MTB weekend Hochsauerland 12 november - 15 november 2010

Total verrückt ! Niets is minder waar, ondanks onheilspellende berichten (dreigend onweer en sneeuwval) werd dit weekend een voltreffer van formaat.

Vrijdag 8u installeren we ons in de auto voor een ritje van 3u en half naar Centerparcs Hochsauerland. Iets over halverwege stoppen we bij de bakker, waar we na jaren al als vaste klanten hartelijk worden onthaald mit Brötchen und Kaffee.

Na de administratieve formaliteiten bij de aankomst in het park reppen we ons om zo snel mogelijk onze modderbikes te bestijgen. We rijden een ritje van 2 uur door de prachtige omgeving dat vlekkeloos verloopt een salto van Valentino niet in acht genomen. Regelmatig worden we verrast door opgeschrokken reeën en ander wild waardoor onze maag alweer begint te knorren dus keren we bij valavond voldaan en doorweekt terug. Na het diner en platte rust zoeken we andere oorden op. De lokroep van Disko Alpenrausch, die wij tijdens het seizoen maar moeilijk kunnen weerstaan, klinkt nu luider dan ooit en we werpen ons dan ook in de feestelijke nacht.

Zaterdag is het al vroeg dag want we worden uitgenodigd door Centerparcs aan het ontbijtbuffet in de Market Dome. We doen ons tegoed aan alles waarvan u zou likkebaarden. Na dit Bourgondisch festijn doen we nog even een dutje alvorens in de plensende regen de training aan te vatten. Vermits ik me steeds minder kan meten met de jonge leeuwen, spits ik me toe op het downhillwerk en bij snelheden van ‘tsjastig per ure’ over verwaterde slijkwegen heb ik maar weinig concurrentie. Op een gegeven moment springt een ree uit het bos voor mijn wielen. Ik waan me The Deer Hunter. Het angstzweet van het dier prikkelt mijn reukorgaan en als ik nader tot op enkele centimeters van het achterste van mijn prooi, zit er voor de ree, die door de bomen het bos niet meer ziet, niets anders op dan het hazepad te kiezen, richting veiligheid ver weg van losgeslagen mountainbikers. Tegen het vallen van de duisternis rijden we terug en dineren in het plaatselijke italiaanse restaurant. Vermits je op 1 been niet kunt staan trekken we s’avonds terug naar de danstempel.

Zondag lacht de dag en vooral een stralend zonnetje ons toe. We zoeken en vinden het spectaculaire parcours van vorig jaar. Downhill langs single tracks, over boomwortels, kolkende beekjes en rotsblokken, je ware waaghalzerij. Zelfs Filip Meirhaeghe zou hier op zijn moeder roepen. We genieten met volle teugen, worden 1 met de natuur en zijn vertederd als een peleton reeën onze weg kruist. Magnifico, hiervoor maak je de verre verplaatsing ! We krijgen er maar niet genoeg van en halen de lichtjes boven om in het donker veilig thuis te geraken.

Deze dag sluiten we af met een partijtje bowling op kosten van de zaak. Er lijkt maar geen einde te komen aan dit fantastische weekend. Is dit de voorbode van meer ballenspel ? Na het bowlen grote commotie alom. De nagelnieuwe schoenen van Ponzie zijn verdwenen uit het schoenenrek. Enig speurwerk later blijkt dat een corpulente Noorderbuur zich met zijn zweetvoeten in Ponzie’s schoenen heeft gemurwd. Die mensen zijn echt voor niks verlegen. Vermits onze stamkroeg op zondag gesloten is, lopen we in eerste instantie een beetje doelloos rond. We besluiten om het gezellig te maken in de bungalow met een shotje Amaretto bij het knetterende haardvuur. Plots gaat de telefoon .. Wat dan volgt is niet voor publicatie vatbaar.

Maandag zoeken we onze vuile was bij elkaar – moeder de vrouw zal ons graag zien komen - en draaien enkele ererondjes in de Rapid River van het tropisch zwemparadijs. S’avonds na een positieve evaluatie van onze uitstap cruisen we naar huis. In de wagen vallen de oogjes toe en de snaveltjes dicht.

Beste Kameraden, bis nächstes Jahr

Rambo

17-11-2010 om 00:00 geschreven door Srombouts