Spinnenkop

"Eigenlijk hé," begint hij aarzelend, terwijl we na de muziekles naar huis rijden "eigenlijk zit ik met iets!"
Hij zucht diep. Hij heeft een zorg, weet ik, en spits mijn aandacht.
"Weet je, ik had bij de juf van het kinderorkest een rode sticker moeten ophalen om op mijn kaft te plakken, en nu ben ik dat vergeten." Weer zucht hij.
Een rode sticker? Het optreden van het kinderorkest was eergisteren. Wat moesten ze toen met een sticker? Ik begrijp het niet, maar vooraleer ik ernaar kan vragen gaat hij verder:
"En nu weet ik niet wat ik moet zeggen. Moet ik nu..., hoe heet dat nu weer, zo'n leugentje om bestwil..., daar is een ander woord voor..."
"Ik denk niet dat daar een ander woord voor is." meen ik "Een leugentje om bestwil is gewoon een leugentje om bestwil."
"Neen, er is toch nog..., ja, nu weet ik het weer..., een smoesje! Dat heet een smoesje... En nu weet ik niet of ik beter een smoesje vertel of het gewoon vertel zoals het is."
"Waarom zou je daarover met een smoesje afkomen?"
"Wel, een leugentje om bestwil, of een smoes zeg je soms om iemand niet te kwetsen. Soms is het beter om een leugentje om bestwil te gebruiken. En ik zou nu kunnen vertellen dat ik die sticker niet geplakt heb, omdat ik hem thuis verloren ben of zo."
"Had je die sticker dan?" begrijp ik weer even helemaal niet.
"Neehéén! Dat is nu juist het leugentje: dat ik dat zal vertellen, maar dat ik in het echt de sticker ben vergeten op te halen.."
Ik moet er even om glimlachen. In de lessen sociale vaardigheden heeft hij dit vast geleerd. Geleerd dat je niet altijd tegen iedereen de waarheid mag vertellen, zoals mensen met ASS vaak even onwetend als genadeloos doen. Dat je die waarheid soms best een draaitje kan geven. Alleen, en dat is nu juist waar het anders denken zit, voelen ze niet als vanzelf aan wanneer je dat beter wel of niet doet.
"Denk jij dat de juf zich gekwetst zou voelen, als je zegt dat je die sticker vergeten bent?"
"Ik weet niet..." twijfelt hij. Behoedzaam zoek ik een antwoord:
"Ik denk niet dat de juf zich gekwetst zou voelen hoor! De sticker vergeten is een foutje, de sticker verliezen is ook een foutje. Allebei zijn het kleine fouten, maar het is niet iets waar iemand zich gekwetst over voelt... Ik denk dat je deze keer net zo goed de waarheid kan vertellen..."

De waarheid een draaitje geven. Je kan het hen zo proberen aan te leren, hen zoveel voorbeelden inprenten. Maar toch zullen ze vaak de bal hopeloos mis slaan. Bij mij vandaag lokt dit voorvalletje een zowel vertederde, als bezorgde glimlach uit. Misschien binnen afzienbare tijd, bij andere mensen, een groot misverstand.
"Mijn venteke toch." zucht ik in stilte, als ik aan die toekomst denk.

Verontrust soms en bezorgd, maar op een moment als dit héél ontroerd!
Het optreden van het kinderorkest tijdens het carnavalsconcertje.

14-02-2010 om 17:21 geschreven door veerle