Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Rondvraag / Poll
Zijn de transferbedragen die op tafel worden gelegd voor voetballers buiten proportie?
Stimaer
Mijn gratis en eenvoudige blog
28-05-2009
Eldest
De laatste tijd ben ik terug wat meer boeken aan het lezen. Meer concreet lees ik nu in de boeken de reeks van 'Het Erfgoed', geschreven door Christopher Paolini. Deze reeks bestaat uit een viertal boeken, waarbij ik nu in het derde deel, 'Brisingr', ben beland. Het grotere publiek kent waarschijnlijk vooral het eerste deel, 'Eragon', aangezien dit ook is verfilmd.
Ik weet het, als je de naam Eragon hoort, denk je onmiddellijk aan draken, elfen en dwergen. Voor vele mensen is dit kinderachtig, maar ik lees graag zo'n type boeken. Altijd al een grote fantasie gehad. Waar ik het hier echter eventjes over wil hebben, is de verfilming van het eerste boek. In de meeste gevallen lees ik altijd een boek vóór dat ik de film zie, maar bij 'Eragon' was dit het omgekeerde geval. Ik kan dan ook onmiddellijk zeggen dat de film in het niets verdween nadat ik het boek had gelezen. In de boeken ligt de nadruk bijlange niet op geweld en actie, maar eerder op de evolutie van de personages. Dit is trouwens een trend die zich voorzet in het tweede en derde boek. De serie 'Het Erfgoed' is met andere woorden een zeer goed ontwikkeld verhaal over het volwassen worden en het leren kennen van jezelf. De figuur van Eragon krijgt meerdere dimensies naarmate je door de boeken bladert. Dit geldt trouwens ook voor de nevenpersonages. De verhaallijnen steken zeer goed in elkaar en kunnen zelfs vaak vergeleken worden met huidige maatschappelijke problemen/situaties. In vele opzichten kun je daarom 'Het Erfgoed' naast 'Lord of the Rings' plaatsen. Vaak overtreft deze eerste de laatste zelfs, zeker qua diepgang van de personages. Niet dat ik wil afbreuk doen aan 'Lord of the Rings', dat hoe dan ook een prachtig verhaal is, maar ik wil gewoon even de nadruk leggen op het feit dat ook al lijken deze boeken in eerste instantie sterk op elkaar, de respectievelijke auteurs toch telkens een duidelijk verschillend pad hebben gekozen.
Uiteraard ben ik nu nieuwsgierig naar de verfilming van het tweede boek, 'Oudste'. Ik verwacht dat er ook in de film heel wat aandacht wordt besteed aan de personages zelf. Op basis van het boek kan dit bijna niet anders eigenlijk. Vooral de ontknoping wens ik wel op het grote scherm te zien, ook al zal deze zeer moeilijk te verfilmen zijn en dus waarschijnlijk op een ontgoocheling uitdraaien. Gelukkig is er het gezegde dat stelt dat hoop doet leven. Of ontstaat hoop uit angst voor de toekomst? Materie genoeg om een ietwat filosofisch stukje over te schrijven. Laat ons dit maar beter niet doen. Daar vervagen die draken namelijk volledig in het niets mee...
Na een lange periode van afwezigheid zijn we hier terug. Sinds twee weken is de thesis ingediend en nu we volledig zijn gerecupereerd, vliegen we er onmiddellijk in. Eerlijk gezegd doet het pijn om te beseffen dat het studentenleven in Gent zo goed als volledig achter de rug is. Vier jaar waarin ik elke dag heb genoten van de vrijheid die je hebt als student. Je kon gaan waar je wou, je kon doen wat je wou... Nu zit het er op. Enkel nog de verdediging van de thesis en de proclamatie. Geen normale week meer als student. Nooit meer de trein nemen op zondagavond. Nooit meer door de straten van Gent sleuren met die zware zak. Als ik er zo op terug kijk, besef ik nu reeds dat ik alles zal missen. Examenperiodes waren misschien wel een mindere periode, maar dit werd ruimschoots gecompenseerd door alle gelach, plezier en kameraadschap waarmee ik in aanraking kwam. Ik zal me echter behoeden om de nostalgie hier wat achterwege te laten. Het is niet de bedoeling om emotioneel te doen. Ik heb trouwens genoten van elk moment en zal dus met een tevreden blik kunnen achteruit kijken op de afgelopen vier jaar. Tijd om een stap verder te zetten.
De grootste vraag kan misschien zijn waar de volgende stap mij naartoe zal brengen. Hierop kan ik een bijna definitief antwoord geven: Louvain-la-Neuve. De plannen zijn om daar het volgende schooljaar nog een extra jaar bij te studeren. Aangezien nog niets zeker is, zal ik er ook niet verder over uitweiden. Waarschijnlijk zal ik vanaf komend weekend meer weten. Dit komt dan waarschijnlijk ook wel ooit eens ten sprake op deze blog. Nog even geduld dus.
