Vandaag rond 2 uur zat ik in de auto op weg naar tienen om een ijsje te gaan eten. Op Studio Brussel speelde ze een lied waarvan ik het verdacht vond dat het gespeeld werd op deze zender. De stem herkende ik, maar kon ze toch niet meteen plaatsen. Aangezien ik gans de tijd gefocust was op het vocale, luisterde ik amper naar de gezongen tekst zelf. Tot ik plots de naam 'Jeroen Brouwers' in het lied hoorde. Nieuwsgierig als ik was, kroop ik daarnet achter mijn pc en zocht ik het op. Het is een liedje van De Mens! Jawel hoor, diezelfden als van 'Irene, Irene'. Het liedje was totaal niet mijn genre, maar toch leuk omdat we in de lessen Nederlands een werk van Jeroen Brouwers behandeld hebben. Trouwens, met de tekst uit hetliedje van De Mens "Jeroen Brouwers schrijft een boek, hij doet dat goed" ben ik het eens!
Gisteren zijn we met onze klas naar Antwerpen getrokken, in het kader van Willem Elsschot. Na het boekje 'het Dwaallicht' uitgespit te hebben, vonden we het allemaal zeker de moeite om de Dwaallichtwandeling zelf eens te doen. Onze zoektocht naar Maria van Dam was zeker de moeite, maar toch was ik een beetje teleurgesteld. Misschien heb ik al wel eens gezegd dat ik altijd een filmpje maak van elk boek dat ik lees, welja... Mijn filmpje van het Dwaallicht strookte helemaal niet met de echte wandeling... Logisch, maar toch jammer. Geef mij maar mijn fantasie!
Pagina 75. Zo ver zit ik al in het boekje dat we voor Engels moeten lezen, About a boy. Een vlot lezend boek, ookal is het niet in het Nederlands geschreven. Enerzijds gaat het verhaal over een twaalfjarig jongetje (Marcus) en zijn moeder, Fiona. Anderzijds gaat het over een heel excentrieke 'volwassene' Will, die zich eerder gedraagd als een rijpe tiener op weg naar volwassenheid. Deze leren elkaar via via kennen en maken heel wat ernstige dingen mee. Ik was begonnen in het boekje In the country of last things van Paul Auster, maar dat heb ik toch even opzij gelegd; ik geraakte weer niet vooruit ermee, net zoals bij Gloed. En ik wil niet hetzelfde eindigen zoals toen, ik had er maanden aan gespendeerd. Maar momenteel lees ik élke morgen op de bus en probeer ik 's avonds voor het slapengaan ook nog wat te lezen. En wonder boven wonder, ik vind het best aangenaam!
Een paar dagen geleden las ik een artikel over de Brandende Pen 2010. Dit is een prijs die uitgerijkt wordt door het literaire tijdschrift Lava, voor het beste Nederlandse kortverhaal. Deze prijs werd de voorbije drie jaar door een Vlaming gewonnen, de laatste was Jan Aelbrecht. Spijtig genoeg ging de prijs dit jaar naar een Nederlander, Jos Jansen, voor zijn kortverhaal Ockham's scheermes. De bedoeling van deze prijsuitreiking is eigenlijk het stimuleren van de belangstelling voor kortverhalen. Mooi initiatief!
Gisteren was ik druk bezig op de pc met mijn eindwerkje van latijn (dat nu af is, hoera!) en plots kwam ik op de blogsite van een zekere Annelien Van Uytsel. Haar jongste blogbericht, dat bovenaan haar blog verscheen, ging als volgt: "I judged a book by its cover. De inhoud viel tegen." Ik had al eens aangekondigd dat ik nog wat over het boek Gloed van S. Marai zou praten, maar eigenlijk is dat niet meer zo nodig. Dat blogbericht dat ik gisteren ontdekte omschrijft perfect wat ik voel bij het boek. Dolgraag wou ik het lezen aangezien overal geschreven was dat het een boek met spanning was waarin je zou blijven doorlezen tot het eind. Wel, dat was dus niét het geval... Normaalgezien lees ik een boek in 2-3 weken uit; aan dit heb ik maanden gezeten. Het boeide me niet. Wat er mis mee was, was denkik de achtergrond waarin het verhaal zich afspeelde. Het speelde zich af in een kasteel in Wenen, in de 19de eeuw. Als ik een verhaal lees, maak ik er altijd een filmpje van in mijn hoofd. Deze film was saai, echt saai. Er gebeurde niets... Het verhaal werd enorm traag verteld met veel filosofische uitspraken, die mij dan weer wel interesseerden. Maar het boek werd té langdradig, ik heb me er moeten doorsleuren. Nu ben ik aan het lezen in mijn engels boek, wat niet altijd even vlotjes gaat. Misschien ga ik nog op zoek naar de nederlandse vertaling hiervan, maar we moeten nog zoveel lezen! Maar dat boekje 'Dwaallicht' van Willem Elsschot heb ik wel al uitgelezen, jippie!
In één van mijn vorige blogberichten sprak ik over een hommage aan Hugo Claus, namelijk dat gedicht van Absynthe Minded, Envoi. In de krant las ik gisteren dat er in Stuttgart ook iets aan de gang is rond Claus. Weer een eerbetoon, georganiseerd door de literaire organisatie Het Beschrijf en Literaturhaus Stuttgart zelf. Deze zal vandaag plaatsvinden en er zal gepraat worden over de betekenis die schuilt achter zijn beeldend en literair oeuvre, alsook zal er voorgelezen worden uit zijn werk. Deze avond vindt in Stuttgart ook de opening plaats van 'Wortlos', een tentoonstelling van het beeldend werk van Hugo Claus.
Zoals de meesten wel weten, is het gedichtendag. Wel, ik had een gedichtje van het internet kunnen halen, hier kunnen posten en mijn mening geven. Maar ik wou een gedicht met een échte betekenis voor mezelf. In mijn jonge tijd was ik namelijk stapelzot van mijn kabouterboek dat ik gekregen had van mijn tante. "365 kabouterverhaaltjes" had een enorme indruk op mij, ik leefde mee met die kaboutertjes. Telkens als ik een verhaaltje las, bevond ik mij ook in hun wereld, als persoon tussen de kaboutertjes. Het doet goed om dit boek nog eens open te doen, het is nu zo'n 5 jaar geleden dat ik het nog open heb gedaan, maar ik herinner me het als de dag van nu. In het boek is er voor elke dag een verhaaltje of een gedichtje neergeschreven, hierbij een gedichtje:
Een poes en twee kaboutertjes (8 februari):
Arme Lekka, arme Gootje is dat even pech! Nu zit daar een grote kater en die gaat niet uit de weg.
Dinges kijkt met grote ogen, dit heeft hij nog nooit gezien. Kijk, die ene heeft bewogen, kan die praten ook, misschien?
Uit 356 kabouterverhaaltjes, p. 34
Geweldig toch? Hoe je als kind je hier in kan opleven (en ik nog steeds)! Maar voor morgen voor te dragen zal ik maar een iets minder nostalgisch, simplistisch gedichtje zoeken, zeker... ;)
Wat een nacht. Begrijp me zeker niet verkeerd, maar de laatste tijd droom ik veel en lijken mijn gedroomde verhalen zeer realistisch. Horrorfilms moet ik nu zeker niet bekijken want dan zijn mijn hersenen meteen in de mood om mij met een verschrikkelijke droom te overweldigen de komende nacht. Maar de nacht die net voorbij is, heb ik toch maar iets vreemd gedroomd. Het ging over de lessen Nederlands en onze blogberichten. "Verdorie, zeg. Wat verwaarloos jij je blog toch", werd er me verteld. En eerlijk gezegd, ik kan dat enkel bevestigen. Het is eigenlijk al een tijdje geleden dat ik nog gelezen heb. Ik moet dringend beginnen in mijn tweede boek, van Paul Auster. Veel kan ik daar dus nog niet over vertellen... Daarom ben ik eens gaan kijken in mijn boekje 'Gloed' (van S. Marai), welke pagina's ik vooraan erin heb opgeschreven. Onze leraar had ons namelijk aageraden om pagina's met mooie passages bij te houden. Een schitterend boek vond ik het niet, vrij teleurstellend. (Dat onderwerp zal nog aan bod komen in een volgend blogbericht, hoera!) Maar dat neemt niet weg dat er mooie passages in staan. Pagina 39... Eens kijken. Een metafoor,zelf vind ik hem mooi gevonden en prachtig beschreven. De 'hij'-persoon is Konrad, een jongen die opgeleid wordt tot soldaat, daarom de 'officiële diensturen'.
"Het was alsof hij niet in de wereld leefde, alsof na afloop van de officiële diensturen de andere dienst voor hem begon, die ingewikkelder en verantwoordelijker was, zoals voor een jonge monnik niet alleen de uren van gebeden en vrome liturgieën diensttijd zijn, maar ook de tijd van afzondering en contemplatie, ja zelfs van dromen."
Plots herinner ik me weer een uitspraak waar ik me helemaal niet in kon vinden. Uiteindelijk vond ik deze terug op pagina 46.
"Deze vrouwen brachten de roes van de eerste liefdes in hun leven, alles wat verliefd zijn betekent: verlangen, jaloezie en verwarde eenzaamheid. Maar achter vrouwen, achter de rol en achter de wereld lichtte vaag een gevoel op dat sterker was dan dit alles. Dit gevoel kennen alleen mannen. Het heet vriendschap."
Waarom zouden enkel mannen dat gevoel kennen? Daar ben ik het totaal niet mee eens, ik begrijp ook niet waarom de schrijver dat neerpende. Deze zin is daarbij de laatste van dat hoofdstuk dus uit de context valt niet veel op te maken... Spijtig.
Stop! Ik wil een knop die Mijn gevoelens kan aan- En uitschakelen Wanneer ik dat nodig acht Negen Tien Tellen later werkt hij weer Niet meer
Yannick Van Puymbroeck
Dit gedicht is geschreven door een vriend van me, wiens gedachtengang soms zeer complex kan zijn. Dat wordt een beetje ge-uit in dit gedicht, daarom dat ik het ook zo mooi vind. Het past bij hem en zijn gevoelens. Gevoelens waarvan hij, wat letterlijk beschreven wordt in dit gedicht, wou dat hij ze kon beheersen. Ik denk dat iedereen dat wel eens wil, en dat is wat dit een speciaal gedicht maakt; diegene die het lezen, zullen zich er zelf wel in kunnen vinden.
De laatste dagen had ik wat discussies over het laatste nummer van Absynthe Minded, 'Envoi'. Wordt het nu op z'n Engels of op z'n Frans uitgesproken? Zelf blijf ik erbij dat het 'Envoi' op z'n Frans is. En dat brengt ons bij de reden waarom ik het hier op mijn literatuurblog zet: de prachtige tekst van het lied is eigenlijk een vertaling en bewerking van Claus' gedicht 'Nu nog'. Ook werd het lied live gespeeld tijdens een hommage aan Hugo Claus. Hierbij het mooiste stukje:
"In winter their lips leap. in spring they lie flat at the first warmth, they ruin my summer and in autumn they smell of women."
De eerste lessen Nederlands. Ellenlange informatie over misschien wel zon 200 boeken Toen al was ik er zeker van dat ik Gloed van S. Marai als eerste zou lezen.Waarom? Paeps informatie over het boek was ik al meteen vergeten, vergeef het me. Meeslepend, had ik er op de lijst bijgeschreven.Dat ene woord en de mysterieuze titel gaven me de intentie om nog wat opzoekwerk te verrichten over Gloed. Positieve recensies, stuk voor stuk. Plots kwam ik op de site www.bol.com, waar ik het boek kon verkrijgen via de post. Diezelfde dag nog bestelde ik Gloed, maar hij verscheen maar niet in mijn brievenbus. En beginnen in een ander boek wou ik niet. Nee, ook al staat Los van T. Naegels hier in de boekenkast, wachten zou ik. Tot vandaag. Eindelijk!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Vandaag rond 2 uur zat ik in de auto op weg naar tienen om een ijsje te gaan eten. Op Studio Brussel speelde ze een lied waarvan ik het verdacht vond dat het gespeeld werd op deze zender. De stem herkende ik, maar kon ze toch niet meteen plaatsen. Aangezien ik gans de tijd gefocust was op het vocale, luisterde ik amper naar de gezongen tekst zelf. Tot ik plots de naam 'Jeroen Brouwers' in het lied hoorde. Nieuwsgierig als ik was, kroop ik daarnet achter mijn pc en zocht ik het op. Het is een liedje van De Mens! Jawel hoor, diezelfden als van 'Irene, Irene'. Het liedje was totaal niet mijn genre, maar toch leuk omdat we in de lessen Nederlands een werk van Jeroen Brouwers behandeld hebben. Trouwens, met de tekst uit hetliedje van De Mens "Jeroen Brouwers schrijft een boek, hij doet dat goed" ben ik het eens!
In één van mijn vorige blogberichten sprak ik over een hommage aan Hugo Claus, namelijk dat gedicht van Absynthe Minded, Envoi. In de krant las ik gisteren dat er in Stuttgart ook iets aan de gang is rond Claus. Weer een eerbetoon, georganiseerd door de literaire organisatie Het Beschrijf en Literaturhaus Stuttgart zelf. Deze zal vandaag plaatsvinden en er zal gepraat worden over de betekenis die schuilt achter zijn beeldend en literair oeuvre, alsook zal er voorgelezen worden uit zijn werk.
