nog amper één weekend staat tussen vandaag en het vertrek naar Centerparcs Hochsauerland. De afgelopen weken heeft Rambo jullie al goed opgewarmd met enkele mooie verslagen van de voorbije jaren. Dat heeft ervoor gezorgd dat er nog een bungalow is afgehuurd door enkele renners en rensters van onze club. Hoe we hier precies mee zullen omgaan, zal ter plaatse beslist worden.

De meesten hebben hun rust afgesloten en de trainingen terug opgevat. Vorig jaar hebben we de traditie ingeluid om het echte winterseizoen in te zetten met een dropping-weekend. Het start vanuit het clublokaal waar we met de camionette naar een onbekende plaats gebracht worden en in verschillende groepen op een andere plaats worden afgezet. Bijgevolg krijgen we een een rebus waaruit een tip volgt om op een volgend punt een andere tip te krijgen om de kortste weg naar Kontich te kunnen vinden.

Vorig jaar werden we ergens in Bornem - Hingene gedropt wat goed was voor +/- 25km wandelplezier door het Scheldeland. In deze regio passeren veel fietsroutes waardoor bijna iedereen de kortste weg naar het clublokaal vond. Deze keer was het echter anders.

We zijn met 14 moedigen om aan de tocht te beginnen, verdeeld in 3 groepen. Groep 1 heeft met Rambo een goede navigator aan boord waardoor zij al meteen georiënteerd zijn en te weten komen dat ze in de buurt van Zemst zijn. Niet goed wetende waarheen ze moeten gaan, wordt groep 2 achtergelaten. Of het pure toeval was of gedirigeerde kennis leggen zij een feilloos parcours af richting tussenpunt 1. Groep 3 heeft nog maar net een goed tempo gevonden in de Gijsbeekstraat en groep 2 meldt zich al aan bij de plaats naar waar de rebus leidde. De rebus was als volgt: Prent van een schoen, wagemaeckerstraat 9, watertoren en een tekening van 2 kleine mannekes. Elke groep haalde het nodige intellect naar boven om tot de oplossing, "Schoenmaker blijft bij je leest", te komen. (Gemeente) Leest was dus de doorslaggevende onderliggende tip.

Elke groep had de nodige moeite om onze verstopte ploegleiders te vinden en wanneer de huisnummer van het desbetreffende adres nog spoorloos blijkt, wordt het een lange zoektocht. De nacht valt en de groepen melden zich dan toch allemaal rond het wisselpunt van dag naar dag elkaar op relatief korte afstand gevolgd. We krijgen een hartelijk onthaal en een topografische kaart bij onze ontvangers. Met de titel van Johan Bruyneel zijn boek, "Alleen winnen telt" indachtig, zetten we onze tocht verder. Iedere groep weet dat de anderen niet ver af zijn en elke fout zou hard worden afgestraft. Hierdoor wordt een fenomenaal tempo tussen 6 en 7 km/h ontwikkeld. 

Groep 2 gaat ten onder aan de druk en maakt een verkeerde keuze waardoor zij de koppositie moeten afgeven aan groep 1 en zelfs rode lantaarn worden. Nu wordt maar eens te meer duidelijk dat kaartlezen een niet onbelangrijke kunde is om deze tocht succesvol tot een goed einde te brengen. 

De blauwe bruggen in Rumst worden door de eersten gepasseerd en de begeleiding meet grote verschillen op. De posities liggen vast en met voor onze dappere renners en rensters bekend trainingsgebied voor de boeg, zijn grote fouten uit te sluiten. 

Natuurlijk liggen de laatste loodjes ook nog in de weg en die zorgen ervoor dat het laatste greintje karakter naar boven moet worden getankt om die laatste km's te overbruggen. 

Groep 3 komt als eerste aan in club lokale en kunnen zich tegoed doen aan de overheerlijke pannenkoeken van chef Willy. Met een achterstand van 50 minuten bereikt groep 1 ook het warme clubnestje na gezamelijk het grootst aantal km's afgehaspeld te hebben, chapeau! Groep 2 waren in 2 gesplitst omdat het tempo te verschillend lag. Merkwaardig genoeg kwamen rustige wandelaars Dave en Yannick na een bezoek aan een fuif nog eerder binnen als de kern van hun groep. De laatsten kwamen moe en terecht voldaan 1u40min na de eersten binnen. 

Enkelingen teren blijkbaar nog op de form van het seizoenseinde en reden nog een finale in danscafé Copacabana te Waarloos. De anderen kropen al wat vroeger onder de wol. 

Gelukkig mochten we de klok vannacht 1 uurtje terugdraaien waardoor we toch een redelijke nachtrust hadden. In de voormiddag gingen we "zwemmen" in het zwembad van Lier gevolgd door een terrasje op het Zimmerplein met een sterke zon die waarschijnlijk voor de laatste nazomer van 2010 zorgde. Ook zagen we Zdenek Stybar op het scherm zijn 8e wedstrijd van het jonge veldritseizoen winnen in het Fortuin te Kontich. Als afsluiter van het weekend stonden er nog 2 spelletjes lazershooting op het programma. 

We verdeelden ons in een rood en geel team om het achtereenvolgens tegen elkaar op te nemen in nagebootst indoor oorlogsgebied. De blauwe ploeg vond de beste schuilplaatsen en schoot de anderen het meest raak. Mad Maxx alias Viking Valentino won individueel de beide spelletjes telkens op de hielen gevolgd door 007 alias Gerrit en X-Ray ofwel D-VDB. 

Met het MTB-weekend in aantocht en een sfeer die opperbest is, kan het niet meer mislopen. Ik zoek nog uit hoe en of ik de dagverslagen van het Duitse avontuur daar dagelijks op de blog zal kunnen posten om jullie optimaal op de hoogte te houden.

Ik laat nog een berichtje! 

LValentino