hmmm
even kijken wat er deze week is gebeurd, ik ben mijn dagboek vergeten dus moet
ik even heel goed nadenken...
Oeh,
ik heb mijn eerste taalfoutje gemaakt. Zondag in de kerk moest ik mijn
getuigenis geven om mezelf even voor te stellen. Het ging echt heel goed en
vlot, totdat ik wou zeggen dat Christus geleden heeft voor ons. Ik zei
"Cristo ha soffrito per noi" in plaats van "ha sofferto per
noi" ik zei dus dat Christus voor ons heeft gefrituurd...
hahaha.
Die
zondag hadden we ook een lunch in de kerk. Ik dacht dat er gewoon een tafel zou
staan met eten erop en dat we dan een bordje moesten pakken en opscheppen. Zo
ging het dus niet. Ze hadden allemaal tafels neergezet in een U vorm met
stoelen aan beide kanten, tafellakentje erop en bordjes klaargezet. iedereen
ging zitten en toen gingen er een paar zusters langs de tafels om eten op ons
bord te scheppen. Fancy hoor. De kinderen hier zijn echt super lief en ze
vinden mij helemaal geweldig en doen moeite om dingen uit te leggen zodat ik
het kan begrijpen, er is zelfs 1meisje die engels probeert te praten tegen me.
Ze kan een aantal woordjes in het Engels zeggen.
Ik
dacht dat Italie wel zoals Nederland zou zijn en iedereen Engels kon. Nou, dat
is dus NIET zo!! Niemand hier kan Engels!! Gelukkig heb ik een collega
die goed Italiaans kan praten en verstaan, want ik kan nog steeds niet veel
verstaan van wat er om me heen gebeurd. wel als ze langzaam praten en
articuleren en niet al te grote woorden gebruiken. Maar de ECHTE Italianen kan
ik nog steeds niet verstaan. zo frustrerend! Maar ik merk dat het al wat beter
gaat. Gelukkig.
We
hebben in Genova een aantal onderzoekers, maar het is moeilijk om met ze af te
spreken, want Italianen doen niet aan plannen. Wij vragen of ze misschien
volgende week dinsdag tijd hebben en dan is hun antwoord " non lo so,
vraag het nog maar eens de dag ervoor" jaaaaah dat gaat naturlijk niet he,
want dan hebben ze andere dingen te doen.
Gisteren
heb ik EINDLEIJK 1 van onze onderzoekers ontmoet. Ze heet Chiara en is 9 jaar.
Eigenlijk is haar moeder de echte onderzoeker, want Chiara zou in een oogwenk
gedoopt willen worden. We hadden een goed lesje met hen dus dat was allemaal
heel fijn.
Verder
hebben we deze week een afspraak gehad met Marianna. Zij komt uit Albanie, maar
haar man wil niet dat ze naar de kerk gaat, dus dat is lastig. We zullen voor
haar moeten vasten.
We
hebben ook een nieuwe onderzoekster gevonden vorige week. ze heet Titsiana en
we hebben haar gevonden in een parkje. Alleen hebben we haar niet meer gezien
sindsdien. We hadden een afspraak met haar gemaakt, maar die heeft ze afgezegd
omdat ze niet meer kon toen.
Onze
andere onderzoekster hebben we deze week helaas niet kunnen zien. We zijn wel
een aantal keer langs geweest, maar toen konden ze steeds niet. Hopelijk kunnen
we haar deze week zien.
Ik
heb mijn eerste district meeting in Italie gehad. Mijn district is echt super!
Ik heb veel geleerd en de Geest goed gevoeld. Er hing een goede sfeer en we
kunnen ook goed met elkaar opschieten. Onze Anziani zijn echt grappig, maar ook
harde werkers en goede zendelingen. Ik mis wel nog steeds mijn oude district en
collega's, wij waren gewoon echt een familie. Maar het is tijd om een nieuwe
familie te maken. Dat komt wel goed :)
Het
weer in Genova is een beetje vreemd. De ene dag loop ik zonder jas buiten
(zoals vandaag) en de andere dag is het wat frisser of regent het keihard. maar
het is nog niet echt koud geweest. Wel dat je een jasje aan moet en misschien
een sjaaltje, maar that's it.
Mijn
collega houdt van de regen, dus als het regent zijn wij buiten aan het
rondwandelen zoals een goede zendeling dat behoort te doen. Ik hou niet zo van
de regen, maarja ik ben wel wat gewend van Nedereland ;) Naar het schijnt is
Genova gevaarlijk als het veel regent omdat er overstromingen komen. Ze hebben
zelfs een keer de kerk afgelast door gevaar van overstromingen.. nou, ik moet
het nog meemaken.
ons
schema is een beetje anders hier in Italie. In de ochtend hebben we gewoon
studies zoals normaal, maar taal studie hebben wij in de middag na lunch. Omdat
Italie sluit van 1 tot 3 er is dan ook niemand op straat te vinden. En we
hebben geen avondeten en mogen dan ook niet bij leden thuis gaan eten (behalve
als een minder actief lid of onderzoeker bij is) omdat onze zendingspresident
wil dat we dan zendingswerk doen. Iedereen is dan thuis en dat is hét moment om
mensen te vinden.
Nou,
dat was het weer voor deze keer, ik weet niet zo goed wat ik nog meer kan
schrijven.
Ciao!! Hoe gaat het? Er is veel gebeurd deze week zeg! Maar geen tijd
om alles heel uitgebreid op te schrijven
Oké, dit is wat ik nog heb meegemaakt in mijn
kaatste week in de mtc:
Donderdag hebben we voor de eerste keer geskyped
met iemand die echt in Italië woont. Oh me goodness, ik kon echt
niks verstaan! Dat kwam deels ook omdat het geluid van Skype niet zo
heel goed is.
Onze laatste lessen gingen heel goed, maar het
was zo raar dat die lessen nu opeens ophouden. Ik wil ze les blijven
geven!
Op de laatste dag hebben we afscheid genomen van
onze leerkrachten, dat was zo raar, want ik zal hen nooit meer
terug zien. En Fratello Gessel konden we geen knuffel geven, dus dat was
heel awkward om hemdan een handje te geven... Goodbye.... Gelukkig
konden we sorella Miles en Russel wel knuffelen. Lekker foto's
gemaakt en toen was het
INPAKKEN!!!
De reis:
Om 5 uur opgestaan om nog de laatste dingetjes
in te pakken en toen kwam het engste moment van mijn leven: mijn
koffers wegen... Gelukkig waren ze beiden onder de 23 kg! Dan hebben we
voor de laatste keer een sackbreakfast gehaald en toen zaten we op de
bus. De busrit was 10 minuutjes, toen een treinreis van een uur en
daarna een metrorit van 10 minuutjes en dat allemaal met koffers. Best
grappig, zo'n 25
zendelingen met het openbaar vervoer allemaal
met koffers. Maar het ging gelukkig allemaal prima. De eerste vlucht
naar Chicago verliep vlekkeloos. Ik zat naast 2 leuke elders, dus we
hebben lekker gekletst. De vlucht naar Frankfurt verliep niet
zo soepel. We zaten in het vliegtuig en die kon niet vertrekken want er
was iets mis. We hebben 3 uur lang in het vliegtuig gezeten
voordat het eindelijk begon te bewegen. Ach ja ik heb samen met Elder
Beveridge met een mevrouw
gesproken over de kerk. Mijn eerste
zendingservaring yesss. Toen we eindelijk in Frankfurt aankwamen hadden we ons
vliegtuig ge,kost dus moesten we helemaal een nieuw ticket regelen.
Gelukkig ging dat allemaal heel snel. We hebben 2 uur in Frankfurt
gewacht en dan was het op naar Italië. Daar stond de
zendingspresident met de assisitents
of THE president, office elders en een ouder
echtpaar ons op te wachten. Omdat we laat aankwamen hadden we geen
tijd meer om naar de duomo te gaan, wat heel erg jammer is Marja...
Hopelijk kan ik dat nog eens zien op mijn zending. We sliepen in een
hotel die nacht (4sterren).
Oké mijn collega is Sorella Dixon, ze is van
Utah en is echt super lief! Ik leer veel van haar. De eerste dag
hebben we een paar
inactieve leden bezocht en ze nam me echt mee
naar de mensen die Italiaans het allersnelst praten! Ik verstond
niente! Aaaaah, ik dacht dat ik Italiaans kon, maar ik kan al deze mensen
hier gewoon niet verstaan, ze praten zoooooo snel en gebruiken
veel woorden die ik niet ken (als ik de woorden kan onderscheiden
tenminste). Dusjah, ik ben helemaal overweldigd en ben heel stil omdat ik
niet weet waar het over gaat. Het gaat nu al iets beter, maar ik versta
het meeste nog steeds
niet. Zo frustrerend! De eerste paar dagen vond
ik ook echt niet leuk en om heel eerlijk te zijn wou ik naar huis. Het
regende, was koud, ik kon niemand verstaan, was moe,... Maar nu gaat
het wel weer beter hoor. Ik ken mijn collega nu wat beter en vind
haar heel leuk. Ik miste mijn vorige collega's enorm (nu nog steeds
eigenlijk) omdat ik helemaal mezelf kon zijn bij hen. Ik. Is de MTC
ook heel erg en mijn district en zone. Het liefst zou ik terug willen
gaan naar de MTC, maarja, dat kan niet hè. Oh well, maakt niet
uit. Ik heb het Nuonweg naar mijn zin hoor, ik moet gewoon nog heel erg
wennen aan alles.
De mensen hier zijn heel aardig en houden van
praten, af en toe is he moeilijk om er iets tussen te krijgen. We hebben
al een paar goed gesprekken gehad. Gisteren vooral was echt een
goede dag. We waren in een parkje, spraken 2 mensen aan en hebben met
die 2 mensen ook echt een les gehad. Een van doe vrouwen is. U een
potentiële onderzoeker.
Genova is heel mooi als je er op kijkt, maar als
je echt in de stad bent is alles heel oud en vies. Het stinkt hier
ook naar hondenpis. Noet echt fijn maarja. Ons appartement is wel
heel erg nice gelukkig, het enige is dat we niet echt waterdruk hebben
hahaha ach ja dat maakt niet uit.
Vandaag zijn we naar Nervi gegaan, de zee is
daar. Super mooi! Dat was precies hoe ik me Italie had ingebeeld. Ik hou
van de zee. We hebben daar lekkere pizza gegeten en op de rotsen
gezeten en in de zon gezeten. Nu hou ik van Italië, of in ieder geval
van Nervi.
OW ja, we hebben iPads, super fijn! En we mogen
iedere dag e-mails lezen :)
Dat was het voor deze week.
Jullie moeten je geen zorgen maken om mij hoor,
alles gaat goed, ik ben hard aan het werken en dat Italiaans komt
wel!
Maar je kan ook gewoon naar het zendingshuis
sturen hoor.
