Jambo,

Eind maart is er grote inventairis van de stock central en de ziekenhuisapotheek. Daarna zullen we begin april een semesteriële grote bestelling plaatsen, die hier ten vroegste in augustus zal aan komen. De dingen die we bestellen per boot zullen hier niet zijn voor oktober. Het is dus heel belangrijk en moeilijk de hoeveelheden in te schatten om te bestellen. De consumptie voor chirurgie is al met 25% gestegen. Normaal baseren we ons op de maandelijkse, gemiddelde consumptie en dit + 10%.

Omdat Mathieu en ik van 15 maart tot eind maart weg zijn naar Kinshasa en omdat Martin waarschijnlijk niet zal terug zijn tegen dan, zijn we al begonnen aan de inventaris. Voor de zoveelste maal heb ik met dozen zitten sleuren die zich op de basis (dus niet in de buurt van het ziekenhuis wegens plaatsgebrek) in de stock van de logistiekers bevinden. Nu staan alle dozen (voornamelijk spuiten, NaCL en Ringeroplossing) samen in 1 kot. Met kot bedoel ik letterlijk een kot vanachter: houten barak met golfplaten op waar de dozen zo beschadigd zijn door alle transport dat ze moeilijk te stapelen zijn. Een ‘hoop’ dozen dus. Soit, alles in dat kot is dus geteld en we komen daar niet aan tot na de inventaris. Ben blij dat dat al achter de rug is.

Eind maart hoeven we ons alleen te concentreren wat er in de andere 7 lokalen is

Dit was dus ons werk voor maandag en dinsdag.

Ook hebben we de shaketest gedaan met de flacons hepatitis B die ik in quarantaine had gezet. Die bleek negatief te zijn, dus we kunnen de flacons gebruiken.

Toen we bezig waren in de cold chain, hebben we er ook van geprofiteerd om de frigo’s eens te herschikken: alles volgens soort vaccin en volgens vervaldatum. We hebben daar 3 frigo’s en 3 diepvriezers vol koelelementen. Ik heb gevraagd om een diepvriezer te vervangen door een frigo. Maar dit is niet mogelijk. Door transport  zou de frigo hier niet heelhuids aankomen. Maar ik zou graag die diepvriezer weg hebben. Ze neemt veel plaats in en er zitten elementen in die we toch niet gebruiken. Misschien eens kijken of ze in het ziekenhuis geen kunnen gebruiken.

Maandag en dinsdag heb ik mij ook bezig gehouden met het opstellen van het maandrapport van februari. Ik heb alles uitgelegd aan Mathieu. Eind maart is het dus aan hem om het op te stellen en de analyses van Zizistock (dat is mijn nieuwe naam voor het toch-niet-zo-vlotjes-werkende programma)   te maken.

Na een volledige maandag voor de PC, deed een spelletje jungle speed ’s avonds deugd. Vooral veel gelachen.

Marie, de varvangster van Rilia als medical focal point (mijn directe baas dus) weet van aanpakken. We hebben al goeie gesprekken gehad over de werking van de apotheek, de centres de santé, clinique mobile en de eenheden in het ziekenhuis.

Woensdagmorgen geen FoFa want Vianney had te veel werk. Mijn phrase de la semaine is aangepast: ‘Couverture de survie: survie des personnes, pas de cadeaux!’. Voor de leken onder ons: een couverture de survie is een goud-glanzende folie die dus heel mooi is als inpakpapier. Telkens er een expat weg gaat is er een feest waar er pagnes worden gegeven die dus ingepakt zijn in folie. Bleek dat dus thermische folie te zijn. Ik heb een kleine berekening gemaakt en blijkt dat we een stockbreuk gaan krijgen voor de volgende levering toekomt. Vandaar... Maar mijn zinnetjes helpen. Laat me maar in de waan 

Woensdagavond hebben we naar een Nederlands film gekeken ‘Alles is liefde’. Zalige film met Paul de Leeuw. Het gaat over Sinterklaas en liefde. Een feel good movie. We zitten nu met een Hollandse gynaecologe (Reinou), vandaar... Haar vriend Adam, is een Amerikaan en de nieuwe chirurg. Tof koppel.

We hebben donderdagavond jungle speed herhaald met 6. Toen vooral veel gevochten. Heb er een blauwe kont aan overgehouden. Twas zalig.

Vrijdag niet veel speciaals: lopen om 6u, daarna mijn mannen geholpen. ’s Avonds vroeg bedje in want zaterdagmorgen eruit om 5u30. De nacht van vrijdag op zaterdag heeft het ongeloofelijk geregend. Dit ging gepaard met bliksem en luide donder.

Dus om 6u vertrokken op modderige weg naar Nyabiondo waar de jeep niet verder gaat dan 2^e versnelling. De ingewanden plakten weer tegen de buikwand.

Aangekomen om 8u en terug vertrokken om 9u. Twas een blitsbezoek maar wel nuttig. We zijn teruggekeerd met een diabetespatiënt die er erg aan toe was. Glycemie al een maand niet meer getest. Op de terugweg begon het opnieuw te regenen. Wegen werden modderstromen. Terug om 11u. ’s Middags heb ik een chocoladetaart gebakken. Best wel te pruimen (al was hij gemaakt met aardbeienconfituur) haha

Het is nu zondagnamiddag 17u. Vanmorgen ben ik opgestaan met een stralende zon. Het is bizar. Het mag zo slecht weer zijn in de week, zondag is het bijna altijd zonnig en warm (tot de namiddag dan toch). Vanmorgen ben ik met Julien naar de mis geweest. Echt geniaal. Met heel veel volk, dansen en zingen. Een mis van 2,5 uur. Vanmiddag ben ik rond 14u vertrokken met Adam, Julien, Reinou en Chen onder een stralende zon voor een wandeling van een half uur richting ‘stadion’ voor een voetbalmatch. Een stadion is een groot woord. Laat ons zeggen een stuk gras met 2 doelpalen. Maar blijkbaar het evenement van de week want er was ongeloofelijk veel volk. De ploeg van het ziekenhuis van Masisi speelde tegen een ander dorp. Lang zijn we er niet geweest. We zagen de regen afkomen en zijn na 15 minuten al vertrokken. Niet op tijd want we kregen een stortvlaag over ons. Een paar keer gescholen. De wegen waren gevaarlijk gladdig. Resultaat: nat en vuil. Maar het was plezant en een warme douche achteraf doet deugd. Wel jammer van mijn was die ik rond de middag had gedaan en in de zon had gahangen. Die lag overal verspreid over het gras en doorweekt. Herbeginnen dus.

Voila, ik ga beginnen aan mijn tortilla’s. De deeg heb ik vanmiddag gemaakt. Met vers gemaakt guacemole (of hoe schrijf je dat) gaan we voor een mexicaanse avond. Julien heeft deze keer het brood gebakken.

Morgen is het vrouwendag. Alle vrouwen in dezelfde pagne gekleed. ’s Morgens om 9u een défilé en ’s avonds feest met eten en drinken. De mannen hebben een broek laten maken in dezelfde stof uit solidariteit. Ben benieuwd. Volgende week het verslag.

Nog enkele wist-je-datjes:

• dikwijls wordt ik wakker van een aardbeving. Niet zo groot als toen die keer, maar voelbaar. Er is op de grens van Congo en Uganda blijkbaar een vulkaan aan het uitbarsten.
• Het regent niet meer zooooo veel zoals vorige week, dus de wegen zijn terug loopbaar. Welleswaar af en toe stoppen omdat de modderplas te groot is.
• Volgende week komt de kok van Goma koken voor ons. Hij maakt overheerlijke cakes. Woehooeeeee
• De plannen voor de nieuwe apotheek vorderen en worden goedgekeurd. Ik hoop dat het af is voor mijn vertrek. Ze gaan ervoor zorgen omdat ze mij erbij willen voor de inrichting en het transport van alle medicatie en materialen.Hoe dan ook: ik wil en zal dat rood lint doorknippen!
• Jaja, mopjes maken lukt mij zelfs in het frans.
• Er is hier een kast met boeken, magazines en DVD’s. Ik heb een nieuwe reeks ontdekt: Brothers and sisters. Echt goed.
• Nog steeds geen darmlast
• Deze week heerlijk fruit gegeten: passievruchten, ananas en kleine banaantjes. Dat smaakt hier toch allemaal een tikkeltje beter dan in België
• Alle Masisiërs die hier werken voor MSF (gardiens, koks, radio-operatoren, dokters, verplegers, schoonmakers, apotheekassistenten..), echt iedereen is verbonden met elkaar. Ze zijn broers, zussen, schoonbroers, schoonzussen, nichten, neven, tantes, nonkels, halfzus, halfbroer... Masisi is gewoon 1 grote familie.
• ‘Hakuna Matata’ is swahili voor ‘geen zorgen’
• ‘Polépolé’ is swahili voor ‘kalmpjes aan’

Tot volgende week vanuit Goma,

S

XXX

08-03-2010 om 07:35 geschreven door Stéphanie  

Jambo,

Woensdag 24-02 8u33:

Een vrij rustige week tot hiertoe.

We hebben 760 flacons van hepatitis B vaccin ontvangen. Maar de freezetag die erbij zat vertoonde een alarm. Dit wil zeggen dat de temperatuur in de koelbox voor een bepaalde tijd gedaald is onder 2 graden. Vermits het vaccin vrij gevoelig is voor bevriezing, staan de flacons voorlopig in quarantaine. We wachten nu op een flacon van Kinshasa. Ze gaan eentje opsturen zodat we die flacon kunnen invriezen en dan een shaketest doen. Hierbij gaan we de sedimentatiesnelheid van de bevroren (en terug ontdooide) testflacon vergelijken met onze vials. Als het blijkt dat ze bevroren zijn geweest... voor de poubelle.

Een deel van onze vervallen producten (5 dozen van de 17) zijn al op weg naar Kinshasa.

Ook hebben we alle dozen die in de stock van de logistiekers staan, open gedaan en is de inhoud ervan gecontroleerd. Daarna alles ingevoerd in Isystock. Dus nu zit alles van de stock in de computer. Mijn volgend maandrapport zal dus iets dichter tegen de waarheid aanleunen

De stock zal maar pas volledig op punt kunnen gezet worden als de nieuwe centrale stock klaar is en alles samen staat. Maar nog geen verdere ontwikkelingen in verband met de bouw...

Vanmorgen is Mathieu het centre de santé van Masisi  gaan opzoeken voor een onderzoek. De laatste 2 dagen had hij hoofdpijn en nu ook koorts. Diagnose: malaria. Ik heb hem naar huis gestuurd met medicatie. Hopelijk is het morgen beter met hem.

Ook Martin (de gestionnaire van de centrale stock) is ernstig ziek. Heel fel vermagerd en kan bijna niets binnenhouden van eten. Hij is al op doktersbezoek geweest in Goma, maar niets gevonden. Vrijdag vertekt hij naar Kinshasa voor een meer gespecialiseerd onderzoek. Ik heb hem Plumpy doz (supplementaire voeding) gegeven om wat meer op krachten te komen. Dus nu proberen Mathieu en ik Vianney en Raymond wat te helpen met de dagelijkse bestellingen en de maandelijkse inventaris.

Donderdag 25-02 18u04:

Een lange dag vandaag. Ik had om 7u een afspraak met Vianney voor invoer van gegevens ISYstock. Maar het regende keihard vanmorgen (botjesweer) en hij is maar komen opdagen om 8u15. Grrrr. Maar intussen wat ander werk gedaan.

Mathieu was ook terug precent. Zonder hoofdpijn en al iets beter.

Bij het invoeren van de consumaties van de verschillende eenheden heb ik (voor de verandering) een fout ontdekt. Er zijn 2 manieren om het in te voeren in ISYstock. Bij de ene manier is het achteraf mogelijk om een analyse te maken van de maandelijkse consumptie. Raad eens, we hebben de andere gebruikt. Ik kan dus opnieuw beginnen van begin januari. Gelukkig dat ik dat nu ontdek en niet binnen een paar maand.

Dus vanmiddag wist ik ook wat te doen. Daarnet nog een mail gelezen voor een spoedbestelling van anti-malaria geneesmiddelen voor Bujumbura. Dus, ikke weer de berg afdalen naar het ziekenhuis. En mijn intentie was te stoppen om 17u. Jammer. Nu ja, gedaan voor vandaag.

Zondag 28-02  13u51:

Vrijdag hebben Mathieu en ik Vianney geholpen met de inventaris van de apotheek. Normaal worden daar 2 dagen voor genomen waarbij de apotheek dan gesloten is. Maar we waren met 3 en hebben we alles kunnen afronden in 1 dag.

Zaterdagmorgen dan alles ingevoerd in computer. We hebben een 5 coolboxen ontvangen vanuit Kinshasa. Ze houden daar een deel van onze stock omdat we te weinig plaats hebben. Maar nu hadden ze een mail gestuurd om te vragen of ze geen zaken konden opsturen omdat ze nu hun frigo’s willen ontruimen. Geen enkele box had een alarm:woehoeeeeeee! Blij zijn met de kleine dingen hier. Ook zaten er testflacons hep B bij. Ik heb gisterenavond een flacon ingevroren, dus morgen kunnen we de shaketest doen.

Zaterdagmiddag heb ik rest van de consummaties van de apotheek (2^e keer en hopelijk goede manier) van januari en februari ingevoerd. Manman, ben blij dat dat gedaan is: boeresaai. Maar met een goe spinningbeatje gaat het wat gemakkelijker. Daarna hebben we een groepssessie krachtoefeningen gehouden. Ik met de elastiek en de rest met kratjes wijn

Tegen 18u afgezakt naar ziekenhuis voor het afscheidsfeest van Rilia. Ze vertrekt morgen.

Vanmorgen was ik nog geen 3 seconden wakker en opgeroepen voor sterilisatiepapier. En dat pas na 1 slok koffie. Hopppaaaa.

De rest van de dag: ontbijten- afwas gedaan- was gedaan- badminton gespeeld- brood gebakken en naar huis gebeld – het vioolspel van Chen aanhoren. Nu nog eens dat brood gaan bewerken en wat lezen. Vanavond feestmaaltijd voor Rilia. Helmut heeft een dessert gemaakt met bloem, eieren, suiker, marsepein en honing. Ben benieuwd.

• Mijn derde shot rabies vaccin gekregen
• Deze week heel veel regen. De wegen liggen er dan ook afschuwelijk modderig bij. Geen lopen dus. Helppppp. Als het regent wel een mooi zicht: je ziet de wolken dan in de vallei hangen. Maar als je sommige huisjes (hutjes) hier ziet, denk ik soms ‘Hoe kun je droog blijven binnen?’.
• Ben verhuisd van kamer. Woppaaa. Veel netter, iets kleiner, maar zoveel beter. Ook het slapen gaat al beter.
• De gas die normaal zorgt voor het functioneren van de frigo, wordt nu gebruikt om te koken. Een aangenamen geur dus als je de frigo opentrekt. Vooral met de kazen zoals Brie en Coeur de Lion.
• Julien is terug van België, MET een pot speculoospasta
• Marie is toegekomen. De vervangster van Rilia.
•  Nog geen vervangers voor Colin en Nadine. Iedereen zit nog in Haïti waarschijnlijk
• De lokale bananenlikeur is hier niet te drinken. Veel te straf.
• ‘I want nobody, nobody but you’ van de Wondergirls al bekenen?
• T-shirt van Smurfin (Sylvie, moest je hem niet vinden, ik heb hem mee) valt hier ongeloofelijk in de smaak. Ze noemen me hier zelfs al Smurfette.
• Streek hier is nu vrij rustig.

Tot volgende week.

S

x

01-03-2010 om 06:43 geschreven door Stéphanie  

Jambo,

Zaterdagnamiddag 13-02  heb ik een rondleiding gekregen van Hilde in het ziekenhuis.Ik ben langs geweest bij alle patiënten: kindjes met hartproblemen (ik mocht luisteren met de stethoscoop naar de afwijkingen van de hartklep) en met dehydratatie, patiënten met externe fixateurs,...

Een gedehydrateerd kleintje kreeg Ringer oplossing, Zink en ... Ampicilline. Waarom? Geen infectie... Tja...

Toen we op weg waren naar de basis kregen we het nieuws te horen dat er een kindje van een van onze chauffeurs Mathieu in een diepe riool gevallen was toen ze er wilde overspringen. Een riool waar alles in uitmondt... Het 8 jaar oude dochterje heeft er lang in gelegen met een hoofdwonde en water (bevuild) in de longen. Ze lag op spoed. Blijkbaar zijn er al veel kindjes en ook expats in de open riool gevallen. Die verbreden hier door de regen. Niets aan te doen dus.

‘s Avonds afscheidsfeestje van Martina, Martine, Nadine, Colin en Julia. Veel volk en veel speeches. Tegen 21u30 was het afgelopen. Zaterdagavond was het een belangrijke avond voor Chen: chinees nieuwjaar. Hij had voor ons allemaal een klein envelopje met een tijger (2010 =jaar van de tijger)op met een beetje geld in. Heel lief.

Zondag 14 was een echte zondag: niets gedaan: in de zon gezeten (verbrand), brood gebakken, afwas gedaan (met kous en waspoeder wegens gebrek aan ander materiaal), een Sex and the City marathon gehouden met Kirsten en Julia en een klein sportje geplaceerd.

8 maart is het vrouwendag en een heel belangrijke dag. Alle vrouwen zullen gekleed zijn in dezelfde stof (pagne). Heb mijn stuk ook ontvangen. Nu nog iets van laten maken.

We kregen dan wel s’avonds het droevige nieuws dat het kindje van Mathieu is overleden.

Maandag 15-02-2010 17u06:

Mathieu (mijn collega)is net naar huis. Vanmorgen heeft hij me geholpen met alle vervallen producten in dozen te steken en een lijst te maken. Vanmiddag heb ik hem de werking van Isystock uitgelegd.

Morgen gaat hij helpen in de centrale stock.

Vanmiddag heeft Isaac (onze kok) congolees gekookt: vlees, gebakken bananen, bladeren van maniok (spinazie-achtig) en foufou van maniok. Het was goed om eens te proeven, maar om nu elke dag te eten, neen dank je. Dan vond ik mijn kip moambe dan toch veel beter

Dinsdag 16-02:

Vannacht het kot weer bijeen geroepen. Ik heb besloten voor mezelf dat ik vroeger stop met werken. Vermits ik al om 10u in bed lig, is er weinig tijd om mij te ontspannen. Hier geen echte sportmogelijkheden om mij volledig psychisch en fysisch uit te putten. En ik ben te actief bezig ’s nachts met het werk (deze keer niet met bakken bier te verzeulen in de Capsule), met insecten verjagen of te vluchten voor aardbevingen

’s Middags ben ik meegegaan naar een school voor een sensibiliseringscampagne rond sexueel geweld. Aan de meisjes (vanaf 12 jaar)van de school werd uitleg gegeven over het thema en dat ze terecht kunnen bij MSF voor een gratis consultatie en verzorging.

Zo probeer ik hier van alles mee te pikken om alle aspecten van het project te leren kennen.

Woensdag 17-02

Na de lunch, naar een amputatie gaan kijken J. Een granaat tegen arm... ALLE aspecten van het project. Ik ben ongeloofelijk geïnteresseerd in chirurgie en gynaecologie. Dus nu nog een keizersnede en een geboorte proberen mee te pikken.

Mathieu en ik hebben besloten om alle dozen die in de stock van de logistiekers staan (dus nog niet in stock central of ziekenhuis) open te doen en de inhoud te controleren, zodat we alles kunnen invoeren in de computer. Nu is ons stockbeeld onvolledig doordat we geen echte ontvangstzone hebben voor alle dozen voor de apotheek.

Donderdag 18-02

En dozen openen maar... ’s Middags lijst gemaakt van vervallen producten. Die kunnen dus vertrekken richting Kinshasa.

Vrijdag 19-02

’s Morgens om 6u vertrek richting Nyabiondo. 2 uur klotsen in de auto. Het centre de santé daar wordt gerund door 1 arts: Jean Paul. Hij is supersympathiek en erg gedreven. Hij kwam ons direct een goeiedag zeggen. Mounier en Maurice zijn de 2 die werken in de apotheek. Mounier is de verantwoordelijke en neemt zijn taak erg serieus. Als hij iets wilt zeggen, dan schrijft hij een brief en geeft hij die mee aan iemand die terug vertrekt richting Masisi.

We hebben daar een rondleiding gekregen van Joseph, een verpleger. Het was een maand geleden voor mij, dus ik wist er niet meer zoveel van.

Na de toer zijn Maurice, Mounier, Mathieu en ik rond de tafel gaan zitten en heb ik gevraagd of er problemen of suggesties van hun kant waren. Na die te hebben besproken hebben Mathieu en ik de spoedkast herschikt. Wat een rommel: potjes van medicatie worden daar hergebruikt voor andere medicatie, half gebruikte injectieflacons, soms geen vervaldata genoteerd... Dus hebben we het aantal gereduceerd, herschikt volgens oraal of injectabel, alfabetisch gerangschikt en de medicatie (die in potjes zat van een andere geneesmiddel waar met stift het nieuwe geneesmiddel opgeschreven was --> gevaarlijk naar mijn gevoel) in zakjes gedaan met naam en vervaldatum.

Normaal vertrekken we rond 13u terug richting Masisi, maar Mounier had een maaltijd voor ons voorzien. De foufou heb ik wel vriendelijk gewijgerd

Op de terugweg werd onze weg geblokkeerd door 2 camions die vastzaten in de modder. Ik ben dan maar te voet verder gegaan. We waren er toch bijna en geen zin om te wachten. Het was toch nog een tochtje van 30 minuten. Natuurlijk vertraging doordat 10 kindjes aan je handen hangen. Maar toch 15 min vroeger aangekomen dan auto

Zaterdag 20 en zondag 21:

Zaterdag om 14u gestopt met werken en me voorgenomen eens een echt weekend te nemen, zijnde niets doen. Jammergenoeg begon het dan te regenen. Dus de middag naar filmpjes gekeken. ’s Avonds rond 19u natuurlijk opgeroepen door Spoed. Vergeten tetanus vaccins te bestellen. Ik MOCHT niet gaan van Rilia. ‘Als ze niet op voorhand kunnen bestellen, dan kan het niet dringend zijn.’

Zondagmorgen ben ik dan naar het ziekenhuis geweest om de vaccins af te leveren. ’s Middags zijn we met 4 gaan wandelen. PRACHTIG. Een klein paadje tussen bananenbomen. We zijn gewandeld tot een klein dorpje Kanii. Daarna zijn we afgedaald tot een meer. Veel schoot er wel niet van over. Ze laten het water daar weglopen om zo gemakkelijker de vissen te kunnen vangen. Daarna stijl terug omhoog. Een mooie, warme, zonnige en lastige tocht van 2 uur. We waren net op tijd terug voor de regen. Daarna mijn initiatieles in yoga. Grappig, maar mannekes, gezweet  dat ik heb. Volledig onderschat...

• Aan goed eten geen gebrek. Helmut is net terug van een weekje Oostenrijk en heeft 18 kg eten meegebracht J: een keilekkere Sachertorte, veel zwarte woudham, snoep en chocolade. En ik die dacht dat ik zwaar ging vermageren.
• De nieuwe gynaecologe (Renau uit Nederland) en de nieuwe chirurg (Adam uit USA) zijn vrijdag toegekomen. Tof koppel.
• Door de ramp in Haïti is het moeilijk om vervangingen te vinden voor de 2 verpleegkundigen  Colin en Nadine
• De dorpsgek die altijd liedjes voor de ‘muzungu’ zingt: haar haar is af, maar ze zingt nog steeds
• Heb een rok en een topje laten maken voor de vrouwendag. Heel mooi. Maar materiaal voor België? Ik betwijfel het.
• Heb mijn vaccins voor meningitis en rabies gekregen
• Chen heeft nu ook zijn enkel verzwikt tijdens lopen
• Al 10 keer ten huwelijk gevraagd
• Ben al de helft van mijn oordopjes kwijt
• Zoek eens op Youtube: Nobody van de Wondergirls. Blijkbar een grote hit van 2009 in Zuid-Oost Azië. De helft van het liedje is in het Koreaans. Maar heel catchy en hilarisch dansje. We zijn er allemaal zot van

That’s all folks,

Tot volgende week

S

xxx

22-02-2010 om 16:29 geschreven door Stéphanie