Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Rondvraag / Poll
Zijn de transferbedragen die op tafel worden gelegd voor voetballers buiten proportie?
Stimaer
Mijn gratis en eenvoudige blog
21-03-2009
Frustraties!
Vanmiddag stond er zoals gewoonlijk voetbal op het programma. Tegen de Galacticos Brugge deze keer. Frustraties om drie redenen:
1) Enkele minuten voor tijd stonden we nog 1-3 voor, maar een onterecht toegekende penalty en een dekkingsfout later stond het 3-3. Twee punten verloren op weg naar de titel. En op een stomme manier! Pluspunt echter is dat de tweede in de stand blijkbaar verloren heeft met 2-1 (vreemde uitslag, want ze speelden tegen de voorlaatste in de stand). Door hun nederlaag lopen we zelfs een punt uit. De derde in de stand volgt nu wel op een virtuele 8 punten. Uiteindelijk zal er dus na onze misstap netto niets veranderd zijn aan onze voorsprong. Magere troost weliswaar... (zie puntje 2)
2) Hier zijn de grote frustraties. Ongeveer op tien minuten voor het einde van de 1ste helft wordt er een ware aanslag op onze rechtsmidden, Tijs, gepleegd. Onmiddellijk zien we dat het redelijk serieus is, dus iedereen komt eens kijken hoe erg hij er aan toe is. Redelijk erg blijkt algauw. Einde van de wedstrijd en naar de spoed ermee... Voorlopige diagnose: gescheurde ligamenten, 6 maanden buiten strijd. O ja, de dader komt er slechts met geel vanaf, terwijl donkerrood eerder terecht was.
3) De dader van hierboven scoort dan nog de gelijkmaker ook!
Er zit maar één iets op, op een faire en sportieve manier revanche nemen. Alles winnen voor Tijs met andere woorden!
Uitgangspunt: enkele sympathieke, doch dorstige, studenten zijn op zoek naar vertier. Vertrekkende van de St. Kwintensberg nr **B, lopen ze opwaarts richting Overpoort. Halverwege echter, merkt een pientere knul op dat er in een huisje in de verte precies een lichtje brandt. Dit huisje blijkt een fijn dranketablissement te zijn met als prachtige titel 'The Backdoor'. Nieuwsgierig -en toch op hun hoede- betreden de studenten het stoffige portaal dat leidt tot een klein, eng vertrek van nog geen twee m² groot. "Oei", merkt FS op, "we zitten vast". "Maar nee, hier is er nog een deur", zegt PP terwijl hij deze met een krachtige duw opent, waardoor de studenten hun zoektocht kunnen verderzetten. Eenmaal binnen echter, merken de studenten al snel op dat er helemaal geen plaats meer is voor hen! "Spijtig, want de melodieën klinken er zeemzoet" zegt TR met een ontgoochelde blik. Bedroefd en verslagen verlaten de studenten dan maar het etablissement, terwijl SM nog net, geheel toevallig overigens, te horen krijgt van twee dames aan een tafeltje hoe knap hij wel precies is! Eenmaal buitengekomen zijn de studenten radeloos. 'Waar nu naartoe?', vragen ze zich luidop af. "Ik heb wel al eens gehoord van een plaats", fluistert PP, "waar de drank goedkoop en het plezier verzekerd is. Die plaats heet... de Defoo. Het enige probleem is dat die plek tot nu toe onvindbaar is gebleken te zijn voor iedere simpele ziel die een poging onderneemt om ze te vinden". De studenten kijken verbaasd naar wat PP zegt, aangezien er aan de overkant van de straat gewoon een café staat dat 'Defoo' heet. "Hé PP, het is gewoon hier" roept ST uit, "laten we naar binnen gaan". Onmiddellijk wordt de daad bij het woord gevoegd en treden de jongeren het portaal binnen van de Defoo. "Een meter, ik trakteer", zegt TR, terwijl MB opmerkt dat de muziek hier toch wel wat stiller mag. Zo nemen de studenten plaats aan een grote ronde ton, die blijkbaar als tafel dienst doet. "Wij gaan even om nootjes" zingen SM, FS en LVM in canon. Eenmaal volledig gesettled, komen de studenten unaniem tot de conclusie: vertier gevonden!
Maar om nu even tot de essentie van het verhaal te komen. Waarom koopt TR een meter? Waarom geen zwaardere bieren? Elke student heeft een beperkte geldbeurs (en op het geld van VSE kan al helemaal geen beroep worden gedaan-voor sommigen zou dit sowieso ook niet aan te raden zijn) dus men kan zich nu afvragen hoe men het beschikbare budget het best mogelijk kan besteden. In de Defoo betaal je 15euro voor een meter (=11 pintjes) oftewel 1,36363636... euro per pintje. Dit is vrij goedkoop. Zo goedkoop zelfs dat je beter een meter koopt en een pint wegschenkt dan er gewoon 10 aan 1.60 euro te kopen. Dit is een pure win-win situatie, aangezien je enerzijds minder betaalt en toch meer krijgt, en anderzijds omdat het weggeven van een gratis pintje mogelijk kan leiden tot nieuwe contacten. Maar waarom geen zwaardere bieren kopen? De kostprijs mag dan misschien wel een pak hoger liggen, je doet er wel langer over + het smaakt beter + je drinkt er minder van in aantal. Laat ons even van naderbij bekijken: volgens PP kost een Augustijn (33cl, 8%) 2,50 euro in de Defoo (voor Barbãr geldt precies hetzelfde als voor Augustijn), terwijl een pintje (Stella, 25cl, 5,2%) er 1,60 euro kost. Volgens de website van brasserie Lefebre, die Barbãr brouwt, moet je het alcoholpercentage beschouwen ten opzichte van het volume. Hieruit volgt dat je voor Augustijn en Barbãr 33 x 0,08 oftewel 2,64 cl alcohol hebt. Voor Stella is dit 25 x 0,052, oftewel 1,30 cl alcohol. Dit betekent dat de zwaardere bieren ongeveer 2,03 keer meer alcohol bevat dan een gewone pint. Dit betekent ook dat als je twee pintjes drinkt (50cl, aan 5,2% alcohol, of dus 50 x 0,052 = 2,6 cl alcohol), je nog minder alcohol in je lijf hebt dan wanneer je 1 zwaar bier drinkt van 33cl aan 8%. Eén Augustijn of Barbãr weegt dus zwaarder door dan twee pintjes.
Nu kijken we ook eens naar de kostprijs. Hier vinden we dat de kostprijs per cl Stella 0,064 euro is terwijl deze voor Barbãr en Augustijn 0,076 euro bedraagt. Als we nu de prijs/kwaliteit verhouding zouden nemen (de verhouding kostprijs per cl en hoeveelheid alcohol in cl) zien we dat 0,049 (=0,064/1,3) voor Stella groter is dan 0.029 voor Augustijn en Barbãr. We mogen echter niet vergeten dat 1 Augustijn/Barbãr gelijk is aan ongeveer 2 pinten, wat betekent dat we die 0,049 voor Stella nog moeten delen door 2. Zo bekomen we uiteindelijk 0,025 voor Stella.
Conclusie: de prijs/kwaliteit verhouding voor zwaardere bieren is hoger dan voor Stella. Men doet er dus beter aan om zwaardere bieren te drinken op café. Tenminste, als je het zo bekijkt als ik hierboven. In realiteit liggen de kaarten anders natuurlijk: de 'goesting' van het moment, zowel qua persoonlijke stemming als qua smaak, is vaak allesbepalend. Wat u ook denkt, laat het mij vooral weten! Hou u dus niet in om de poll links in te vullen!
Onderstaande cartoons zijn van de huiscartoonist (KAL) van The Economist en komen uit de editie van 7 en 14 maart. Zoals je kan zien wordt in het eerste cartoontje de band tussen de Angelsaksische landen weergegeven, in vooral de kwade dagen. Drie échte oorlogen passeren de revue, en één symbolische. Vier keer een andere vijand. En mij lijkt het dat de vijand in de laatste 'oorlog' het moeilijkst te bestrijden is. Men ziet ze namelijk niet. Bijgevolg is het ook de eerste vijand die de VS en de VK (en vele anderen) aan het zinken brengt. Daarom ook het tweede cartoontje dat zegt dat een gecoördineerde aanpak tussen de G20 landen (en bij uitbreiding: alle landen) nodig is. Dat is trouwens ook mijn mening, want wat we zeker niet willen, is die verdomde onderste vis gelijk geven!
Sinds deze week speel ik samen met enkele anderen een online (Amerikaans) beursspel waarbij het de bedoeling is om zo een hoog mogelijke return te bereiken binnen een bepaalde tijd. Virtual Stock Exchange is de naam van het spel. Intreden is mogelijk op elk moment. Ikzelf heb me deze week als voorlopig laatste ingeschreven, waardoor er nu totaal zeven spelers zijn binnen onze groep, 'The Bandits'. Iedereen krijgt als startkapitaal 100 000 dollar die vrij kan belegd worden op de Amerikaanse beurs. Daarnaast is er nog de mogelijkheid om tot 100 000 dollar te lenen, maar hierop wordt er uiteraard een fikse rente aangerekend.
Het grappige is nu dat ik na een viertal dagen spelen aan de leiding sta met een ruime voorsprong. Puur geluk uiteraard, maar toch plezant. Uiteraard besef ik ook wel dat het tij snel kan keren, zeker in de huidige beursomstandigheden. Aandelen zijn behoorlijk volatiel met als gevolg dat er in de tussenstand behoorlijk van plaats wordt gewisseld. Zo startte ik de eerste dag met een zwakke -8% ongeveer: wist ik veel dat het 20 minuten duurde vooraleer een transactie doorging!? Na de tweede dag echter (met een goeie +9%) stond ik reeds 2e. De 3e en 4e dag waren ook goed en kon ik afsluiten als 1e. Nog 80 dagen te gaan op die 1e plaats en dan is het boeltje binnen. Er staat met andere woorden nog niets vast. Tenzij als ik natuurlijk nu al mijn aandelen zou verkopen en alles in cash zou aanhouden. Je mag er toch van uitgaan dat er bij ons, een groepje amateurs, niemand boven de 9% positieve return zal eindigen?
Maar nee, zoiets zou ik natuurlijk nooit doen. Dan is namelijk alle pret er gewoon af. Het blijft ook maar een spel uiteraard. Jammergenoeg eigenlijk, want 9000 dollar winst in vier dagen tijd is zeker niet slecht!
Zoals gisteren voorspeld was de wedstrijd tegen Klakmolen geen makkie. Einduitslag: 2-3 voor CSB. Op een moeilijk bespeelbaar veld (wegens te klein) konden we pas met het nodige geluk voorbij een sterke tegenstander raken. Het belangrijkste echter is dat de 3 punten binnen zijn. Op naar de volgende match!
Zaterdag is traditioneel de meest sportieve dag van de week. Ook vandaag is het weer zover. Vooreerst gaan kijken naar de koers die door mijn dorp raast (Driedaagse van West-Vlaanderen) om daarna dan zelf mijn wekelijkse match te voetballen. Zelf heb ik zo het gevoel dat de wedstrijd van vanmiddag niet makkelijk zal zijn. Dit geldt zowel voor de wielrenners (altijd moeilijk om in Vlaanderen te koersen met die wind en smalle wegen) als voor mezelf en mijn teamgenoten.
Ikzelf voetbal bij CS Barbãr, een gezellig ploegje actief in de 4e afdeling van de VZW Amateursport regio Brugge. Stelt dus helemaal niets voor in vergelijking met bepaalde situaties in de huidige actualiteit. Ik moet wel vermelden dat we het niet vrij onaardig doen met een 1e plaats na 17 wedstrijden, en vooral met een 47 op 51 (nog niet verloren, en dus slechts twee maal gelijkgespeeld). Waarom dan uitroepen dat het niet makkelijk zal worden deze middag? Het antwoord hierop is simpel: onderschatting uiteraard. Als leider, in om het even welke competitie en op om het even welk niveau, heb je steeds te maken met dubbelgemotiveerde tegenstanders die niets liever willen dan dat je in het zand bijt. Begrijpelijk. De tegenstander van vanmiddag, De Klakmolen uit het pittoreske Ruddervoorde (tevens mijn dorp) mag dan wel in de rechterkolom staan, hun resultaten van de laatste wedstrijden mogen er best wezen. Gelukkig beseft CSB dit ook wel, en dit besef kan dan ook onze redding zijn. Een tweede probleem die het ons mogelijk moeilijk kan maken deze middag, is de afwezigheid van een keeper. Maar ook dit mag gerelativeerd worden, want we hebben reeds meerder malen gespeeld (inclusief goed resultaat) met een veldspeler in doel.
Och ja, ik schrijf deze dingen nu wel allemaal op, maar wie weet heeft dit tegen de avond allemaal geen waarde meer. Eenmaal je die voetbalbotjes aanhebt, de veters gestrikt zijn en je het leer aanvoelt, hebben woorden geen nut meer. Het is wat er op het veld gebeurt dat telt. Hopelijk swingen we.
Net gelezen op de website van Bloomberg dat voormalig FED-frontman Paul Volcker voorstander is van een scheiding tussen investment banking en het traditionele bankieren. Is dit een eerste vorm van de reregulering in het bankwezen, een onderwerp dat enkele malen ten sprake gekomen is tijdens de lessen onlangs, of is dit een simpele stap terug in de tijd? Als gewone student economische wetenschappen is het wat moeilijk voor mij om hier een betrouwbare en gefundeerde mening over te geven, maar ik kan er toch wel iets over kwijt...
De Glass-Steagall Act ontstond in 1999 te Amerika en liet daar het bestaan van conglomeraten toe. Dit betekent dat de toestemming gegeven werd aan banken om meerdere activiteiten tegelijk uit te voeren. Concreet komt dit er op neer dat een bank naast het traditionele bankieren (leningen toekennen en deposito's aanhouden) bijvoorbeeld ook verzekeringen toekent, beleggingsadvies geeft aan hun clienteel, bedrijven helpt bij hun eerste stappen op de beurs, of advies geeft aan bedrijven met betrekking tot fusies en overnames. De laatste twee opgesomde activiteiten zijn typisch voor een zakenbank (of investment bank). Dit toestaan van uitoefening van meerdere activiteiten ("functionele deregulatie" om het in een vakterm te zeggen) bestaat zoals eerder getypt slechts sinds 1999 in Amerika. In Europa (en dus ook in België) bestaat dit al heel wat langer.
Een mogelijk voordeel schuilt hem in de controle op de financiële instellingen, die ongetwijfeld strikter moet in de toekomst. Als een instelling slechts één activiteit mag uitoefenen, lijkt het mij makkelijker om die instelling te controleren. Een nuance hierbij is echter dat men in Amerika tot vóór het hoogtepunt van de financiële crisis (september-oktober 2008) relatief weinig gebruik maakte van de mogelijkheid om meerdere activiteiten uit te voeren. Het was pas nadat Lehman Brothers het gerechtelijk akkoord aanvroeg op 15 september 2008, dat de pure investment banks verdwenen in Amerika. Met andere woorden, de problemen zijn geboren in tijden waar men in de VS relatief weinig gebruikt maakte van onze Glass-Steagall Act. Heeft het dan wel nut om deze quasi teniet te doen?
Ik vermoed toch dat het antwoord hierop positief is. Zoals eerder gezegd, controle is het sleutelwoord. En om die controle goed te kunnen uitvoeren is transparentie vereist. En dat is iets wat ontbreekt bij banken. Ik herinner mij een taak die we eens moesten maken waarin we een aantal financiële ratio's van een drietal banken dienden te berekenen. Aan de hand van die taak moesten wij dan uitmaken in welke mate die banken al dan niet in gezonde toestand waren. Ik moet zeggen dat die taak wel vrij aardig lukte, maar gaandeweg werd mij ook duidelijk (iets wat onze professor zelf ook beaamde) dat het niet zo simpel is om het risico van een bank te analyseren. Een bank geeft wel bepaalde cijfers vrij, in hun jaarverslag bijvoorbeeld, maar dat is slechts een 'foto' genomen op een bepaald moment. Echte transparantie ontbreekt, waardoor het voor een analyst zeker niet simpel is om de risico's van een bank te bestuderen.
Ik besef zelf dat ik geen goed antwoord geef op de vraag gesteld in de eerste paragraaf van dit stukje. Ik vraag mij af of iemand dat wel kan, want is het niet de tijd die zal uitmaken wat nu precies de juiste maatregelen waren?
Bloggen. Dit is voor mij volledig nieuw. Eens zien wat ik hier allemaal kwijt kan en vooral, hoe lang ik het zal volhouden. Spannende tijden breken aan...
