaars door uw woorden berouwvol worden, als ze van mijn ondoorgrondelijke barmhartigheid spreken … Ik zal hun woorden zalven en de harten tot wie u spreekt zal Ik raken.” (dagboek 1521)

God verlangt ernaar alle mensen met Zijn troost te vervullen, vooral diegenen die vanwege hun zwakheid en zondigheid bedroefd en ontmoedigd zijn. Om deze troost te ontvangen hoeft u geen verre pelgrimsreis te ondernemen en ook niet aan lange, uiterlijke ceremonieën deel te nemen. “Het is voldoende,” zegt de Heer, “om gelovig aan de voeten van mijn plaatsvervanger plaats te nemen en zijn ellende uit te spreken. Hier, in het tribunaal van de barmhartigheid toont zich in al zijn volheid het wonder van de barmhartigheid.” (1448)

Jezus spreekt over de macht van dit sacrament van de goddelijke liefde : “Ook al zou de ziel als een lichaam in ontbinding zijn, en zou het menselijk gezien uitgesloten zijn dat hij weer tot leven komt en zou alles verloren lijken, bij God ligt het anders. Het wonder van Gods barmhartigheid wekt de ziel weer volledig tot leven.” (1448)

Einde

Het sacrament van de barmhartige liefde

(Door P. Paul Maria Sigl)

Bron : Emmerickblaadje,

april – mei – juni 2007

Het is uiterst betreurenswaardig hoe weinig men tegenwoordig weet heeft van het sacrament van de vergevende liefde van God en hoe zelden het wordt ontvangen. We weten allemaal hoe het er in onze parochies vaak aan toe gaat. Over de heilige biecht wordt nauwelijks meer gesproken, de biechtstoelen zijn leeg en in sommige kerken dienen ze zelfs alleen nog maar als opslagruimte voor stofzuigers, bezems en emmers. De aartsbisschop van Keulen, Joachim kardinaal Meisner, sprak in dit verband een keer van een ‘onschuldigheidswaan’ die zich van de christenen heeft meester gemaakt en die het sacrament van de biecht schijnbaar overbodig maakt.

Geen instelling en geen macht ter wereld kan – zo is mijn diepste overtuiging – de christelijke volkeren weer terug brengen tot het bekennen van persoonlijke schuld, tot oprecht berouw en tot een dankbaar en gelukkig ontvangen van de vergeving van de zonden, die de priester in de sacramentele absolutie in naam van God mag geven. Voor zo’n nieuwe herbezinning hebben wij – zowel priesters als gelovigen – een nieuwe uitstorting van de LIEFDE van God nodig, een nieuw Pinksteren. Juist om deze uitstorting van de goddelijke liefde laat de Moeder van alle Volkeren ons in Haar gebed bidden : “Zend nu Uw Geest over de aarde. Laat de Heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren.”

Als we namelijk om deze LIEFDE vragen en ons daardoor laten vervullen, zullen we ons er innerlijk op een ingrijpende manier van bewust worden hoe vaak we deze liefde geweld hebben aangedaan. Dan is het niet een moralistische preek of angst, maar alleen de liefde, die oprecht berouw en het verlangen naar vergeving en verzoening in ons bewerkstelligt.

Wordt vervolgd …

Maria zal de kop van satan verpletteren. Is het wellicht daarom dat satan juist in Nederland zoveel energie steekt in zijn plannen ? Is het niet precies in Nederland waar Maria als Vrouwe van alle Volkeren boodschappen heeft gegeven over het vijfde mariale dogma, het dogma van Haar Mederverlosserschap ?

Maria zal de kop van satan verpletteren, juist als Medeverlosseres. Zij is Medeverlosseres en de Kerk – waar Maria het volmaakte beeld van is – is ook medeverlosseres. Wij zijn allen medeverlossers en medeverlosseressen, in de mate dat we met Christus verenigd zijn.

Medeverlosser zijn, betekent nederig zijn, zoals Maria. Wij zijn nooit – zoals de vrijmetselarij ons wil doen geloven, zelf goddelijk, zelfautonome rechter over leven of dood, zelf de autonome normbepalers van ons denken en handelen. Het is alleen Christus aan Wie alle macht is gegeven en aan Wie alle eer en glorie toekomt. Wij zijn in alles van Hem afhankelijk, maar wel geroepen om mee te werken aan Zijn verlossingswerk.

Het is een strijd om de G(g)eest. Het is een strijd tussen de Heilige Geest, de Geest van God, satan en alle andere boze geesten. Deze strijd nadert zijn hoogtepunt.

We moeten niet naïef zijn en denken dat de vrijmetselarij van een andere orde is dan het atheïstische communisme. Beiden komen voort vanuit het brein van de vader van alle leugen en beiden zijn even destructief en gewelddadig. In tegenstelling tot het atheïstische communisme, dat imponeerde door macht en geweld, vertoont de vrijmetselarij zich als mens- en vredelievend. Dat is echter schijn. In werkelijkheid is de zwarte panter net zo verscheurend als de rode draak. Onze enige bescherming is het gebed en onze toewijding aan Maria, de Vrouw die de kop van het serpent verplettert en steeds opnieuw verplettert. Het is ook door de tussenkomst en op voorspraak van Maria dat God Zijn Heilige Geest zal zenden, waardoor alle geesten van de duisternis zullen worden teruggedreven naar de plaats waar zij thuishoren. Het wordt met de dag dringender om de Heer Jezus Christus te bidden dat Hij op voorspraak van de Vrouwe van alle Volkeren, die eens Maria was, Zijn Geest zal zenden. Alleen door de Heilige Geest zal de wereld de ware vrede vinden.

Einde

De ideologie van de vrijmetselarij is veel moeilijker te herkennen dan alle voorgaande atheïstische ideologieën. Zij werkt veel minder zichtbaar en de redenen om haar te aanvaarden zijn zeer listig. Zij werkt in op de menselijke trots, op zijn hoogmoed, op zijn genotzucht, op zijn zucht naar macht en materieel welzijn. Het is de laatste troef van satan en de voorbereiding op de komst van de “man des verderfs”, de Antichrist.

Het is de taak van Maria om na de enorme rode draak te hebben verslagen, nu de kop te verpletteren van het zwarte beest en het beest een lam gelijk. Zij zal dit doen, samen met haar schare die zich onder haar bescherming stelt en met haar en dankzij haar trouw blijft aan Christus.

Wanneer we naar de situatie kijken in Nederland, dan zien we hoe ver de vrijmetselarij en de kerkelijke vrijmetselarij reeds voeten in de aarde hebben gekregen.

Na de laatste verkiezingen in 2002 is de LPF de tweede partij geworden. De fractievoorzitter van deze partij is de heer M. Herben. Hij was voorheen de woordvoerder van de Loge van de Vrijmetselaars en is ook nu nog steeds lid van deze loge. In zijn redevoering na de verkiezingsoverwinning zei hij : “Het kwaad is geen reëel bestaande macht. Het kwaad is slechts de afwezigheid van het goede.” Dat is precies de vrijmetselaarsideologie : de duivel bestaat niet, dus we hoeven hem ook niet te vrezen.

In Rotterdam is de fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam (geestverwant aan de LPF) de heet Sörensen. In zijn toespraak na de moord op de stichter van hun partij, vergeleek hij de heer Fortuyn met Spinoza. Hij zei dat Spinoza in zijn tijd, net als de heet Fortuyn, dingen zei die niet goed vielen bij de ‘gevestigde orde’. Spinoza had namelijk gezegd dat God niet bestond. Nu echter, betoogde de heer Sörensen, hebben wij God, als laatste juk van het menselijk denken, afgeworpen en zijn we vrijdenkers geworden. Duidelijker had hij de vrijmetselaars-ideologie niet kunnen verwoorden.

In de Kerk van Nederland, en met name in het aartsbisdom, is de ideologie van de vrijmetselarij toonaangevend. In de verkondiging, de viering van de sacramenten, de belijdenis van het geloof en de moraal van de Kerk en de houding jegens de paus domineert een naturalistische en rationele interpretatie, waarbij niet God, maar de mens centraal staat. Het sacramentele karakter is zo goed als verdwenen. Onderscheid tussen leken en priesters mag niet meer worden gemaakt. Net zo min als het onderscheid tussen mannen en vrouwen. Het kerkelijke leergezag wordt nog gedoogd zolang men het niet aan de kant kan zetten, maar in de praktijk wordt er nauwelijks of geen rekening meer mee gehouden. In de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland, en opnieuw m.n. in het aartsbisdom, heeft Christus plaats gemaakt voor een valse christus.

Wordt vervolgd …

Maar ook binnen de Rooms-Katholieke Kerk zelf is de invloed van de vrijmetselarij groot. In de boodschappen aan de Mariale Priesterbeweging wordt de kerkelijke vrijmetselarij voorgesteld als het beest een lam gelijk. Dit is de pervertering van het bijbelse offerlam en uiteindelijk van het Lam Gods, Christus zelf. De kerkelijke vrijmetselarij is diep geïnfiltreerd in de kerkelijke hiërarchie. Hier verricht zij sinds jaren haar verwoestende werk om te komen tot de oprichting van een valse kerk en een valse christus. De werkwijze waarop zij dit doet, is om het fundament van de Kerk, Jezus Zelf, die de Weg, de Waarheid en het Leven is, volledig te ondergraven.

Het goddelijk Woord van Jezus wordt verduisterd door haar te beroven van haar bovennatuurlijke inhoud. De woorden van Jezus worden op een natuurlijke en rationele manier geïnterpreteerd en alle wonderen worden geherinterpreteerd op een manier dat ze hun bovennatuurlijk karakter verliezen. De hele Heilige Schrift wordt voorgesteld als een cultuurgebonden geschrift zonder absolute waarheden. De historische werkelijkheid van de verrijzenis wordt ontkend.

De zonde wordt gerechtvaardigd en zelfs als een waarde en een voorgesteld, als een legitieme eis van de menselijke natuur. Het verdwijnen van de persoonlijke biecht is hiervan een verderfelijke vrucht.

De Kerk wordt ondermijnd door een valse oecumene die erop gericht is een samensmelting te bewerken van alle christelijke kerken, waaronder de Rooms-Katholieke Kerk.

De werkelijkheid van de sacramenten wordt ondergraven door aan de sacramenten een louter symbolische betekenis te geven. Vooral de Eucharistie – bron en hoogtepunt van het kerkelijk leven – wordt zwaar getroffen. Het aspect van het Avondmaal wordt hoog aangeprezen en het offerkarakter geminimaliseerd.

Het fundament van de eenheid – het charisma van Petrus, het pausschap – wordt aangevallen door een constante oppositie en tegenwerking tegen de paus.

De kerkelijke vrijmetselarij is in haar opzet al ver gevorderd.

Wordt vervolgd …

De vrijmetselarij zelf is een occulte vereniging. In de hoogste loges, met ritussen die een pervertering zijn van de christelijke ritussen (inclusief satansmissen), wordt openlijk satan verheerlijkt. Deze loges zijn echter niet toegankelijk voor iedereen. Daarom moet het gedachtegoed van de vrijmetselarij verspreid worden onder de massa op een manier die voor iedereen aanvaardbaar en toegankelijk is. Het belangrijkste instrument hiervoor is de New Age-beweging. Een ideologie die veel moeilijker te herkennen is dan het atheïstische communisme, maar die minstens zo gewelddadig en destructief is voor de menselijke ziel.

Wat is de New Age-ideologie, en wat is de imitatie van het Rijk Gods ? New Age voorspelt de komst van een “Nieuw Tijdperk” (new Age), het tijdperk van “de Waterman”. Hieruit blijkt al het occulte van deze ideologie, want astrologische tekens behoren tot het gebied van de duisternis. Het zogenaamde tijdperk van de Waterman zou zich kenmerken door vrede, harmonie en eenheid met de natuur. Dit tijdperk moet tot stand komen door een mutatie in het menselijk bewustzijn, een soort bewustzijnssprong, waarbij het menselijk bewustzijn als gevolg van de verzamelde kennis (wetenschappelijke, mystieke en occulte kennis) doorheen de geschiedenis tot een staat van vergoddelijking komt. Voorwaarde hiervoor is opnieuw dat alle mensen dit geloof aannemen. Wanneer er een groep mensen is , die niet bereid is de mens als goddelijk te erkennen, maar alleen Christus deze eer geeft, houdt zij daarmee de ontwikkeling van de mensheid tegen. Ze zal dus geëlimineerd moeten worden ter wille van het geheel. Het “aannemen” van de New Age-ideologie gaat anders dan het aannemen van bepaalde geloofswaarheden of dogma’s. Het onderschrijven van de New Age-ideologie is meer het centraal stellen van de mens, zonder een objectieve waarheid te erkennen die normerend zou zijn voor het menselijk denken en handelen. Het geloof in een geopenbaarde waarheid is dan ook de ergste vijand van het New Age-denken. Begrijpelijk wordt dan ook waarom de vernietiging van de Rooms-Katholieke Kerk – die immers volledig is gefundeerd op een geopenbaarde waarheid – een hoofddoel is van de vrijmetselarij.

In het maatschappelijk leven is de New Age-ideologie zeer diep doorgedrongen. Media, politiek, wetenschap en bijna alle cultuuruitingen gaan uit van de mens die niet gebonden is aan objectieve normen voor zijn denken en handelen. In de praktijk zijn de meeste mensen “vrijdenkers”. Er heerst een algemene afkeer van dogma’s en geloofszekerheden.

Wordt vervolgd …

De “enorme rode draak” heeft veel successen geboekt : enorme gebieden van de wereld zijn ingenomen door de onbetwiste heerschappij van het atheïstische communisme. Met geweld heeft het zijn veroveringen tot stand gebracht. Vele beschavingen zijn hierdoor opgebouwd zonder God : puur materialistisch, egoïstisch, hedonistisch, dor en koud en de kiemen in zich dragend van bederf en dood. (Hedonisme is de leer dat genot het hoogste goed is en dat de mens dient te streven naar de bevrediging van zijn zinnelijke verlangens, nvdr)

Het ineenstorten van het communisme werd door paus Johannes Paulus II zelf toegeschreven aan de tussenkomst van Maria.

Maar de duivel houdt niet op. De rode draak krijgt hulp van een ander beest, een panter gelijk. Dit zwarte beest symboliseert de vrijmetselarij. Haar werkwijze is ook helemaal anders. Vertoonde de rode draak zich in de kracht van zijn macht, de zwarte panter doet zijn werk op een verborgen en infiltrerende manier. De vrijmetselarij is er ook niet op uit om God te loochenen, maar om God te lasteren. Deze godslasteringen uiten zich in het in het onttrekken van de verering aan God en deze verering te geven aan de schepping, de schepselen en uiteindelijk aan satan zelf. De werkwijze van het zwarte beest is niet het ontkennen van de waarheid, maar de pervertering van de waarheid : in plaats van God te aanbidden, maakt zij afgoden. In plaats van eerbied voor Gods Naam en voor Zijn wetten, lastert zij God door heiligschennende films en een pervertering van de moraal op alle gebied. De “Dag des Heren” wordt de dag van de sport en het vermaak. De eerbied voor het gezin wordt vervangen door allerlei andere vormen van samenleven, waarbij zelfs homoseksuele relaties worden gelijkgesteld met het gezin. In plaats van onvoorwaardelijk respect voor het leven, legitimeert zij abortus en euthanasie. De heiligheid van de seksualiteit wordt geperverteerd door pornografie en het rechtvaardigen van allerlei zonden tegen de natuur. Alle geboden van God – die het fundament zouden moeten zijn voor een samenleving overeenkomstig de bedoeling van de schepping – worden op deze manier buiten spel gezet. En het gaat zo bedrieglijk dat vrijwel de gehele mensheid zich door dit gif laat misleiden.

Wordt vervolgd …

De strijd om de Geest

Bron : Emmerickblaadje, editie maart 2007

Auteur tekst : Peter Klos, priester

In de boodschappen van Maria aan de Mariale Priesterbeweging worden de contouren geschetst van de geestelijke strijd die momenteel haar hoogtepunt bereikt. Het gaat om een strijd tussen de machten van de duisternis en de Heilige Geest. “Alleen de Geest van de Heer kan de macht en de zegevierende kracht overwinnen van de enorme rode draak die, in uw eeuw, op een verschrikkelijke manier overal is losgebroken om heel de mensheid te verleiden en te bedriegen” (14 mei 1989).

Met de “enorme rode draak” wordt het atheïstische communisme bedoeld. Het atheïstische communisme is een ideologie waar miljoenen mensen het slachtoffer van zijn geworden. Ze werden verbannen naar strafkampen in Siberië, opgesloten in psychiatrische inrichtingen, vermoord. De ideologie eist haar slachtoffers : wie niet mee wil, moet geëlimineerd worden.

Momenteel zijn er niet veel mensen meer die nog in de communistische ideologie geloven. Het was een ideologie die, zoals alle ideologieën van de machten van de duisternis, een imitatie was van de heilsbelofte van God. De belofte van het Rijk Gods was getransformeerd in de belofte van de heilsstaat. Voorwaarde daarvoor was dat iedereen zou geloven in de communistische ideologie en dat wereldwijd de arbeidersklasse eigenaar zou worden van de productiemiddelen. Impliciet was de voorwaarde voor het bereiken van de heilsstaat het afzweren van het geloof in God : niet God is de Heer van de geschiedenis, maar de klassenstrijd is de drijvende motor van de geschiedenis. Zodra de sociale ellende zou zijn opgelost door de vestiging van de heilsstaat, zou ieder geloof in God “overbodig” geworden zijn.

Wordt vervolgd …

“Lieve kleine Li, als ik jou dit boek heb opgedragen, dan is het omdat je mijn uitverkoren heldin bent. Maar ik beken het, ik heb nog een andere reden. Jouw werk is niet ten einde. Open je ogen en zie : Het zijn geen 32 hosties meer die tegenwoordig op de grond liggen, maar duizenden, miljoenen ! Elke dag schiet men op Jezus. Men lacht met Hem, men vertrapt Hem. Het aantal sekten die de Eucharistie onteren, groeit voortdurend. Elke zondag, in bijna alle parochies, zijn er gelovigen die communiceren, terwijl ze in zware zonde leven, zonden die de bijbel ‘gruwels’ noemt en die de dood van een ziel veroorzaken. Jezus is nog nooit zoveel gefolterd, kleine Li. Zonder te spreken over de onverschilligheid van zoveel ‘uitverkorenen’, opgeslorpt door de wereldse zaken en zich onbewust van de immense liefde, waarmee ze bemind zijn. Hoeveel tabernakels zijn er niet gesloten, onder het stof ? En als men wil gaan aanbidden, staat men voor een gesloten deur. In Amerika heeft men het tabernakel vaak verhuisd naar een hoekje van de kerk, als het zelfs niet in de sacristie is. Soms heeft men zelfs de bidstoelen weggenomen, en wee hem, die zich nog op de knieën wil zetten tijdens de consecratie. Dat is slecht gezien, en men riskeert uitgesloten te worden.

In de catechese vindt men geen Zusters Euphrasie meer. Vaak zijn de kinderen slecht voorbereid om Jezus te kennen en te beminnen. In de families vindt men zelden ouders die nog over Jezus spreken als over hun grote vriend. Integendeel, men negeert Hem en de kinderen denken dan dat God niet bestaat en ze lopen verloren in de goddeloosheid.

Zo zou ik nog lang kunnen verder gaan. Maar vanuit de hemel zie je het zoveel beter dan ik. Je hebt nog niet gedaan met werken, kleine Li. In werkelijkheid ben je met je liefdes martelaarschap in China nog maar begonnen. Kom ons helpen. Zoals je je geplaatst hebt naast Bishop Sheen, kom je ook plaatsen naast iedere priester, iedere bisschop, elke gewijde en elke christen.

Onthul ons het ‘Verborgen Kind’, je grote Vriend. Laat ons delen in je onvervalste liefde voor Jezus, de radicale en tedere liefde van je onschuldige hart.”

Medjugorje, 13 mei 2006, op het feest van O. L. Vrouw van Fatima

Einde

De ‘zuiveringen’ gaan door en de vliegende brigade van de ordediensten doorzoeken het hele dorp en de omgeving. Dat is het lot van het ‘nieuwe China’. Bij de boeren durft niemand zich nog te roeren. Verborgen in hun bamboehutten weten ze niet wat de toekomst zal zijn. Nochtans, elke morgen ontsnapt onze kleine Li om haar ‘Levend Brood’ te gaan vinden in de kerk. Hetzelfde tafereel als de vorige avond herhaalt zich. Ze neemt één hostie en verdwijnt. Pater Luc verbijt zich : Waarom neemt ze ze niet allemaal ? Hij kent het aantal hosties : 32.Weet ze dan niet dat ze ze allemaal ineens mag nemen ? Nee, dat weet ze niet. Zuster Euphrasie was heel duidelijk : “Eén hostie per dag volstaat. En men raakt de hostie niet aan. Men ontvangt ze op de tong.” De kleine volgt de regels. Op een dag blijft er maar één hostie over. Bij dageraard sluipt het kind, zoals naar gewoonte, de kerk binnen en bidt voor de hostie. Pater Luc slaakt een kreet. Een soldaat staat in het portaal, richt zijn revolver. Men hoort enkel een droge knal, gevolgd door een luide schaterlach. Het kind stort onmiddellijk neer. Pater Luc meent dat ze dood is, maar neen, hij ziet haar met moeite naar de hostie kruipen en deze met de mond aanpakken. Nog enkele stuiptrekkingen, gevolgd door een plotse ontspanning. De kleine Li is dood. Ze heeft alle hosties gered !

Bij een interview voor een nationale televisieketen onthulde Mgr. Fulton Sheen twee maanden voor zijn overlijden, op de leeftijd van 84 jaar, eindelijk zijn geheim aan het grote publiek. “Monseigneur,” vroeg een journalist hem, “u hebt miljoenen mensen geïnspireerd in de hele wereld. Maar uzelf, wie heeft u geïnspireerd ? Was het een paus ?”   “Wat mij geïnspireerd heeft,” antwoordde hij, “ is geen paus, noch een kardinaal, ook geen andere bisschop. Zelfs geen priester of een zuster. Wie mij geïnspireerd heeft, is een klein Chinees meisje van 10 jaar.” Toen vertelde hij het verhaal van de kleine Li. Hij gaf ook zijn intiem testament. De liefde van dit kind voor de Jezus in de Eucharistie, voegde hij eraan toe, had hem zo diep geraakt dat hij op de dag dat hij dit ontdekte, de Heer het volgende beloofd : Elke dag, tot aan zijn dood, zou hij een uur doorbrengen in aanbidding voor het H. Sacrament. Mgr. Sheen hield niet alleen zijn belofte, maar hij liet nooit een gelegenheid voorbij gaan om de liefde tot Jezus in het H. Sacrament te bevorderen. Onvermoeibaar nodigde hij de gelovigen uit om elke dag een heilig uur door te brengen voor het H. Sacrament. Voor hem was er geen twijfel : dit onbekende, arme kind uit het Chinese binnenland was de vonk die de immense vruchtbaarheid van zijn apostolaat had mogelijk gemaakt.

Die dag, voor hun tv, begreep heel Amerika waarom miljoenen harten door deze grote verkondiger waren geraakt. Dat zij het was, de kleine Li. Dat de niet te tellen bekeringen, bekomen door deze reus van de media, door haar en door haar zuiver hartje bekomen waren. Die miljoenen aanbidders, die door deze heilige bisschop voor het H. Sacrament waren gebracht, het was zij en haar 32 heldhaftige bezoeken aan de op de grond geworpen Jezus. Deze opbloei van roepingen, aangewakkerd door de meest populaire Amerikaanse bisschop, het was zij, de kleine Chinese martelares, en haar bruiloft in het bloed met het Lam.

Wordt vervolgd …

Diezelfde dag werden alle mensen van het dorp door de politie samengedreven in de kerk, voor een nieuwe ‘preek’, gebruld door de commissaris. Hij maakte de missionarissen belachelijk en de ‘agenten van het imperialisme’. Met een donderende stem gelastte hij toen de soldaten om het tabernakel open te breken. De mensen baden hielden hun adem in en baden vurig. Naar het volk gekeerd riep de man : “We zullen eens zien of uw Christus zich kan verdedigen. Ziehier wat ik doe met uw ‘Werkelijke Aanwezigheid’. Allemaal foefjes van het Vaticaan om u meer te kunnen uitbuiten!” Daarop greep hij de ciborie en wierp alle hosties op de vloer. De verschrikte gelovigen weken achteruit, terwijl ze een kreet onderdrukten.

De kleine Li bleef versteend staan. O, wat heeft men met het brood gedaan ? Haar rechtgeaarde en onschuldige hartje bloedt bij het zien van de hosties, verspreid op de grond. Is er niemand die Jezus zal verdedigen ? De commissaris spot, een vette lach onderbroken met vloeken. Li schreit in stilte. “En nu, buiten ! Vertrek !” brult de commissaris. “En wee hem die zich hier nog waagt in dit hol vol bijgeloof !”

De kerk loopt leeg. Maar buiten de aanbiddende engelen die steeds rond Jezus in de hostie aanwezig zijn, is er ook nog een getuige, aan wie niets ontsnapt van het tafereel, dat zich onder zijn ogen afspeelt. Het is pater Luc, van de “Missions Etrangères” (Missies in de vreemde). De parochianen hebben hem verborgen in een hokje aan het koor. Er is een venstertje in dat op de kerk uitgeeft. Hij put zich uit in eerherstellend gebed en lijdt eronder dat hij niet kan bewegen. De minste beweging en de parochianen, die hem verborgen hebben, worden gearresteerd voor verraad. “Heer Jezus, heb medelijden met uzelf,” bidt hij, angstig, “belet deze heiligschennis ! Heer Jezus !”

Plots breekt een dof krassend geluid de stilte van de kerk. De deur gaat langzaam open. Het is de kleine Li ! Ze is amper 10 jaar en daar komt ze. Met haar kleine Chinese pasjes nadert ze het altaar. Pater Luc beeft voor haar. Ze kan zich elk moment laten doden ! Hij kan echter geen contact nemen met haar. Hij kan alleen maar kijken en alle heilige van de hemel bidden dit kind te sparen. De kleine knielt neer en aanbidt in stilte, zoals Zuster Euphrasie haar geleerd heeft. Ze weet dat ze haar hart moet voorbereiden, vooraleer Jezus te ontvangen. Met gevouwen handen richt ze een geheimzinnig gebed tot haar lieve, verlaten en mishandelde Jezus. Pater Luc ziet hoe ze zich bukt en op handen en voeten een hostie met haar tong oplikt. Nu zet ze zich op haar knieën, met gesloten ogen en ingekeerd naar haar hemelse bezoeker. Elke seconde weegt, Pater Luc vreest het ergste. Kon hij toch maar iets zeggen. Het kind vertrekt echter zachtjes, zoals ze gekomen is, bijna huppelend.

Wordt vervolgd …

In een parochieschooltje herhalen de kinderen ernstig hun gebeden. Zuster Euphrasie is gelukkig. Twee maanden geleden hebben er verscheidene hun eerste communie gedaan, heel gemeend, uit de grond van hun hart. Ze lacht om de vraag van de kleine Li, 10 jaar : “Waarom heeft Jezus ons niet geleerd te zeggen : Geef ons heden onze dagelijkse rijst ?” De kinderen eten ’s morgens, ’s middags en ’s avonds rijst.  Hoe antwoorden op deze vraag ? “Wel, het is … omdat brood wil zeggen Eucharistie,” had de zuster geantwoord. Het is waar dat Zuster Euphrasie meer uitblonk door haar hart dan door haat theologische kennis. “Je vraagt aan de goede Jezus de dagelijkse communie. Voor je lichaam heb je rijst nodig. Maar je ziel, die meer waard is dan je lichaam, heeft honger naar dit brood, dat het Brood van Leven is.”

In mei, toen Li haar eerste communie deed, heeft ze aan Jezus in haar hart gezegd : “Geef me steeds dagelijks brood, opdat mijn ziel zou leven en het goed zou stellen.” Van dan af gaat Li elke dag te communie. Ze is er zich echter van bewust dat de “slechten” (de goddeloze communisten) haar elk moment kunnen beletten Jezus te ontvangen in de H. Communie. Ze bidt vurig dat dit nooit zou gebeuren. Ze zijn al eens in de klas binnengevallen en hebben de kinderen bevolen : “Geef onmiddellijk al uw idolen af !” Li wist goed wat ze bedoelden. Geterroriseerd hadden de kinderen al hun zorgvuldig geschilderde godsdienstige prentjes moeten afgeven. Dan had de commissaris, in een vlaag van woede, het kruisbeeld van de muur getrokken, op de grond geworpen en vertrapt, terwijl hij schreeuwde : “Het nieuwe China zal zulke grove superstities niet meer dulden !” De kleine Li, die zozeer hield van haar beeldje van de Goede Herder, probeerde het in haar kleedje te verbergen. Het was het prentje van haar eerste communie. Een harde slag deed haar wankelen en ze viel op de grond. De commissaris riep de vader van Li en deed zijn best om haar te vernederen vooraleer hij haar boeide.

Wordt vervolgd …

Het verborgen kind van Medjugorje (Zuster Emmanuel)

Bronnen : Emmerickblaadje, juli – aug. – sept. 2007

(Boek) Het verborgen kind van Medjugorje (Zr Emmanuel)

AANBIDDING

Pag. 379 – 384, Laatste hoofdstuk : De kleine Li

Miljoenen Amerikanen weenden en voelden zich verweesd toen Mgr. Fulton Sheen in 1979 stierf. Jaren lang hadden ze, langs allerlei mogelijke mediamiddelen, gefascineerd aan zijn lippen gehangen. Begiftigd met een zeer zeldzaam charisma, verenigde Mgr. Sheen in zich zowel een natuurlijke welsprekendheid als de kracht van de H. Geest. Luisterde men naar hem, dan wist men dat God levend was, prachtig en aanlokkelijk. Bisschop Sheen straalde zulk een licht uit dat alle radiostations hem onderling trachtten in te palmen, met de zekerheid dat hij al hun vorige quota’s van kijkdichtheid zou verpulveren. Zijn beroemde televisieserie Het leven is het leven waard bereikte wekelijks 30 miljoen Amerikanen.

Deze grote Aartsbisschop, reus van de evangelisatie, had een geheim. Zoals al de grote mannen, de echte, bewaarde hij in het geheim een ontmoeting heel nauw aan het hart, een episode in zijn leven, waarbij de genade hem diep had geraakt en waar hij voor al het goud van de wereld niet van afweek. Om deze episode echter te kunnen begrijpen, moeten we naar China gaan, op het ergste moment van de Communistische repressie in de jaren vijftig.

Wordt vervolgd …

Hetzelfde geldt voor de pastoraal van de jongeren en de minder jongeren. Het gebeurt dat verloofden ons komen vertellen dat hun pastoor hen tijdens de biecht zegt dat het geen probleem is als men samen leeft voor het sacrament van het Huwelijk en dat ze de Eucharistie mogen ontvangen en de andere sacramenten.  Welk een vergissing !  Dat is enkel de persoonlijke mening van de priester en ze verschilt totaal met wat de Kerk leert. Het is zeer pijnlijk te zien hoeveel jongeren er zo op een dwaalspoor gebracht worden door dergelijke adviezen. De kuisheid voor het huwelijk is immers een krachtige waarborg voor het welslagen van hun koppel ! 

Het is niet mijn bedoeling om hier alle moeilijkheden op te sommen, die de gelovigen ontmoeten bij het eerlijk zoeken naar de waarheid. Maar gezien de voortdurende verwarring, die er is op geestelijk vlak, kan ik de Katholieken maar de raad geven de Catechismus van de Katholieke kerk (een van de meesterwerken van Johannes-Paulus II) te bezitten en hem goed te lezen. Zo zullen ze het echte geloof van de Kerk en van het Leergezag kennen. Ze zullen de leer van de Apostelen aanhangen en ze zullen sterk staan tegenover de gevaarlijke benaderingen van hen, die zelf het slachtoffer zijn van het alom tegenwoordige relativisme.  Er is een onderscheidingscriterium dat ons kan helpen, te zien of men voor alles aan God wil behagen dan wel aan de mensen. 

Gods Woord verwatert niet, het is Woord van Leven.

We zullen onze priesters helpen door hen te vragen naar het Evangelie en naar het Leergezag !

We danken God voor de priesters, die Hij ons gegeven heeft, en des te meer voor hen, die ons het ware geloof geven, gekregen van de Apostelen en die op heden samen met de Kerk lijden. Laten we hen vurig steunen !

Einde