Hallo Belgjes daar in België!
Ik kom nog eens wat vertellen over mijn prachtige avontuur, hier in Suriname!
In de week niets bijzonders. De stage verliep heel goed, zoals een stage moet lopen eigenlijk. Dit zijn mijn laatste stageweken. Ik ben dus aan mijn project beginnen werken. Ik moet een minischoolfeestje in elkaar steken. Elke klas moet iets voorstellen. In alle klassen ben ik dus sinds vorige week bezig met het uitwerken van voorstellingen. De kinderen werken vrij goed mee. Het gaat dus vrij vlot! Deze week ga ik hiermee verder.
Dinsdag konden de andere stagiaires het niet meer uithouden. Ze moesten frietjes hebben! En dat zijn ze dan ook gaan eten! Voor mij hoeft het niet, ik vrees dat het me niet gaat smaken. En ik vind het een beetje een zonde om op 9000km van thuis frietjes te gaan eten! Ik ben dus thuis gebleven en heb Surinaams gekookt (of toch geprobeerd). Ik vond het heel lekker, dat is het belangrijkste!
Woensdag hebben we gebakken banaantjes gemaakt met een pindasausje, mmmh
En donderdag hebben we dat geregeld gekregen dat een Creoolse dame voor ons kookt. Het is de poetsvrouw van het gebouw waar Emilie (een andere stagiaire hier) logeert. Ze wou het wel doen mits een kleine bijdrage voor haar werk. Donderdag avond zijn we dus bij Emilie Creools gaan eten. Die dame had voor 30 man gekookt (we waren met 10). Ze had er een buffet van gemaakt met allemaal verschillende gerechten van kip, vis, rijst, rundvlees,
Er was ook pindasoep! Het uiterlijk was niet zo aantrekkelijk maar het was een smaakbommetje eens het in de mond was!!! Ik heb ervan gesmuld!
Daarna zijn we nog iets gaan drinken op een plek waar we salsadansende mensen kunnen zien. Het is wel mooi te zien.
Vrijdag, gewoon stage en in de namiddag, een beetje rusten! 's Avonds zijn we de restjes gaan eten. Er was nog zoveel over dan de avond ervoor dat we er nog eens van hebben kunnen eten! De zaterdag zijn we met de fiets naar een Hindoestaans bedevaartsoord gefiets. Dat was een uurtje fiets. De weg was niet heel gemakkelijk maar we zijn er wel levend geraakt. Het bedevaartsoord is een puntje aan het Atlantische Oceaan waar er 15m hoge beelden Hindoestaanse goden voorstellen. De Surinaamse Hindoestanen komen er regelmatig bidden.
Na het bezoek van het oord zijn we terug naar huis gefietst en we hebben ons laten gaan voor een lekker aperitiefje op ons terras. Daarna zijn we naar een Hindoestaans restaurant gaan eten (zaterdag was een Hindoestaanse dag voor ons!)
Na het eten zijn we onmiddellijk gaan slapen omdat we een zware zondag gepland hadden. Om 6u 's morgens ging de wekker. We zijn opgestaan en richting onafhankelijkheidsplein getrokken. Daar is er elke zondagmorgen een zangvogelwedstrijd. Tegen 7u begint het. Een groot aantal Surinaamse mannen komen met een kooitje met een zangvogel erin. Er komt dan twee scheidsrechters die het aantal keren dat de vogel fluit tellen. De vogel die het meeste gefloten heeft, is gewonnen.
Het was wel indrukwekkend om zoveel mensen met kooitjes te zien rondlopen.
Daarna zijn we in een taxi gesprongen en richting White Beach gereden. Dat is een vakantieoord waar ze een strandje hebben aangelegd aan de Surinamerivier. We hebben daar de hele dag doorgebracht. Een beetje van de zon geprofiteerd en wat uitgerust van zo vroeg opgestaan te zijn. Tegen zo'n 17u zijn we naar huis gereden. 's Avonds zijn we nog een pannenkoek gaan eten en nog iets gaan drinken. En natuurlijk niet te laat in bed om de dag erna terug van start te kunnen gaan en aan mijn project verder te werken.
Vanmorgen ben ik dus les gaan geven en deze namiddag heb ik wat boodschappen gedaan en heb ik wat voor jullie getypt.
Dit was het voor deze keer!
Tot de volgende!
Groetjes!!!!!
|