'Welk boek raadt gij mij aan?', vroeg ik vol enthousiasme aan een vriend die Germaanse talen studeert. Hierop reageerde hij dat ik zeker eens een boek van Paul Auster zou moeten lezen. Dus zocht ik op welke boeken hij zoal geschreven had en welke ik kon vinden in de bib van Leuven. Ik was begonnen in een engelstalig boek van hem (In the country of last things), maar dat vlotte maar niet. Dus opnieuw naar de bib, en daar vond ik een nederlandstalig boek (van dezelfde schrijver) waarvan de achterflap mij wel aansprak. Het boek 'Op reis in het scriptorium' was in één week uitgelezen, 'kvond het echt goed. Maar toen ik op internet verschillende analyses (wel niet zo'n uitgebreide als dat we gemaakt hebben van het Dwaallicht) en recensies vond, kreeg ik een dubbel gevoel. Verschillende recensenten schreven dat het zijn zwakste verhaal tot nu toe was... Meteen kreeg ik spijt dat ik geen ander boek van hem had gelezen, aangezien ik dit al zo'n goed vond! Maar de analyses vond ik wel interessant, in het boek komen vele verwijzingen terug naar zijn eigen leven en zijn vorige boeken. Maar het toppunt: op internet zag ik dat er nog maar pas een audiofilm gemaakt is van dit boek! In België dan nog wel, o.a. met Gène Bervoets! Ik schrok me kapot. Meteen wijzigde ik mijn plannen: in plaats van een creatieve verwerking te maken van dit boek, maak ik een analyse bestaande uit twee delen. Een vergelijking met de audiofilm en wat het verhaal nu wel echt kan betekenen. Dat denk ik nu toch... Misschien verander ik nog wel van gedacht. We zien wel wat de toekomst brengt!
