We vertrekken naar het dorpje La Patriota, 2u rijden op onverharde wegen van Matiguas. Het staat op geen enkele kaart die ik vind, en de wildste verhalen doen de ronde. Maar hoe vaak werden zelfs de wildste verhalen niet ontkracht door de realiteit? Toch vertrek ik met genoeg toekomstperspectieven naar ginder om al gelukkig te zijn voor er aan te komen. We zitten met 8 in een pick up, met 4 in open lucht vanachter, met alle bagage: lekker krap, het gebrek aan roetfilters valt bij aankomst van onze kleren te vegen, en uit onze longen te hoesten.
In La Patriota wordt iedereen naar zijn gezin gebracht: Bert ergens in de bergen, Tine normaal ook, maar die komen ze morgen pas ophalen. Dries, Dorien en Nele worden naar hun gezinnen gebracht, die niet bepaald op de hoogte zijn van hun komst. Samen met Noortje en Sandra word ik tot aan een rivier gereden, die door de regen te hoog staat om te paseren.
Besluit van de dag: we blijven vannacht in La Patriota slapen, en gaan morgen met de melkcamion El Lechero naar de overkant.
