|
De conversaties met Pa verlopen nogal eens op een luchtig plagerig toontje. En je moet al gevat uit de hoek komen, wil je hem dan overtreffen. Alleen, toen hij me enkele weken geleden vertelde over het vergeten van zijn hoorapparaat, terwijl hij wèl de batterijtjes ervoor had meegenomen. En ik juichend reageerde hierin weer een anekdote te zien voor mijn blog. (zie 8 Oktober) Toen leek hij daar geen weerwoord tegen te hebben.
Dacht ik. Want zie wat ik gisteren in mijn mailbox vond: onder de noemer "erger dan je hoorapparaat vergeten" stuurde Pa me onderstaand mopje. En ik moet zeggen: 't is waar, je kan je hoorapparaat maar beter thuis hebben achter gelaten...
Zegt de éne bejaarde tegen de andere:
"Ik snap er niks van.
Ik heb mijn hoorapparaat ingedaan,
maar ik hoor bijna niks."
Zegt de ander:
"Laat me eens even in je oor kijken dan.
Aha, ik zie het al
d'r zit een zetpil in je oor!"
"Ai," zegt de andere
"dan denk ik dat ik ook wel weet
waar mijn hoorapparaat gebleven is!"
(auteur onbekend)
|
