Ik weet het, ik ben jullie een beloofde mailtje
schuldig, maar die komt nog wel! Later De items liggen klaar, ik
moet het alleen nog schrijven. Ondertussen, een ander verhaal!
Dit weekend was geweldig! Ik ben er met Maartje
even op uitgetrokken richting Mamalapuram (=Mahabalipuram). Check maar even op google
images, het is echt de moeite waard! En check ook even haar blog, daar vind je
er hetzelfde verhaal in andere woorden en leuke foto's die ik er maar niet op krijg.
We spraken af aan het busstation van Pondy. Ik
was iets vroeger en kreeg bij het wachten een hele lading vuile blikken op mij
af. Nou ja, stations zijn er overal wel voor gekend Toen we eindelijk de bus opstapten
was wel opgelucht, daar gingen we dan! Met het wind door ons haar en een
colaatje bij de hand gingen prachtige landschappen aan ons voorbij. Het is hier
een mooi groene streek waar er heel wat palmbomen te zien zijn, rijstplantages en
grote, overstroomde gebieden waar ze zout produceren. Leuk om even rustig naar
te kijken! De bus dropte ons ergens langs de weg, en ik moest wel lachen, want
ik wist even helemaal niet waar we waren! Maar al snel kwam een rickshaw aan
Toen begon ons zoektocht naar een hotel. Na een
paar bezoekjes naar guesthouses, hoorden we van een zwembad en dat is ons wel
bijgebleven! Heerlijk, daar hadden we de Beach Hotel met zwembad, woehoew! Even zwemmen, winkelen en dan heerlijke verse
vis eten op het strand, mmmmm!
De volgende dag stonden we vroeg op. We hadden
immers heel wat op het programma alvorens het te warm zou worden! Het begon wel
grappig. De Shore Temple zagen we al een hele tijd, maar we konden de goeie
ingang maar niet vinden. Toen we langs een wei en een grasplein dichterbij
kwamen, wenkte een ticketman ons van ver. Ohja, een ticketje! Wat mooi zeg, die
grote, fiere tempels die tijd, water en wind hebben doorstaan! Echt
ongelooflijk! Sommigen zijn uit één blok geslepen, echt gek. We waren er erg
vroeg en we hadden de hele site voor ons alleen. Maar toen vloog een kind op
ons af Hello, hello! Whats your name?.
Oeps, iets te snel gejuicht om rust, daar kwamen ook de broers aan en de ouders
Het was toen al ontzettend warm, maar toch
konden we nog even een berg opklimmen waar we heel wat aapjes hadden gezien.
Alweer kwamen we een tempel in langs een andere weg dan de officiële! Wat we
daar zagen was een hele park vol met verscholen tempels hier en daar.
Een groep vrouwen zaten even uit te rusten op
een bankje met een fles water. Toen kwam een snugger aapje naar hen toe en nam
hun fles zomaar af. De vrouw wist helemaal niet wat haar overkwam. Toen boorde
het aapje zijn tand onderaan in de fles en begon te drinken. Echt grappig!
Maartje en ik lagen toe!
Op het heetst van de dag zijn we even gaan
zwemmen. Van het ene kwam het andere en toen lagen we daar gezellig op een
ligstoel met een boekje en heel wat zonnecrème. Heerlijk! Achteraf zagen mijn
kaakjes en mijn neusje er wel heel rood uit, maar dat nam ik er dan maar bij.
In Mamalapuram zijn er twee straatjes boemvol met
leuke winkels. Erg moeilijk om te ontwijken, en erg moeilijk om oogklepjes op
te zetten. Dus hebben we maar lekker veel mooie dingen gekocht! Zoveel, dat we
zelfs schulden hadden s avonds, want de geldautomaat deed het die dag niet.
s Avonds hebben heerlijk te veel bier
opgedronken en heerlijk zitten babbelen over alles en nog wat. In dat
restaurantje kregen we beiden onze eerste huwelijksaanzoek, maar wel van
dezelfde prettig gestoorde jongen, dus het telt niet voor echt! Het bierflesje
moest wel onder de tafel, want moest er controle opduiken, waren we clean. Haha,
helemaal niet dus! Toen we s avonds naar bed strompelden, waren onze schulden
nogal wat opgelopen! Zelfs de barman had ons geld voorgeschoten voor wat
sigaretjes!
s Anderendaags gingen we al vroeg naar die
fameuze bankautomaat, en zoals je het wel verwacht (maar wij toen niet) was die
helemaal nog niet hersteld! We dachten toen maar wat meer van onze hotelbill te
betalen met de kaart om cash terug te krijgen. Eerst mocht dat niet, dan lukte
het niet en toen we ons echt zorgen begonnen maken, maakte het machientje het
vertrouwde bip-bip geluidje die zegt dat het toch dik in orde is! Oef
Nadat al onze schulden werden afbetaald en we
weer een duikje in het water hadden genomen, vertrokken we naar de Crocodile
Farm met de bus. Daar zagen we duizenden krokodillen in alle vormen en
groottes! Echt indrukwekkend! Die beesten moeten zich wel vervelen een hele
dag.
Vandaar uit was het plan om terug te keren
naar Pondy. Maar toen moesten we nog langs Mamalapuram. Toen de bus daar in het
station aankwam, liepen een hee horde mensen op de bus af. Ze gooiden zo snel
mogelijk hun tassen op de stoelen langs het raampje om een zitplaats te
bemachtigen. Maar toen de deuren opengingen begon de chaos pas echt! Duwen dat
ze deden, ongelooflijk, en wij stonden nog steeds in de bus!
We waren nog niet klaar met onze buservaringen,
want de eerste rechtstreekse bus naar Pondy bleek overvol te zijn en stopte
niet. Toen kwam de tweede er aan en ook daar geraakten we niet in. Zo ging dat
een tijdje door, toen een jonge kerel ons vroegen of we met twee andere meisjes
een taxi wilden delen. Nou goed dan! Het bleken twee Noord-Indiase meisjes te
zijn die in Pony studeerden. Vet leuk om met dat ene meisje naast ons (de
andere sliep) te platen. Vooral zij was helemaal in de zevende hemel, want ze
had nog nooit met blanke mensen gesproken. Ze wist helemaal niet waarom we in
de zon lagen in onze bikini, en toen we vertelden dat dit was om bruin te
worden, vond ze dat nog gekker. Zij vinden bruin zijn helemaal niet mooi en
gebruiken crème om hun huid te verbleken! We spraken af om samen eens naar de
film te gaan deze week.
Toen ik thuis aankwam voelde ik me niet zo
lekker en kroop snel mijn bed in. Sindsdien lig ik overdag nog steeds in bed,
met een lastige, koortsige griep. Veel slapen is mijn eerste bezigheid. Maar ik
vindt het soms wel rot Gek dat griep ook in warme landen voorkomt, ik associeerde
dat steeds met winter.
Als mijn taal soms Hollands klinkt, is dat heel
normaal. Ik ben hier in de Guesthouse omringt met Nederlanders en hun uitspraken
neem ik af en toe wel over: vet leuk, zeg maar, gaan pinnen, Als ik straks
thuiskom, herken je mij niet meer!
De komende dagen wacht mij nog heel wat leuke
dingen, dus, later meer nieuws!
