Alle deuren sluiten voor de Boze

Bron: Nieuwbrief Zuster Emmanuel, januari 2013

Toen ik in Italië op zending was, kwam een man me opzoeken en zei, heel gelukkig : “Zuster Emmanuel, ik ben tevreden, ik ben dit jaar op bedevaart geweest naar Medjugorje en heb er een mooie bekering meegemaakt ! Ik heb bijna al mijn zonden achterwege gelaten !”

- Bijna allemaal ?

- Ja, bijna allemaal !  Ik heb er maar één enkele overgehouden.

- Waarom hebt ge die zonden bewaard ?

- Omdat ik aan deze houd ! Ik heb er deugd aan.

Ik dacht even na, het kwam er op aan niet verkeerd te antwoorden …

- Hoe kunt ge nu vrijwillig vasthouden aan een zonde ?

- Maar ik heb alle andere achterwege gelaten !  Er is er maar één meer …

- Wij zijn allemaal zondaars maar het is één zaak uit zwakheid te vallen en een andere zaak is verder te willen gaan met zondigen. Als ge Jezus ontvangt in de H. Eucharistie zegt ge Hem dat ge Hem bemint, ge aanbidt Hem, ge zegt dat ge gelukkig zijt dat ge Hem kent … Hoe kunt ge dan op hetzelfde moment Hem wreed een slag in het gezicht geven ?   Het is mijn zonde, de uwe en al de zonden, die door de mensen bedreven zijn, die Jezus aan het kruis genageld hebben.  Ge hebt dus besloten Hem nog meer te kwetsen door vrijwillig een zonde te blijven bedrijven ?

- Waarom zegt ge dat ?  De zonde, die ik wil bewaren is als een slag in Zijn gezicht ?  O, mijn God, daaraan had ik nooit gedacht !

- Bovendien, een zware zonde willen behouden is als een deur  open laten voor de Boze, die meer dan tevreden is een privaat ingankje te hebben bij u !  Zo kan hij zijn vernielingswerk in u voltrekken, in uw familie, in uw gezondheid, in uw leven zonder dat ge u zelfs rekenschap geeft van de oorzaak van uw ongemakken.

- Dan ga ik mijn best doen ook deze zonde te vermijden ! Bid voor mij !

Deze man was heel eerlijk. Hij mankeerde alleen deze eenvoudige basisinformatie !

Er is tegenwoordig zulk een onwetendheid over het Christelijk geloof dat de meest elementaire gegevens ontsnappen aan het geweten van een groot aantal “gelovigen”. Satan wiegt de gewetens in slaap door ze te richten op het zoeken naar een zuiver werelds welzijn. De Heilige Johannes van het Kruis weende bij het zien van zoveel zielen, die op zichzelf aangewezen zijn, die gevaarlijk afdwalen terwijl ze allen geroepen zijn tot een hoge graad van heiligheid. Wat een geknoei !!

De H. Maagd houdt niet op ons op te roepen om getuigen te zijn, apostelen, missionarissen. De oogst is groter dan ooit.  Ze ziet klaar ! Voor haar kinderen, die de liefde van God nog niet kennen, zijn de kwellingen, die het gevolg zijn van zware zonden – die soms tot wet verheven zijn – ondoorgrondelijk ! Wetgevers en regeerders dragen een zware verantwoordelijkheid tegenover God. Het woord van de H. Paulus : “Het loon van de zonde is de dood” heeft geen vervaldatum, het is nu geldig.  Onze doodscultuur is bezig miljoenen kinderen en jongeren naar de dood te voeren, terwijl Maria naar Medjugorje komt om ons toe te roepen dat onze echte vrede enkel in Jezus is. Vermits ze te weinig gehoor vindt, heeft ze het voor mekaar gekregen dat Hij het zelf zei met Kerstmis :

“Ik ben uw vrede, onderhoud mijn geboden” zei Hij op 25 december. Marija vertelde dat Hij zich oprichtte op de arm van zijn Moeder en (hoewel pasgeboren) sprak met gezag met een stem van een kind dat tot de jaren van verstand gekomen is.

In het Evangelie zei Jezus : “Als ge wilt binnen gaan in het Rijk der Hemelen, onderhoud dan de geboden”.