Laat elke christen duidelijk begrijpen dat, wanneer zij dergelijke boeken lezen, dat zij dan lezen over wat tegenstrijdig is met hun geloof: het ontkennen van Christus, Onze Heer. Zij lezen eveneens over datgene dat geen goeds in hun leven zal brengen.

Inzicht is nodig bij diegenen die christen zijn, zodat zij het slechte ervan zien, zij zich ertegen verzetten en het niet accepteren. Want net door het wel te accepteren, helpen deze christenen om datgene te verspreiden wat tegen de leer van Christus, Onze Heer is, en zij helpen mee om verwarring te brengen in het leven van velen.

Een tekst uit de bijbel, nl Galaten hoofdstuk 5, vers 19 tot 21, zegt ons het volgende : “De uitingen van de zelfzucht zijn bekend, zoals ontucht, onreinheid, losbandigheid, afgodendienst, toverij, vijandschap, twist, afgunst, uitbarstingen van woede, intriges, ruzies, partijschappen, jaloezie, drinkgelagen, orgieën en dergelijke. Ik waarschuw u zoals ik u al eerder gewaarschuwd heb: wie zich zo misdragen, zullen het koninkrijk van God niet erven.”

De Catechismus van de Katholieke Kerk zegt ons het volgende :

alinea 2117

Alle praktijken van magie of toverij, waardoor men ernaar streeft de occulte krachten te beheersen om ze aan zich dienstbaar te maken en een bovennatuurlijke macht te verkrijgen over zijn naaste -zelfs al was het om diens gezondheid te redden- zijn ernstig in strijd met de deugd van godsvrucht. Deze praktijken zijn nog meer te veroordelen, wanneer ze vergezeld gaan van de bedoeling schade te berokkenen aan de medemens of wanneer zij een beroep doen op de tussenkomst van boze geesten. Ook het dragen van amuletten is af te keuren. Het spiritisme gaat vaak vergezeld van waarzeggerij of magie. Daarom waarschuwt de kerk de gelovigen om zich ervan te onthouden. Het gebruik van zogenaamde traditionele medicijnen wettigt noch het aanroepen van boze geesten noch het misbruiken van de lichtgelovigheid van sommige mensen.

alinea 2138

Het bijgeloof is een ontsporing van de eredienst die wij aan de ware God bewijzen. Het manifesteert zich vooral in de afgodendienst alsook in de verschillende vormen van waarzeggerij en magie.

Einde

Advies over toverij, door Alan Ames

Bron : www.alanames.org

Er is een grote interesse in hekserij en toverij die op vandaag wordt gecreëerd. Niet alleen kinderen zijn er in geïnteresseerd, maar ook de bevolking in het algemeen. Die toverij is terug te vinden in boeken die op het eerste gezicht goed lijken te zijn en onschadelijk plezier lijken te geven. Maar iedereen moet zich ervan bewust zijn dat in toverij, in de wegen van het duistere, er werkelijk geen goed zit en er is ook geen echt plezier in te vinden. Deze boeken zetten mensen aan om te accepteren wat eigenlijk slecht is, en om daar geen kwaad in te zien. Iedereen moet zich blijven voor ogen houden dat toverij en hekserij ingaat tegen de leer van Christus en tegengesteld is aan de goedheid van God.

Hekserij brengt mensen terug naar de tijd van de heidenen en goddelozen, de oude magische gewoonten en slechte wegen. Iedereen die niet gelooft dat dit zo is, zou goed moeten kijken naar de inhoud van deze boeken, want daarin staan de woorden van bezweringsformules. Het zijn woorden die het slechte oproepen. Men zou ook goed moeten nadenken over wie deze woorden kent, wie ze neerschrijft, en waarom!

Nu ben ik er zeker van dat velen zullen zeggen dat deze boeken geen kwaad kunnen en dat mijn commentaar genegeerd moet worden, en afgedaan moet worden als dwaas en dat ik slecht geïnformeerd ben. Maar zijn het niet diegenen die over het duistere lezen en daar geen kwaad in zien, die dwaas zijn en slecht geïnformeerd ?

Het kwade gebruikt net datgene dat goed lijkt te zijn om zijn wegen te verspreiden, want indien het op zich naar buiten zou komen en het meteen zijn ware ik zou tonen, dan zouden de meesten het verwerpen of negeren. Maar als het kwade verpakt zit in kinderverhalen of in verhalen die er onschuldig uit zien, dan wordt het gemakkelijk geaccepteerd door velen.

Deze boeken brengen meer mensen ertoe om de wegen van het kwade te accepteren en zich te laten leiden in het web van het kwade, in listen en misleiding. Interessant is dat wanneer websites gevonden worden op het internet voor sommige van deze boeken, men dan daarop ook links naar andere websites terug vindt die hekserij promoten.

Wordt vervolgd …

De tien geboden van God

Verwerking van een tekst op www.users.telenet.be/pastonet

1. Bovenal bemin één God

Je mag geen andere goden vereren zoals geld, macht, oorlog, verslaving, hebzucht, …

2. Zweer niet ijdel, vloek noch spot

Doe niet uit de hoogte, vloek niet en lach anderen ook niet uit.

3. Heilig steeds de dag des Heren

Maak tijd om te rusten (zie de zevende dag van het scheppingsverhaal) om na te denken, eerbied voor God, om tot God te bidden en om familie te zien. Voor christenen betekent dat ook : de eucharistie vieren op zondag.

4. Vader, moeder zult gij eren

Het respecteren van de ouders of degene die een verantwoordelijkheid over je hebben.

5. Dood niet, geef geen ergernis

Dood niet, want het leven zelf is heilig. Doden betekent niet alleen letterlijk iemand van het leven beroven. Je kan ook met woorden iemand doden, of door bijvoorbeeld pesten, …

Zet anderen niet aan tot gedrag dat verkeerd is bijvoorbeeld roddelen, pesten, uitlachen, geweld, zowel met woorden als met daden.

6. Doe nooit wat onkuisheid is

In relaties met anderen moeten je gevoelens overeenkomen met je daden. Je moet positief omgaan met gevoelens, met je lichaam en met de omgeving van andere mensen. Onkuisheid vermijden betekent ook letterlijk ‘kuis’, dus zuiver zijn wat seks betreft. Dat betekent o.a. geen seks hebben voor het huwelijk, niet zomaar met iedereen naar bed gaan, geen seksblaadjes lezen en geen sekssites opzoeken op internet, en wanneer we gehuwd zijn, trouw blijven aan onze partner, ook wat seks betreft. En dat alles niet alleen in woorden, maar ook in gedachten.

7. Vlucht het stelen en bedriegen

Je mag niet stelen. Dat betekent niet alleen letterlijk: je geen materiaal van een ander toeëigenen, maar ook iemands persoonlijkheid niet wegnemen door pestgedrag, …

Je moet ook geen mensen bedriegen. Eerlijkheid staat voorop.

8. Ook de achterklap en 't liegen

Je mag niet roddelen en niet liegen.

9. Wees steeds kuis in uw gemoed

Dit betekent dat je geen slechte dingen over mensen mag denken: je moet ook christelijk zijn in je gedachten. Want iedereen, dus ook jij, kan wel eens een misstap begaan. De vraag is : hoe gaan wij daarmee om ? Degene die misdaan heeft, kan werkelijk berouw hebben over wat hij of zij deed, en een beter leven willen leiden. Wie zijn wij om over de binnenkant van anderen te oordelen ? Alleen God kan werkelijk in ons hart kijken en echt oordelen hoe wij zijn.

Je moet ook steeds bereid zijn tot vergeven, samenwerken en samenleven. Het is belangrijk te leven zonder vooroordelen.

10. En begeer nooit iemands goed.

Het is niet goed om jaloers te zijn op iemand anders’ spullen. Het is belangrijker om dankbaar te zijn om wat je hebt.

Televisie steeds immoreler

Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, aug. 2009

Pro Vita – Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen

www.provita.be

Een Amerikaanse studie uit 2008 toont duidelijk aan hoe televisiestations overspel en promiscuïteit begunstigen ten nadele van het huwelijk. De meeste televisieprogramma’s schilderen het huwelijk af als saai in plaats van als een bron van geluk en intimiteit. Buitenhuwelijkse en overspelige seksualiteit wordt over het algemeen niet afgekeurd maar voorgesteld als iets normaal en positief. Zorgwekkender nog dan de marginalisatie van het huwelijk en de ophemeling van buitenhuwelijkse seksualiteit is de frequentie en het expliciete van het getoonde. Zelfs programma’s voor adolescenten en kinderen worden gevuld met seksuele beelden die nog geen generatie geleden totaal onacceptabel zouden zijn geweest. Gedrag dat nog niet zo lang geleden beschouwd werd als immoreel of sociaal destructief, heeft de stempel van goedkeuring gekregen door de televisie-industrie. Meerdere studies tonen aan dat mensen door de tendensen op de televisie worden beïnvloed en dat zij geneigd zijn om hetgeen ze begunstigd zien op de televisie te beschouwen als de (nieuwe) norm. Daarom hebben de televisiestations in het verleden het als hun plicht beschouwd om zich een ethische gedragscode op te leggen. Van deze zelfopgelegde ethische codes blijft nauwelijks nog wat over.

De conclusie van het rapport was dat programmamakers, zich bewust van het vermogen van de televisie om gedrag te beïnvloeden, een grotere verantwoordelijkheid aan de dag moeten leggen – en moeten opteren voor minder expliciete beelden en dat ze verhaallijnen moeten afkeuren die promiscuïteit verheerlijken, criminaliteit minimaliseren en monogamie denigreren.

Of dergelijke rapporten veel aarde aan de dijk zullen brengen valt nog af te wachten. Televisie gedijt bij gratie van kijkcijfers en reclame. Zolang de mensen de modderstroom van vieze beelden en de nefaste invloed die ze uitoefenen niet beu zijn, is er wellicht weinig hoop op fundamentele verandering.

Bron : LifeSiteNews.com, Study finds tv treats marital sex as burdensome,

adultary as positive

Vijf jaar hoorde ik niets van haar. Maar op 7 november 2008 kwam dit stel bij mij langs. Ze hadden een bos rozen meegenomen “Om Jezus te bedanken”. En ze hadden hun zoontje van 5 jaar bij zich. Het kind dat ze wilden aborteren ! De vader, Didier, zei me aanstonds: “Mijn kind heeft mijn leven gered”. Toen vertelden ze hun verhaal. Hij heeft een bouwonderneming in Frankrijk. In mei 2008 wilde hij op het werk nagaan of een van de laadbakken goed gesloten was. Hij stak er dus zijn hoofd in en op datzelfde moment reed de chauffeur achteruit en verminkte met geweld zijn gelaat, vooral zijn neus. Hij vertelde: “Ik keek in de achteruitkijkspiegel van mijn wagen en werd doodangstig toen ik mezelf zag. Ik was een monster geworden. De pijn was onbeschrijflijk. Mijn eerste gedachte was: “Mijn zoon ! Voor mijn zoon moet ik blijven leven ” Ik voelde dat ik zou gaan vertrekken, ik ging sterven, maar voor mijn zoon heb ik me aan het leven vastgeklampt. Ik dacht: “Mijn vrouw is nog jong, 40 jaar, ze zal wel een man vinden. Maar mijn zoon, hij zal geen vader vinden.” De brandweermannen zijn gekomen, en ik dacht alleen maar aan mijn zoon. Per helikopter ben ik overgebracht naar Toulouse en ik ben in coma geraakt. De operatie duurde van 14.00 uur tot 5.00 uur ’s morgens. Er waren 250 transplantaties nodig en 32 metalen platen.
De volgende dag al wilde iemand mijn zaak overnemen. Men was mij al aan het begraven !

Toen ik nog maar nauwelijks wakker was, zei ik tegen Jeanine: “Nee, we verkopen de zaak niet. We moeten dit aan alle gemeenschappen laten weten en een grote gebedsketen organiseren” Iedereen heeft gebeden opdat God een wonder zou verrichten. Heel vlug kon ik terug naar huis en volgens de dokters ben ik wonderbaarlijk genezen”

Op dit moment kan men nauwelijks zien dat Didier een ongeval gehad heeft. Zijn aangezicht is zoals tevoren. Hij werkt in zijn onderneming en zorgt goed voor zijn zoontje. Voortdurend herhaalt hij: “Hij is het, die mijn leven gered heeft”.

Jeanine getuigt tenslotte: “Dit getuigenis geef ik voor alle moeders, die omwille van hun man abortus willen plegen. Heb geen angst ! Vrees niet de mensen, vrees eerder God ! Het is God, die ons het geluk geeft. Maak de goede keuze. Zelfs als jullie bang zijn dat jullie man jullie zal verlaten en dat jullie kinderen zullen achterblijven zonder vader, offer jullie kind niet op. De Heer is aanwezig. Heb veel vertrouwen in Hem, de meester van uw leven.”

Einde

Een geannuleerde abortus ?

Bron : Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel, 15 januari 2009

www.medjugorje.nl

Een geannuleerde abortus ? Mijn vriendin Irène, moeder, vertelt:

“Vijf jaar geleden kwam een jonge vrouw van 35 me opzoeken samen met haar moeder. In haar hand droeg ze abortuspillen mee. Ze zei: “Om 14.00 uur moet ik deze pillen innemen”. Het was 13 uur 30. We begonnen te praten. Ik bad in stilte. Het uur ging voorbij. Ik ging verder en legde haar uit dat een kind een geschenk van God is en dat het steeds een genade is een kind te krijgen en dat ze het verdienen bemind te worden. Jeanine legt me uit dat haar man dit kind niet wil.

“We hebben reeds twee dochters,” vertelt ze. “Ze zijn al groot, en nu wil hij geen derde kind meer. Hij wil dat ik het laat aborteren.”

Met kracht antwoord ik haar:

Luister, wees niet bang voor uw man, maar vrees God. Immers, op een dag dat u naar boven zult geroepen worden, dan zal de Heer u vragen waarom u dit kind, dat Hij u gegeven had, niet hebt aanvaard. Ook uw man zal geoordeeld worden. Ja, Jezus is barmhartig, maar Hij is ook rechter.

We praatten verder tot 15.00 uur. Het vastgestelde uur was voorbij en ze had de pillen niet ingenomen. Ik heb haar beloofd verder veel voor haar te zullen bidden en voegde er aan toe: “Je zult zien, misschien zal dit kind op een dag een ander leven kunnen redden. Je zult nog gelukkiger worden met je man”.

Wordt vervolgd …

Iets zit goed fout

Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, aug. 2009

Pro Vita – Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen

www.provita.be

In november vorig jaar haalde een chiroleidster het nieuws, nadat haar dode baby gevonden was in een chirolokaal in Kessel-Lo, hetzelfde lokaal waar ze geheel alleen haar baby ter wereld had gebracht. Eerst hield ze vol dat haar kindje na de geboorte in nood verkeerde en dat ze niet bij machte was het te helpen. Tijdens een verhoor heeft ze uiteindelijk opgebiecht dat ze de baby zelf door verstikking omgebracht had. Rond diezelfde periode moest in Amerika een 14-jarig meisje voor de rechter verschijnen nadat ze haar pasgeboren baby een prop in de keel had geduwd om het definitief de adem af te snijden. Het meisje had haar kind alleen in een toilet ter wereld gebracht. Ook zij probeerde haar er eerst uit te liegen. Ze beweerde dat ze niet eens wist dat ze zwanger was en niet eens besefte dat ze een kind ter wereld had gebracht.

De cultuur van de dood heeft onze samenleving stevig in de greep. Toen de sluisdeuren van de contraceptie opendraaiden, concentreerden de gesprekken zich niet langer op kuisheid en zuiverheid, maar op veilig vrijen en keuzevrijheid. Niet lang daarna werd abortus wettelijk gemaakt om de zwangerschappen die ondanks contraceptie kwamen, in de kiem te kunnen smoren. Zouden de chiroleidster en het veertienjarig meisje, geconfronteerd met de realiteit van hun pasgeboren kind, niet hebben gedacht, al was het maar gedurende een fractie van een seconde, dat ze een abortus konden hebben gehad; dat wat ze op het punt stonden te doen toch ook een vorm van abortus was? Wie zal het zeggen? Maar één ding is duidelijk: abortus is bijna volkomen ingeburgerd. In de meeste kringen wordt zwangerschapsafbreking niet meer gezien als een criminele daad, maar als een oplossing voor een moeilijk probleem. En ja, wat is het grote verschil tussen het doden van een pasgeboren kind door het te versmachten en het doden van een ongeboren kind door het met grote kracht uit de moederschoot te zuigen? Men oppert: een ongeborene is slechts weefsel of een verzameling van cellen. Maar ook wij zijn in zekere zin niet meer dan weefsel of een verzameling van cellen. Wij zijn allen begonnen met die ene cel, de eerste bouwsteen van ons lichaam. Het enige fundamentele verschil, lijkt ons, is het bestaan van een wet die ongeboren kinderen tot drie maanden vogelvrij verklaart. Iets zit goed fout in onze samenleving en dat iets heet abortus.

Gebaseerd op: The matter is murder, door Judie Brown

www.catholicexchange.com

GEBED

O Heer, die voor ons aan het kruis is geslagen, heb medelijden met ons.

Gij daalt neer uit de hemel om onze zielen te genezen van de zonden.

Genees ons, dat smeken wij U.

Zorg dat onze zielen gezuiverd worden door het sacrament van de biecht.

Ja God, maak dat wij de zonde gaan beschouwen als het grootste van al het kwaad.

Geef dat wij, door onze pogingen om ze te vermijden

en door de zonden die we per ongeluk toch gedaan hebben weer goed te maken,

eens het geluk van de heiligen kunnen bereiken.

Laten we vasten en bidden, dan zal de duivel niet in staat zijn ons van Jezus te scheiden, noch in deze wereld, noch in de volgende.

Bij het laatste oordeel zegt God niet tegen ons : “Leg Me rekenschap af van je lichaam.” Maar wel : “Leg Me rekenschap af van je ziel, wat heb je er mee gedaan ?”

Genade is de bovennatuurlijke hulp die ons naar het goede leidt.

Als we de genade, die God ons gegeven heeft, niet hebben benut, laten we dan ons haasten om door gebed en goede werken het verleden te herstellen en laten we ons best doen om verdiensten te verwerven die waarde hebben voor het eeuwig leven.

Einde

De heiligen ondergingen al hun lijden met tevredenheid, geduld en volharding, omdat ze liefde hadden. Kijk eens, op de kruisweg is alleen de eerste stap pijnlijk. Ons grootste kruis is de angst voor een kruis !

Het is door het kruis dat we naar de hemel gaan. Ziekte, verleidingen, problemen, dat zijn allemaal van die kruisen waardoor we in de hemel kunnen komen. Het lijden is de ladder naar de hemel.

Alleen kruisen zullen ons geruststellen op de dag van het oordeel. Wanneer die dag er is, zullen we gelukkig zijn met onze tegenslagen, trots op onze vernederingen en rijk door onze offers.

Tegenslagen brengen ons naar de voet van het kruis en het kruis brengt ons naar de ingang van de hemel. Het kruis is het geschenk dat God aan zijn vrienden geeft. Het is altijd God, die zorgt dat we op deze manier onze liefde tot Hem kunnen bewijzen.

Sommigen zeggen : “Ik heb te veel kwaad gedaan, de goede God kan me niet vergeven.” Dit is een grote belediging. Je stelt een grens aan de barmhartigheid van God, die geen grens heeft !

God ziet bijvoorbeeld liever dat je zorgt voor mensen in je omgeving die je hulp hard nodig hebben, als dit het geval is, dan dat je de hele dag voor het tabernakel zit.

Carolus Borromeus had in zijn appartement een groot hemelbed. Later ontdekte men dat hij ook nog een bed had van takken, waar hij altijd op sliep. Hij verwarmde zich nooit. Anderen vertelden dat hij altijd ver van het haardvuur ging zitten, zodat hij niets van de warmte voelde.

Laten we onze ogen eens richten op Onze Heer, die Zijn kruis voor ons uit draagt, op de Heilige Maagd die naar ons kijkt, op onze engelbewaarder die naast ons loopt. Dit innerlijk leven is zo mooi.

Wij zijn niet op aarde om alleen maar plezier te hebben, maar om te werken aan onze zaligheid.

Wordt vervolgd …

De zonde is de beul van de goede God en de moordenaar van de ziel. Hij grist ons weg uit de hemel en smijt ons in de hel. En dat vinden we fijn !

De Heilige Bernardus kon vaak zeggen : Heer, Heer ! Ik ben het die U aan het kruis genageld heeft.

Door zonden minachten we de goede God.

De tijd die Hij ons geeft om goed voor onze ziel te zorgen, besteden we om onszelf in het verderf te storten.

Wat erg toch, zal de goede God bij onze dood tegen ons zeggen, waarom heb je Mij beledigd, Mij, die zo veel van je houdt ?

Wie in zonde leeft, neemt de gewoonten en het uiterlijk aan van dieren. Dieren die geen verstand hebben, hebben alleen weet van wat ze fijn vinden. Zo ook raakt de mens die van zichzelf een dier maakt, zijn verstand kwijt en laat zich leiden door de neigingen van zijn lichaam.

Het is zelfs zo, dat de zonde alle rampen, alle plagen, oorlog, honger, ziektes, aardbevingen, branden, vorst, hagel, stormen, alles wat ons teistert, alles wat ons ellendig maakt, over ons brengt.

Het is niet God die ons in de hel gooit. We gooien er ons zelf in door onze zonden.

Hoogmoed is die afschuwelijke zonde die de engelen uit het paradijs dreef en hen in de hel wierp. Iemand kan hoogmoedig zijn in zijn kleding, in zijn taalgebruik, in zijn gebaren en zelfs in zijn manier van lopen.

Onze Heer werd gekroond met doornen om onze zonden van hoogmoed uit te boeten, maar voor de zonde van onkuisheid werd Hij het meest gegeseld en aan stukken getrokken.

Er was eens een heilige man die aan God had gevraagd om een onkuise ziel te laten zien. Hij zag die arme ziel als een dood dier dat wekenlang in de hete zon op straat had gelegen.

Zodra jullie merken dat je ziel niet meer is zoals ze zou moeten zijn, doe dan één van de goede werken die kwijtschelding van dagelijkse zonden geven : een gift, bidden, het bijwonen van een Heilige Mis.

Als we een zware zonde begaan hebben, moeten we onze toevlucht nemen tot een dokter, en dat is de priester. En het spreekuur bij de dokter is de biecht bij de priester.

Wordt vervolgd …

Gouden raad van de Heilige Pastoor van Ars

Bron : Over God en ons, woorden van de Pastoor van Ars

Verschenen in het Emmerickblaadje, juli – september 2007

Om de zuiverheid te bewaren zijn 3 dingen vereist : de aanwezigheid van God, gebed en sacramenten. Een ander hulpmiddel is het lezen van godsdienstige boeken, wat de ziel voedsel geeft.

Ik ken 2 manieren om met zekerheid arm te worden : onnodig zwaar werk doen op zondag en andermans eigendom afpakken.

Gebed is niets anders dan de vereniging met God.

Door een intens gebed smelten problemen weg als sneeuw voor de zon.

De mens heeft 2 manieren van roepen in zich : het roepen van de engel is het gebed, het roepen van het dier is de zonde.

Laat een parochie 20 jaar zonder priester zitten : ze zullen dieren gaan aanbidden. Waar geen priester meer is, is geen offer meer en waar geen offer meer is, is geen godsdienst.

Als ik een priester en een engel zou tegenkomen, zou ik eerst de priester groeten en dan de engel. De engel is de vriend van God, maar de priester neemt Zijn plaats in.

Alle goede werken samen zijn nog niet zoveel waard als de Heilige Mis, want de Heilige Mis is het werk van God.

Een gebed waar God erg van houdt, is aan de Heilige Maagd vragen om aan Haar Eeuwige Vader Haar Goddelijke Zoon te offeren, badend in het bloed voor de bekering van de zondaars.

Wie te communie gaat, gaat op in God als een druppel water in de oceaan. Zij kunnen niet meer gescheiden worden.

Als we de waarde van de heilige communie konden begrijpen, zouden we de kleinste fouten vermijden om zodoende vaker te communie te kunnen gaan. We zouden onze zielen altijd zuiver houden in de ogen van God.

Toen het christendom afkoelde, namen ze gezegend brood in plaats van het Lichaam en Bloed van Onze Heer.

Wordt vervolgd …

Zo gaat er hier in Medjugorje geen maand voorbij zonder dat we de tekens van de Voorzienigheid ervaren, zoals bijvoorbeeld vermenigvuldigingen. Toch lijden wij sowieso geen honger en kunnen we ons kleden en zijn we niet dakloos. Waarom dan deze zo waarneembare hemelse hulp ? Jezus bereidt ons voor. Hij leert ons om nog enkel op Hem te vertrouwen en op Zijn beloften. Als we op een dag niets meer te eten zouden hebben en niets meer om ons te verwarmen, en elke medische hulp zou ontbreken, dan zijn we toch niet verloren, want Jezus zal Zijn wonderen herhalen en herhaalt ze nu reeds. Wonderen van vermenigvuldigingen van brood en van vlees, van benzine en van alles wat we nodig hebben. Jezus verslapt niet na 2000 jaar. Hij blijft Dezelfde.

Als onze bedrieglijke zekerheden ons op een dag zullen komen te ontvallen, dan zal er niet de wanhoop zijn, maar de Handelingen van de Apostelen, die door de gelovigen worden beleefd. Want de Vader houdt van ons en weet wat we nodig hebben. Waarom dan niet vanaf vandaag oefenen om “eerst het Koninkrijk van God te zoeken en Zijn gerechtigheid, dan zal alles ons op de koop toe gegeven worden” (Mt. 6, 33) en zullen we niet tekort komen zoals de “dwaze maagden” (Mt. 25, 1-13).

Jezus zei tegen de heilige Catharina van Sienna: “Houd je met Mij bezig en Ik zal me met jou bezig houden.”

De heilige Maagd gaf in 1951 een krachtig gebed in Amsterdam.

Het zou goed zijn het vaak te bidden:

“Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader,

zend nu uw Geest over de aarde.

Laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren,

opdat ze bewaard zouden blijven

voor verwording, rampen en oorlog.

Moge de Vrouwe van alle Volkeren,

de Heilige Maagd Maria,

onze voorspreekster zijn. Amen

(Met imprimatur van de Kerk).

De overwinning in ons leven van het Onbevlekt Hart van Maria en van het Hart van Jezus, dat is het wat ons boven alles moet bezig houden, voor het meerdere geluk van iedereen. Jezus beloofde ons geen gemak maar geluk.

Einde

De overwinning zal komen door Maria !

Bron : Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel, 15 april 2009

www.medjugorje.nl

Geweld, perversie, economische crisis, angst voor morgen, verspreiding van de cultuur van de dood… Gaat onze wereld haar ondergang tegemoet ? Zegt Maria zelf ons niet: “Jullie zijn verdwaald, mijn kinderen.” Wat gaan we hieraan doen ? “Heft uw hoofden op”, zegt Jezus tegen ons als het kwaad lijkt te overwinnen. “Weest niet bevreesd”. Voordat Kardinaal Hlond stierf, zei hij: “ De overwinning, als ze komt, zal komen door Maria”. Paus Johannes-Paulus II hield er van de volgende profetische woorden te herhalen: “In Polen, zo schrijft hij, was ik getuige van de vervulling van dit woord. Toen ik tot Paus was verkozen en werd geconfronteerd met de problemen van de Kerk, heb ik steeds de volgende overtuiging gehad: ook binnen deze universele dimensie zal de overwinning, als ze komt, komen door Maria. Christus zal overwinnen door Maria. Hij wil dat ze is verbonden met de overwinningen van de Kerk, in de wereld van vandaag, zoals ook met die van morgen.”

Heel mooi. Maar hoe gaan we dat in praktijk brengen ? We zullen ons aan haar vastklampen en alles doen wat ze ons zegt.

We hebben haar boodschappen nu al jaren herhaald. Het is niet en nooit te laat om te beginnen met ze te beleven. Haar raadgevingen zijn eenvoudig en ze bedriegen ons nooit. De heilige Maagd zal ons nooit in de steek laten, maar laten ook wij er voor zorgen dat we haar niet loslaten. Haar hand rust op ons en op allen die in alle oprechtheid proberen om het Evangelie te beleven en om God de eerste plaats te geven. Omdat de wereld God op de laatste plaats zet, is ze verdwaald en weet ze niet meer hoe de gevolgen op te vangen van deze Godsverloochening. Maria toont ons hoe we ons uit deze situatie kunnen redden en wel met ongelofelijke genaden !

Wordt vervolgd …

Verontrustende feiten

Bron : Emmerickblaadje juli – sept. 2007

Auteur : R.F.C.

Het weze mij toegestaan even uw aandacht te vragen voor enkele verontrustende feiten die zich heden ten dage in onze Vlaamse parochies afspelen.

Onlangs was er hier in Eeklo meimaandviering aan het rustoord Avondzegen. Deze viering werd met brio muzikaal opgeluisterd door het jongerenkoor De Edelweisjes. Zoals gebruikelijk werden daar tussendoor de 5 tientjes van een rozenhoedje gebeden. De jongeren waren daarover zeer verwonderd. Ze kennen nog wel het Wees Gegroet, maar van een rozenhoedje hebben ze blijkbaar nog nooit gehoord. Arme Vlaamse jeugd !

Heel wat jonge vrouwen kleden zich tegenwoordig zeer onzedig. Ze schamen zich niet om zelfs met een zeer gewaagde décolleté op de beeldbuis te komen, alsof ze uit een bordeel zijn weggelopen. De zalige zienster Jacinta van Fatima kreeg in dat verband volgende boodschap van Onze Lieve Vrouw :

De zonden waardoor de meeste zielen in de hel worden geworpen, zijn de zonden tegen de zuiverheid. Er zullen bepaalde modes komen die Onze Lieve Heer diep zullen beledigen. Mensen die God dienen, moeten die modes niet volgen.

Laat een parochie 20 jaar zonder priester en er worden beesten aanbeden !

Deze krasse bewering kwam uit de mond van de Heilige pastoor van Ars. Het komt mij voor, dat wij daar in het priesterarme Vlaanderen reeds aan toe zijn.

Eertijds werd ons geleerd om bij het begin van de voorlezing van het evangelie met onze duim drie kruisjes te tekenen : één op het voorhoofd, één op de lippen en één op het hart. Daarbij formuleren we de volgende bede : Heer, prent het evangelie in mijn verstand, dat ik het belijde met mijn mond en beware in mijn hart. Hoeveel jonge gelovigen zouden dat nog weten ?

Vroeger was er in elke parochiekerk een suisse of pijke actief. Nu blijkt dat niet meer nodig te zijn, met als resultaat dat de kerk niet langer een huis is van gebed, maar een café, waar men naar hartelust kan roddelen.

Er zijn in Vlaanderen parochiale feestzalen waar zelfs travestieten mogen optreden.

Beste lezer en lieve lezeres, laat ons een Wees Gegroet bidden, bij wijze van eerherstel voor al deze verontrustende feiten.

Zij vertellen u niet …

Dat abortus een baby doodt.

Voor u weet dat u zwanger bent, begint het hart van uw baby al te kloppen. Met 6 weken kunnen hersengolven worden gemeten en kan uw baby bewegen en op een aanraking reageren. Met 8 weken is hij prachtig ontwikkeld, met vingers en tenen, en zijn eigen vingerafdrukken.

Met 10 weken kan hij al zijn ogen dichtknijpen, slikken en op zijn duim zuigen. Als je zijn neus zou kietelen, zou hij zijn hoofd wegdraaien. Met 11 – 12 weken zijn alle systemen van het lichaam aanwezig en in werking. Het enige dat hij dan nog nodig heeft om een gezonde baby te worden, is tijd en voeding. Na 12 weken komt er niets nieuws meer bij.

Hoe zou u hem noemen ? Stefaan ? Jan ?

Zij vertellen u niet …

Dat abortus een vorm van geweld is.

De meest toegepaste methode van abortus in het vroege stadium van zwangerschap is de zuigcurretage. De baarmoedermond wordt met kracht geopend. Een vacuümapparaat – 29 maal krachtiger dan een stofzuiger – wordt gebruikt om de inhoud van de baarmoeder uit te zuigen.

Methode Finks wordt na 16 weken toegepast. Net als bij de zuigmethode wordt uw baby uit elkaar getrokken. In dit geval echter gebruikt de aborteur een speciaal instrument om de armen en de benen van het lichaam af te trekken. De zachte plek van het hoofd wordt doorboord, de hersenen worden uitgezogen en de schedel wordt verbrijzeld. Daarna worden de overige lichaamsdelen verwijderd.

Een andere methode, die na 16 weken wordt toegepast, is de zoutmethode. Een sterke zoutoplossing wordt in de vruchtzak van uw baby gespoten. Hij wordt vergiftigd en de buitenste kant van zijn huidje wordt verbrand. Hij zal in het uur dat de oplossing er over doet om het dodelijk werk te verrichten, stuiptrekkingen van pijn vertonen. Vervolgens beginnen je weeën en wordt het dode kindje geboren.

Zij vertellen u niet …

Dat vrouwen door abortus worden uitgebuit.

De medewerkers van de abortuskliniek zullen in bedekte termen spreken over uw baby : “zwangerschapsproduct”, “inhoud van de baarmoeder” of “foetaal weefsel”. Zij zullen u hoogst zelden adviseren uw baby te blijven dragen, omdat zij werken om winst te maken en u dus niet als klant willen verliezen. Zij zijn de enigen die aan uw probleem verdienen.

Wordt vervolgd …

Wat zij u niet vertellen in het abortus-centrum

Bron : folder van Pro Vita vzw

Zij vertellen u niet …

Dat abortus niet veilig is.

Abortus is niet even gemakkelijk als het weghalen van een wrat. Het gaat om een zware ingreep die vele ernstige gevolgen kan hebben. Het personeel van de kliniek zal u laten geloven dat abortus zelden problemen geeft, maar dat is niet waar. Vele vrouwen worden door hun abortus voor het leven beschadigd.

De spier van uw baarmoederhals kan beschadigd worden omdat deze met kracht wordt opengerekt. Daardoor kan een toekomstige zwangerschap uitlopen op een miskraam of een te vroege bevalling. Beschadiging van de baarmoederwand is een ander risico. Een gat in de baarmoederwand, ontstekingen, bloedingen en bloedpropjes zijn maar een paar voorbeelden van de gevaren die u loopt. Als u wel een “succesvolle” abortus krijgt, kan er een litteken overblijven, met een kans op onvruchtbaarheid, een miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Sommige vrouwen kunnen maar eenmaal in hun leven zwanger worden. Dit zou het enige kind kunnen zijn, dat u ooit krijgt. Een abortus vergroot de kans dat u later in uw leven niet zwanger wordt op het moment dat u echt een kind wilt. Bent u bereid dat risico te nemen ?

Zij vertellen u niet …

Dat abortus emotionele wonden nalaat.

In het algemeen zal een vrouw binnen enkele dagen na de abortus de gevolgen van haar besluit voelen. Anders gebeurt dit in de loop van de tijd, als zij ouder wordt. Dan kunnen emotionele wonden ontstaan, bijvoorbeeld : onverklaarbare neerslachtigheid, een onvermogen om een hechte (gezins)band te vormen, een onderdrukt gevoelsleven, verharding van het gemoed, vernietiging van het moederinstinct (dit kan op den duur leiden tot kindermishandeling of het verwaarlozen van kinderen), sterke schuldgevoelens en zelfmoordgedachten.

Laat u niet misleiden – iedere abortus laat emotionele wonden na.

Wordt vervolgd …

“Misschien wil jij wel eens naar me luisteren,” zei een onbekende dame me na een conferentie over ‘spreken en luisteren’. We maakten een afspraak. Enkele weken later was ze er. Meer dan twee uur deed ze kalm en rustig het verhaal van haar leven, onverbloemd en heel kwetsbaar. Ik heb geluisterd. Ze had er duidelijk nood aan om woorden te geven aan wat er in haar leefde. Ook aan datgene wat eerder moeilijk lag. “Zo,” zei ze als ze klaar was met har verhaal, “dat was het. U bent echt bedankt voor het luisteren.” En weg was ze. Ik heb haar nooit terug gezien.

“Ik heb dat nog nooit aan iemand verteld.” Hoe dikwijls heb ik dat zinnetje gehoord uit de mond van mensen die er zelf verbaasd over stonden. En telkens zeiden ze het met een opgelucht en dankbaar gemoed. Niet omdat ze zulke ‘grote’ of ‘erge’ dingen vertelden. Helemaal niet. Maar wel iets heel persoonlijks, iets dat voor hen heel intiem en persoonlijk was.

Alles wat met geloven en bidden te maken heeft, behoort tot het meest intieme en kwetsbare van de mens. Met wie kan je daarover spreken ? Met wie durf je daarover spreken ?

Als we ziek zijn, of voor en na een operatie in de kliniek liggen, hebben we tijd. Dikwijls komen dan spontaan stukken uit ons leven naar boven in onze geest, of stellen we ons vragen bij de toekomst. Een goed gesprek met iemand die tijd heeft en tijd maakt, en die echt luistert, ja, dat kan dan echt deugd doen.

Einde

Als spreken deugd doet

Bron : tijdschrift Overhoop, juni 2009

Auteur artikel : Marc De la Marche s.j.

Als iemand tijd heeft en luistert,

gewoon, stil,

naar wat er in mij leeft,

naar wat me bezighoudt,

naar wat me blij maakt, of angstig,

naar wat me pijn doet of eenzaam maakt,

als iemand luistert naar mijn verhaal,

niet uit nieuwsgierigheid,

of om te zeggen wat ik moet doen,

maar die gewoon aandachtig

en welwillend aanwezig is,

omdat ik er mag zijn voor hem of haar,

en omdat hij/zij er wil zijn voor mij,

als iemand zo luistert en tijd heeft,

wat kan spreken dan deugd doen!

Al meegemaakt ?

Dan komen dingen aan bod

die zelden of nooit uitgesproken werden,

maar die er zijn, weggeborgen,

omdat ze zo kwetsbaar zijn,

kwetsbaar mooi en teder,

of kwetsbaar donker en beschaamd,

dingen die nooit werden uitgesproken

omdat er nooit naar geluisterd werd,

een stil verdriet, een mooi geheim verlangen,

een vervlogen droom, een dankbare liefde,

een leven met zijn kleine en grote toevalligheden en keuzes,

met zijn vreugdes en ontgoochelingen …

wordt vervolgd …

Toen legde de gids uit : “De slang stelt de duivel voor en het touw het Ave Maria’, of liever gezegd : de rozenkrans. Daarmee kan je alle demonen van de hel bestrijden, overwinnen en vernietigen.”

Op hetzelfde ogenblik zag ik een droevig tafereel, waarin de jongens de stukken slangenvlees verzamelden,, begonnen op te eten en daardoor vergiftigd werden.

Ik raakte hevig verontrust, want ondanks mijn waarschuwingen gingen ze door met eten. Ik riep naar één van hen een waarschuwing, en daarna ook naar een ander. Een derde gaf ik een draai om zijn oren en weer een ander een vuistslag, dit alles om te voorkomen dat ze zouden eten. Maar tevergeefs ! Ik raakte helemaal buiten mezelf toen ik om me heen steeds meer jongens in erbarmelijke toestand op de grond zag liggen. Ik wendde me tot de gids om hulp.

“Maar is er dan geen geneesmiddel tegen zoveel kwaad ?”

“Maar natuurlijk is dat er.”

“Wat dan ?”

“Er is maar één middel : aambeeld en hamer.”

“Wat ? Moet ik ze soms op een aambeeldleggen en met een hamer slaan ?”

“Luister,” antwoordde de gids. “De hamer staat voor de heilige Biecht en het aambeeld voor de heilige Communie. Dat zijn de twee geneesmiddelen die men moet gebruiken.”

En zo is het inderdaad : zoals ijzer met de hamer steeds maar weer op het aambeeld wordt bewerkt om het vorm te geven, zo worden ook wij in het geestelijk leven gevormd en steeds opnieuw gesterkt door het herhaaldelijk ontvangen van de heilige Biecht en de heilige Communie.

Samen met de rozenkrans zijn dit onze meest doeltreffende middelen op de weg der heiliging.

Einde

Ik droomde dat ik met al mijn jongens in mijn geboortedorp was, in het huis van mijn broer. Toen verscheen de gids die mij gewoonlijk in mijn dromen begeleidde, en hij vroeg me hem te volgen naar het weiland dat aan ons erf grensde.

Daar wees hij op een dikke, zeven of acht meter lange, reusachtige slang. Ik schrok en wilde de benen nemen. Maar de gids sprak me moed in en zei me niet bang te zijn, en te blijven. Vervolgens ging hij weg, kwam terug met een touw en zei tegen me : “Pak het touw bij het ene eind en houd het goed vast. Ik pak het bij het andere eind en dan spannen we het over de slang.”

“En dan ?”

“Dan slaan we hem daarmee op zijn rug.”

“Nee toch ! Alsjeblief ! Stel je voor ! De slang zou zich woest omdraaien en ons aan stukken scheuren,” stribbelde ik tegen.

Maar de gids bleef aandringen en verzekerde me dat de slang me geen kwaad zou doen. Hij bleef zo lang op me inpraten dat ik tenslotte toegaf en deed wat hij me had gezegd. En daar hief hij het touw al op en gaf het reptiel er een harde zweepslag mee op zijn rug. Ogenblikkelijk richtte de slang zich op en zwaaide zijn kop naar achteren om te bijten waar hij maar kon. Maar daarbij raakte hij steeds meer verward en verstrikt in het touw.

“Houd het touw strak en laat bet niet los !” riep de gids, en bond zijn uiteinde van het touw om een perenboom die daar in de buurt stond. Toen maakte hij het andere uiteinde, dat ik vasthield, aan een ijzeren spijl vast van een raam van het huis.

Intussen lag de slang woest te kronkelen. Daarbij sloeg hij kop en lichaam steeds zo hard tegen de grond, dat hele stukken vlees van zijn lichaam losraakten en ver in het rond vlogen, totdat er uiteindelijk alleen nog maar een skelet op de grond lag.

Toen de slang dood was, maakte de gids het touw los van de boom en de raamspijl, wikkelde het op en borg het op in een kist. Na enige tijd maakte hij die weer open, en tot mijn verwondering zag ik, samen met de jongens die om mij heen stonden, dat het touw zo lang dat het de woorden ‘Ave Maria’ vormde.

Wordt vervolgd …