|
Eind deze week is er het verjaardagspartijtje voor Jongste. Hoog tijd dus om de uitnodigingskaartjes te maken.
Ik wil er dit keer niet te veel tijd insteken. Ik ga er een foto voor gebruiken en weet al welke: die met rechtsonder een héél klein Jongsteke, en linksboven een héél klein vliegertje, en ertussen de zee en véél blauwe lucht. Genoeg plaats om de tekst in te zetten.
Alleen, oeps, het fototoestel scheef gehouden bij het maken van de foto. Even rechtzetten in Photoshop. Hoe moest dat ook alweer? Vlug opzoeken in het Photoschopboek. Kan het niet vinden. Het andere Photoshopboek dan maar? Jawel hoor, hier staat het.
Ziezo, zo gepiept, foto staat recht.
Nu naar Publisher, omdat ik dat programma het beste ken, om er een tekst op te zetten. Ik tik de tekst. Staat alles erop? Jawel: de datum en het uur van het feestje, het adres, wat we gaan doen en welke kleren ze best kunnen aantrekken, gsm nummer om aan- of af te melden...
Nu nog zoeken naar het juiste lettertype. Even een vluchtige print. Neen, dat lettertype is te vet. Iets anders dan. Weer een vluchtige print. Ok, ziet er goed uit. Ik zet vier kaartjes op een A4-blad, zoek het juiste fotopapier en begin in het net te printen. Drie bladen.
Zo, denk ik tevreden. Als ik dat nu eens niet vlug geklaard heb! Terwijl ik weer in Blogland vertoef, kijk ik af en toe terzijde naar de printer, waar de uitnodigingen langzaam aan komen uit geschoven. Ziet er goed uit, vind ik.
Er is nog een vaag gevoel van schrik, ik zal toch echt niets vergeten zijn? Ik lees de tekst nog eens. Nee hoor, dik in orde.
"Zie je wel," denk ik bij mezelf "dat hoeft allemaal niet lang te duren! Al dat perfectionistisch gesemmel, nergens voor nodig...!"
De volgende dag wil ik de bladen snijden. En ineens zie ik het, hoe toch een belangrijk detail ontbreekt: de Naam van de Jarige!
("Geeft niets," vindt Schoonzus "als de mensen hun kind komen afleveren op het juiste moment en op het juiste adres, dan zien ze vanzelf wie de jarige is...!)
|
