Gisteren was ik druk bezig op de pc met mijn eindwerkje van latijn (dat nu af is, hoera!) en plots kwam ik op de blogsite van een zekere Annelien Van Uytsel. Haar jongste blogbericht, dat bovenaan haar blog verscheen, ging als volgt: "I judged a book by its cover. De inhoud viel tegen." Ik had al eens aangekondigd dat ik nog wat over het boek Gloed van S. Marai zou praten, maar eigenlijk is dat niet meer zo nodig. Dat blogbericht dat ik gisteren ontdekte omschrijft perfect wat ik voel bij het boek. Dolgraag wou ik het lezen aangezien overal geschreven was dat het een boek met spanning was waarin je zou blijven doorlezen tot het eind. Wel, dat was dus niét het geval... Normaalgezien lees ik een boek in 2-3 weken uit; aan dit heb ik maanden gezeten. Het boeide me niet. Wat er mis mee was, was denkik de achtergrond waarin het verhaal zich afspeelde. Het speelde zich af in een kasteel in Wenen, in de 19de eeuw. Als ik een verhaal lees, maak ik er altijd een filmpje van in mijn hoofd. Deze film was saai, echt saai. Er gebeurde niets... Het verhaal werd enorm traag verteld met veel filosofische uitspraken, die mij dan weer wel interesseerden. Maar het boek werd té langdradig, ik heb me er moeten doorsleuren. Nu ben ik aan het lezen in mijn engels boek, wat niet altijd even vlotjes gaat. Misschien ga ik nog op zoek naar de nederlandse vertaling hiervan, maar we moeten nog zoveel lezen! Maar dat boekje 'Dwaallicht' van Willem Elsschot heb ik wel al uitgelezen, jippie!
