Na de ontgoochelingen van de vorige keer, en na alles even te hebben laten rusten, hebben we de draad toch weer opgepakt. Zo is onze hobby nu eenmaal, en ondanks alles begint het toch steeds weer terug te kriebelen. Ik ben begonnen met heel het baantraject nog eens te bekijken, en bijna spoor per spoor de verbindingen, plaatsing van de rails, aansluitingen, enz. ... aan een grondige inspectie te onderwerpen. En ja, dan komt er hier en daar toch wel iets boven wat niet 100% geplaatst is zoals het hoort. Met de wetenschap dat we spoor N rijden, en dat er daar, gezien de kleine schaal, geen concessies mogen gedaan worden op dat vlak, ben ik maar meteen begonnen om er deze (meestal kleine) fouten maar meteen uit te halen. Een railverbinder welke niet stug genoeg meer aansluit bvb kan al reden zijn tot verminderde stroomdoorgave, wat dan leid tot een even schokkende/inhoudende lok bij het overschrijden van deze plaats. Een enkele keer was een railverbinder aan de binnenkant wat opgeplooid (door meermaals monteren/demonteren, met mogelijk wat gewring). Daardoor gingen sommige oudere wagons, met waarschijnlijk een iets hogere wielflens, deze opgeplooide rand even raken, met soms een ontsporing tot gevolg. Ik kan je vertellen dat voor je dit in de gaten hebt, je de betreffende combinatie er al ontelbare keren hebt laten overheen rijden! Eigenlijk is het bijna toeval dat je ontdekt dat juist dat kleine krulletje de oorzaak is. Zeker wanneer dat gelegen is op een plaats op je baan, waar nu net niet de beste verlichting voorhanden is... En mijn bril-behoevende ogen laten mij op dat gebied ook reeds aardig in de steek, moet ik regelmatig ondervinden! Verder zaten er ook twee aan elkaar gekoppelde bochtenwissels in (om te kunnen overlopen van het ene spoor naar het andere, vooraleer het station in te rijden). Deze wissels zijn op die manier dus rechts/averecht tegen elkaar aan gezet, en dat wordt door sommige locs/wagons niet zonder slag of stoot aanvaard. Hier heb ik dus een klein stukje van mijn traject dienen te verleggen, waardoor ik een iets langer recht stuk creëerde vóór het binnenrijden van het station, en het overlopen aldaar kon laten geschieden door rechte wissels ipv de boogwissels. Op deze manier, met rechte wissels dus, geeft dat geen problemen meer: opgelost dus, en bijgeleerd dat het inzetten van bogenwissels op een modelbaan (veel) storingsgevoeliger is dan het gebruiken van rechte. Ondertussen heb ik via ebay een aantal nieuwe railverbinders besteld, welke eerstdaags zullen verstuurd worden. Ik heb mij voorgenomen dat alle er niet 100% goed uitziende verbinders eruit moeten, en vervangen worden door nieuwe. Na enkele keren demonteren hebben veel van deze clipjes hun beste tijd gehad, en de railverbindingen zijn van crusiaal belang voor het goed functioneren (lees: stroom doorgeven) van de baan. Je mag dan nog zoveel "ringleidingen" onder je baan leggen als je wil, één zwakke schakel in de ketting is voldoende om de ganse zaak te verknoeien. Waarschijnlijk ben ik in mijn enthousiasme bij het leggen van de sporen niet kritisch genoeg geweest op dit punt, en dat moet je dan achteraf bekopen. Beter had ik iets trager gevorderd met de werken, maar zonder de misstappen welke er nu terug uitgehaald moeten worden, en welke behoorlijk tijdrovend zijn... Inmiddels heb ik ook nog even een aankoop gedaan (tweedehands): er is een "tomix" wagon bijgekomen. Voor de mensen die niet weten waarover het hier gaat, het betrefdt een stofzuiger/railreiniger. De wagon in kwestie wordt voortgetrokken/geduwd door een loc, en ondertussen zuigt de (piepkleine, maar efficiënte) ingebouwde stofzuiger alle stof vantussen de rails en omgeving weg, naar een vergaarbakje in de wagon. Je staat ervan versteld hoeveel troep er na een rondje in de vergaarbak terechtgekomen is! Op de plaats van de stofzuiger-eenheid kan je ook een schijfje monteren, wat de rails licht opschuurt (zoals een klein rond fijn schuurpapiertje). Derde mogelijkheid is ook een rond schijfje, maar met een zachte bovenlaag, wat de rails oppoetst, al dan niet in combinatie met een reinigingsprodukt, wat je in de wagon, in een daarvoor voorzien reservoirtje kan gieten. Ik heb enkel nog maar de stofzuiger gebruikt (dat zal ook de voornaamste bezigheid worden van deze "tomix"), en ik ben er zeer tevreden over. Het is wel een lawaaierige bezigheid, en je gebruikt best een lok met de nodige trekkracht, want "het ding" maakt een herrie, en weegt behoorlijk veel, maar doet perfect waarvoor het op de markt is gebracht! En zo zijn we weer terug vertrokken...
't Is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog wat neerschreef, dus leek het mij het moment om nog eens achter het klavier te kruipen voor een up-to-date. Ondertussen ligt het spoortraject zowat op zijn plaats, en worden er regelmatig "proefritten" gereden, met het oog op eventuele veranderingen/verbeteringen. Hieruit is gebleken dat dit écht wel nodig is. Je rijdt een traject met een bepaalde loc, en alles loopt als een zonnetje. Nog eens proberen met enkele andere loc's, en weer euforie: het loopt perfect! Nu gaan we er eens een sleep pasagiers- en goederenwagens aan koppelen, en hop, we rijden weer.... maar voor niet lang!? Wat is dit? Dat kan toch niet? De vorige ritten gingen zo beloftevol, zo probleemloos, en nu dit. Zit er misschien een wagonnetje tussen dat een mankement vertoond? Misschien is er een asje dat wat vastloopt? Is er ergens een koppeling tussen de wagons die niet "volgens de regels van de kunst" is, en zorgt dat er in de bocht(en) wrijving ontstaat, of door een zekere stugheid het andere wagonnetje naast de sporen duwt? Proberen, terug proberen, en nogmaals, en nog.... Sneller, trager, voorwaarts, achterwaarts... Het is soms een raadsel! Ergens op het sporentraject zat er een railverbinder niet helemaal goed gemonteerd, de (zwaardere) loc's namen deze kleine hobbel wel, maar de soms veel lichtere wagons wippen hierop letterlijk even omhoog, en hop, ze liggen ernast. Of om één of andere reden is er een spoorstaaf welke op het uiteinde niet 100% recht meer is, of die in een vorig leven in een helling moet gelegen hebben, met tot gevolg dat de uiteinden een beetje "opkrullen", of weet ik veel wat andere redenen nog allemaal (we werken met tweedehands materiaal, remember), maar ik kan u verzekeren dat het bij momenten dik enerverend is om de juiste reden van werkweigering op te sporen! Uiteindelijk zijn de meeste problemen van de baan. Ha, we nemen eindelijk eens die treinsamenstelling met dat nieuwe stel wat we maanden geleden reeds gekocht hebben, maar wat tot vandaag dus nog niet uit de doos is geweest.... rijden maar!! Verbazing alom! Bij de eerste wissel lig de hele boel in de kant: godv*****!! Dit is de grootste ontgoocheling van de laatste maanden! Hoe kan dat nu?! Even bekruipt mij de goesting om met alles te stoppen, de boel volledig af te breken, misschien moet ik gewoon opnieuw beginnen. Heb ik te vlug gewerkt? Te onnauwkeurig? Komt het door het materiaal? De zaak even laten bezinken, de stekker eruit, en een avondje TV kijken bij een goede pint! Sorry, even geen treinen meer!!! De volgende dag zit je alweer terug op die treinenzolder, en zoek je gedreven verder naar al wat maar zou kunnen mis lopen. Zo zijn "kleine treinen"-mensen nu éénmaal. Er komt een dag dat (bijna) alles zal rijden zoals ik het wil. Wel ben ik er mij ondertussen van bewust dat enkele van mijn "collectie-stukken" niet echt geschikt (meer) zijn om behoorlijk te functioneren in combinatie met sommige andere/modernere loc's/wagons. Ook al is alles in schaal N zgz compatibel, de praktijk wijst uit dat dit een niet sluitende slagzin is! Ander punt van (zelf)kritiek is dat mijn baan enkele "gevoelige" plekken heeft. Dankzij vroegere proefritjes was ik mij terdege bewust van het feitr dat R1 bochten niet altijd kunnen, dat dat deze verbannen dienden te worden in mijn recentste baanplan. Wat ook gebeurde. Tijdens de opbouw van de baan echter, kwam ik uiteindelijk hier of daar toch in conflict met mijn afmetingen, en werd ik alzo min of meer gedwongen om toch, zij het slechts enkele losse exemplaren, korte bochtelementen in te bouwen a rato van R1 straal, of benaderend met flex-spoor. En laat het nu net daar zijn dat de problemen zich (meestal) voordoen! Nu kan je twee kanten op: -ofwel laat je alles zoals het nu is gebouwd, en vermijd je gewoon de slechtlopende combinaties (want we spreken hier echt wel van slechts enkele "dwarsliggers") -ofwel zet je er de bijl in, en moet er (serieus) bijgeschaafd worden aan sporenplan/traject. Bij de tweede versie moeten er waarschijnlijk behoorlijke concessies gedaan worden, en valt mogelijk zowat alles te herzien, want wanneer je gaat schuiven in een puzzel, dan krijg je meestal de stukjes nooit meer perfect bij elkaar... Tijd brengt raad! Vandaag had de vrouw een vrije dag, en zijn we gezellig met zijn tweetjes naar zeeland gereden. Da's eens wat anders, hoor ik je zeggen. Ja hoor: we zijn er een airbrush set gaan kopen. Daarmee kan ik dan vanaf morgen op de treinenzolder aan de slag....
"Kleine treintjes voor grote mensen"
