Ik had een goede week deze week, ik ben
heel gelukkig met Sorella Smith. Het enige minpuntje is dat er gewoon geen werk
is in Collegno. We doen zo een beetje de hele tijd finding... MAAR, daardoor
heb ik nu wel een aantal grappige verhaaltjes om te vertellen:
we waren finding aan het doen op een
marktje, en na het praten met mensen daar hebben we besloten dat we vrienden
willen worden met alle verkopers. We hebben al een goed begin gemaakt. We
spraken een meneer aan die op een bankje zat. Hij was een van de verkopers van
een fruitkraampje. Dus volgende week zullen we daar een appel kopen. Verder
hebben we een cactus gekocht en een kaartje aan die man gegeven, dus als we
bloemen nodig hebben zullen we daar naartoe gaan. En toen spraken we iemand aan
bij een kraampje, vervolgens begon de eigenaar van dat kraampje tegen ons te
praten. Hij is echt super cool. Zijn moeder is Iers dus hij kan heel goed
Engels praten. EN hij kende Feyenoord en Ajax hahahaha NICE!!! Dus we zullen
zeker nog een keer terug gaan naar die markt.
Een andere dag waren we casa aan het doen
en we belden aan bij de deur. Een mevrouw deed het gordijn opzij en keek naar
ons, wij lachten en zwaaiden naar haar. Vervolgens liep ze naar de andere kant
van het huis, deed het licht uit en vervolgens de TV en deed ze alsof ze niet
thuis was hahaha. ze schreeuwde nog net niet 'non sono a casa!! (ik ben niet
thuis)' hehehe het was wel grappig. In datzelfde gebied deed een huis alle
rolluiken naar beneden nadat we aanbelden en schreeuwde er iemand naar ons. Oh
well...
We wouden een ander gebied proberen en
daar was er een hek met alle duerbellen buiten, Zoiets heet een citofono (ik
weet het woord niet in Nederlands, in het Engels is het intercom). Dus wij
belden aan bij een mevrouw, zij nam de telefoon op, maar zij dat ze geen
interesse had. Prima. Wij gingen verder met de rest van de citofono, toen
opeens dezelfde mevrouw van eerder de telefoon weer opnam en boos aan ons vroeg
'wat doen jullie hier? wat willen jullie? wat doen jullie op dit uur (6:30 PM)
op een zondag? Moet ik de politie bellen?' toen hing ze weer op. Sorella Smith
en ik keken elkaar even aan, haalden onze schouders op en gingen gewoon verder
met de citofono, omdat wij dit mogen doen, we hebben toestemming hiervoor. Het
was eventjes stil en toen hoorden we opeens de citofono zoemen. Die mevrouw had
haar telefoon weer opgepakt om te luisteren of we er nog steeds waren...
WHAT??!!! Dat maakte me wel een beetje boos, maar ik vond het ook wel grappig. Ze
controleerde gewoon of we er nog waren... -_- ooow people...
Maandag hadden we
zoneconferentie. van 10 tot 4 dus echt moker lang. Zoneconferenties
zijn altijd anders dan zonetrainings, omdat het ten eerste veel langer duurt en
ten tweede is de president en zijn vrouw er om een deel van de training te
geven. Deze zoneconferentie was de beste die ik tot nu toe heb gehad! Ik heb
zoveel geleerd en gevoeld. Het was echt mooi en ook leuk! We hebben met de hele
zone gelunced. Ze hadden voor iedereen een pizza besteld en dan salami gekocht
die we er eventueel op konden doen. Super lekker. Ik hou ervan om in Italie op
zending te zijn!!! Je kan hier gewoon pizza margharita's bestellen voor 4.5
euro en ze laten bezorgen super nice!
Direct na de zoneconference hadden we
scambio en moesten we dus helemaal naar Milano. Dat is zo een 2 uur reizen,
moker lang dus! Ik was op scambio met Sorella Maeser en ik vond het fijn om te
zien dat zelfs sister training leaders niet perfect zijn. Ook zij heeft moeite
met finding in bussen en metro's enzo. Dus dat was fijn om te zien.
Vandaag hebben we gegeten in Mc Donalds en
daar hadden ze spelletjes voor kinderen, waar er een beamer aan het plaffond
hangt die jouw bewegingen registreerd. ze Hadden dan verschillende games die je
kon spelen, zoals voetbal, hockey, tap the minions... zuper grappig! Sorella
Smith en ik hebben daar zeker een half uur als een gek staan spelen. Mensen die
naar ons keken moeten vast gedacht hebben 'wat zijn die 2 aan het doen?'
hahahah het was echt super leuk en grappig. We hebben ons echt vermaakt!
Nou, de eerste week in Collegno zit erop.
Het reizen was wel even spannend, omdat ik alleen was. Ik moest dus vanaf como
alleen verder reizen naar Milano Centrale, overstappen naar Torino en daar
overstappen naar Collegno... in mijn eentje met 2 loodzware koffers. Maar de
Heer heeft over me gewaakt en steeds hele lieve mensen naar me toegestuurd om
me te helpen. Dus uiteindelijk is alles goed gekomen. Sorella Smith en Sorella
Gregg haalden me op bij het station en toen moesten we 2 bussen nemen om naar
huis te gaan. Koffers daar gedropt en toen 2 bussen nemen om naar de kerk te
gaan voor English class. Ik was echt doodop. De volgende dag moesten we om
5:45 opstaan omdat we Sorella Gregg af moetsten zetten in Torino, want
haar anderhalf jaar zit erop en ging dus naar huis!
Sorella Smith is dus mijn nieuwe collega.
Ze komt uit Las Vegas (yes, geen companion uit utah hahaha grapje die zijn ook
heel erg leuk hoor... maar anders) en is echt super cool en leuk en grappig en
alles. we kunnen het super goed met elkaar vinden, we zijn de hele tijd maar
aan het praten en praten en praten. hahaha we zijn nog maar een weekje samen,
maar we hebben nu al veel leuke momenten met elkaar meegemaakt.
Een van die momenten was toen we casa aan
het doen waren. We belden buiten aan bij een apartementsgebouw. De man bij wie
we aanbelden ging op zijn balkon staan om te vragen wie we waren en wat we
wouden. Hij had geen interesse. Maar 2 seconden later werden we binnengezoemd,
dus wij naar binnen. toen hoorden we iemand de trap af komen en het was die
meneer bij wie we hadden aangebeld. Om de een of andere reden renden we snel de
trap af en gingen om het hoekje staan, waar een deur is om naar de kelder ofzo
te gaan en verstopten ons daar voor die man. Hij liep voorbij, maar kwam een
paar seconden later weer terug en ja hoor, hij ging natuurlijk de trap af naar
waar wij stonden ons te verstoppen voor hem hahahha. Wij probeerden heel
verbaasd te doen "oh, ciao" hahaha "wat doen jullie hier? dat is
wel een beetje raar hoor meiden" hahaha AWKWARD!!! hahahaha
Voor de rest was Sorella Smith ziek deze
week, dus zijn we 2 dagen binnengebleven voor haar. Ik heb lekkere kippensoep
gemaakt en alle kerkfilms bekeken die we hebben. De volgende dag werd ik ziek,
's ochtends zijn we wel nog naar buiten gegaan, maar na de middag kon ik het
niet meer en bleven we binnen. vandaag voel ik me wel al beter, maar vanaf het
moment dat ik buitenstap krijg ik heel erg last van mijn longen dat het gewoon
pijn doet om te ademen. Ik heb een hele erge hoest en barstende koppijn.
voor de rest is er dus niet echt veel
gebeurd deze week, aangezien we maar 3 dagen buiten zijn geweest. Het werk in
collegno is weinig. vorige week hadden we 3 lessen.... maar we zaten wel 2
dagen binnen dusjah. deze week zal ook wel weer heel weinig zijn.
Nu ik hier in Collegno ben merk ik wel hoe
ongelukkig ik was in Lugano. Ja, ik was verliefd op de plek en de wijk, maar
alles eromheen was gewoon somber en sad. Een goede collega doet zo veel !! Dat
merk, ik nu met Sorella Smith. Ik had altijd een gloeiende hekel aan finding,
maar met haar is het leuk en we maken plezier tijdens finding doen. Dat is heel
belangrijk.
Zo, dat was het voor deze week! Ik hoop
dat jullie een fantastische week hebben. Blijf goed jullie best doen en weet
dat ik van jullie hou en voor jullie bid!
Nou, de titel verklapt het al, ik word dus
overgeplaatst. Zaterdagochtend kregen we opeens een telefoontje
van de
zendingspresident. Hij vertelde dat Sorella
Distante zal gaan trainen en om die reden in Lugano moet blijven, wat wil
zeggen dat ik weg moet. Ik word overgeplaatst naar Collegno. Dat
ligt in de buurt van Torino. Ik was helemaal in shock. Meestal als je
naar Lugano gaat blijf je daar voor 4 transfers. Ik ben hier nog
maar 1tje, maar Lugano heeft ect een plek in mijn hart. Toen ik het
nieuws hoorde werd ik ook heel emotioneel. Ik wou niet weg gaan! Dus nu
moest ik opeens afscheid gaan nemen van mensen, waar ik een hekel aan heb
en echt niet goed in ben. De laatste zondag in de kerk was ook raar.
Elder Beveridge zei
het openingsgebed (want hij gaat ook weg) en ik
jet slotgebed. Ook in de kerk werd ik weer emotioneel.
Ik was een beetje boos op hemelse vader dat hij
me wegstuurde hit de stad waar ik van hou. Maar na een tijdje
vertrouwde ik op hem en het plan dat hij voor mij heeft. Wie weet kom ik wel
terug naar Lugano. We zullen zien, ik heb in ieder geval veel geleerd
van deze ervaring.
Dinsdag middag kwamen we ee opeens achter dat we
woensdag om 2 uur al moesten gaan reizen. Ik had nog. Helemaal niets
ingepakt omdat we daar nog geen tijd voor hebben gehad. Ook met het oog
op dat we een hele P day zouden hebben om alles klaar te maken. Dus
ik was helemaal gestressed. Gelukkig heb ik woensdag alles op
tijd weten klaar te krijgen. Alleen het huis is niet zo netjes als
dat ik gewild wou hebben voor de nieuwe Sorella.
Op het moment dat ik dit schrijf zit ik alleen
op de trein naar Italie. Sorella Distante is er de vorige stop
afgegaan. Alle zendingen wereldwijd hebben de transfer circles
afgeschaft, wat wil zeggen dat alle zendelingen niet meer bijeenkomen op 1 of 2
plekken en dan daar hun nieuwe collega ontmoeten en samen naar de
nieuwe stad gaan. Ik zot nu dus op de trein naar Milaan, daar moet ik
overstappen naar Torino en daar stap ik over naar Collegno. In mijn
eentje met 2 loodzware koffers. Ik zit hem dus helemaal te stressen,
maar ik weet dat alles goed komt, god waakt over me.
Ik heb heel veel geleerd in Lugano. Over mezelf,
over hoe ik met anderen omga, over zendingswerk, alles!! Ik ben
heel dankbaar voor de tijd die ik hier heb gehad.
Mijn tijd met Sorella Distante was moeilijk,
maar ook erg mooi. Ik heb veel van haar geleerd. De tijd is echt voorbij
gevolgen hier! Niet te geloven dat dat 8 weken waren! Ö
Deze week hebben we vooral veel dienst droom
gedaan. Veel schoongemaakt dus. 3 keer! Ik hou er wel van. In
Genova zat ik steeds te klagen dat ik dienstbetoon wou doen. Lekker
hard werken. :)
Iets leuks, deze week was Agi voor 1 dag de hele
tijd bij ons, ze wou weten hoe net is om een zendeling te zijn, dus
ging ze lekker met ons mee op stap. Het was echt een goede ervaring
voor haar. Ik ben zo blij dat ik haar heb kunnen zien groeien, ze gaat nu
weer iedere zondag naar de kerk en je merkt echt het verschil in
jaar gezin. Vooral nu ook haar man de lessen krijgt van de
zendelingen. En het begon allemaal met een klein lesje met Agi en een
eerste gezinsavond bij hun thuis.
Nog iets liefs. De anziani hebben een boek van
mormon gegeven aan Benito. Hij is hun onderzoeker, maar wij hebben
samen met hem en zijn gezin gezinsavonden gehad elke week, dus we
kennen hem goed. Anyways. Anziano Beveridge en ik hadden wat aan de
binnenkant geschreven en de anziani vertelden dat toen hij dat zat dat wij
wat hadden geschreven moest hij huilen. Aawhn ik hou van die familie!!
Ik heb niet zo veel tijd om te schrijven, dus
laat ik het hier bij.
Sorry, volgende week meer.
Ik hou heel erg van jullie en mis jullie als een
malle hahaha.
Deze week hadden we een doopdienst in de
kerk van Pio. Een aantal maanden gelden was zijn vrouw gedoopt, maar nu was het
zijn beurt. Mamma mia, het was echt een mooie ervaring. Als zendeling kijk je
heel anders naar een doop dan als gewoon lid. Het is echt heel bijzonder voor
ons omdat we echt voor 100% weten hoe belangrijk de doop is, de stap die hij nu
maakt en het geluk dat hij zal krijgen door deze beslissing. Als je iedere dag
aan het werk bent, met je blik vooruitkijkend op de doop en de gave van de
heilige geest en het dan ook eindelijk echt gebeurd.... Het is gewoon heel erg
bijzonder en ik kan het niet zo heel goed verwoorden wat ik nou precies bedoel.
Het was dus een mooie ervaring voor mij! Er waren ook echt veel mensen komen
opdagen, veel vrienden en familie van Pio, maar ook veel leden, deze wijk is
geweldig!
Zondag kreeg Pio de Heilige geest en ook
deze situatie is heel anders als zendeling. Je snapt gewoon meer de heiligheid
van alles. Ik voelde de geest heel sterk en was blij voor Pio en zijn gezin. Ze
hebben het verlangen om over een kaar naar salt alle te gaan en daar te trouwen
in de tempel (iets wat ik vroeger ook altijd wou, nu wil ik alleen maar trouwen
in de Den Haag tempel). Ik ben zo blij voor ze!
Een grappig verhaaltje: zondag hadden we
een afspraak met een potential investigator in Campona d'italia. Dat is 45
minuten reizen met de bus. We probeerden haar thuis te bellen om de afspraak te
conformeren, maar ze nam niet op. Toen we de afspraak met haar maakten zei ze
dat we moesten komen en dan bellen, dan zou ze ons ophalen. We hadden niet al
te veel hoop dat ze er zou zijn, maar gingen toch maar de bus op om naar haar
toe te gaan. Het probleem met deze bus is dat er om het uur een komt. Toen we
op de bus zaten zagen we een mevrouw waar we al eens eerder mee hadden gepraat
en die wel interesse heeft in de kerk, dus hebben we weer met haar gepraat.
Volgens mij was zij de reden dat we op die bus zaten. Toen we bijna bij onze
busstop aankwam, belden we die mevrouw en ze nam weer niet op, dus besloten we
om niet uit te stappen en naar huis te gaan. Anderhalf uur later moesten we
weer naar dezelfde plek om iemand anders te bezoeken. Dus wij op de bus,
uitgestapt en naar het huis gewandeld, hangt er een briefje aan de deur met dat
ze er niet zijn omdat ze plotseling ergens naar toe moesten gaan, maar ze gaven
ons wel hun nummer om een nieuwe afspraak te maken. Wij renden snel terug naar de
bus, gelukkig stond die er nog en namen dus dezelfde bus terug naar huis....
Mamma mia.... Wat een gedoe!
Gisteren hadden we een eens en les
afspraak met een onderzoekster. We namen een zuster van de wijk mee als
ondersteuning. Zij zei van tevoren al dat ze de neiging heeft om heel veel te
praten en de les een beetje over te nemen. MAAAAAMMA MIAAAA!!! Dat was nog geen
klein beetje waar ook!! We kwamen aan om 7 uur en gingen weg om
9:45 (paniek, snel snel snel naar huis, anders moeten we de president
bellen) zuster Amsler heeft zo een beetje de hele tijd gepraat, wij probeerden
er steeds iets tussen te zeggen om de les te geven en te leiden, maar zij
brabbelde maar steeds verder dat wij geen gelegenheid hadden. Wij hebben
misschien een paar zinnetjes gezegd deze hele avond. MAAR toen ik eindelijk het
woord had gewonnen en de kans had om het eerste visioen te vertellen, was het
wel helemaal stil. Dit was de eerste keer dat ik de geest zo sterk voelde
tijdens het eerste visioen, de eerste zin maakte ik een foutje in het
Italiaans, maar ik herpakte me en heel de kamer vulde zich met de geest. Ik
voel altijd wel de geest als we de herstelling onderwijzen, maar deze keer was
anders. Het was net alsof hemelse vader dacht 'deze arme meisjes hebben geen
kans om de heilige geest te delen, dan stop ik maar alles wat ze hebben in deze
paar zinnen' (Ha senso?). Anyways, het was een mooie avond EN we waren 5 voor
10 thuis dus hoefden we niet de president te bellen (wel de zoeleaders, maar
dat os niet zo erg).
Owja, woensdag was de mission broadcast.
Wij gingen naar Como om die te bekijken. Komen we daar aan, blijken er
problemen te zijn met het geluid. De computer had geen boxen, dus we hadden
beeld, maar geen geluid. De anziani zijn snel naar huis gegaan om boxen te
halen. Komen ze terug, hadden ze het verkeerde kabeltje meegebracht.
Uiteindelijk hebben we gewoon op onze iPad gekeken. De box via Bluetooth
aangesloten. Halverwege viel de box uit omdat de batterij leeg was en misten we
dus een stukje omdat we zonder geluid zaten. Toen hebben we dus de iPad
aangesloten op de boxen van de kapel en hebben we de rest van de conferentie
gekeken. Er zijn dus 2 stukjes die we hebben gemist: het begin van de
uitzending (de eerste 5 minuten) en een minuutje van Elder Bednar zijn
training. Maaaaaar het was echt een goede uitzending! We teach repentance
and baptize converts. Ik heb beel geleerd en heb de geest sterk kunnen
voelen. Dot is de eerste keer dat de kerk zoiets doet dus het was bijzonder om
er deel van uit te kunnen maken.
Nou dat was het weer voor deze week.
Ik hou heel veel van jullie en denk en bid
iedere dag voor jullie allemaal persoonlijk! Blijf goed jullie best doen in
ALLES!!
Tjah, wat zou ik eens kunnen vertellen? Er is
niet echt heel veel
gebeurd deze week.
OK deze ervaring is wel de moeite waard om met
jullie te delen. Deze week hadden we gezinsavond bij een familie
thuis. De dochter (Sharon) is actief, maar begint wat weg te vallen, de
moeder (Agi) is minder actief, maar begint terug te komen naar de kerk
en heeft echt THE desire om te veranderen, de vader (Benito) is
een onderzoeker. Agi heeft problemen met roken, ze probeert te
stoppen, maar het is erg moeilijk voor haar. Op een gegeven moment in de
avond vroeg ze opeens aan ons 'vergeef me vergeef me!!' Ze wou naar
buiten gaan om te roken en ze voelde zich vervelend om dat te doen
terwijl wij er waren. We hielden haar tegen en zeiden dat het niet nodig
was om vergeving te vragen, omdat ze nog niets had gedaan. Ze wou
echt naar buiten gaan om te roken, maar we haalden haar over om eerst een
lofzang te zingen. Daar stemde ze mee in. We zo gen in het Engels,
omdat ze dat graag hoort en zij leesde mee in het Italiaans. De
eerste lofzang die we
zongen was 'verblijf bij mij nu d'avond valt' ik
merkte dat ze al wat kalmer werd, maar het was nog niet genoeg. We
wouden er nog een zingen. Sorella Distante en ik keken elkaar aan
en zeiden tegelijkertijd 'bisogno ho di te' (I need thee
every hour), mijn
lievelingslofzang. Het was fijn om zoete voelen
hoe de geest je leidt. Ik voelde sterk de geest toen ik aan het zingen
was. De woorden van dit lied zijn heel erg mooi en er zit veel
kracht in. Ik kan er even niet opkomen wat de lofzang in het Nederlands
is. Agi veranderde helemaal, deed haar jas uit en ging weer verder
met koken. Die hele avond heeft ze niet meer het verlangen gehad om
te roken. Ik ben zo dankbaar voor muziek en voor de lofzangen, het
zijn echt gebeden en ze kunnen personen veranderen. Of toch in dat
moment. Het maakte een grote indruk op mij. Ook omdat ik nu op ze ding
mijn stem kan
gebruiken om mensen tot zegen te zijn en te
helpen. Ik ben erg dankbaar voor dit talent dat Hemelse Vader een
mij heeft gegeven. (Een grappig feitje, Sorella Distante zegt altijd dat
ze heeft gebeden vooreen collega die goed kan zingen, en toen kreeg
ze mij XD)
Zondag was ook wel een fijne dag. Eerst gewoon
kerk natuurlijk, daarna gingen we eten bij een Amerikaanse familie.
Familie Hercules (ja, zo heten ze echt!) de broeder heet Kent, jup als in
Clark kent hahaha hij maakt er altijd grapjes over 'het was al niet
erg genoeg dat mijn achternaam Hercules is, mijn ouders moesten me
ook nog een Superman noemen' hahaha echt een hele leuke familie.
Helaas is hun dochter inactief, dus zullen wij deze familie wat vaker
gaan bezoeken. Het was ook gewoon fijn voor mij om Engels te praten.
Onze wijk heeft een nieuwe Amerikaanse familie, en die aten ook
gezellig mee.
Na de familie Hercules hadden we een lesje met
Rosa. Ze is echt klaar om gedoopt te worden. Haar datum is 13 februari.
En na Rosa gingen we met een onderzoekster naar het huis van de
bisschop om naar de devotional voor de jovos te kijken. Ik was echt
zo blij dat ik de kans kreeg om die te zien! Het was echt heel goed.
Als je de kans krijgt, moeten jullie die ook maar eens bekijken. Het is
te vinden op lds.org Elder Nelson en zijn vrouw praatten en naja het
was gewoon goed. Elder Nelson heeft altijd wel goede toespraken!
Anyways, daar werd ook veel Engels gepraat, dus ik was helemaal blij. Ik kan
Italiaans praten... Goed... Maar Engels gaat natuurlijk veel vlotter
omdat ik dan niet hoef na te denken als ik spreek.
Ik kan eigenlijk best wel goed Italiaans praten.
Ik kan les geven, conversaties met personen in mijn eentje hebben.
Ik ben ook niet meer bang om te spreken, omdat ik weet dat ik het
kan. Dus jah, mijn Italiaans gaat goed.
Euhm ik weet niet zo goed wat ik verder nog moet
schrijven.
Oeh, op dit moment zijn we in Como (Italië) om
de mission broadcast te bekijken. Ik heb er echt heel veel zin in! Ben
benieuwd wat ze allemaal zullen zeggen. We zullen wel laat thuis
komen vanavond, omdat we helemaal terug moeten naar Lugano, zo
ongeveer anderhalf uur reizen.
Ik hou heel veel van jullie en mis jullie!
Ik hoop dat jullie een geweldige week hebben.
Dankjulliewel voor alles wat jullie voor mij en doen en de steun die
jullie mij geven, ik ben echt heel dankbaar daarvoor!
Heel veel liefs
Sorella Goethals
Ps, sorry voor de korte mailtjes... Geen tijd en
er is ook gewoon niet
echt veel gebeurd deze week.
Deze week was beter dan de vorige, ik
begin me eindelijk weer wat beter te voelen. Natuurlijk zijn er nog steeds de
wat moeilijkere dagen of momenten, maar dat hoort nou eenmaal bij het
zendingsleven.
Okay, Deze week hadden we weer zone
training. Deze keer gingen we naar onze eigen zone (vorige week moesten we naar
een andere zone training gaan door gedoe met permesso). Zoals gewoonlijk was
het weer heel fijn en opbouwend en leerzaam. Maar deze keer was het ook echt
leuk. onze zoneleaders hadden ons een challenge gegeven, om alle 'è nato un
Salvatore' kaartjes weg te geven. Wij hadden er nog een stuk of 1000 liggen,
MAAR we hebben ze in een week tijd ALLEMAAL weggegeven!!! Als beloning mochten
de companionships die ze allemaal hadden weggegeven een slagroomtaart in het
gezicht van de zoneleaders gooien of duwen. aaawh yeah, dat voelde goed en was
vooral heel erg grappig. *zie fotooos*
Na de zonetraining was het scambio tijd.
Deze keer ging dat iets anders dan normaal. Normaal gezien gaat 1 iemand van
ons naar Milano en blijft de andere in Lugano met een sister training leader,
maar deze keer bleven we alle 4 in Milano. Lugano zat dus even zonder
zusters. Gelukkig hadden we toch geen afspraken daar dus het kwam allemaal goed
uit.
Dus, voor een dagje had ik een nieuwe
collega: sorella Avila. Ze is echt super lief en leuk en het was echt fijn voor
mij om even weer gewoon mezelf te kunnen zijn, gek te kunnen doen en goed
Engels te kunnen praten en zeggen wat ik wil zeggen. Maar ik leerde ook dat
Sorella Distante ECHT mijn collega is en dat wij voor deze tijd bij elkaar
moeten zijn. Ik zag de hand van de heer hierin. ik kan het niet zo heel erg
goed uitleggen, maar ik voelde dat ik van haar hou en zij van mij.
Door mijn hele zending heen heb ik nog
geen enkele keer finding gedaan in het openbaar vervoer. Dus dat ik het gesprek
start. Ik vertelde tegen Slla Avila dat als ik een bus of metro ofzo opstap, er
een golf van angst over me heen komt en ik verstijf. Ik durf mijn mond gewoon
niet open te doen. In plaats van me een hele preek te geven en advies zals Slla
D dat normaal gezien doet zij ze gewoon dat ook zij daar moeite mee had en nog
steeds heeft, maar dat ze die angst overkomt met behulp van de Heer door een
gebedseltje te zeggen. Ze zei me dus niet wat ik moest doen, maar meer hoe zij er
meer omgaat. Die avond toen we in de metro zaten was zij aan het praten met een
mevrouw en ik zat naast een andere. Ik kreeg het gevoel dat ik met haar moest
praten, maar ze was met haar telefoon bezig, dus dacht ik 'ze is met iets
bezig, dus dan kan ik niet met haar praten' (bullpoopies). Even later legde ze
haar telefoon weg. ''oow noooos, nu heb ik geen excuus meer om niet met haar te
praten, ok, wat zou ik kunnen zeggen, hoe moet ik beginnen, hoe moet ik dan
verder gaan......' Er kwam in me op om gewoon te vragen hoe zeg je dit in het
Italiaans?.. Het duurde even, maar uiteindelijk overwon ik mijn angst, zette
mijn brein op 0 en zei: "mi scusa, come si dice......" Het gesprek
ging heel vlot en uiteindelijk ging het ook over het evangelie. Ik was zo trots
op mezelf. Ik heb eindelijk de banden van angst doorbroken (angst is 1 van
satans grootste wapens). Ik heb nog steeds moeite om met mensen te praten in
het openbaar vervoer, maar ik weet nu dat ik het kan en dat het helemaal niet
moeilijk is. Dit was echt een hele grote stap voor mij.
Toen sorella Avila en ik thuis kwamen was
het andere stel nog niet terug. Zij hadden de sleutels, dus wij konden niet
binnen. Het was al ietsje voor 10 :O. Onze telefoon werkt niet in Italie, dus
konden we ze ook niet bellen om te veragen waar ze waren. We hebben dan maar
even pres gebeld. Uiteindelijk kwamen ze om half 11 (bedtijd) aanwandelen. Ze
hadden de verkeerde metro genomen... hahahaha oow wat een josties zijn het toch
ook...
Nou, dat was het verhaal van deze week, ik
hoop dat jullie ervan hebben genoten ^^
ow ja, we hebben de doopdatum met Rosa
moeten verzetten naar 13 Februari, omdat haar man er dan ook bij kan zijn.
Volgende week zaterdag hebben de anziani een doop :) Dus het werk gaat wel
goed.
Ik hou heel veel van jullie en mis jullie
ontzettend.
Heel veel liefs en knuffels,
Sorella Goethals
PS, het pakketje is nog steeds niet
aangekomen. Ik hoop echt dat het ooit nog aankomt, want de post in Italie is
echt niet te vertrouwen.
Eens even kijken, deze week hebben we heel
veel finding gedaan. 3 dagen na elkaar zijn we 6 uur aan een stuk buiten
geweest ö En het was moker koud deze week!!! Dit was de eerste keer dat ik
helemaal bevroren thuis kwam en een warme douche moest nemen om wat te
ontdooien... mamma mia.
Nieuwjaar was heel rustig voor ons. We
kregen een mail aan dat we om 7 uur in ons appartement moesten zijn,
tenzij er een feestje was in de kerk, dan moesten we 9 uur binnen zijn. Nou wij
hadden een ativiteit in de kerk, die begon om 8 uur, dus zijn we daar een
half uurtje gebleven en toen werden we naar huis gebracht (want dat was 1 van
de vereisten om later thuis te komen). De dag van tevoren werd aan ons
zendelingen gevraagd om ook nog voor een muzikaal intermezzo te zorgen.
Aangezien ik de enige ben van ons groepje die een beetje muzikaal is kwam alle
druk dus op mij. Ik had het idee om 'a childs prayer' te spelen op de piano en
dan met zijn 4en te zingen. Nou de anziani hadden geen zin om te oefenen, dus
uiteindelijk heb ik alles alleen moeten doen... maar het ging goed. Gelukkig.
Ik ging bijna de mist in, maar de Heer heeft me gered hahaha. Iedereen vond het
heel mooi.
Ik vind het wel jammer dat ik "de
oorlog" heb gemist. Ik heb hier niets van vuurwerk gezien :( nuja, wij
sliepen ook gewoon al om 10:30 dusjah...
Deze week was er een moment waarin ik
merkte dat wij als zendelingen heel kwetsbar zijn, maar toch echt worden
beschermd door de Heer: We waren casa aan het doen en klopten op een deur. Een
jongen deed open, later kwam zijn moeder er ook nog bij staan. Ik gaf mijn
openingszin, stelde ons voor enzo, maar ze hadden geen interesse. Wij gingen
naar de volgende deur en opeens horen we allemaal geruzie en geroep uit dat
vorige appartement komen. De jongen en zijn mama hadden een hele heftige
discussie. Ik kon niet verstaan wat ze zeiden, maar ik merkt dat het heel erg
was. Toen wij het gebouw verlieten kwam ook die jongen het gebouw uit. Hij
heeft dus boos zijn huis verlaten om rond 9 uur op straat rond te dolen.
Sorella Distante zei tegen mij dat het misschien door ons kwam dat de ruzie is
ontstaan. 'ma no sorella!!' Wij hebben nog wat verder rond gelopen, spraken wat
mensen aan, hebben gebeden met een meisje en toen gingen we naar onze bushalte
om naar huis te gaan. Toen we daar aankwamen zagen we een ambulance staan en
lag er bloed op de grond. Wij dachten gelijk "oh nee het is die jongen van
daarnet" tot nu toe weten we nog altijd niet of hij het is, maar die
beelden blijven toch in je hoofd rondspoken. Maar ik weet dat de Heer ons
altijd zal beschermen en ons op de juiste paden stuurt. (leuk verhaaltje he)
naja, voor de rest is er niet zo heel erg veel
gebeurd deze week.
We hebben een onderzoekerster die deze
maand wordt gedoopt, maar zij is nu in Italie. Volgende week komt ze terug, dus
dan kunnen we haar weer beginnen lesgeven. Ze heet Rosa. Al onze andere
onderzoekers zijn ook niet in het land of hebben even ggen tijd nu.
euhm dat was het wel voor deze week.
tot de volgende keer!
IK hou heel veel van jullie en denk en bid
iedere dag voor jullie
Deze week was een beetje raar door de
Kerstdagen. Heel mijn routine is nu in de war. Hahaha
Donderdag hadden we dinner bij de familie
Bertolio. We hadden onze onderzoekers Rosa en Sergio ook uitgenodigd om te
komen. In totaal waren we met zijn 12en. Het was heel gezellig. We hebben een
soort van fondue gegeten, ik weeet alleen niet meer hoe het heet. In ieder
geval staat er dus een pot met water en nog wat op een vuurtje en dan pak je
een schelletje vlees en doe je die in de pot. Voor de rest was er rijst en heel
veel groenten en allemaal verschillende salsasausjes. nompie nompie, heel erg
lekker dus. Als iedereen klaar was met eten schepten ze het water van in de pot
in een kopje en dan moest je dat drinken. Eerst was ik een beetje sceptisch, ik
vertrouwde het niet helemaal. Maar het was echt heel erg lekker en de smaak
kwam mij bekend voor, ik weet alleen niet waarom. Dan natuurlijk nog een toetje
wat ook erg lekker was. Na al dat ge-eet hebben we 3 verhaaltjes gelezen. Het
eerste was het normale kerstverhaal in de Bijbel en daarna had de familie
allemaal boekjes met verhaaltjes erin die over kerst gaan. ze waren erg mooi.
Ik heb van de avond genoten.
We kwamen zo rond 23:45 weer
thuis :O Het voelde echt raar om zo laat nog op te zijn, omdat wij normaal
gezien om 22:30 moeten gaan slapen. Uiteindelijk zijn we om
00:15 gaan slapen. De volgende dag mochten we uitslapen. ik was om 8
uur wel klaar om op te staan, maar mijn collega wou nog slapen. Dus moest
ik ook verder slapen. Ik ben 1 keer eerder opgestaan dan zij, nou ja, ik stond
op toen het moest en zij bleef verder slapen :o maar toen zei ze helemaal dat
dat niet mag, dat we in dezelfde kamer moeten blijven. Anyways, we zijn toen
uiteindelijk maar om 9:20 opgestaan.
Die hele dag hebben we doorgebracht bij de
familie Hibbert. Hij is de bisschop. Ook in dit huis waren er veel mensen, want
zij hebben ook een dochter die op zending is, dus de familie was bij elkaar om
te skypen. We waren met 11. Waarvan 4 dus de zendelingen waren. Want op Kerst
mogen we samen eten met de elders en een film kijken samen. Normaal gezien
mogen ion onze zending anziani en sorelle niet in hetzelfde huis tegelijkertijd
zijn.... -_-
Ik vond het echt geweldig om met jullie te
skypen, het was leuk om jullie nog eens te zien. Julllie zager er allemaal goed
uit :) Het gaf me een boost om door te blijven gaan en mijn best te blijven
doen, want zoals jullie wel weten had ik het erg moeilijk. Ik dacht dat ik erg
veel heimwee zou krijgen na het skypen, maar gelukkig was dat niet het geval.
Het gaf me alleen maar motivatie om te blijven doorgaan, omdat ik zag hoe trots
jullie op mij waren. Ik kan niet wachten om weer te skypen, de volgende is over
5 maanden :)
Na het skypen hebben we een film gekeken:
inside out. Ik had hem al een keer gezien, maar dat is niet erg, want ik vind
hem helemaal geweldig!! Hij is zo grappig! Mijn favoriete personage is Anger
hehehe. Ik vond het ook echt fijn dat we met de anziani mochten kijken, dat
maakt het extra gezellig :)
Het was fijn om de kerstdagen door te
brengen met meer focus op Christus en anderen, in plaats van op jezelf en
cadeautjes. Je hebt gewoon meer waarderen voor alles wat er om je heen gebeurd
en mijn kennis over Christus is ook enorm toegenomen, wat altijd fijn is.
Na vrijdag begon het normale leven
weer: om
6:30 opstaan, 13:00 lunch, 14:00lingua, 9:00 thuis
zijn en plannen (of 9:30 als we een afspraak hebben) en
dan 22:30licht uit.
Ik voelde me wel beter deze week, ik had
nog steeds zware momenten, maar ik ben mijn brein aan het leren om positief te
denken. Dus altijd een lijstje maken in mijn hoofd met dingen die me gelukkig
maken op zending.
Euhm, dat waren wel de grote
gebeurtenissen voor deze week.
Volgende week zal ik julli wat meer
vertellen over onze mensjes ;)
Ik hou heel veel van jullie! Dankjullie
wel dat jullie mij een hele fijne Kerst hebben bezorgd. Ik hoop dat jullie er
ook van hebben kunnen mogen genieten :)
Euhm deze week had ik het moeilijk, serieus
een zending is het moeilijkste wat ik in mijn leven heb gedaan/doe. Elke dag is
een struggle, maar het is allemaal voor een goed doel dus dat is goed. Gelukkig
krijg ik heel veel steun van jullie! Dat helpt echt! Maar het maakt me ook wel
wat heimwee hebben... Ik heb een pakketje gekregen van de wijk, aawhn dat was
echt super lief! Ik was er heel dankbaar voor en voelde me zeer geliefd en
gesteund. Kunnen jullie aan de mensen in Gent laten weten dat ik heel dankbaar
ben voor hun steun?
Aangezien Zwitserland geen deel is van de
Europese unie, moeten de zendelingen hier een permesso (verblijfsvergunning)
aanvragen. Dat moet gebeuren binnen 8 dagen. Nou dat is dus niet gelukt! De
office moest een mail met papieren sturen waarmee wij dan naar een of ander gebouw
moesten. Maaaaar die email kregen we dus niet. Ik belde de office anziani en
zij zeiden dat de office voor 3 dagen gesloten was die de permesso's regelen en
dat ik ervoor moest zorgen om 3 dagen lang niet gearresteerd te worden
hahaha.... Anziani... Maandag kregen we dus de mail met alle papieren, maar we
konden pas 2 dagen later naar het kantoor gaan om ze te laten tekenen enzo. Dus
op woensdag. Dat was de dag dat wij zonetraining hadden, dus konden we niet
naar de zonetraining gaan van onze zond omdat de president zei dat permesso
belangrijker is. Heb ik nog helemaal moeten staan liegen over de datum dat ik
in Zwitserland kwam omdat ze die anderen veranderd zodat ik legaal zou zijn
aangezien de 8 dagen al waren verstreken... Ö liegen als een zendeling! Ik
voelde me zoooo slecht! Anyway, de permesso is nu in orde en we zijn naar de
zonetraining van een andere zone gegaan. Het is altijd heel fijn om onder
zendelingen te zijn en Engels te praten. Alleen had ik wel wat medelijden met
Sorella Distante omdat zij de training niet echt kan verstaan.
Deze week hebben we een aantal potential
investigators ontmoet. 2 tijdens casa en 1 terwijl we in een restaurant met
WiFi een email aan het versturen waren. Dat was echt een miracle, want Sorella
Distante en haar vorige collega hadden al eens eerder met die mensen gepraat,
precies op die plek, maar hadden toen niet een nummer ofzo gepraat. Wij voelden
heel sterk dat we met hen moesten praten en dat deden we dan ook. We hebben een
goede conversatie met hen gehad en hebben nu hun nummer en moeten bellen na de
feesten. EN ze praten Engels! Ik had het nodig om in het Engels les te geven,
omdat ik me niet echt als een goede zendeling voel, omdat ik niet veel zeg als
we finding aan net doen zijn, het is nu eenmaal lastig om te praten als je niet
precies weet wat er gezegd wordt. Het was ook goed voor slla Distante omdat
zij. Inweef hoe ik me iedere dag voel: een beetje nutteloos en onbekwaam.
Finding is voor mij heel erg moeilijk en ik kan het gewoon niet! Dan heb ik het
vooral over finding in het openbaar vervoer.
Het mannelijk meervoud eindigt in een -i,
dus anziani
Vrouwelijke woorden eindigen in een -a, zoals
sorella
Het vrouwelijk meervoud eindigt in een -e,
dus sorelle
Als een woord eindigt in een -e zoals
fiore (bloem) wordt het meervoud -i, dus fiori
Mijn Italiaans gaat steeds beter, ik leer
veel van mijn collega, ga steeds beter begrijpen en ook praten, dus ik wel echt
vooruitgang zien :)
Euhm ik weer niet zo goed wat ik nog meer
moet schrijven. We geven war lesjes, doen finding, niet zo heel veel
bijzonders.
Oeh, we hebben 1 onderzoekster en we
wouden een doodatum met haar stellen, maar voordat we de kans kregen om
daarover te beginnen zei ze al 'ik wil gedoopt worden, ik MOET gedoopt worden'
ö dat gebeurd echt nooit! Ze heet Rosa en is helemaa, geweldig. Haar datum is
30 januari. We zijn ook haar man aan het onderwijzen, maar hij is wat langzamer.
Rosa is echt klaar! Ze zijn zo lief, ik hou ervan om in hun huisje te zijn :)
Nou, dar was het voor deze week, ik zie
jullie morgen om 4 uur :)
Nou wat een week zeg, ik ben veilig
aangekomen in Lugano. De koffers waren echt moker zwaar om te tillen, maar
gelukkig waren er steeds mannen die ons konden helpen als we het moeilijk
hadden. Hemelse Vader heeft ons echt gezegend! De volgende dag had ik wel
spierpijn in mijn armen, maar all is well ;). Lugano is echt schitterend! Mamma
mia! Het is zoveel mooier dan Lugano en schoner, als in niet vies! De bushalte
bij ons huis heet 'bellavista' en het is ook echt een mooi zicht! We wonen vlak
bij het meer, alleen is ons appartementen aan de verkeerd kant van jet gebouw,
dus wij zien alleen de weg. Ons appartement was een 'casino' een chaos toen ik
aankan, overal rommel, maar nu is het wel netjes, tenminste, mijn plekken en de
gedeelde plekken, er ligt nog steeds rommel op Sorella distantes bureau en kast
enzo.... Iedere keer als ik buiten ben denk ik 'waaaauw, wat is het hier mooi!'
Met de bergen en het meer, echt prachtig! De leden van de kerk zijn ook echt
super aardig, ik ken nu al meer mensen dan in Genova. Hier komen ze ook gewoon
naar je toe om zichzelf even voor te stellen. Echt fijn. Ik kan de mensen hier
ook beter verstaan (omdat ze ook echt Italiaans praten ipv Italispaans XD) maar
sommigen hebben wel een raar accent, omdat ze met de Franse r praten in plaats
van met de rollende r, dus dat klinkt gewoon een beetje vreemd. Er zijn hier
ook een paar Amerikaanse gezinnen dus dat is fijn EN een zuster uit Nederland,
dus ik kan gewoon Nederlands met haar praten. Man, dat is raar, mijn Nederlands
is zoooo slecht! Ik zeg de zin wel in het Nederlands maar het klinkt heel
verkeerd in mijn hoofd, ook omdat mijn Vlaams en Nederlands helemaal in de war
is. Hahaha we zullen wel zien hoe het gaat tijdens het Skypen.
Zaterdag hadden we in de kerk een
kerstfeest. Alle jeugd, dus jeugdwerk, jm, jv en jovo's voerden een soort
toneelstukje op. Het was heel leuk en lief en met een goede boodschap, dat
kerst niet gaat om cadeautjes, maar dat het belangrijk is om je naasten te
dienen, dus ga bijvoorbeeld eens op bezoek bij je tante die alleen is, of ga
een praatje met iemand maken die het nodig heeft... Mooi. Er was natuurlijk ook
een heleboel eten en lekkers. Echt een mooie manier om kennis te maken met de
wijk. Oeh, de kerstman kwam ook nog om een cadeautje te geven aan alle
kinderen/jeugd.... En de zendelingen hahaha dus wij hebben ook een zakje
snoepjes gekregen Aaawhn :)
Mijn collega is Sorella Distante, ze is
Italiaans en komt uit Rome. Haar Italiaans is perfect (duh) maar ze kan niet
echt goed Engels, maar ze doet heel hard haar best. Dat maakt het wel moeilijk
om echt een goede relatie met elkaar op te bouwen, omdat communiceren soms wat
lastig is. Binnen spreken we Engels en buiten Italiaans. Ik kan meestal wel
gewoon alles verstaan wat ze zegt en gewoon goed antwoorden (soort van) wel
hele simpele antwoorden en zinnetjes maarja. Maar als ik wat in het Engels zeg
moet ik het heel langzaam zeggen, 2 of 3 keer of in het Italiaans herhalen
voordat ze het begrijpt. Dat vind ik wel moeilijk omdat ik geen verhalen ofzo
kan vertellen tegen haar dan behalve in het Italiaans, maar dat kan ik niet zo
goed. Anyways, we kunnen het wel goed het elkaar vinden hoor. Het is wel even
wennen. Je 2e collega in het veld word ook wel je "bottlebreaker"
genoemd. Het enige wat je weet is wat je van je (zendings) mama hebt geleerd,
dus kan het soms een hele aanpassing zijn met je volgende collega en dat is
zeker het geval voor mij! Sorella Distante en ik zijn echt tegenovergestelden.
Zij is heel stil, onzeker, lief, voorzichtig en rommelig. Ik ben luid en gek
(als ik me op mijn gemak voel), direct, bold (durvend) en ik hou ervan als het
huis netjes is. We zijn nog maar een paar dagen samen en er zijn nu al dingen
waar ik me aan erger, mamma mia. Naja komt wel goed hoor :)
Deze wijk heeft 2 nieuwe zendelingen: ik
en anziano Beveridge. Hij zat in mijn zone in de MTC! Ik was zo blij toen ik
hem zag, we kunnen het goed met elkaar vinden. Alleen merk je wel dat er in
onze district een beetje 2 groepen zijn: Elder Beveridge en ik, en Sorella
Distante en anziano Santoro (zij komen allebei uit Italië) omdat zij Italiaans
praten en wij Engels en history hebben. Ach ja dat is niet zo erg. Ik ben echt
zo blij dat Anziano Beveridge hier is, ik moet altijd zo met hem lachen en het
is ook gewoon fijn om goed met iemand te kunnen praten en plezier maken.
Het is hier ook koud, maar niet TE koud.
Ik had het kouder verwacht. Als de zon onder is kan het wel erg koud worden,
maar tot nu toe red ik me wel. Ik loop ook nog gewoon rond in mijn ballarinas
haha. Ik zal binnenkort maar eens laarsjes gaan kopen. Gelukkig heb ik ook
gewoon normale schoenen die ik kan dragen.
Anyway, het gaat wel goed met me hoor, de
eerste dag hier was een beetje zwaar omdat ik erg moe was (die dag moesten
we om 5:30 opstaan) en alles was anders, het huis was een mess,
maaaar het gaat nog goed met me. Ik ben verkouden maar het gaat al beter met me
dussss JA!
Ik hoop dat alles goed gaat met jullie en
dat jullie een fijne kerstperiode hebben en veel wonderen zien. Doe me een
plezier en nodig de zendelingen uit! Wij zullen kerst vieren bij de bisschop
thuis en daar ook Skypen. We kunnen skypen de 25e tussen 14 en 18 uur, wat
is beter voor jullie?
Ik hou van jullie en mis jullie heeeeeel
erg! Tot volgende week!
Nou zoals de titel het al zegt worden we
dus ge-whitewashed. Dat houdt in dat zowel Sorella Dixon als ik worden
overgeplaatst!! WHAAAT?? Dat hadden we echt niet verwacht. Ik had wel steeds
het gevoel dat ik niet in Genova zou blijven, maar dit.... Nee. Die arme
Sorella Dixon heeft nu super veel stress, want we moeten nu banalers regelen en
klaarzetten voor de volgende zusters, want die weten natuurlijk niks. Anyways,
ik word overgeplaatst naar Lugano (Zwitsterland) Ö IN DE WINTER!! Mamma mia, ze
sturen me van de warmste plek in de zending naar de koudste. Ik ga van 15°C
naar -1°C 😭😭. Naja ik ben wel enthousiast om te gaan. Alleen Europeanen mogen
dienen in Zwitserland, dus het was een matter of time voordat ik daarnaartoe
zou gaan. Deze hele week zat ik al tegen Sorella Dixon te zeggen 'They're gonna
send me to Lugano, I feel it!!' Hahaha yep, ik had weer gelijk. Sorella Dixon
gaat naar bolognia. Mijn nieuwe collega is Sorella Distante en ze komt uit Italië.
:o een Italiaanse collega. Sorella Dixon zei dat ze aan het begin van haar
zending nog niet zo goed Engels kom praten. Ik hoop dat ze dat nu wel kan...
Vast wel. In ieder geval zal dit heel goed zijn voor mijn Italiaans.
Ik heb echt heel veel geluk gehad met mijn
eerste stad. Warm weer, de zee, bergen, foccacia, verse pesto, gekleurde
huisjes, een leuke district, zone leiders in onze district en een goede
collega.
Maar ik ben wel klaar voor een nieuwe
collega, want ze begint af en toe op mijn zenuwen te werken. Ik ben blij dat
mijn volgende collega een Europeaan is haha. Maar serieus, ik heb echt heel
veel geleerd van mijn mama (Dixon) en we hebben echt goede en leuke tijden met
elkaar gehad.
Toen ik hier aankwam zat Genova echt in
een put, er was bijna geen werk. Dus ik ben blij dat ik Genova op een
hoogtepunt achterlaat voor de nieuwe zusters. We hebben deze week ook mooi
afgesloten met 21 lessen woohoo. Dat is de standard of excellence waar iedereen
naar streeft maar bijna nooit haalt. Dus ik ben blij.
Ik ben heel erg benieuwd naar
Lugano!
Vandaag zijn we al druk bezig met inpakken
want morgenvroeg vertrekken we richting Milaan en dan Lugano. OW ja, omdat we
beiden weggaan hebben we moker veel bagage die we mee moeten sleuren. 5
koffers!! Ik stress hem al de hele week, alleen om dat feit! Het was erg genoeg
om met - koffer te moeten sleuren, maar nu heb ik er 2! OW, nog iets, toen ik
hier aankwam in Italië en mijn groene koffer van de band haalde zat er nog maar
1 wieltje aan.... Dus nu mag ik fijn die koffer voortslepen.... Fijn. Allemaal
NIR echt heel handig... Oh well komt wel goed.
Nou er is niet zo heel veel gebeurd deze
week, veel lessen gehad en mensen bezocht enzo.
Ik hoop dat jullie allemaal een hele fijne
week hebben!
Wauw,
ik ben gewoon al 2 maanden Italie. (het voelt veel langer)
Volgende
week zijn de overplaatsingen, ik zal waarschijnlijk in Genova blijven, maar je
weet het natuurlijk nooit... Dus als jullie een briefje ofzo willen sturen doe
het dan maar naar de missionhome sturen (via Antonio).
Vorige
Pday hadden sorella dixon en ik het idee om naar de Ikea te gaan en daar
zweedse gehaktballetjes te eten. Ik had er echt heel veel zin in en zat er de
hele dag naar uit te kijken. Dus, wij komen aan bij de Ikea, IS HET RESTAURANT
GESLOTEN!!!!! Why Italy why!!! We waren ook echt 5 minuten te laat. En het
stomme is dat we een verkeerde weg genomen hadden en daardoor te laat kwamen.
MAAR, tijdens English class hebben we met Maria Jose afgesproken om de volgende
dag voor lunch samen naar de Ikea te gaan. Dus dat hebben we dan ook gedaan.
Maria Jose heeft echt onze vriendschap en voorbeeld nodig. Ze wil ook op
zending gaan en het was fijn om haar op deze manier nog wat beter te leren
kennen. Ze heeft wel een interessant verhaal. Zo zie je maar dat Hemelse Vader
op vreemde manieren werkt, maar alles gebeurd met een reden. Dus de reden dat
we woensdag niet in de Ikea hebben gegeten en honger hebben geleden was zodat
we de volgende dag met Maria Jose konden eten.
Deze
week was de verwarming is ons gebouw stuk. We hebben 4 dagen zonder verwarming
gezeten, het was echt ijskoud! We liepen in ons huis rond met dikke sokken en
dekens en sjaals enz. Hahaha, het was wel een grappig gezicht. Het was buiten
zowaar warmer dan binnen.
Het
was echt mooi weer dit weer, gewoon warm! het voelt helemaal niet alsof het
december is, meer eind september ofzo. Gisteren was het 18 graden :O
Deze
week hadden we weer een les met Edith, we zien haar echt een aantal keer per
week, dus dat is helemaal geweldig! Ze vertelde ons over haar broer Donad, over
hoe geweldig hij was en slim en dicht bij God hij was. Toen vertelde ze dat hij
3 jaar geleden is vermoord. Ze weet dat ze de mannen die hem hebben vermoord
moet vergeven, maar ze kan het niet, ze draagt zoveel verdriet en boosheid in
haar mee. Dat kan ik me ook best wel voorstellen. Ik weet niet of ik het zelf zou
kunnen. Anyway, Ik werd geinspireerd door de geest om een heel simpel zinnetje
tegen haar te zeggen. Vanaf het moment dat ik die woorden zei veranderde ze
compleet. Ze ging van boos en verdrietig, naar nog steeds wel verdrietig, maar
hoopvol, en vol liefde. Het was echt zo fijn om te zien dat je echt mensen kan
helpen, zolang je maar de geest volgt.
Voor
de rest is er niet zo heel erg veel gebeurd deze week. Heel veel lopen en
mensen bezoeken. Dit zijn de nummers van deze week, dan kunnen jullie een beetje
zien hoe het werk hier is op dit moment:
investigators baptized 0
and confirmed:0
investigators with a baptismal date 1
investigators who attended sacrament
meeting: 3
lessons taught to investigator with a
member present 2
other lessons taught 13
progressing investigators 6
referrals received 1
contacted 0
new investigators 1
lessons
taught to recent converts and less-active members 4
dus
deze week 19 lesse, waarvan 1 les een 1 bid les was, dus tijdens finding.
Ik
zal vanaf nu iedere week de nummers sturen, dus onthoud dit lijstje, dan hoef
ik niet iedere keer alles te typen ;)
euhm
dat was het weer, er is niet zo heel erg veel gebeurd deze week dus jah.
ik hoop dat jullie een hele fijne week
hebben! ik hou van jullie
WOOOOW vandaag ben ik precies 3 maanden op
zending, dat is 16 :o (het voelt veeeeel langer)
Deze
week is er niet zo heel erg veel gebeurd, lessen gegeven, rondgewandeld,
gegeten, geslapen, the usual.
Vorige
week tijdens district meeting moest ik de geestelijke gedachte geven. Die
ochtend had ik 2 schrifttekstjes gevonden die wel goed zouden zijn om te delen,
maar ik kon niet kiezen welke. Dus heb ik een gebedseltje gezegd en eentje
uitgekozen. Deze district meeting vertelde anziano Blazzard dat mijn
geestelijke gedachte van vorige week hem echt heeft geraakt en dat hij voelde
dat ik recht tot hem sprak en dat hij dat nodig had. Wauw. Het is altijd heel
erg leuk om te zien hoe je geleid word op zending. In het moment zelf zie je
het misschien niet maar uiteindelijk kom je er wel achter, zoals een week
later. Ik voel nu echt dat Hemelse vader mij heeft geinspireerd om de juiste
schrifttekst te kiezen. Die andere was waarschijnlijk ook goed geweest, maar
het was deze die iemand heeft geholpen. :)
Deze
week heb ik Sorella Sera weer gezien. Zij is een minder actief lid die ik op
mijn allereerste dag in Genova heb ontmoet en zij is waarschijnlijk van alle
mensen die ik heb ontmoet diegene die het snelst praat. Hahah, ik weet nog wel
dat ik helemaal niks nada noppes kon verstaan van wat ze zei die dag. MAAR, nu
kan ik haar veeeeel beter verstaan. Nog steeds niet alles, want ze praat nog
steeds heel snel en mijn vocabulaire is nog niet zo heel erg groot. Maar ik
weet nu tenmiste waar ze het over heeft en ik kan een reageren op wat ze zegt.
Het was fijn om even te zien hoeveel beter mijn Italiaans is geworden in de 6-7
weken dat ik hier nu al ben. Ik vind het nog steeds vreemd dat ik beter kan
praten dan verstaan.. oh well...
We
hebben een gezinsavond gehad met de familie Minan, zij zijn echt PATSI
(gek)!!!!!! Hahaha, maar ik heb van hun genoten en we hebben en leuke en
gezellige avond gehad. We kregen ook eten, dus dat is fijn.
Deze
week hebben we wel veel eten gekregen door mensen. Yeeey, ik hou ervan om bij
mensen te eten. Je merkt gelijk dat je een beter band krijgt zo, want je leert
ze kennen. Ik vind het een beetje moeilijk om gewoon in de kerk met iemand te
gaan praten, omdat ik verlegen ben en onzeker over mijn Italiaans en bang ben
dat ik ze niet versta (wat vaak ook zo is). Maar bij iemand thuis komen help
echt, want dan gaat alles gewoon veel makkelijker.
Oeh,
ik weet niet of ik dit al eens heb verteld, volgens mij wel.. anyways.. Genesis
(een jovo) wil in Nederland gaan studeren voor een paar jaartjes en heeft mij
gevraagd of ik haar kan helpen Nederlands leren. Dus dat hebben we deze week
gedaan. Man, het is zo raar om Nederlands te praten. Ik kan het ook niet meer
zo goed omdat ik niet tegen iemand praat en dus niet weet of Ik nederlands of
vlaams moet praten.. aarrgh hahaa. Het is toch wel meer Nederlands dan Vlaams
(sorry papa), maar het klinkt zachter, dus een beetje een mix haha. Anyways, het
was fijn dat ik haar even kon helpen. Het is best lastig voor italianen om
nederlands te leren omdat de klanken heel vreemd zijn, zoals ui en ou en ij. We
hebben ook nog even samen gegeten dus het was weer helemaal gezellig.
Geen
idee of ik dit heb verteld, maar een aantal weken geleden gingen we op bezoek
bij een zuster die in een nonnenhuis woont. Ze is heel oud en kan niet voor
zichzelf zorgen, dus blijft ze daar. (volgens mij heeft Italie niet echt
bejaardetehuizen) De nonnnen dachten de vorige keer dat we aan het proselyten
waren "op hun terein" "jullie durven nogal, hier binnen komen,
met dat geschrift op jullie, dit is ons huis en jullie moeten respect
hebben" ze werden echt helemaal boos, terwijl we helemaal niets hadden
gedaan. We hebben allleen sorella martino bezocht, die een mormoon is. Naja
tijdens wijkvergadering zei de bisschop opeen dat hij een telefoontje heeft
gekregen van de nonnen... WHAT??!!!! ooooow nuns!!! hahah. Deze week zijn we
dus weer gegaan en toen hebben ze ons gewaarschuwt dat we niet mogen praten met
andere mensen dan alleen de mevrouw waarvoor we gekomen zijn. Wij waren heel
beleefd en zeiden certo certo! ow ow ow, nonnen, wat moet je ermee? hahaha
We hebben een nieuwe onderzoeker: robert,
hij is de zoon van Edith.
Talia heeft deze week niet gerookt,
woohoooo en ze leest in het boek van mormon, woohoooo, alleen is ze niet naar
de kerk gegaan omdat ze in Rome was toen..boooo.... hahah Ze doet het echt heel
goed en maakt mooie vooruitgang.
Onze
andere onderzoekers maken ook mooie vooruitgang. Met 4 hebben we het over een
doopdatum, maar ze zijn allemaal in de verre toekomst...
euhm,
dat was het voor deze week.
Ik
hoop dat jullie het naar jullie zin hebben en een GEWELDIGE week zullen hebben.
Ik hou van jullie en denk en bid voor jullie
Vandaag
was echt een goede week. Het zendingswerk in Genova gaat echt als een malle!
Deze zondag hadden we 7 mensen in de kerk :O dat hebben we nog nooit gehad!!
Oke,
laat ik jullie eens even het wonder van deze week vertellen: 2 weken geleden
had Sorella Dixon een mevrouw ontmoet op de bus (ik was toen op scambio in
Savonah), ze had een bid les met haar en kreeg haar nummer. Vervolgens hebben
we daar niets mee gedaan, tot deze week we de gedachte kregen dat we
Edith (die mevrouw dus) moesten bellen. Ze nam op! En maakte een afspraak met
ons!! We hadden afgesproken bij een busstop, maar toen we daar was er niemand
daar. Een paar minuten later kwam ze toch nog aangelopen. Ze vertelde ons dat
ze eigenlijk niet wou komen en op de bus zat ergens anders naartoe. Maar toen
ze ons zag staan op de bushalte kreeg ze het gevoel dat ze af MOEST stappen en
naar ons toe gaan. Dus gelukkig heeft ze dat gedaan. We hadden echt de meest
geweldige les met haar. Ze vertelde dat ze heel erg in de war is met
welke kerk juist is en dat ze door haar jeugd heen bij veel verschillende
kerken heeft geleerd (klinkt bekend he XD). We deelden de eerste les met haar
en boden haar een boek van mormon aan. Die aanvaarde ze en ze zei dat ze
vanavond zou beginnen lezen (dat heeft ze ook echt gedaan). We lieten haar ook
nog even de heilige geest leren herkennen en aawhn ze is gewoon zo schaaaattig.
Ik deed ook nog een doop uitnodiging en die aanvaarde ze. Volgende les zullen
we het hebben over een echt datum. Tijdens haar gebed zei ze nog 'alsjeblieft
Heer, laat mij weten of dit de ware kerk is, ik zal het delen met mijn zoon,
mijn man, heel mijn familie, IEDEREEN' aah ze is geweldig! En nog een leuk
dingetje: ze praat Engels. Zondag was ze in de kerk en vond het helemaal
geweldig. Zij is echt een persoon die binnen 3 weken gedoopt zou kunnen worden.
Maar we zouden graag willen wachten zodat ze samen met haar gezin gedoopt kan
worden. haar man is nu in Canada en komt in December terug.
Zondag
hebben we een liedje gezongen met de zendelingen van Genova 2 het was echt
mooi, al zeg ik het zelf. Het werd helemaal stil, zelfs de kindjes. We hebben
goed de Geest gebracht denk ik. Achteraf kregen we nog veel complimentjes hoe
mooi het was :)
Met
Talia gaat het ook goed, ze leest het boek van Mormon en was ook in de kerk
deze zondag. Dus ze maakt mooit vooruitgang.
Na
English class zaterdag, was Maria hose (een jovo) aan het vetellen dat ze niks
te doen had, dus zei ik voor de grap (maar ook wel hopend dat ze ja zou zeggen)
'je kan ook met ons meegaan' en ze zei 'ok' haha. Dus hadden we onverwachte een
member present lesson met haar en Talia. Het was echt geweldig. Leden zijn zo
sterk tijdens lessen en echt een grote hulp. Ik wou dat iedere les een lid
erbij kon zijn. We zijn ook nog even gelato gaan halen mmmmm. Het was echt
leuk, ik hou van haar. ze zei nog dat wij de eerste zendelingen waren waar ze
echt een band mee heeft. Ze vind wel dat we gek zijn, maar dat zijn we ook een
beetje haha. Later die avond stuurde ze ons nog dit berichtje: grazie a voi,
per portarmi sempre pace, luce e felicita. Siete speciali e troppo PAZZE ed
anche divertenti!!!! Grazie per tutto ciò che fatte. Vi voglio bene. Grazie
mille e buona notte!! (dankjullie wel, dat jullie me altijd rustvrede, licht
en geluk brengen. jullie zijn speciaal en veel te GEK en ook leuk!!! Dankjullie
wel voor alles wat jullie doen. Ik hou van jullie. Duizendmaal dank en
welterusten!. aaawhn ze is zooo lief, ik hou van haar!
district
meeting was ook leuk, het was de laatste keer voor Anziano Gardiner, want
morgen sterft hij (gaat naar huis) dus hebben we hem even verrast met een klein
"feestje"
dat was het weer voor deze week.
Ik
hoop dat jullie nog allemaal gelukkig zijn en het naar jullie zin hebben!
Vergeet nooit dat ik iedere dag aan jullie denk en altijd voor jullie bid.
Laat
ik vandaag jullie eens wat vertellen over Cate, volgens mij heb ik al eens wat
over haar verteld. Ze komt dus uit Kaapstad en kan Afrikaans praten. Ze vindt
mij helemaal geweldig omdat ik Afrikaans kan verstaan (tenminste als ze
langzaam praat). Ze is oud en begint allemaal dingen te vergeten, dus iedere
keer als we bij haar op bezoek komen verteld ze dezelfde verhalen. Over: hoe ze
de kerk heeft ontmoet, haar man, haar oma en opa, haar grote huis in Sestri,
haar exboyfriend van Nederland Piet Visser, etc EN, Sofia die haar spullen
heeft gestolen (haha op het moment dat ik dit aan het typen was belde ze me net
op "I'm going coocoo, you have got to come visit me!"). Sofia is een
nieuw lid en Cate beschuldigd haar ervan dat ze har opladers heeft gestolen.
Dus iedere keer als we daar komen brengt ze dat verhaal op. Nou, vorige keer
dat we daar waren belde Sofia haar :O en ze werd echt helemaal boos. Ik weet
niet zo goed wat ik ervan moet denken, want zondag heb ik Sofia ontmoet en ze
is echt super aardig en lijkt niet op een persoon die dingen steelt. Aah, ik
wil weten wat er is gebeurd.... maar dat zullen we nooit weten... Ik hou van
Cate, ze is geweldig! Nu gaan we altijd naar binnen met een zin in gedachten en
raden we hoe vaak ze die zin zal zeggen, want ze verteld hetzelfde verhaal wel
een stuk of 5 keer soms. Hahaha, oow die Cate ;)
Vrijdag
zijn we naar de GANS (JOVO) activiteit gegaan en dat was echt super leuk en
gezellig, ik hou van de jovos. Ik heb ook echt een goed en leuk italiaans
gesprek gehad met een van de jovos : Maria Hose. Helemaal in mijn eentje, dus
zonder hulp en het ging echt prima :) Met Maria Hose kan ik het best Italiaans
praten, ik kan haar ook verstaan omdat ze zelf niet al te moeilijike woorden
gebruikt (haar moedertaal is spaans).
Zaterdag was onze Halloween festa met
genova 2 woohooo!! Het was echt super en er waren echt enorm veel mensen! Wij
hadden zelfs 3 onderzoekers die zijn gekomen :) We begonnen met de stoelendans
en daarna allemaal leuke spelletjes... het was echt een chaos! Allemaal
gillende kinderen, een spelletje met water dat uit de hand liep
(bier(water)pong), maaaaaar allemaal heel gezellig en leuk! fotos krijgen
jullie zo. Sorella Dixon en ik waren een vlinder :) Als zendelingen mochten we
ons niet echt verkleden of shminken ofzo, dus dan maar zo. Achteraf hadden we
nog een heleboel eten. het was helemaal geslaagd! Ik heb het echt naar
mijn zin gehad :)
Hahaha,
onze anziani zijn zo grappig!
Zondag gingen we naar de gezinsavond met
de jovos en dat was natuurljk ook weer heel gezellig.
maandag
hadden we gezinsavond met Genova 1. Dat was ook weer geniaal, er werd veel
gelachen en we hebben ons allemaal kostelijk vermaakt. En achteraf was er
natuurlijk weer veel eten.
Dus
deze week was wel een goede week om wat meer onder de leden te komen en plezier
te maken. Dat had ik wel eventjes nodig!
Oeh,
we hebben een doopdatum yeeey. Met Talia :) 2 januari, dus dat duurt nog wel
eventjes.
Wauw,
jullie halloween feeste zag er echt goed uit!! I love the costumes! Dat hebben
jullie even goed geregeld :) Oeh,
deze week ben ik senior companion, wat betekent dat ik de telefoon heb en de
afspraken moet maken, ik ons overal heen moet brengen, ik de studies leid en ik
de lessen leid. Euhm jah.... Ik ken Genova echt voor geen meter, dus iedere keer
als we de deur uitgaan moet ik helemaal alles opzoeken hoe we er moeten komen.
Gisteren liep ik verkeerd. Ik had niet opgezocht hoe we naar dat huis moesten
lopen, maar ik wist het wel ongeveer zijn. Alleen bij 1 straatje twijfelde ik
of ik links of rechts moet en toen liep ik de verkeerde kant op. Ik snapte er
helemaal niks meer van, want ik kon het niet vinden, terwijl ik wist dat we
echt heel dicht bij waren. Dat waren we ook. Gelukkig kan ik kaartlezen en heb
ik het toch weten te vinden. Hahahaha. Ik zal blij zijn als het maandag is en
ik weer gewoon junior companion kan zijn en me alleen maar zorgen hoef te maken
dat ik de sleutels bij me heb. Hahaha.
Hmmm eens even kijken, wat heb ik deze week
allemaal meegemaakt.
Gisteren hadden we een conferentie, dus daarom
ben ik een dagje later met mailen. De conferentie was echt super! De
algemene jonge vrouwen en zhv presidente waren bij ons op bezoek en ze
deden een conferentie
speciaal voor de zusterzendelingen van ons
zendingsgebied. Het was zo bijzonder! Ze hebben mooie woorden tot ons
gesproken en je voelde echt dat het geïnspireerde vrouwen zijn. We hebben
ook samen met hen geluncht, en ik zat direct naast de JV
presidente! Een once in a lifetime experience! Ik ben zo blij dat ik dit
heb kunnen meemaken!
Het was ook enorm fijn km mijn oude collegaatjes
weer terug te zien. Ik mis ze enorm!
Vorige week hadden we wen nieuwe zendelingen
conferentie, dus zag ik weer allemaal mensen terug van mijn oude zone.
Yeeeeeey!! Ik had echt nooit gedacht dat ik iedereen zo erg zou missen!
Helaas was er geen
enkele Elder van mijn district er omdat ze de
groep in 2 hebben gesplitst. Maar ik kon fijn kletsten met mijn
collega's en andere anziani. Dus in 1 week tijd heb ik 2 keer naar
Milaan moeten reizen, dat is een 2 uur durende treinreis vanaf Genova.
Deze week is mijn 21 lessen week. Dus we moeten
21 lessen geven en ja hoor, we krijgen steeds maar weer bidonies
(mensen die niet komen opdagen of op het laatste moment cancelen). En
door de zustersconferentie ging er ook een hele dag aan
onze neus voorbij. Tot nu toe hebben we nog maar 5 lessen gegeven en
het is al donderdag Ö wij hopen dus op wonderen!
Oeh, we hebben 2 nieuwe onderzoekers, beide van
onze English class. We hopen echt dat dat war wordt, want deze week
gaan we waarschijnlijk ook iemand droppen. Verder hebben we een
onderzoeker gevonden voor de
elders. Wij stonden op straat en een man sprak
ons aan omdat hij ons naambordje zag en al eens eerder met de
zendelingen had gepraat in equador. Hij is heel erg geïnteresseerd maar
omdat wij geen mannen kes mogen geven hebben we hem moeten doorverwijzen
naar de anziani. Tijdens deurkloppen was mijn collega aan het
kloppen em ze stelde steeds dezelfde vraag om een gesprek op gang te
krijgen. Totdat we bij een deur kwamen en ik zei "deze doe
ik" een mevrouw deed open, ik deed mijn pitch en ze luisterde zowat naar ons en we
hebben een bid les met haar gehad (dus je kegt wat uit en eindigt met
een gebed). Yes victory!
We hebben veel finding gedaan deze week. Ik vind
het heel moeilijk om mensen aan te spreken op de bus, omdat ik ze ten
eerste niet kan verstaan, ten tweede kan ik ze niet horen en ten
derde.... Het is gewoon vreemd!! Dus Sorella dixon gaf me de
opdracht om een mevrouw aan te spreken, maar ik durfde niet. Dus sprak
zij haar aan zeggende "zij is nieuw in Italië, zou ze haar
Italiaans met u mogen oefenen?" Dus jah, op die manier heb ik toch nog met die
mevrouw moeten praten.
Ik kan nog steeds niet mensen aanspreken op de
bus, maar wel op straat en deurkloppen (of Naja, appartementen suonen)
Oeh, ik heb deze week Nederlands gepraat! We
kwamen een Nederlandse mevrouw tegen, ze was niet geïnteresseerd, maar
ik kom toch even Nederlands praten. Man man man, mijn Nederlands
is slecht! Hahaha na de Nederlandse mevrouw hebben we nog gepraat met
een Duits koppel, een Franse mevrouw, een Zweeds meisje en nog een
koppel uit Duitsland. Het leek wel alsof alle Italianen verdwenen waren
haha.
Nou dat was het weer voor deze week.
Ti voglio bene!!
hmmm
even kijken wat er deze week is gebeurd, ik ben mijn dagboek vergeten dus moet
ik even heel goed nadenken...
Oeh,
ik heb mijn eerste taalfoutje gemaakt. Zondag in de kerk moest ik mijn
getuigenis geven om mezelf even voor te stellen. Het ging echt heel goed en
vlot, totdat ik wou zeggen dat Christus geleden heeft voor ons. Ik zei
"Cristo ha soffrito per noi" in plaats van "ha sofferto per
noi" ik zei dus dat Christus voor ons heeft gefrituurd...
hahaha.
Die
zondag hadden we ook een lunch in de kerk. Ik dacht dat er gewoon een tafel zou
staan met eten erop en dat we dan een bordje moesten pakken en opscheppen. Zo
ging het dus niet. Ze hadden allemaal tafels neergezet in een U vorm met
stoelen aan beide kanten, tafellakentje erop en bordjes klaargezet. iedereen
ging zitten en toen gingen er een paar zusters langs de tafels om eten op ons
bord te scheppen. Fancy hoor. De kinderen hier zijn echt super lief en ze
vinden mij helemaal geweldig en doen moeite om dingen uit te leggen zodat ik
het kan begrijpen, er is zelfs 1meisje die engels probeert te praten tegen me.
Ze kan een aantal woordjes in het Engels zeggen.
Ik
dacht dat Italie wel zoals Nederland zou zijn en iedereen Engels kon. Nou, dat
is dus NIET zo!! Niemand hier kan Engels!! Gelukkig heb ik een collega
die goed Italiaans kan praten en verstaan, want ik kan nog steeds niet veel
verstaan van wat er om me heen gebeurd. wel als ze langzaam praten en
articuleren en niet al te grote woorden gebruiken. Maar de ECHTE Italianen kan
ik nog steeds niet verstaan. zo frustrerend! Maar ik merk dat het al wat beter
gaat. Gelukkig.
We
hebben in Genova een aantal onderzoekers, maar het is moeilijk om met ze af te
spreken, want Italianen doen niet aan plannen. Wij vragen of ze misschien
volgende week dinsdag tijd hebben en dan is hun antwoord " non lo so,
vraag het nog maar eens de dag ervoor" jaaaaah dat gaat naturlijk niet he,
want dan hebben ze andere dingen te doen.
Gisteren
heb ik EINDLEIJK 1 van onze onderzoekers ontmoet. Ze heet Chiara en is 9 jaar.
Eigenlijk is haar moeder de echte onderzoeker, want Chiara zou in een oogwenk
gedoopt willen worden. We hadden een goed lesje met hen dus dat was allemaal
heel fijn.
Verder
hebben we deze week een afspraak gehad met Marianna. Zij komt uit Albanie, maar
haar man wil niet dat ze naar de kerk gaat, dus dat is lastig. We zullen voor
haar moeten vasten.
We
hebben ook een nieuwe onderzoekster gevonden vorige week. ze heet Titsiana en
we hebben haar gevonden in een parkje. Alleen hebben we haar niet meer gezien
sindsdien. We hadden een afspraak met haar gemaakt, maar die heeft ze afgezegd
omdat ze niet meer kon toen.
Onze
andere onderzoekster hebben we deze week helaas niet kunnen zien. We zijn wel
een aantal keer langs geweest, maar toen konden ze steeds niet. Hopelijk kunnen
we haar deze week zien.
Ik
heb mijn eerste district meeting in Italie gehad. Mijn district is echt super!
Ik heb veel geleerd en de Geest goed gevoeld. Er hing een goede sfeer en we
kunnen ook goed met elkaar opschieten. Onze Anziani zijn echt grappig, maar ook
harde werkers en goede zendelingen. Ik mis wel nog steeds mijn oude district en
collega's, wij waren gewoon echt een familie. Maar het is tijd om een nieuwe
familie te maken. Dat komt wel goed :)
Het
weer in Genova is een beetje vreemd. De ene dag loop ik zonder jas buiten
(zoals vandaag) en de andere dag is het wat frisser of regent het keihard. maar
het is nog niet echt koud geweest. Wel dat je een jasje aan moet en misschien
een sjaaltje, maar that's it.
Mijn
collega houdt van de regen, dus als het regent zijn wij buiten aan het
rondwandelen zoals een goede zendeling dat behoort te doen. Ik hou niet zo van
de regen, maarja ik ben wel wat gewend van Nedereland ;) Naar het schijnt is
Genova gevaarlijk als het veel regent omdat er overstromingen komen. Ze hebben
zelfs een keer de kerk afgelast door gevaar van overstromingen.. nou, ik moet
het nog meemaken.
Onze laatste lessen gingen heel goed, maar het
was zo raar dat die lessen nu opeens ophouden. Ik wil ze les blijven
geven!
Op de laatste dag hebben we afscheid genomen van
onze leerkrachten, dat was zo raar, want ik zal hen nooit meer
terug zien. En Fratello Gessel konden we geen knuffel geven, dus dat was
heel awkward om hemdan een handje te geven... Goodbye.... Gelukkig
konden we sorella Miles en Russel wel knuffelen. Lekker foto's
gemaakt en toen was het
INPAKKEN!!!
De reis:
Om 5 uur opgestaan om nog de laatste dingetjes
in te pakken en toen kwam het engste moment van mijn leven: mijn
koffers wegen... Gelukkig waren ze beiden onder de 23 kg! Dan hebben we
voor de laatste keer een sackbreakfast gehaald en toen zaten we op de
bus. De busrit was 10 minuutjes, toen een treinreis van een uur en
daarna een metrorit van 10 minuutjes en dat allemaal met koffers. Best
grappig, zo'n 25
zendelingen met het openbaar vervoer allemaal
met koffers. Maar het ging gelukkig allemaal prima. De eerste vlucht
naar Chicago verliep vlekkeloos. Ik zat naast 2 leuke elders, dus we
hebben lekker gekletst. De vlucht naar Frankfurt verliep niet
zo soepel. We zaten in het vliegtuig en die kon niet vertrekken want er
was iets mis. We hebben 3 uur lang in het vliegtuig gezeten
voordat het eindelijk begon te bewegen. Ach ja ik heb samen met Elder
Beveridge met een mevrouw
gesproken over de kerk. Mijn eerste
zendingservaring yesss. Toen we eindelijk in Frankfurt aankwamen hadden we ons
vliegtuig ge,kost dus moesten we helemaal een nieuw ticket regelen.
Gelukkig ging dat allemaal heel snel. We hebben 2 uur in Frankfurt
gewacht en dan was het op naar Italië. Daar stond de
zendingspresident met de assisitents
of THE president, office elders en een ouder
echtpaar ons op te wachten. Omdat we laat aankwamen hadden we geen
tijd meer om naar de duomo te gaan, wat heel erg jammer is Marja...
Hopelijk kan ik dat nog eens zien op mijn zending. We sliepen in een
hotel die nacht (4sterren).
De mensen hier zijn heel aardig en houden van
praten, af en toe is he moeilijk om er iets tussen te krijgen. We hebben
al een paar goed gesprekken gehad. Gisteren vooral was echt een
goede dag. We waren in een parkje, spraken 2 mensen aan en hebben met
die 2 mensen ook echt een les gehad. Een van doe vrouwen is. U een
potentiële onderzoeker.
Genova is heel mooi als je er op kijkt, maar als
je echt in de stad bent is alles heel oud en vies. Het stinkt hier
ook naar hondenpis. Noet echt fijn maarja. Ons appartement is wel
heel erg nice gelukkig, het enige is dat we niet echt waterdruk hebben
hahaha ach ja dat maakt niet uit.
Vandaag zijn we naar Nervi gegaan, de zee is
daar. Super mooi! Dat was precies hoe ik me Italie had ingebeeld. Ik hou
van de zee. We hebben daar lekkere pizza gegeten en op de rotsen
gezeten en in de zon gezeten. Nu hou ik van Italië, of in ieder geval
van Nervi.
OW ja, we hebben iPads, super fijn! En we mogen
iedere dag e-mails lezen :)
Dat was het voor deze week.
Jullie moeten je geen zorgen maken om mij hoor,
alles gaat goed, ik ben hard aan het werken en dat Italiaans komt
wel!
Maar je kan ook gewoon naar het zendingshuis
sturen hoor.
Deze week is echt voorbij gevlogen! volgens
mij is het nog steeds zaterdag haha.
euhm even kijken...
Woensdag mochten we dus de nieuwe Duisters
verwelkomen. Het is een klein groepje van 11 (dus 11 Amerikanen die naar
Duitsland gaan). We hebben een klein kenninsmakingsspelletje gedaan, hebben hen
wat dingen uitgelegd wat ervaringen gedeeld van dingen die we hebben geleerd
tijdens onze tijd hier in de MTC en als laatste hebben we (dus de 2 zoneleaders
de sister trainingleaders en mijn 2 collega's) onze getuigenissen gedeeld in
het Italiaans of Romeens. Het werd ons specifiek opgedragen om onze getuigenis
in het de nieuwe taal te zeggen, zodat we een voorbeeld zijn voor de Duitsers
dat de gift of tongues echt werkt en dat zij ook een nieuwe taal kunnen leren.
De geest was sterk aanwezig, zelfs ik heb dingen geleerd dus ik hoop dat we een
goed voorbeeld konden zijn voor de nieuwe zendelingen. Na onze kleine
bijeenkomst hebben Sora Jerez en ik de 2 nieuwe zusters nog even een tour van
de MTC campus gegeven en dan was het bedtijd.
Er waren vleermuizen in ons gebouw, bij
ons op de verdieping, dus het was een en al choas. Gillende meisjes overal...
Dai (come on). Zo eng zijn vleermuizen nu ook weer niet. De bewaking heeft ze
gevangen en nu hangt er een of andere sonar zodat de vleermuizen niet meer
terug zullen komen. Ik vond de hele situatie eigenlijk wel grappig :P.
Donderdag hadden we TRC (soort huisbezoek)
en we gingen voor de eerste keer skypen met iemand uit Italie. Ik had er heel
veel zin in, maar jammer genoeg nam onze persoon niet op, dus hebben we geen
les kunnen geven. De rest had wel een persoon om mee te praten. Nu weten we in
ieder geval hoe het voelt om in het veld opeens een onderzoeker te hebben die
op het laatste moment afbelt of helemaal niet komt opdagen. Ik was een beetje verdrietig,
maar toen zag ik Jorne opeens skypen! Hahaha dat was zo raar om hem te zien. Ik
vertelde net aan mijn collega's dat Jorne af en toe vrijwilliger is voor de MTC
en juist op dat moment is hij ook echt aan het skypen. Ik ben dan even in beeld
gesprongen (terwjil de zendelingen hem een les aan het geven waren), zwaaide
even en verdween toen weer uit het beeld. Ik heb toen nog even op een afstandje
staan kijken. Het was leuk om hem weer eens te zien. Wie weet zie ik hem morgen
weer. Jullie kunnen trouwens ook vrijwilliger zijn. Ik heb ook nog even gepraat
met een Nederlands mevrouw die aan het wachten was op een van de docenten om te
evalueren. Dus ik was met haar aan het praten en opeens komt er een gezicht in
beeld die roept "ELKEEEE" hahaha, het was een jonge vrouw die ik
kende hahaha zo leuk om haar nog eens te zien en even te kletsen in het
Nederlands. Dat maakte mijn dag ook weer goed.
Deze week hebben we 2 leuke activiteiten
gedaan als eerste hebben we geoefend om langs deuren te gaan. Dit was best
grappig, want onze 2 docenten speelden onderzoekers en we moesten op de deur
kloppen, zij vroegen "chi e?" "le missionarie" en dan deden
ze open en hadden we een klein gesprekje, Bij de eerste deur hebben we een
afspraak gemaakt en bij de tweedde mochten we binnen komen. De derde deur deden
we een gekke openingszin maar het was hilarisch! Ik stond achter de deur tegen
de muur zodat de onderzoeker mij niet kon zien. mijn collega's klopten aan
"ciao, come sta" bla bla bla. Toen gooide ik een boek van Mormon in
de handen van mijn collega, zij zei heel verbaasd, half lachend "che e
questo?" toen stak ik mijn hoofd om de hoek en zei heel enthousiast
"questo e il libro di mormon!" Hahahah onze docent moest echt zooo
hard lachen, het was echt geniaal!
De 2e leuke activiteit was een oefening om
iemand aan te spreken in de bus of in de metro. Dat is nog best moeilijk, want
je hebt maar een hele korte tijd om interesse te wekken en iets te delen. Maar
het was heel erg leuk om te doen.
Tijdens Italiaans les hebben we de bevel
vorm geleerd en om dat te oefenen hebben we in het Italiaans "jantje
zegt..." gespeeld. Het was heel grappig, maar het ging niet snel genoeg..
oh well..
Ik word gek van al die tijden, deze week
hebben we WEER 3 nieuwe geleerd, we weten er nu al 8 en moeten er NOG 2 leren
:O Er zijn 3 verschillende soorten werkwoorden in het Italiaans, en die vervoeg
je alle 3 verschillend en natuurlijk verschilllen alle tijden ook enorm van
elkaar of lijken ze heel erg op elkaar, dus je haalt alles door elkaar...
Ik weet niet meer of ik dit vorige week
heb verteld, maar dinsdag kregen we de devotional van de generale jeugdwerk
presidente. Zondag was het een speciale gebeurtenis, want de spreker was Lloyd
Newell. Hij is de schrijver en dirigent van "music and the spoken
word" dus deden we "MTC and the spoken word" We hebben 5 liedjes
gezongen en het was een bijzonder ervaring. Oeh, hij is ook de man die zegt
" this is the 150 broadcast of the general conference" hahaha het was
zo grappig toen hij dat zei, er ging een golf van erkenning door de zaal heen,
een heleboel oeh's en aah's. Dinsdag kregen we een 70er, maar ik had niet zo
veel aan zijn toespraak omdat ik het gewoon niet begreep, de taal die hij
gebruikte was te moeilijk.
Ow, ik heb slecht nieuws. Ik mag niet naar
de Salt Lake tempel, omdat ik al eens eerder op temple square ben geweest. ze
hebben de regels veranderd en iedereen die al eens op temple square is geweest
nemen ze niet meer mee. Ik was daar voor 5 minuten en was doodmoe door jetlag.
Ik was zoooo teleurgesteld dat ik niet mag gaan en heb ook even moeten huilen.
Ik kijk hier al zo lang naar uit! Het zal waarchijnlijk 15-20 jaar duren
voordat ik nog eens naar Amerika kan gaan. want Sem en ik zijn beiden
blut...
we zijn halverwege de MTC!!!! hmmm wat heb ik deze week gedaan?
De tempel was weer zeer fijn, deze keer
heb ik gevraagd om de sessie in het Nederlands te horen. Ik begrijp alles wat
beter in het Nederlands, dus dat was fijn. Ik mis het echt om Nederlands te
horen en spreken. Ik praat af en toe wel eens Nederlands met de Nederlands
zendelingen, maar ze kunnen nog niet echt goed spreken.
Deze week was best een moeilijke week.
Iedere keer als mijn collega's en ik een les moesten voorbereiden, dan werden
we zo gefrustreerd, op onszelf en elkaar. Omdat we allemaal verchillende iedeen
hebben en gewoon niet tot 1 goede gedachte kunnen komen. We waren allemaal moe,
hadden heimwee, de taal lukte niet, enz. Onze leraars hadden dit in de gaten en
in plaats van les te geven hebben ze ons gewoon even neergezet om te praten. We
mochten klagen over de MTC, over wat moeilijk was enz. uiteindelijk ging het
gesprek over in Jezus Christus en zijn verzoening. Terwijl Sorella Russel het
had over de verzoening en wat hij voor ONS heeft gedaan keek ik naar mijn
scrift waar een afbeelding van Jezus op staat en ik voelde zijn liefde zoooo
sterk. de tranen kwamen in mijn ogen en het is een gevoel dat ik nooit zal
vergeten. Ik weet nu echt dat Jezus van mij houdt en altijd voor mij klaar
staat! een echte eye opener.
Sorella Weidmann moest vrijdag naar de
dokter voor een test, er is iets mis met haar galblaas en eigelijk willen ze
haar opereren en de galblaas verwijderen. Maar dat wil zij totaal niet doen
terwij ze nog in de MTC is, omdat de zorg in Zwitersland veel beter is!
anyways, terwijl wij moesten wachten tot ze klaar is heb ik het eerste visioen
in het Italiaans vanbuiten geleerd :) Ik ben zo trots dat ik het kan zeggen. Ik
kan ook ons zendingsdoel zeggen, de doopuitnodiging en mozes 1:39 :) jajaj ik
maak vooruitgang :)
Zondag was vastenzondag. En ik ben
aangesteld als de nieuwe sister training leader. Als film hebben we naar ' the
testament' gekeken en ja hoor, op het einde moest ik weer huilen, maakt niet
uit hoe vaak ik de film heb gezien. Het blijft GEWELDIG.
Dienstbetoon was zaterdag de vloer van de
badkamers dweilen en maandag de trap en waterfonteintjes schoonmaken.
De devotional dinsdag was weer geweldig.
De sprekers waren bisschop Causse en zijn vrouw. de geest was weer sterk
aanwezig. oeh tijdens het koor optreden kwam ik weer in beeld. (maar deze keer
werd het niet uitgezonden, dat is gewoon voor de rest van de zaal) euhm dat was het wel zo een beetje, er is
niet zo heel veel gebeurd.
Ik hou van jullie en mis jullie enorm!! Liefs Sorella Goethals
