Ik heb net een vrij drukke week achter de rug voor mijn stage. Ik moet namelijk een klein project in elkaar steken om af te sluiten. Ik ben dus heel de week in alle klassen gegaan om een kleine voorstelling in elkaar te steken waarbij de rest van de school zou komen kijken. Één uurtje per week in elke klas was niet genoeg dus heb ik al mij lesuren verdubbeld. Het was vrij hectisch. Dinsdag kreeg ik ook te horen dat mijn stagebegeleidster naar de Surinaamse televisie had gebeld, en ze vonden het OK om te komen filmen. Mijn project komt dus op TV!!! SPANNEND!!!
Voor de rest is er niets bijzonders gebeurd. Ik was alleen thuis omdat Liesbeth naar het binnenland was gegaan. Ze moest normaal woensdag avond terug komen. Maar haar chauffeur was haar vergeten en ze is dus een dag langer moeten blijven. Toen ze donderdag thuis is gekomen, hebben we iets gegeten en zijn we nog iets gaan drinken. Daar deed de buitenwipper super lastig omdat ik slippers aanhad. Dezelfde slippers als alle weken ervoor! We hebben eventjes met hem gepraat en zijn argumenten trokken op niets. Bijvoorbeeld: Birkenstock mogen wel andere badslippers niet, het staat in het reglement en toont een paar regels op een poster en er stond niets tussen over de dress code, de eerste keer kijken ze door de vingers, Uiteindelijk hebben we een taxichauffeur die we goed kennen gebeld. Hij heeft mij dan een paar schoenen geleend. Ze waren te klein, lelijk en ik vond ze nog erger dan mijn slipper! Maar daarmee mocht ik wel binnen. Eens binnen heb ik natuurlijk mijn slippers terug aangetrokken!
Vrijdag zijn we naar Emilie gegaan om iets te gaan eten. Zaterdag zijn we in de stad wat gaan shoppen en 's avond zijn Emilie, Tina en ik gaan eten terwijl Liesbeth haar ouders aan de luchthaven ging halen. Zondag had ik een super luie dag. Ik had zin in niets. Ik ben dus heel de dag in mijn hangmat gebleven en gelezen.
Vandaag op school was het algemene repetitie. Alle laatste details moesten geregeld worden. Het was heel druk, maar alles is in orde gekomen.
Dus dinsdag heb ik die voorstelling. Woensdag is er oudermorgen (oudercontact) en vanaf donderdag is het hier paasvakantie. Ik heb dus een paar weken vrij om Suriname verder te bezoeken, wat ik zeker ga doen!
Ondertussen stuur ik jullie allemaal heel dikke zoenen!!!!!
Ik kom nog eens wat vertellen over mijn prachtige avontuur, hier in Suriname!
In de week niets bijzonders. De stage verliep heel goed, zoals een stage moet lopen eigenlijk. Dit zijn mijn laatste stageweken. Ik ben dus aan mijn project beginnen werken. Ik moet een minischoolfeestje in elkaar steken. Elke klas moet iets voorstellen. In alle klassen ben ik dus sinds vorige week bezig met het uitwerken van voorstellingen. De kinderen werken vrij goed mee. Het gaat dus vrij vlot! Deze week ga ik hiermee verder.
Dinsdag konden de andere stagiaires het niet meer uithouden. Ze moesten frietjes hebben! En dat zijn ze dan ook gaan eten! Voor mij hoeft het niet, ik vrees dat het me niet gaat smaken. En ik vind het een beetje een zonde om op 9000km van thuis frietjes te gaan eten! Ik ben dus thuis gebleven en heb Surinaams gekookt (of toch geprobeerd). Ik vond het heel lekker, dat is het belangrijkste!
Woensdag hebben we gebakken banaantjes gemaakt met een pindasausje, mmmh En donderdag hebben we dat geregeld gekregen dat een Creoolse dame voor ons kookt. Het is de poetsvrouw van het gebouw waar Emilie (een andere stagiaire hier) logeert. Ze wou het wel doen mits een kleine bijdrage voor haar werk. Donderdag avond zijn we dus bij Emilie Creools gaan eten. Die dame had voor 30 man gekookt (we waren met 10). Ze had er een buffet van gemaakt met allemaal verschillende gerechten van kip, vis, rijst, rundvlees,
Er was ook pindasoep! Het uiterlijk was niet zo aantrekkelijk maar het was een smaakbommetje eens het in de mond was!!! Ik heb ervan gesmuld!
Daarna zijn we nog iets gaan drinken op een plek waar we salsadansende mensen kunnen zien. Het is wel mooi te zien.
Vrijdag, gewoon stage en in de namiddag, een beetje rusten! 's Avonds zijn we de restjes gaan eten. Er was nog zoveel over dan de avond ervoor dat we er nog eens van hebben kunnen eten! De zaterdag zijn we met de fiets naar een Hindoestaans bedevaartsoord gefiets. Dat was een uurtje fiets. De weg was niet heel gemakkelijk maar we zijn er wel levend geraakt. Het bedevaartsoord is een puntje aan het Atlantische Oceaan waar er 15m hoge beelden Hindoestaanse goden voorstellen. De Surinaamse Hindoestanen komen er regelmatig bidden.
Na het bezoek van het oord zijn we terug naar huis gefietst en we hebben ons laten gaan voor een lekker aperitiefje op ons terras. Daarna zijn we naar een Hindoestaans restaurant gaan eten (zaterdag was een Hindoestaanse dag voor ons!)
Na het eten zijn we onmiddellijk gaan slapen omdat we een zware zondag gepland hadden. Om 6u 's morgens ging de wekker. We zijn opgestaan en richting onafhankelijkheidsplein getrokken. Daar is er elke zondagmorgen een zangvogelwedstrijd. Tegen 7u begint het. Een groot aantal Surinaamse mannen komen met een kooitje met een zangvogel erin. Er komt dan twee scheidsrechters die het aantal keren dat de vogel fluit tellen. De vogel die het meeste gefloten heeft, is gewonnen.
Het was wel indrukwekkend om zoveel mensen met kooitjes te zien rondlopen.
Daarna zijn we in een taxi gesprongen en richting White Beach gereden. Dat is een vakantieoord waar ze een strandje hebben aangelegd aan de Surinamerivier. We hebben daar de hele dag doorgebracht. Een beetje van de zon geprofiteerd en wat uitgerust van zo vroeg opgestaan te zijn. Tegen zo'n 17u zijn we naar huis gereden. 's Avonds zijn we nog een pannenkoek gaan eten en nog iets gaan drinken. En natuurlijk niet te laat in bed om de dag erna terug van start te kunnen gaan en aan mijn project verder te werken.
Vanmorgen ben ik dus les gaan geven en deze namiddag heb ik wat boodschappen gedaan en heb ik wat voor jullie getypt.
Le stage s'est bien déroulé cette semaine. Rien de spéciale de ce coté!
À part ça, on a encore expérimenté au niveau culinaire et capillaire!!!!
Les autres n'en pouvait plus mardi. Ils étaient en manque de frites! Ils ont donc été mangés des frites. Moi, ça ne m'intéressait pas trop! Je ne vais pas au bout du monde pour manger des frites. Donc je suis resté à la maison et j'ai fait à manger un truc d'ici. C'était bon, c'est tout ce qu'on retiendra! Mardi je me suis aussi laisser raser la boule! Vers 15h il n'y avait plus un cheveu à trouver sur ma tête! Je voulais juste voir ce que ça donnait! Et je ne trouve ça pas très beau! Donc j'attendrais d'être naturellement chauve (ça ne va plus durer très longtemps) avant de me remettre la boule à zéro! Le jeudi on a été manger chez Emilie (encore une! C'est une stagiaire). La femme de ménage de la où elle loge est Créole. Elle a accepté de nous faire à manger Créole en échange d'un petit sou. C'était délicieux. Elle nous avait préparé un buffet de plats Créoles tous aussi bons les uns que les autres! Il y avait toute sorte de plats: du poulet, du poulet fumé, du poisson, différentes variétés de légumes locaux, des bananes cuites, et pour finir de la soupe aux cacahuètes et au poulet (déconseillé pour Kunz).
Il y avait de quoi nourrir 30 personnes! Seul hic! On était 10! On en donc mangé deux jours de suite!
Le samedi on est allé visiter un site de pèlerinage Hindou. C'est un petit endroit au bord de l'Atlantique (et pas l'Antarctique) où les Hindou viennent prier. Il y a la des statues religieuses de 15m de haut. C'était assez joli. On s'est rendu là à vélo. Ca nous adonc également fait une belle balade cycliste. Le soir en rentrant on a pris l'apéritif à la terrasse et on a terminer par un restaurant Indien. (C'était notre journée Indienne à nous, et puis marre du Créole!)
Le lendemain matin, on s'est lever très tôt, trop tôt!!!!
Vers 6h on est sorti des plumes pour allez voir, sur la place de l'indépendance, un concours de chants d'oiseaux! C'est rigolo de voir plein de Surinamiens avec des petites cages participer au concours. Parce que ici c'est une fierté nationale!
Après le concours on a pris la route pour aller à White Beach. C'est un peu prêt la mème chose que Overbridge. Une plage artificielle le long du fleuve où il y a moyen d'accrocher son hamac pour se reposer et éventuellement nager un petit peu! Le soir on est rentré et apres une petit douche on est encore aller manger une crêpe en ville et boire un petit verre. Et puis pas trop tard au lit, pour pouvoir être d'attaque le lundi matin pour le stage.
Voilà vous êtes de nouveau au courant de tout se qu'ils se passe ici!
Bigi brassa en bigi boussi (gros câlins et gros bisous)
Comment ça se passe de votre coté? Envoyez-moi de vos nouvelles, ça me fait du bien de lire ce qui se passe a la maison et ses environs!
Ici le week-end c'est bien passé. On a beaucoup bougé et ça me fait du bien de penser à autre chose!
Vendredi après mes cours je suis rentré à la maison, j'ai un peu bossé pour l'école et je me suis reposé pour pouvoir affronter un lourd week-end. Le soir on est aller manger au restaurant Chinois! J'y ai mangé une soupe à la vessie de poisson. Le nom n'est pas très appétissant, mais qu'est-ce que c'était bon!!!Après on est encore aller boire un verre le long du fleuve. C'est une place ou l y a plein de rats, donc on est parti a la chasse au rats! On n'en a pas attrapé, mais on a beaucoup de photos! Après cette chasse éprouvante on est aller rejoindre les bras de Morphée. Le lendemain matin, on s'est levé bien tôt pour partir en trip. On a fait le tour des districts (provinces). On est parti en direction de l'est jusqu'à la rivière Corantijn où sur l'autre rive on pouvait voir la Guyane. Dans chaque district on s'est arrêté pour visiter l'une ou l'autre chose. Le soir après un bon repas et un petit verre on est aller dormir dans un hôtel à Nieuw-Nickerrie. Depuis mon arrivée ici c'est la première fois que je dors aussi bien! Il y avait un lit avec un matelas convenable, la température était acceptable et il n'y avait pas un bruit! J'ai trouvé cette nuit beaucoup trop courte! Le lendemain matin on s'est levé de bonne heure pour aller visiter Bigi Pan. Bigi Pan est une région marécageuse où les oiseaux viennent faire leurs nids car il y a là une abondance en nourriture! On y a vu de beaux oiseaux et des poissons volants! Ça c'était dans la partie ouverte du marécage! Dans la partie constituée de canaux on a vu des caïmans. On en a même attrapé un. J'ai même pu le porter! J'étais tout excité, comme un enfant qui porte une poupée en porcelaine pour la première fois de sa vie! Pour le retour j'ai même pu naviguer le bateau. J'étais fière comme un paon! Ce qui était très rigolo aussi c'était le système d'écluse ici au Suriname. Pour arriver à Bigi Pan il faut d'abord traverser une rivière! Comme il n'y a pas de pont, ça se fait en bateau. Puis pour passer de la rivière à Bigi Pan il faut sortir le bateau de l'eau, le porter jusqu'un petit canal et le remettre a l'eau! Ensuite tout le monde saute dans le bateau et à la fin du canal commence la réserve naturelle! Après 4h de navigation on a repris la direction de Paramaribo! Le trajet retour s'est effectué sans halte, sauf pour manger! Ca s'est résumé pour nous à une méga sieste bien secouée car les routes ici ne sont pas très bien entretenues. Le soir on a encore mangé un petit bout tous ensemble et puis dodo car aujourd'hui les cours reprenait.
Le retour un été un peu dur, mais en fin de compte une fois que je suis occupé je ne pense plus trop au reste!
Cet après-midi j'ai bosser et écrit quelques lignes pour vous tenir au courant de mes périples!!!
Voila, je vous tiens au courant de la suite des événements dans mes prochains mails!!!
Je n'ai pas trop la patate ces derniers jours. Je vais donc faire court!
La dernière fois que je vous ai écrit il a commencé a pleuvoir. Les pluies n'ont pas cessé jusque jeudi matin. Comme il pleut très fort ici tout est suspendu par temps de pluie. La semaine dernière je l'ai donc passé à la maison. On n'est presque pas sorti. Même l'école était fermée. Mercredi jour de fête national toutes les activités prévues ont été suspendues.
Vendredi, le soleil s'est enfin remis à briller. On a donc fait une promenade jusqu'en haut du pont Wijdenbos pour aller voir le coucher du soleil. Après ça on a voulu aller voir un match de foot local mais lui aussi avait été remis. On est donc aller manger un bout en ville et boire un verre le long du fleuve. Le lendemain matin on est parti pour Leonsberg. On a pris le bateau et on a été voir des dauphins, on a été se dorer sur une plage sauvage à Braamspunt, été visiter un village sur une plantation qui a été conservé comme il était en 1700 et on est retourné voir Nieuw Amsterdam car plusieurs personnes du groupe ne l'avait pas encore vu.
Dimanche on est allé visiter Fort Zeelandia. Le fort qui protégeait Paramaribo des pirates au 18eme siècle et l'après-midi on est allé à la piscine pour profiter du soleil qui nous avait trop longtemps manqué.
Lundi matin je suis parti pour la forêt amazonienne. J'ai accompagné une étudiante qui travaille pour un projet qui incite les jeunes à aller à l'école. On est allé dans un village de Marrons (population noir du Suriname) ou on a logé chez l'habitant. C'était très confrontant mais tellement riche en expériences. Il n'y avait pas d'eau courante, on a dû dormir dans des hamacs à quatre dans une cabane pas plus grande qu'un cabanon de jardin. Et tout le monde vit comme ça dans ces villages. J'y ai donné cours pendant deux matinées. L'après-midi j'aidais ma collègue à fabriquer un petit magasin pour mettre dans sa classe.
Je suis rentré mercredi soir.
Jeudi je suis aller visiter une exposition avec l'école (mon école de stage). Ça allait sur l'histoire de l'écriture. Intéressant mais trop axer sur la bible à mon goût. Il faudrait qu'ils sortent de leur bulle, et qu'ils arrêtent de croire que le monde a été crée en sept jours. Parce que c'est ce qu'on apprend aux enfants ici pendant les cours d'histoire!
Voila, c'est déjà fini
La suite sera de nouveau plus en détails, promis!!!
Ik heb net een heel drukke week achter de rug. Het was zelfs zo druk dat ik mijn tekst van 19 maart, ben vergeten op mijn blog te zetten. Ik doe het dus vandaag samen met die van vandaag met wat uitleg over het weekend.
Ik heb dus verteld tot donderdag waar ik naar Bible World ben gegaan. Vrijdag ben ik terug naar school gegaan om terug les te gaan geven. Vrijdag heb ik dus gewoon les gegeven aan het 2de en aan het 4de. Ik heb hen een liedje aangeleerd. Vrijdag hebben we in de namiddag een beetje gerust en een beetje gewerkt om bij te blijven met het werk. 's Avonds zijn we iets gaan eten in een Chinees restaurant. Ik heb er visblaassoep gegeten. Het klinkt misschien heel vies, maar ik vond het héééééééééél lekker! Daarna zijn we nog iets gaan drinken en aan de waterkant (oever van de Surinamerivier) gewandeld. Daar zijn er een heleboel ratten en we vonden het tof om op "rattenjacht" te gaan. We hebben niets gevangen maar wel een pak foto's van ratten. Zaterdag morgen zijn we vroeg uit ons bed gekropen om op districtentour te gaan. Dit is eigenlijk een trip waar we helemaal naar het westen van Suriname gaan en alle districten (provincies) onderweg bezoeken. We zijn dus door Saramacca, Coronie en Nickerie gereden. De totale afstand was zo'n 250km. Op het einde komen we aan de oever van de Corantijn rivier waar we aan de overkant Guyana kunnen zien. 's Avonds zijn we in een hotel in Nieuw-Nickerie gaan slapen. Ik heb sinds dat ik hier ben, nog nooit zo goed geslapen. Het was de eerste keer dat ik in een deftig bed sliep!!! Het heeft mij zoveel goed gedaan!
Zondagmorgen zijn we vroeg uit ons bed gekropen om naar Bigi Pan te gaan! Bigi Pan is een moerassig gebied waar vogels komen nestellen. Het zit daar dus vol met zeldzame vogelsoorten. Het water is nooit dieper dan 1m50, we konden dus overal staan. En dat hebben we natuurlijk ook geprobeerd! Om daar naartoe te gaan hebben we door een smalle rivier moeten varen. Daar hebben we kaaimans gezien en zelfs eentje gevangen. Ik mocht hem zelfs eventjes vasthouden. Was wel spannend! Om terug te varen mocht ik ook achter het stuur. Ik mocht terug naar huis varen. Dat was ook wel leuk! En het grappigste van al is het Surinaamse sluissysteem. Om met de boot tot in Bigi Pan te geraken moet je eerst een rivier oversteken! Bruggen zijn er niet dus doe je dat met de boot. En om van die rivier naar Bigi Pan te gaan moet je het bootje uit het water halen en terug in het water gooien als je aangekomen bent. Spijtig voor ons had het net geregend en was er overal modder. Dat maakte de hele boel heel glad! Na onze 4-uur lange boottocht in Bigi Pan zijn we terug in de auto gestapt en zijn we terug naar huis gereden. 's Avonds hebben we samen nog iets gegeten en dan niet te laat in bed gekropen om vandaag uitgerust terug aan onze stage te beginnen.
Ik heb al lang niets meer kunnen schrijven omdat ik het hier heel druk had en omdat ik niet altijd even gemakkelijk op het internet kan.
Wat heb ik hier allemaal gedaan sinds de laatste keer. Wel, vorige week zijn we niet naar school kunnen gaan. Het heeft van de zaterdagavond tot de woensdag geregend. Woensdagavond en donderdagavond heeft het ook geregend. Dit hadden ze hier al lang niet meer gezien. Ook omdat het hier de kleine droge tijd is, is het echt niet normaal dat het zo veel regent. Alles lag hier terug onder water. We hebben dus van de hele week geen les kunnen geven omdat de scholen ook onder water lagen. Woensdag was het de Nationale feestdag. Alle activiteiten en evenementen gepland voor de woensdag werden afgelast.
Vrijdag was het eindelijk gedaan met al dat regen en zijn we eindelijk op stap kunnen gaan. We zijn dus van de waterkant op wandeling gegaan tot aan het Wijdenbosbrug. Dit duurde ongeveer een anderhalf uur. Daar wouden we een mooie zonsondergang gaan zien. Die was er spijtig genoeg niet omdat het te bewolkt was. Maar we hebben dan toch een mooie wandeling gemaakt. Rond zeven uur zijn we dan in een taxi gesprongen om naar een lokale voetbalmatch te gaan kijken. Die was afgelast omdat het veld niet bespeelbaar was. We zijn in de plaats gewoon iets gaan eten in de stad.
Zaterdag zijn we vroeg in de morgen naar Leonsberg gegaan. Daar zijn we in een bootje gestapt en zijn we op zoek gegaan naar dolfijnen. We hebben er een pak gezien. Na de dolfijnentocht zijn we naar Braamspunt gegaan. Dit is een strand aan de oceaan. Het is daar helemaal niet toeristisch. Niets is daar aangelegd en alles is dus nog door de natuur geregeld. Het was gewoon prachtig. De meisjes hebben van de enkele zonnestralen geprofiteerd om te kunnen zonnen. Ik heb wat geknutseld met wat klei dat ik daar op het strand kon vinden. Die klei wordt daar bij hoogtij afgezet door de zee.
Na een uurtje knutselen/zonnen zijn we terug naar onze bootje gestapt om Frederiksdorp te gaan bezoeken. Dat is een plantagedorpje dat helemaal is gebleven zoals in de 18de eeuw. Het zijn dus nog de authentieke huizen. Heel mooi!
Na Frederiksdorp zijn we richting Nieuw Amsterdam gaan varen. Onderweg zijn we eventjes gestopt om even in het water te kunnen springen.
Na een paar sprongen en enkele mooie foto's zijn we dus Nieuw Amsterdam gaan bezoeken. Sommigen hadden het nog niet gezien, en omdat we toch onderweg waren hebben dan toch maar even gestopt.
's Avonds zijn we dan nog gaan eten in een chique restaurant van Paramaribo. Voor één keer dat we ons een chique restaurant konden permitteren gingen we die kans niet laten gaan!
Zondag zijn we fort Zeelandia gaan bezoeken. Dit is het fort dat Paramaribo vanaf de 17de eeuw beschermde tegen invallers. Na dit bezoek zijn we gaan zwemmen en nog gaan profiteren van de eindelijk teruggekomen zon!
Maandag ben ik samen met Emilie (een Belgische studente uit Mechelen) naar het binnenland gegaan. Emilie doet haar stage voor en organisatie die in het binnenland mensen aanzet om naar school te gaan. Ze geeft les in de kleuterklassen. Ik mocht van het schoolhoofd mee, en mocht er zelfs een paar lesjes geven.
Maandag zijn we dus met een busje richting binnenland vertrokken. In dat busje was er effectief plaats voor zeven passagiers en een bestuurder. De chauffeur is er toch in geslaagd om ongeveer vier uur te rijden over een niet aangelegde weg (veel hobbels en bobbels) met een busje waar we met elf in zaten. Ze zaten met drie van voor (ipv 2), vijf in het midden (ipv 3) en met drie vanachter (er was ook maar plaats voor drie, maar we hadden dan wel alle bagages op onze schoten). Na vier uurtjes rijden zijn we dus aangekomen in Brownsweg. Brownsweg is een dorpje bestaande uit zeven dorpjes die samen daar zijn gaan wonen omdat hun woonplaats nu onder water zit door de Brokopondomeer. We zijn gaan logeren bij de mensen zelf. We logeerden bij Grace en Jerry en hun vier kinderen. We kregen een hokje waar we onze hangmatten konden ophangen om te slapen. Emilie heeft me dan het dorpje laten bezoeken en we zijn ons gaan aanmelden bij het schoolhoofd. Hij heeft mij dan voorgesteld aan de klas waar ik de dag erna les kwam geven.
's Avonds hebben we dan nog iets gegeten en UNO gespeeld met Grace die dat een prachtig spel vond. Daarna zijn we gaan slapen om de dag erna goed uitgerust les te gaan geven. Maar slapen in een hangmat lijkt misschien heel tof, maar is alles behalve praktisch. Ik ben daar veel te groot voor. Mijn benen plooien omgekeerd waardoor ik pijn in mijn benen krijg, mijn rug deed keiveel zeer en voor het minsten we te veel bewogen ging die kot ineen storten. Daarnaast is er ook super veel lawaai van buiten (honden, kikkers, brommers, mensen, ) en om drie uur 's morgens beginnen de hanen te kraaien!!!
Toen we op moesten was ik alles behalve uitgerust. Na een stevig ontbijt en een verfrissend toilet zijn we naar school gegaan. Ik heb daar in het zesde leerjaar les gegeven. Ze hebben nu al herhalingslessen voor hun examens van in juni. Doordat ze goed doorgewerkt hadden en er nog wat tijd overbleef heb ik nog een muzische activiteit met hen kunnen doen. Ze vonden het prachtig. Om één uur toen de school gedaan was zijn we naar huis gegaan om te gaan eten. Na het eten zijn we terug naar school gegaan om een winkeltje te maken. Emilie werkt hier rond kleuren en winkelen. Ze wou een deftige winkel voor in de klas. Die hebben we dus samen gemaakt met wat hout dat nog overbleef van oude schoolgebouwen die afgebroken werden. We hebben daar de hele namiddag aan gewerkt. We waren helemaal bezweet en wouden dus naar huis voor een lekkere douche. Maar dit was ik even vergeten. Ze hebben daar geen stromend water. We hebben dus een emmer moeten vullen met water en met een pot over ons hoofd gieten. Het was gewoon fantastisch. Na onze "douche" zijn we gaan eten en hebben we nog wat geknutseld voor een kleuteractiviteit die Grace de dag erna ging doen. Na het knutselen zijn we terug in onze hangmatten gekropen en hebben we geprobeerd om te slapen. Maar dit ging spijtig genoeg weer niet zo goed.
Woensdag heb ik weer in het zesde leerjaar gestaan voor een paar uurtjes en ben ik Emilie gaan helpen tot twaalf uur.
Na school hebben we onze winkelrek nog geschuurd en dan moesten we snel naar huis omdat ons busje op ons ging wachten. Die moest tegen 14u30 ons komen oppikken. We hebben ons dus gehaast om op tijd te zijn. Dit was voor niets nodig omdat de bus uiteindelijk om 16u vertrokken is. Deze keer waren we wel maar met zes in het busje. Pure luxe! De weg was ook veel beter. Er waren veel minder gaten dan de maandag en we hebben er maar drie uur over gedaan. Ik was dus tegen zeven uur thuis.
Daar waren Liesbeth en Tina op mij aan het wachten om te beginnen koken. Ze hadden voor mij een lekkere boerenomelet klaargemaakt! Heerlijk!
Vandaag ben ik dan terug naar school gegaan. Ik ging op uitstap met de vierde klas vandaag. We zijn naar Bible World gegaan. Dit is een tentoonstelling waar de geschiedenis van het schrift en de boekdrukkunst werd uitgelegd aan de hand van de Bijbel. Het was wel interessant maar iets te godsdienstig getint.
Deze namiddag ben ik thuis gebleven om wat te kunnen werken en alles terug in orde te brengen.
Vanaf nu terug normaal stage. Nog drie weken, en dan begint de paasvakantie!
Ici tout va bien aussi. On a eu une semaine chargée. Lundi et mardi rien de spécial, j'ai travaillé pour mon stage et été au cybercafé pour envoyer mes petits mails et mettre à jour mon blog. Mercredi il y avait une excursion de prévu avec les premières et les deuxièmes (il y a 2 classes par année). On est allé au zoo. La on a dû assurer les visites nous même car les guides avait été réservé trop longtemps a l'avance. Le zoo n'a donc pas pu promettre leurs présences et a oublié de les prévenir en temps voulu. J'ai donc servi de guide dans le zoo de Paramaribo Heureusement il n'y a qu'une bonne trentaine de sortes d'animaux. Et j'ai fais ça comme un chef (comme si quelqu'un en doutait )
L'après-midi j'ai été en ville pour faire une course. Il s'est mis à pleuvoir des cordes! Et moi j'étais sur mon vélo! Je ne vous dis pas l'allure que j'avais. J'étais mouillé jusqu'à l'os!
Jeudi après les cours je suis aller faire des courses en ville avec d'autres stagiaires car on avait prévu un petit barbecue le soir. Ensuite on est allé chez une stagiaire pour tout préparer pour le soir. Et quand le soir venu tout le monde était la on a mangé un délicieux barbecue! On avait été chercher de la viande chez le boucher, et bien je peux vous assurer qu'ils savent ce que c'est qu'une marinade ici. C'était divin!!!!!! On a mangé du poulet, des saucisses, des petits os, le tout épicés avec des épices qu'on ne trouve probablement que ici. Rien que de vous en parlez j'en ai de nouveau l'eau a la bouche! Après le BBQ on est allé boire un verre au Havana Lounge (discothèque Surinamienne) pour l'anniversaire d'une fille du groupe!
Le vendredi, après un réveil assez douloureux et une journée de stage éprouvante on a été en ville boire un verre à une petite terrasse et puis on est rentré pour se préparer. Le soir on avait prévu d'aller faire un petit bowling et un petit resto avec Soeline. Et c'est ce qu'on a fait. Le resto était malheureusement pas terrible et le bowling restait bloquer assez régulièrement. On a du changer trois fois de piste, l'ordinateur ne comptais pas toute les quilles tombé (p.ex quand on renversait 9 quilles il en comptait que 8 et quand ensuite on faisait renverser ladernière quille, on avait fait tomber que 9 d'après le PC. Vive la technologie du Suriname ) , c'est aussi arrivé que les quilles ne descendait pas et que les balles ne reviennent pas. C'était assez folklorique! Après le bowling on est allé au Casino. A l'entrée on doit prendre pour 10 SRD de jetons (2,8 ) pour jouer. Et tant que tu as des jetons tu peux commander a boire gratuitement. On est donc aller la bas pour boire un verre a notre aise et se mettre dedans pour la suite de la soirée. Sauf que c'était tellement chiant et bruyant qu'après deux verres on est parti. Le personnel était tellement peu accueillant (impossible de sourire quand on travaille) et lent qu'on en avait trop marre et on a quitté les lieus pour aller au Zsa Zsa Zsu, une autre discothèque d'ici. Une des plus huppées même! Une fois à l'intérieur on s'est retrouvé dans une toute petite discothèque ou il y avait 50 personnes à tout casser! Une partie du groupe est parti après une demi heure. Mais entre temps ça c'était un peu rempli et la musique était sympa, donc on est encore un peu resté!
Samedi matin on est parti pour le jardin aux papillons! L'excursion de la semaine passée qui avait été postposée! On s'attendait un voir un jardon éducatif ou ils expliquait la vie des papillons. En fin de compte c'était juste un endroit ou il cultivait des papillons pour les vendre dans les zoos du monde entiers! Une vingtaine de sortes de papillons y sont cultivé pour l'export. On y a eu une petite visite guidée du domaine. Ils nous ont expliqué qu'est-ce qu'ils faisaient et donné des informations sur la vie des papillons. On a aussi rendu visite à des serpents et des tortues qu'ils cultivaient également pour la vente. Après notre promenade au jardin des papillons (ou plutôt la ferme au papillon) on a marché un petit bout pour aller prendre le bus pour retourner vers Paramaribo. Le chemin nous paraissait très long donc nous avons profité du passage d'un camion pour faire du stop. Le chauffeur était très gentil et nous a donc amicalement embarqué sur son véhicule. Apparemment c'est monnaie courante ici car il y avait déjà cinq autres personnes dans le camion. On s'est fait droper à l'arrêt de bus. On a profité du temps d'attente pour manger quelque chose dans une échoppe le long de la route (ce genre de petits restos le long de la route s'appelle des "warung"). Le temps d'attente d'un bus ici n'est pas toujours précis. Les bus sont rassemblés sur des petites places. Là ils attendent d'être remplis avant de partir. On ne sait donc jamais quand un bus va démarrer et/ou passer.
Après notre petit trajet en bus, on est rentré à la maison histoire de faire une petite sieste, manger un bout et de se préparer pour la suite du programme! Le soir on est aller voir un concert de reggae. On peut dire qu'on était surpris de l'organisation. Sur les tickets il y avait marqué que ça commençait à 21h. On est donc aller au "Flamboyant Park" pour 20h45 pour avoir des bonnes places et pour ne surtout pas manquer le début. En rentrant on a vu qu'on était les premiers non organisateurs. La place était déserte! On a par acquis de conscience vérifié la date et l'heure. On ne s'était définitivement pas trompé. On s'est donc assis au milieu de la "salle de concert" et on a joué au UNO en attendant que quelque chose se passe! Pour finir vers 22h10 les lumières s'éteignent et quelqu'un monte sur scène. La première partie commence enfin. On a vu "Jo-ann" en première partie. C'est une artistede hip hop d'ici. Après son concert on s'attendait à voir l'artiste attendu, mais non il y avait encore deux autres premières parties avant de voir arriver le chanteur qu'on était venu voir! La deuxième première partie était une chanteuse d'ici qui ne cassait rien. Elle est venu chanter quelques chansons et est repartie aussi vite. Dans sa troupe de danseuse il y avait des gamine de max 12ans c'était assez bizarre. Après il y avait un groupe de reggae de Guyane Française. Eux, ils ont mis le feu! C'etait super sympa. Et puis vers minuit et demi le concert de Duane Stephenson (se dit Dwain Stivensen) a enfin commencé! Entre temps la salle s'était remplie. Malgré tout le monde qu'il y avait on n'a pas été bousculé une seule fois. J'étais au cinquième rang plus ou moins et j'avais un bon mètre carré autour de moi. C'est la première fois de ma vie que je vais à un concert ou j'ai autant de place aussi près de la scène! Je dirais même où j'ai autant de place tout court! Vers 2h30 le concert était fini! C'était super chouette, mais tout le monde était claqué de rester si longtemps debout! On est donc rentré à la maison pour se jeter dans nos plumes et ne plus en sortir jusqu'au lendemain le plus tard possible. Et pour la première fois depuis que je suis ici j'ai dormi jusque passé 10h. Et oui en effet on s'est octroyé une grâce matinée! On avait prévu une sortie en mer pour aller voir des dauphins, mais le temps était maussade et l'envie de sortir du lit n'y était pas!!! (Puis, aller en mer par temps de pluie c'est pas ce qu'il y a de mieux) il y a un moment où on ne peut plus rester au lit, et je me suis levé! Le temps était toujours aussi pourri donc on est aller voir un film au cinéma! Pas de chance pour moi, ici les sous-titres en néerlandais on ne connaît pas! J'ai donc du regardé un film sous-titré en Anglais. Heureusement ce n'était pas un film très intellectuel et j'ai pu suivre. A vrai dire c'était un film de m***. Après le film on est aller manger un petit bout et rentré pour replonger dans nos plumes pour être en forme pour aller au boulot le lundi matin!!!
Ce matin en me levant il pleuvait toujours. Il avait plus toute la nuit. Dans la rue il y avait 30 à 50 cm d'eau. J'ai appelé l'école et apparemment la c'était pareil. Tous les locaux étaient sous eau! Il n'y a donc pas eu de cours aujourd'hui. J'en ai profité pour mettre mon travail a jour! J'espère juste que ça va s'arrêter assez rapidement parce je ne pourrais pas rester encore un jour bloquer a l'intérieur!
La semaine à venir risque d'être très chargée aussi! Lundi stage normal (du moins c'était prévu comme ça), mardi les cours finissent à 11h. Ensuite j'ai un repas avec l'équipe d'enseignants de l'école. Mercredi est un jour férié, et donc on fête ça aussi a l'école. Le soir on a prévu une petite sortie. Mercredi c'est Holly Phagwa (fête Hindou et également fête national ici au Suriname). Jeudi et vendredi cours normal. Le week-end n'est pas encore très précis. On va probablement essayer d'aller voir les dauphins si le temps le permet.
Voila C'était un peu prêt tout pour cette semaine!!! A la semaine prochaine pour la suite!
De stage is nog altijd zo leuk. De kinderen zijn allemaal heel blij als ik hun klas binnenkom. Elke dag komen er kinderen vragen wanneer ik bij hen langs kom. Het gebeurt soms dat een kind dat de dag ervoor les heeft gehad van mij, mij komt vragen wanneer ik in zijn klas terug kom. Als ik hem dan zeg dat hij een week moet wachten omdat hij de dag ervoor al les heeft gehad, is hij vaak een beetje teleurgesteld. Ze zouden hier graag willen dat ik elke dag langs komt. Dat geeft eigenlijk wel een heel fijn gevoel te zien dat de kinderen zo gelukkig zijn met wat ik met hen doe. En niet enkel de kinderen reageren zo. Sommige leerkrachten vinden het ook wel heel fijn. Er zijn er zelfs die tussen hun kinderen gaan zitten en mee doen aan de les. Andere daarentegen profiteren van mijn komst om een pauze te nemen. De stage is dus heel dik in orde!!!
Wat hebben we deze week allemaal gedaan.
Maandag en dinsdag niets bijzonder! Dinsdag zijn de lessen wel iets vroeger gestopt omdat er een personeelsvergadering was. Bij ons zouden we later naar huis moeten. Hier worden de kinderen vroeger naar huis gestuurd zodat de leerkrachten toch om 13u gedaan zouden hebben.
De woensdag ben ik met de kinderen van het 1ste en het 2de leerjaar naar de dierentuin geweest. Toen we daar aankwamen kregen we te horen dat er geen gidsen waren. We hadden namelijk te lang op voorhand gereserveerd, waardoor ze de aanwezigheid van de gidsen niet konden garanderen. (is dat niet een beetje de wereld op zijn kop?!?)
We waren met zes leerkrachten voor vier klassen van in de dertig leerlingen. We hebben de klassen in groepjes gesplitst en iedereen heeft een groepje genomen om dan zelf te gidsen. Ik ben dus voor een paar uren gids van een dierentuin geweest. De kinderen waren op het einde wel heel tevreden van mijn prestatie! Dikke pluim dus voor alle leerkrachten biologie die ik ooit heb gehad!
In de namiddag moest ik even naar de stad. Pech voor mij, het is heel hard beginnen regen. Ik stond dus in de gietende regen op mijn fiets! Niet zo gezellig.
De donderdag zijn we bij één van de stagiaires gaan barbecueën. Alles is daar prima verlopen. Behalve de barbecue die omgevallen is met hete kolen. De poten waren te klein, de barbecue is dus een uit evenwicht geraakt en is op de grond gevallen. Gelukkig hadden wij een plekje gevonden waar niets in brand kon schieten. Na het oprapen van de hete kolen (tja moest wel, we hadden er geen andere en als we geen rouw vlees wouden eten!) hebben we alles goed gebakken en lekker gegeten! Na de barbecue zijn we nog iets gaan drinken voor de verjaardag van één van de aanwezige.
Vrijdag hadden we Juf Soeline uitgenodigd om te gaan eten en bowlen om haar te bedanken voor het uitstapje naar de Commewijne (weet je nog de dag dat we werden aangevallen door de bijen). We zijn dus iets gaan eten en dan een partijtje gaan bowlen. Het is hier wel grappig, want je speelt niet een aantal partijen zoals bij ons, maar je speelt 45min. We hebben dus maar één partij en een halve kunnen spelen. Daarna hebben we afscheid genomen van Soeline en zijn we nog iets gaan drinken in de Zsa Zsa Zsu. Dit is een hippe Surinaamse discotheek. Toen we binnenkwamen, zagen we dat er maximum 50 mensen binnen waren. Het was bijna leeg. We vroegen ons af of het misschien al gedaan was, maar neen hoor! De Surinamer begint zijn feestjes laat. Tegen 2.45u zijn er wat mensen binnengekomen en leek het ineens al wat voller. Het was nog altijd geen overvolle discotheek zoals wij dat kennen, maar het was er toch gezellig.
Zaterdag zijn we naar een vlindertuin geweest. Doordat we deze excursie vorige week niet hebben kunnen doen door een gebrek aan tijd, hadden we dat op een volledige dag gepland. We zijn daar aangekomen na een halfuurtje rijden van Pa'bo (=Paramaribo). We dachten dat we een educatieve tuin gingen bezoeken rond vlinders. Uiteindelijk bleek het een vlinderkwekerij te zijn. Ze kweken exotische vlindersoorten om ze aan Europese vlindertuinen te verkopen. We hebben een rondleiding gekregen rond deze vlinderkwekerij waar we van alles hebben geleerd rond het leven van vlinders. Van ei via larve naar rups die dan gaat poppen om uiteindelijk een prachtige vlinder te worden die op zijn beurt eitjes gaat leggen en zo is de cirkel rond.
We hebben dus vlinders gezien en aangeraakt. Sommige soorten zijn zelfs op ons komen staan. We hebben een paar mooie foto's! Daarna zijn we ook schildpadjes en slangen gaan zien. Deze worden ook gekweekt voor export. Na de rondleiding moesten we eventjes stappen om terug naar de bushalte te gaan. Toen we een vrachtwagen zagen aankomen hebben we dan even gelift! Die meneer heeft dan eventjes gestopt en ons in zijn laadbak laten opstappen. Blijkbaar is het hier wel heel courant want er waren al vijf andere mensen in de laadbak die ook naar daar gingen! Bij het afstappen zijn we nog eventjes in een warung gaan eten. Een warung is een klein kraampje waar ze eten verkopen. Het is hier heel populair! We vonden wel dat we dat ooit moest proberen. En we vonden het allemaal ook heel lekker, dus voor herhaling vatbaar!
Na ons gastronomische pauze zijn we dan op de bus gestapt om via een hobbelige weg terug naar huis te rijden.
We waren wel eventjes ongerust toen we zagen dat de bodem van de bus gaten had van de roest. Maar alles is goed afgelopen en we zijn veilig thuis geraakt! We leven nog!
We zijn dan nog eventjes naar huis gegaan om een dutje te doen en om snel iets te eten. Daarna zijn we richting "Flamboyant Park" gegaan. We hadden ticketjes gekocht voor het concert van Duane Stephenson (moet je Dwayne Stivensen lezen). Dit is een Jamaicaanse reggaezanger. Het concert begon om 21u. Dat dachten we toch. Daarom zijn we daar tegen 20.45uur aangekomen om goede plaatsen te hebben en om het begin niet te missen. Toen we binnenkwamen bleken we de eerste te zijn. De plaats was helemaal leeg!!! We vroegen ons af of het wel de goede datum was. Vijftien minuten voor het begin van het concert was er gewoon niemand. Om 21u waren ze nog altijd bezig met het regelen van belichting, geluidsinstallaties, microfoons, instrumenten, Publiek was er nog altijd niet!
We zijn dan gewoon gaan zitten en hebben wat UNO gespeeld! En dan tegen 22u gingen de lichten uit. Het eerste deel begon. Als eerste deel was het een Surinaams artieste Jo-ann genoemd. Ze is hier vrij populair en gaat binnenkort op tournee in Nederland. Toen haar concert gedaan was dachten we dat Duane ging komen. Maar neen nog niet! Er kwam eerst nog een ander eerste deel. Nog een Surinaamse zangeres met danseresjes die in de twaalf moesten zijn. Zij heeft een paar liedjes gezongen om daarna plaats te laten aan een derde eerste deel. Deze keer was het een reggae groep uit Frans Guyana. Ze waren echt heel goed.
Zij hebben de temperatuur wat laten stijgen. En dan tegen 00.35u begin eindelijk het concert van Duane. Ik vond het zalig! Het is ook de eerste keer van mijn leven dat ik naar een concert ga, dat ik op de vierde of vijfde rij sta en dat ik geen enkele keer geduwd wordt. Ik had meer dan een volledig vierkante meter voor mij. Als je hier naar een concert ga, wordt er niet geduwd en gesprongen en ik weet niet wat allemaal. Hier blijft iedereen op zijn plaats om een dansje te kunnen plaatsen of om zijn gemak te kunnen kijken. Het was wel even wennen maar uiteindelijk is het veel aangenamer!
Het concert eindigde tegen 2.30u. We zijn dan onmiddellijk naar huis gegaan want iedereen was heel moe van heel het daggebeuren. We zijn dus snel in ons bed gekropen.
De zondag hadden we gepland om vroeg op te staan om naar dolfijnen te gaan zien. Toen we wakker werden was het weer zo slecht dat we gewoon in ons bed zijn gebleven. We hebben dan lekker uitgeslapen. Toen we opstonden was het weer nog altijd niet verbeterd. Het was echt zo'n novemberweer. Donkergrijze lucht met hier en daar een regenbui. We hadden echt geen zin om buiten te komen. We hebben dus wat voor school gewerkt. Daarna zijn we een film gaan zien in de bioscoop. Ik had wel eventjes pech omdat er geen Nederlandse ondertitels waren. Enkel in het Engels. Waarschijnlijk heb ik niet alles verstaan van de film, maar zo'n goed film was het nu ook niet. Ik heb wel wat aan mijn Engels kunnen werken. Na de film zijn we nog iets gaan eten en terug in ons bed gekropen. Voor de eerste keer sinds ik hier ben, heb ik gisteren koud gehad. Het was "maar" 25°. Bij ons zou ik al lang met mijn korte broek zijn en mij dood zweten! Wel hier heb ik het koud gehad. Ik heb zelfs onder mijn lakens moeten slapen!!!! (Waar gaat de wereld?)
Sinds zondag 16u heeft het niet gestopt met regenen. Vanmorgen toen we wakker werden was alles onder water. We hebben zo'n 30 à 50 cm water in onze tuin en hetzelfde op straat. Ik heb eventjes naar school te bellen om te zien of de school wel doorging. Maar de school was ook helemaal onder water en de lessen gingen vandaag dus niet door. Het is nu 14u en het regent nog altijd. We zijn vandaag nog niet buiten geweest. Deze morgen heb ik dus voor school gewerkt! Moet soms ook gebeuren, hé!
Zo jullie weten weer alles van wat er hier allemaal gebeurt!
Le stage se passe a merveille. Les enfants sont toujours aussi content de me voir rentrer dans leurs classes et sont super enthousiastes pendant les cours. Ils trouvent ça vraiment génial de pouvoir bouger, chanter, faire du bruit, faire de la musique, ça les changent un peu de leurs profs ultra barbant qu'ils doivent écouter de matin jusqu'au soir (ou presque).
Les profs aussi sont très contents de ce que je fais ici. Certains profs vont même s'assoire derrière un banc et font avec. Et ils trouvent ça en général très chouettes.
En dehors du stage ça se passe aussi très bien. Jeudi soir d'autres stagiaires sont venus manger à la maison. Et on a mangé du belge!!!! C'était très gouttu.
Vendredi après-midi on devait aller visiter un jardin éducatif sur les papillons. On a du modifier le planning car c'était pas faisable au niveau du timing. On ne serait pas arrivé à temps. On a donc passé un après-midi trankilou à la piscine et au soleil. Le soir on a été manger un bout et été dormir relativement tôt car le lendemain matin on devait se lever a 5h du mat' pour partir faire une excursion.
Le samedi on est allé à "Berg en Dal". Ceci est une ancienne plantation de cannes a sucre le long de la rivière Suriname converti en parc aventure et site historique. (Et pour les gens qui s'y connaissent un peu en football; c'est de la que vient Clarence Seedorf. J'ai vu la maison de ses grands parents!) On est arrivé la vers 9h, après avoir roulé 3h sur un petit sentier plein de trous et de bosses. C'était secouant mais ça ne m'a pas empêché de dormir dans le bus! Une fois arrivé sur place, on a dû attendre un autre groupe avant de commencer les activités. On a dus attendre 2h avant de pouvoir commencer. Ce n'était donc pas un bon début, mais le paysage, les hamacs, le soleil, le déjeuner et la plage on fait passer le temps plus vite et c'était même agréable de se reposer dans un hamac à l'ombre d'une cabane avec un toit en feuille de palmier. Quand le groupe nous a enfin rejoint on a commencé par un petit trekking jusqu'au sommet de la colline de "Berg en Dal" qui culminait a 85m de hauteur. La vue y était magnifique et les explications du guide très intéressantes. À notre retour nous avons embarqué dans des kayaks et avons descendu le fleuve. Après une petite dizaine de minute on s'est arrêté pour bifurquer dans une petite crique. Un petit coin de nature sauvage. J'avais l'impression d'être un explorateur qui découvrait une terre inconnue jusqu'à ce jour. C'était époustouflant. Si vous voulez voir ce que j'ai vu, lisez "Tintin et l'oreille casser." C'est ce quidans mes souvenirs s'en rapproche le plus. Après cela on a mis des harnets et on a fait des tyroliennes. La plus impressionnante fut quand même celle de 175m qui nous a amenés sur l'autre rive du fleuve.
À la fin de cette journée éprouvante on est remonté dans le bus direction maison par le même chemin secouant par lequel on était venu. Le soir on a encore manger un petit bout en ville et puis on est aller dormir pour recharger les batteries qui avait été vidées en journée.
Dimanche on est allé à "Overbridge". C'est une plage aménagée le long du fleuve. On y a loué un petit bungalow où on pouvait pendre nos hamacs et se dorer au soleil. J'ai passé la journée à barbouiller dans l'eau, faire des châteaux de sable, lire un livre, faire la sieste, écouter un peu de musique, bref tout ce qu'on fait quand on a une journée où on a rien a faire! Le soir on est rentré et sans trop tarder on a sauté dans nos lits pour terminer la recharge des batteries avant de reprendre le stage.
Hier komen de nieuwtjes uit Suriname! Wat is er hier deze week allemaal gebeurd?
Eigenlijk was deze week een vrij kalme. We hebben niet zo veel gedaan. Elke dag ben ik 's morgens naar mijn stage gegaan en lesjes gegeven. Deze week heb ik rond ritmiek gewerkt. Het viel allemaal heel goed mee. De kinderen zijn altijd heel enthousiast als ze mij zien binnenkomen en werken heel goed mee. Er is dus niets bijzonders gebeurd op school. Het bevalt me nog altijd even goed. In de namiddag werken we aan onze voorbereidingen en proberen we originele werkvormen te vinden waar er niets van materiaal voor nodig is! (Dit is echt niet zo gemakkelijk) Ik heb deze week in de hogere leerjaren (5e en 6e) de kinderen in groepjes laten werken. Ze keken mij aan alsof ik van een ander planeet kwam. Ze hadden dit nog nooit gedaan. Ik heb dus heel goed moeten uitleggen wat er van hen effectief verwacht werd. En het is uiteindelijk heel goed mee gevallen!!!
Donderdag zijn Emilie en Tina (twee andere stagiaires hier in Suriname) bij ons komen eten. We hebben lekker Belgisch gekookt (pasta met kaassaus). De vrijdag namiddag hadden we gepland om een vlindertuin in Lelydorp te gaan bezoeken. We zijn niet kunnen gaan want we hebben ingezien dat we op één namiddag dit niet konden doen. We waren te laat thuis van onze stage en konden er niet meer op tijd geraken als we ter plaatse niet wouden spurten en toch buiten gegooid worden. We zijn dus op ons gemak in het zonnetje gaan liggen aan het zwembad. Daarna zijn we iets gaan eten in de stad en na een korte nachtwandeling langs de rivier in ons bed gekropen. We waren er vrij vroeg in. Dit was omdat we de dag nadien om 5u 's morgens er weer uit moesten om op excursie te gaan. We hadden een excursie gepland in Berg en Dal. Berg en Dal is een oude plantage naast de Surinamerivier waar ze nu een avontuurpark hebben aangelegd. We hebben gekayakt, "gehaaikt" (to hike = wandelen in de bergen) en kabelbanen afgegaan. We moesten zo vroeg vertrekken omdat we eerst nog drie uren moesten rijden om tot daar te geraken. En het waren geen mooi geasfalteerde straten zoals we die kennen, maar een landweg vol met gaten en stenen. Het waren dus drie vermoeiende uren. Toen we daar aankwamen werden we in een hutje met palmbladen als dakbedekking geïnstalleerd en kregen we iets te eten. We kregen er te horen dat we nog een groep moesten wachten voordat we met de activiteiten mochten beginnen. We hebben een anderhalf uur moeten wachten op die groep. Gelukkig was de omgeving echt heel mooi en konden we van het uitzicht, de hangmatten, het eten en het water genieten. Toen de groep er eindelijk was, konden we beginnen.
Bij het hiken hebben we een gids gevolgd die ons op de top van een 85-meterhoge heuvel geleidt heeft en ons wat geleerd heeft over de plantages en de geschiedenis van Suriname. Het was heel tof en interessant op het ene detail na, namelijk de leden van die andere groep. Het waren allemaal wat ouderen mensen die super veel lawaai maakten en heel traag wandelden. Ik heb me aan hen echt geërgerd. Daarna zijn we in kayaks gesprongen en hebben we de Surinamerivier afgevaren tot een kreekje. Dat kreekje was zo mooi! Het was echt zoals in de boekjes of op plaatjes! Mooier zelfs! De natuur was er schitterend en het was er zalig rustig! We hebben zelfs en aantal diertjes gezien (waterspinnen die op het water springen, vleermuizen, prachtige vlinders, ). Toen we de rivier stroomopwaarts vaarden, begon de wind te blazen en het regende lichtjes. Het maakte het niet gemakkelijker. Als we de kayaks verlaten hadden mochten we een gordel halen en een vriendelijke instructeur bond die vast. Na een paar oefeningen klommen we in de bomen en vertrokken we op de kabelbanen. De uitzichten waren adembenemend en de sensaties evenmin. Het toppunt was toen we op een kabelbaan gingen dat ons over de Surinamerivier aan de overkant bracht. Op het einde van de dag stapten we weer op de bus richting stad en toen we aankwamen zijn we allemaal samen nog iets gaan eten. Iedereen was doodmoe van deze vermoeiende dag dus zijn we snel in ons bed gekropen.
Zondag zijn we naar "Overbridge" gegaan. Dit is een aangelegd strandje aan de Surinamerivier. Er zijn daar hutjes die te huur zijn waar we onze hangmatten kunnen ophangen. We hebben onze zondag in onze hangmatten doorgebracht. Boekjes lezen, muziek luisteren, pootje baden, zwemmen, zandkastelen maken, kletsen, eten, dit was onze dagplanning voor deze zondag.
Maandag begint er een nieuwe week. De planning ligt ongeveer vast. Woensdag ga ik met het 1e en het 2e leerjaar naar de dierentuin. Donderdag gaan we barbecueën bij Emilie, vrijdag gaan we met Juf Soeline (mijn stagebegeleidster) eten en Bowlen, zaterdag gaan we naar de vlindertuin die we deze week niet hebben kunnen doen en 's avonds gaan we proberen om naar een concert te gaan van een Surinaamse zanger en zondag gaan we op tocht naar dolfijnen. Maar daarvoor eerst nog een week hard werken.
De ce coté-ci tout va bien. On a vécu quelques belles aventures.
Tout d'abord je me suis fait rencardé par mon maître de stage. Ce n'est pas une blague!!!!
Un jour à l'école elle vient chez moi en me demandant si Liesbeth (ma colocataire) était ma copine. Quand je lui ai répondu que ce n'était qu'une collègue, elle m'a demandé de l'accompagner à une fête d'anniversaire d'une de ses copines. Comme son mari était en Colombie elle n'avait personne pour aller avec elle. Donc elle avait pensé a moi. Comme ça je pouvais voir ce que c'était une fête ici. Etant donné que la jubilée était une personne fortunée cela ne la dérangeait pas du tout que j'accompagne mon maître de stage. Le jeudi soir je suis donc allé à cette fameuse soirée. Nous avions été invité dans le restaurant 5 étoiles d'un hôtel appartenant à une connaissance de la jubilée. Nous y avons rencontré la fine fleur Surinamiennes. Diverses personnalités politiques du Suriname étaient présentes. Par exemple le ministre de l'industrie, le candidat perdant des dernières élection présidentielles (Wijdenbos) et un ministre de l'environnement (ou un truc dans le style). À vrai dire je ne me sentait pas trop a mon aise avec mon statut d'étudiant instituteur :-p. Quand nous sommes arrivés, nous avons tout de suite été invité à une table où nous pouvions manger du buffet. Après avoir mangé une bonne assiette les serveurs et serveuse ont ôté le buffet. Je m'attendais à ce qu'ils resservent un buffet dessert ou un truc du genre. Mais non, ici ça ne se passe pas comme ça. Ils ont resservi un buffet de plats principaux. Ce manège a eu lieu 4 fois. J'ai donc vu une vingtaine de plates typiques défiler devant mon nez. J'aurai voulu tous les goutter mais je n'ai pas pu. J'allais exploser. Par contre les locaux ici mangent comme 4. Moi qui mange quand même bien pour quelqu'un de chez nous. Ici je mange comme un moineau! Il y avait aussi un groupe de musique qui assurait l'ambiance de la soirée. Entre chaque plat les gens vont placer un petit pas de danse. Le mer enge et la salsa sont très populaires ici.
Vers 23h mon maître de stage m'a proposé de rentrer car elle ne voulait pas faire la fermeture! Je trouvais cela quand même très tôt, car chez nous une fermeture peut facilement aller jusque 4 ou 5h du matin. Mais non, ici à minuit tout le monde s'en va. Les festivités sont finies. Elle m'a donc ramené à la maison ou je me suis dépêché de sauter dans mon lit car le lendemain à 7h45 je devais de nouveau être frais et dispo pour donner cours. Le matin une fanfare militaire venait jouer un petit air pour le carnaval. Le but était que la fanfare fasse le tour de l'école avec les enfants. Mais il s'est mis à doucher. Les militaires n'avaient pas trop envie de se mouiller et ils n'ont donc pas quitté le préau. Tous les enfants regardaient la fanfare entassé en dessous des préaux devant leurs classes.
Les douze coups de midi (en vrai c'était le seul coup de 13h mais ça sonnait mieux douze) annonçaient le début du week-end. On avait un planning bien chargé. Le vendredi après-midi on avait prévu un après-midi piscine. Mais vu le mauvais temps on s'est rabattu sur un atelier bricolage. On s'est rendu chez une dame qui fournit tout le matériel pour faire des colliers et autres bijoux avec des perles (perles, fils, fermetures, ). On a donc passé l'après-midi à faire des colliers et des bracelets. Je me suis amusé comme un fou. Et comme la dame ne voyait pas souvent des garçons et qu'elle trouvait que j'avais bien travaillé, elle m'a fait un bon prix pour tout ce que je voulais acheter. Le soir on est aller manger un bout dans un restaurant Indonésien et ensuite boire un verre en ville. On a trouvé un petit bar en ville ou ils servent des caipirinha pour 1,2.Là, j'avoue, je n'en ai pas bu qu'une.
Le lendemain matin on a un peu travaillé pour notre stage et ensuite on s'est rendu a la piscine pour un peu se détendre et profiter du magnifique soleil. On était une bonne douzaine de touristes à se dorer au soleil lorsque tout à coup on a vu débarquer un groupe de personne habillé en blanc portant un cercueil. La semaine passé un enfant s'est noyé. Nous avons donc assisté a un rituel religieux ou les gens demandaient a l'esprit de l'enfant de bien vouloir quitter la piscine pour éviter d'autre noyade. J'en ai eu la chaire de poule. Et je n'étais pas le seul!!!
Après quelques heures de piscine et de bronzage (=cramage, tout le monde s'est tapé des coups de soleil) on s'est rendu en ville pour participer au cortège de carnaval. Il ne vaut sûrement pas celui de Rio, ni la Zinneke Parade ou le carnaval de Binche, mais c'était quand même très chouette. Le soir on est aller manger un bout et dormir relativement tôt car le lendemain matin mon maître de stage venait nous chercher très tôt pour aller visiter le Commewijne (= la province de l'autre coté de la rivière Suriname). À 9h elle était devant la porte. Elle nous a embarqué et nous avons traversé le pont de Wijdenbos dont le point culminant est a 55m au dessus du niveau de l'eau, impressionnant. Ensuite elle nous a amené à Mariënburg. Mariënburg est une ancienne plantation de cannes a sucre. Tout est resté relativement intact car la fabrique de Mariënburg a encore tourné jusque dans les années
'80-'90. Depuis elle est a l'abandon et envahi par les abeilles! En visitant une des maison d'un haut placé de l'époque on s'est fait attaqué par quelques abeilles un peu trop téméraire a mon goût. Ma colocataire s'est fait piqué 3 fois et moi une fois en essayant de la débarrasser des abeilles envahisseuses. Il faut dire aussi que les abeilles ici font environ 5cm. Ce ne sont pas les petites abeilles toutes mignonnes de chez nous qui font du bon miel. Celle qui s'est aventuré sur mon bras n'ira plus jamais nulle part. Elle s'est pris un 44 fillette dans la tronche et ne s'est jamais relevé. On ne s'est pas attardé et on a repris la route assez rapidement. Heureusement ni Liesbeth, ni moi sommes allergique et cette attaque ne portait pas vraiment de conséquences. Ensuite nous sommes aller rendre visite aux parents, à la tante et à la sur de Soeline (mon maître de stage) qui habite dans le Commewijne. La sur nous avait préparé un petit quelque chose à manger, que nous avons savouré sur sa terrasse. Après cela on s'est rendu à Republiek. Ceci est un endroit ou les jeunes d'ici se retrouvent souvent le week-end. Ils y passent le week-end à jouer au foot, aux cartes, à nager, à manger, à faire la fête, Le fils de Soeline faisait partie de ces jeunes. Il nous a montré où ils allaient nager. C'était une toute petite crique aménagée avec du sable blanc où coulait une petite rivière à l'eau noir comme le charbon. Lorsqu'on avait de l'eau jusqu'au genoux on ne voyait plus nos pieds. On y a passé un bon moment avant de reprendre la route direction maison, car entre temps il était déjà 18h. On est arrivé vers 19h a la maison, où après une bonne douche et un petit repas on a plongé dans notre lit. Je n'ai pas mis longtemps a m'endormir tellement j'étais naze.
Et je vous dis pas ma tête le lendemain matin!!! Liesbeth, elle avait les pieds tellement gonflé a cause des piqûres qu'elles ne savais pas se tenir debout. (Pas facile pour donner cours, même si ici on ne verrait pas la différence). Elle n'a donc pas su aller à l'école.
Ce matin je de nouveau aller donner cours sous la pluie. Mais bon, il fait tellement chaud ici que ça ne dure jamais très longtemps avant d'être de nouveau sec!
L'après-midi je l'ai passé a travailler, faire la lessive (eh oui, maman n'est pas la pour la faire!), préparer des cours et à vous écrire!!!!
Les plans pour cette semaine sont déjà au point. Mercredi on va au stade de Paramribo voir un match de foot, ça promets d'être folklorique! Vendredi on va au jardin des papillons (jardin éducatif ou la vie d'un papillon est expliqué en temps réelles! Samedi on va faire un parcours aventures dans la jungle et dimanche on va Overbridge (une plage de sable blanc qui donne sur l'atlantique).
Voilà! C'est tout pour le moment! La suite dans le courant de la semaine prochaine!!!
Deze week ben ik effectief met muziekonderwijs begonnen. (ja, voor wie het nog niet wist, ik ben dus de muziekleerkracht!) Ik keek er niet echt naar uit om 3 maanden lang muziekonderwijs te geven, want dit is namelijk niet mijn liefste vak. Maar als de drie maanden zoals deze week verlopen, dan gaan die drie maanden gewoon voorbij vliegen! Ik heb nog nooit zoveel plezier gehad aan les geven. De kinderen zijn gewoon prachtig. Ze zijn super enthousiast, doen heel goed mee, kunnen goed zingen, doen het graag, Elke dag komt er wel een tiental kinderen vragen wanneer ik bij hen nog eens langs kom om les te geven want ze vinden het heel tof. Eerlijk gezegd zou ik het ook tof vinden als er eens iemand anders in de klas komt waarmee we mogen zingen, praten, bewegen, creatief zijn, lachen, spelletjes spelen, al die dingen doen die niet mogen bij de leerkracht.
Om het kort te zeggen, de stage is gewoon fantastisch.
In het begin van de week hebben weer slecht weer gehad. En als ik slecht weer zegt bedoel ik niet enkel regen, maar natuurlijk ook de overstromingen die erbij horen, de fietstochten waar we zeiknat van worden en de lange namiddagen die we binnen moeten zitten. We hebben natuurlijk ook schoon weer gehad waar we rustig op terras in het zonnetje kunnen werken. Daarnaast is er in het begin van de week niet bijzonders gebeurd. Donderdag werd ik door mijn stagebegeleidster (de remedial teacher van mijn school) uitgenodigd op een feestje. Een vriendin van haar verjaarde en ze was alleen om te gaan dus heeft ze me mee gevraagd. Ik ben op dat feestje de "fine fleur" van Suriname tegen gekomen. Ik heb met verscheidene ministers gepraat, de kandidaat die de vorige presidentsverkiezingen heeft verloren (Mr Wijdenbos) en met eigenaars van hotels, accountmentbureaus, Het feestje vond plaats in een 5-sterren restaurant van een hotel (hotel Ambassador). Het was heel tof om eens een Surinaams feestje mee te maken. Bij ons zouden we eerst aan tafel gaan, dan dessert eten en dan gaan dansen en drinken. Hier gebeurt het anders. Als je aankomt, word je onmiddellijk aan tafel gezet en moet je je gaan bedienen aan een buffet. Als iedereen gedaan heeft met eten wordt er een rede gehouden voor de jarige en is er een danspasje voorzien. Iedereen sta recht en begint te dans in het rond op een melodie dat trekt op dat van "happy birthday". Daarna wordt er muziek gespeeld (ja, een populaire Surinaamse band was erom ons te entertainen) en verder gedanst. Ondertussen wordt er een nieuw buffet gepresenteerd en kunnen de mensen terug beginnen met eten. Ik heb het aantal verschillende hoofdgerechten dat je op één avond kon eten geteld. Er waren er in totaal 16. Er werden vier verschillende buffetten gepresenteerd. En de mensen stoppen hier niet met eten. Juf Soliene wou niet afsluiten. Ik vond dat we wel nog marge hadden om te kunnen afsluiten. Want als je bij ons een feestje afsluit dan ben je pas tegen 4 of 5 uur thuis. Hier wordt om twaalf uur alles stop gezet en gaat iedereen naar huis. We zijn dus tegen 23u naar huis gegaan met een volle buik en met prachtige souvenirs.
De dag erna was het carnaval op school. De militaire fanfare kwam de kinderen van de kleuterklasjes muzikale begeleiden tijdens de geplande stoet. Enig probleem was dat het vrijdag heel hard is beginnen regenen en dat er geen stoet mogelijk was. De militairen hebben dus van onder een afdakje gespeeld en alle kinderen stonden onder het afdakje vóór hun klas naar de fanfare te kijken. Alle kleuters waren verkleed en het is niet te beschrijven hoe schattig die kinderen allemaal waren in hun kostuums.
Na de school hadden we gepland om te gaan zwemmen. Dit is niet kunnen doorgaan door het slecht weer en we zijn in de plaats kettingen en armbandjes gaan rijgen bij een creoolse dame. Uiteindelijk was het weer wat opgeklaard en zijn we dus op haar terras in de zon gaan rijgen. We hebben ons daar echt geamuseerd en er werden een paar mooie stukken geproduceerd.
Na het rijgen zijn we Indonesisch gaan eten en nog een caipirinha gaan drinken. Ze zijn hier namelijk spotgoedkoop ( 1,2) en héél lekker!!!
Op zaterdag was het hier carnaval in Paramaribo. De stoet begon pas om 16u (uiteindelijk is het maar om 17u begonnen, maar alles is nu éénmaal zo hier in Suriname) dus zijn we ervoor nog gaan zwemmen en zonnen (of beter gezegd verbanden). We werden wel verrast toen een aantal mensen met een doodskist aankwamen en een religieus ritueel uitvoerden. Vorige week verdronk een kind in het zwembad en ze vroegen aan de geest van het kind om de andere kinderen met rust te laten. Ze zongen liederen en dansten met de doodskist van het kind! We wisten eventjes niet wat er gebeurde en voelden ons niet echt op ons gemak. Ik kreeg er zelfs kippenvel van. Na het zwemmen en het verbranden zijn we terug op onze fietsen gekropen richting huis om ons snel om te kleden en om dan richting stad te gaan. Daar hebben we naar de carnavalstoet gekeken en zelfs mee gelopen en gedanst.Het was tof te zien hoe de mensen allemaal meededen en hoe warm de sfeer was. Ik ben echt blij dat ik het kon meemaken.
Na de stoet zijn we een pannenkoek gaan eten. Het zijn grote zoute pannenkoeken die je hier als maaltijd eet. Ze zijn zo groot dat ik met ééntje genoeg heb. Ik had er eentje met zoutvlees, tomaten, uien en kaas. Heerlijk! Als we klaar waren met eten zijn we onmiddellijk gaan slapen want de dag nadien kwam Juf Soliene ons ophalen om het district Commewijne te bezoeken. Ze is van daar afkomstig dus kent ze de streek goed.
Om 9u was Juf Soliene vóór onze door. We zijn dan richting Commewijne gereden. Daarvoor moeten we over de brug "Wijdenbos". Dit is een brug waarvan de hoogste punt 55m boven water is. We zijn dan naar Mariënburg gereden. Dat is een oude verlaten plantagedorp. De huizen zijn wel nog te zien en in sommige arbeidershuizen wonen er nog mensen. De fabriek waar ze suiker maakten en rum distilleerden is nu helemaal verlaten. Er blijft er bijna niets van over. De daken zijn stuk, de ruiten zijn allemaal kapot en de muren staan wel nog recht maar gaan het niet lang meer volhouden. Bij het bezoeken van een huisje van een hooggeplaatste van het toenmalige dorp werden we aangevallen door bijen. Liesbeth werd 3 maal gestoken aan haar voeten en ik werd 1 maal op mijn arm gestoken. Ik moet er wel bij zeggen dat de bij die mij gestoken heeft net meer leeft! Ze heeft een 44 op haar hoofd gekregen en is er niet goed van. Daarna zijn we de ouders, de zus en de tante van Soeline gaan bezoeken. We hebben daar traditionele Javaanse specialiteiten gegeten en zijn wat vruchten en groenten gaan plukken in de tuin. We hebben kokosnoten, mango's, sinaasappelen, guaven, pepers en een groente waarvan ik de naam niet meer ken gevonden. Na onze oogst zijn we terug in de auto gestapt om richting Republiek te rijden. Republiek is een dorpje waar Surinaamse jongeren in het weekend bij elkaar komen. Er is daar een riviertje met héél donker water en een aangelegd wit zand strandje. We hebben daar wat gezwommen en onnozel gedaan in het zand. We zijn daar gemakkelijk een uur of twee gebleven. De tijd vliegt hier gewoon voorbij! Ondertussen was het al tijd om terug te rijden. We waren pas tegen 19u terug thuis.
Eten, douchen, een paar zinnetjes schrijven voor op mijn blog en het is al tijd om te gaan slapen want morgen begint er een nieuwe week waar er heel wat te beleven zal zijn!
Ik heb een probleempje gehad met mijn fototoestel dus heb geen foto's... Ik mag wel dat van Liesbeth soms gebruiken, dus als jullie foto's willen zien zijn die te zien op http://picasaweb.google.be/liesbethl
Hier gaat alles op zijn best. Ik ben maandag met mijn stage begonnen. Oorspronkelijk moest ik naar een schooltje "Peu et Content" genoemd. Maar de plannen zijn een beetje gewijzigd. Mijn contactpersoon kende hier iemand dat heel enthousiast reageerde op de komst van buitenlandse studenten. De directie van mijn eerste school bleek onverschillig te zijn op mijn komst. Dus heeft Royza (mijn contactpersoon) mij in een andere school stage laten lopen.
Ik ben dus maandag met mijn stage begonnen. In eerste instantie heb ik heel veel geobserveerd. Ik ben in alle klassen langs gegaan om een goed beeld te kunnen krijgen van de beginsituatie in elke klas. Ik heb in elke klas ook een kennismakingsactiviteit georganiseerd om de kinderen wat te leren kennen.
De eerste dagen dat ik observeerde had ik de indruk dat ik in een andere dimensie terechtkwam. Er wordt hier les gegeven zoals mijn grootouders les hebben gehad. Als ik mijn grootvader hoorde vertellen hoe het bij hem ging, dan had ik niet meer of niet minder dan wat ik deze week heb gezien. De leerkrachten komen hier niet van hun stoel. Ze geven zittend les, en als ze toch van achter hun bureau komen dan is het om aan bord iets te schrijven. Alles wat we geleerd hebben om nooit te doen wordt hier dagelijks gedaan. Ik zou zelf kunnen zeggen dat ze niet anders kunnen doen. Ik zal jullie een paar voorbeelden geven. De leerkracht zegt iets en de leerlingen moeten hem gewoon nazeggen, de leerkracht schrijft theorie op het bord en de kinderen schrijven het gewoon over, de leerkrachten maken een oefening klassikaal aan bord en de kinderen schrijven die over in hun schriftje, en zo verder en zo voort. Er wordt hier niets anders gedaan dan de leerkrachten nazeggen of overschreven in een schriftje. De leerlingen hebben in de loop van hun ontwikkeling niets aan inzicht verworven.
Mijn stagebegeleider verwacht van mij dat ik muziekonderwijs geef aan alle klassen (12 in totaal want er zijn twee klassen van elke leerjaar). Gelukkig heb ik gedaan gekregen dat ik daarnaast ook nog andere lessen mocht geven. Ik heb wel nog geen onderwerpen. Die moet ik nog krijgen.
De lessen beginnen hier om 8u en eindigen om 13u. De leerkrachten worden om 7u45 op school verwacht en om 8u stipt begint de vlaggenprocessie. Hierbij gaat de klas die aan de beurt is het volkslied zingen onder de vlag tijdens dat die gehesen wordt. Eens dat dit gebeurd is gaan de kinderen naar hun klas om er les te volgen tot 9u30. Om dat uur begint de speeltijd. Om 9u45 beginnen de lessen opnieuw tot 11u15. Ze hebben weer een pauze van een kwartiertje om dan terug les te hebben tot 13u. Dit is elke dag zo. We hebben dus elke dag vrij vanaf 13u. Tijdens die vrije namiddagen profiteren we ervan om wat voor te bereiden, boodschappen te doen, taken maken, eten klaarmaken,
Het is hier heel vroeg donker (19u15 ten laatste) er is dus weinig ruimte om 's avonds nog veel te doen. In het weekend spreken we vaak af met andere studenten. We gaan dan iets eten en de stad verkennen. We hebben al een paar uitstapjes kunnen doen.
De laatste keer dat ik jullie schreef was het aan het regenen tot er overstromingen ervan kwamen. Dit was de zaterdag. De hele zondag heeft het verder geregend tot het uiteindelijk laat in de nacht stopte. In de week hebben we dan nog hier en daar nog wat motregen gehad maar voor de rest was het vrij droog en warm. Vandaag is het terug beginnen regenen toen we in de stad waren. Eerst dachten we dat het maar een bui was, maar we zijn uiteindelijk zeiknat thuis gekomen. Het is ondertussen wel gestopt met regenen, maar blijkbaar zijn de kansen dat het morgen weer regent vrij groot. Er is dus niets speciaals gepland voor morgen. En stel dat het toch mooi weer wordt, dan hebben we gepland om te gaan zwemmen. Er is een zwembad niet zo ver van bij ons, we zijn dus van plan om die eens uit te testen.
Voor de rest zullen jullie moeten wachten tot de volgende keer!!!!
Ici tout va pour le mieux. Il ne fait pas tous les jours aussi beau que prévu mais on ne s'en sort pas trop mal encore. On a eu de la pluie tout le week-end passé en ce week-end ça recommence. En fait il ne fait que beau quand je dois aller travaillerL.
Lundi j'ai commencé mon stage. J'y ai vu des trucs invraisemblables!!! Je pense que même bonne-maman et bon-papa n'ont pas eu cours comme ça. De temps en temps j'ai l'impression d'être au cirque ou on entraîne une bande de perroquets!!!
Les profs donne cours assis derrière leurs bureaux et les élèves répètent ce qu'ils disent. On bien ils recopient dans des cahiers ce que les profs notent au tableau. On ne leur apprend absolument pas à réfléchir. Tout ce qu'on ne doit pas faire si on veut réussir un stage chez nous!!!!
Pour le reste rien de bien fou. On a été voir un peu de salsa, visité Paramaribo by night et tenté une sortie dans un karaoké (c'était assez fun mais il y avait que des Hollandais).
Par contre ce qui est très rigolo ici, c'est que la St Valentin se fête a fond les boulons!!!
Je n'ai jamais vu ça. Il y a des marchés tout les 100m pour vendre des roses, des parfums, des nounours, À la fin de la journée ils font même petter des feux d'artifices!!!
Demain on se fait une petite sortie piscine et bronzage et lundi on se remet au boulot pour le stage
Ici tout va a merveille. Il fait beau et chaud et les gens sont en général super sympa.
Depuis jeudi soir nous nous sommes abandonné à la cuisine expérimentale. On rentre dans les magasins et on achète de quoi se nourrir. Bien entendu des trucs qu'on ne trouve pas chez nous. On demande quelques conseils à la vendeuse pour la préparation et on prépare.
Pour le moment on n'a pas encore eu de surprises majeures.
Jeudi on a mangé de la cassave et du Pu (se prononce pou).
La cassave est une grosse racine et peu être comparé a la pomme de terre. C'était assez farineux mais plutôt bon surtout avec la sauce de la viande . Le Pu est une sorte de courgette qui fait 75cm et de couleur vert clair. Ça a aussi le goût de la courgette. Le tout accompagné d'une côte d'agneau. C'était délicieux .
Le vendredi on s'est organisé une petite excursion. On est allé au zoo de Paramaribo. C'est le plus grand (probablement le seul aussi) du Suriname. Il y avait exactement 42 cages qui n'étaient pas toute peuplé. On a vu des lions, des guépards, des jaguars, de aras, des perroquets, des singes, des toucans et alors l'attraction finale, des pigeons.
On s'est aussi fait attaqué par des singes, qui eux n'étaient pas en cages. C'était des singes sauvages qui profitaient des infrastructures du zoo pour trouver de la nourriture. Au début on trouvait ça très drôle car voir un singe dans un arbre est toujours plus chouette que dans une cage. Jusqu'au moment ou un mâle dominant s'est mis à nous courir après en hurlant. Les trois filles avec qui j'étais accompagné se sont encourues en hurlant. Moi je n'hurlais pas mais je n'étais pas fière lorsque le singe montrait des dents. On a ensuite picnické dans le zoo pour ensuite reprendre nos vélos direction le centre ville. En ville on à été faire une balade le long de la rivière Suriname et été boire un verre a une petite terrasse avec des hamacs.
On a bien ri en se promenant parce que tout le monde nous regardait bizarrement parce qu'un homme se promenait avec trois femmes. Je ne vous dis pas combien de passant sont venus me demander s'il pouvait en avoir une, a prêter c'était bon aussi.
Avant qu'il fasse noir (parce que c'est plutôt dangereux de rouler à vélo la nuit, déjà qu'en pleine journée ce n'est pas ça) on a repris la route direction maison. On a fait un petit stop chez le chinois (ici ce ne sont pas des "paki" mais des chinois) pour acheter de quoi continué notre aventure culinaire. On a acheté des princesses de 30cm de long. On les a aussi préparé comme des princesses. C'était également très bon. Un peu plus doux que les princesses de chez nous. Avec ca on a préparé du riz qui a mis 50 min à cuire dans un "rice-cooker". La prochaine fois on le fait de manière traditionnelle, une bonne vieille casserole avec un peu d'eau qu'on fait bouillir. Avec ça on a mangé du poisson séché au sel. On a d'abord dû le bouillir pour enlever le sel et puis on la simplement jeté dans le riz avec un peu de curry.
On s'est un peu gourré dans les doses, ce qui fait que le jour d'après on a pu manger la même chose a 4.
Samedi on a entrepris une balade a vélo jusque Nieuw Amsterdam qui se trouve sur l'autre rive du Suriname (la rivière). Il faut rouler jusqu'à l'autre bout de la ville pour ensuite prendre un petit bateau qui nous amène jusque Nieuw Amsterdam. La on a visité un fort construit par les Hollandais en 1736. Petite anecdote assez rigolote. L'ingénieur qui a dessiné les plans voulait produire les briques ici au Suriname. L'argile n'était pas adéquate donc il on du importer les brique de hollande. Quand les briques étaient la et qu'ils ont enfin pu commencer les travaux, il a sembler que la construction était trop lourde et qu'elle s'enfonçait. Il on donc décidé de construire un fort en bois et d'utiliser les briques seulement pour les baraquements.
Vive les hollandais
Ensuite on a repris le bateau pour aller visiter des plantations sur l'autre rive du Commewijn (autre rivière du Suriname)
Une fois arrivé a terre on s'est pris une super drache. On a d'abord essayé de s'abriter en dessous d'un arbre. Il s'est vite avérer que c'était inefficace. Un habitant nous a gentiment proposé de venir s'abriter chez lui. Il nous a déballé le grand jeu. Coca, petits gâteaux, cake et même du whisky (du Johnny Walker, vive la mondialisation) dont il avait une caisse de 12 bouteilles dans sa réserve.
Une fois l'orage passé nous avons repris la route. Notre hôte nous a en partant quand même demandé une petite participation pour les frais. On lui a donné 3 SRD (1 Surinaamse Dollar = 0,29 ) et il était tout content.
Nous avons visité les plantations qui étaient à l'abandon depuis que les hollandais sont partis et avons repris le bateau pour retourner à la maison. La on a mangé les restants et on est parti sous la drache en ville pour aller boire un verre. Je me suis lancé dans une dégustation de la bière locale, la Parbo. Elle n'est franchement pas terrible, on dirait de la heineken. Les hollandais on vraiment tout foiré ici!!!!
Petite remarque, faite attention quand vous commandez une bière au Suriname car on vous sert la bière dans des bouteilles de 1 litre. Je vous jure que j'en ai pris qu'une
Après cela je me suis permis de goutter le rhum local, le Borgoe (un rhum brun). C'était carrément dégueulasse. Je pense que le rhum que Didde vend chez Lidl est meilleur! Par contre le Borgoe Extra est déjà meilleur!
C'est après cette courte dégustation qu'on a pris le taxi (toujours sous la drache, et je vous assure que quand il pleut ici, il pleut vraiment!) en direction de la maison.
Il a plu toute la nuit et toute la journée qui a suivi. Lorsque ça a enfin cessé on a pris nos vélos pour rejoindre une copine qui a Internet pour pouvoir vous tenir au courant de nos aventures.
En sortant on a pu constater que tout était inondé. Il y avait 30cm d'eau partout. Ceci ne nous a pas arrêté et on a donc quand même pris la route. La seule crainte qu'on avait, c'est qu'on ne voyait pas du tout la route. On avait un peu peur de tomber dans le fossé au bord de la route. Heureusement il y avait une rangé de palmier pour nous montrer le chemin. Nous sommes arrivé a bon port et donc voici le récit de ce qui nous est arrivé les jours précédents.
Demain on commence le stage. Je dois être à 7h45 à l'école. J'espère que entre temps l'eau aura quitté la route, car je suis obligé d'y aller un pantalon et chaussures fermées. Ça ne doit pas être géniale de donner cours en faisant "floutch floutch".
Je vous raconterais comment ça se sera passé.
En attendant je vous fait de grosse bises a tous!!!
We hebben exotische groenten gegeten en een soort aardappelen, cassave genoemd. Jaja, ik heb gekookt.
De vrijdag zijn we naar de zoo geweest en werden door wilde apen aangevallen. De zoo was helemaal niet zo groot en de grootste attractie daar waren de duiven. Wouaw dat hebben we nog nooit gezien J.
De enige voor ons echte attractie waren dus die wilde apen die van de infrastructuur van de zoo wouden profiteren om eten te vinden. Tijdens onze wandeling kwamen we volgens hen ietwat te dicht bij en zijn ze dus beginnen aanvallen. Ik denk dat ik Liesbeth nog nooit zo hard heb zien lopen. En ik heb ook niet te lang gewacht om iets verder te gaan staan.
Na de zoo zijn we een wandeling gaan doen aan de waterkant. Dat is het stadsdeel aan de oever van het rivier Paramaribo. Daar heeft Liesbeth een hangmat gekocht en zijn we nog iets gaan drinken. Daarna zijn we naar huis gegaan om nog wat verder met de Surinaamse keuken te experimenteren.
De dag erna zijn we vroeg uit ons bed gekropen om met de fiets naar Nieuw Amsterdam te kunnen gaan.
We hebben dus een heel eindje gefietst tot Leonsbrug. Daar hebben we een bootje genomen om het fort te gaan bezoeken in Nieuw Amsterdam. Daarna zijn we terug in ons bootje gestapt om aan de overkant van de Kommewijnrivier oude plantages te gaan bezoeken. Pech voor ons, de plantages zijn verlaten sinds de Hollanders hier weg zijn (1975). We hebben dus niets kunnen zien.
We zijn dan ook eventjes moeten gaan schuilen voor een tropische storm.
Een gastvrije Surinamer heeft ons binnengelaten en hij heeft ons een glaasje, koekjes, cake en whisky aangeboden. Zo gastvrij was die dan ook niet omdat we toch een bijdrage moesten betalen voor zijn gastvrijheid.
We zijn zonder geen enkele plantages gezien te hebben, terug in ons bootje gestapt om daarna richting huis te fietsen.
Daar hebben we samen met andere studenten gegeten en een taxi genomen om in de stad nog iets te gaan drinken.
Vanaf die avond (zaterdag) is het beginnen regenen. Het heeft niet gestopt tot zondag namiddag. Je kunt het raden. Alles zit hier onder water. We zijn de hele dag thuis moeten blijven. In de namiddag hebben we toch onze fietsen genomen om naar een collega te fietsen en om jullie nieuws te kunnen sturen.
We hebben dus met de fiets gereden met water tot aan de knie
Zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig
Morgen begint de stage. Ik ben benieuwd wat het gaat geven.
Ondertussen geef ik jullie allemaal een dikke kus!!!!!!!!!!!