6/1/2016
Hey iedereen,
Eens even kijken, deze week hebben we heel
veel finding gedaan. 3 dagen na elkaar zijn we 6 uur aan een stuk buiten
geweest รถ En het was moker koud deze week!!! Dit was de eerste keer dat ik
helemaal bevroren thuis kwam en een warme douche moest nemen om wat te
ontdooien... mamma mia.
Nieuwjaar was heel rustig voor ons. We
kregen een mail aan dat we om 7 uur in ons appartement moesten zijn,
tenzij er een feestje was in de kerk, dan moesten we 9 uur binnen zijn. Nou wij
hadden een ativiteit in de kerk, die begon om 8 uur, dus zijn we daar een
half uurtje gebleven en toen werden we naar huis gebracht (want dat was 1 van
de vereisten om later thuis te komen). De dag van tevoren werd aan ons
zendelingen gevraagd om ook nog voor een muzikaal intermezzo te zorgen.
Aangezien ik de enige ben van ons groepje die een beetje muzikaal is kwam alle
druk dus op mij. Ik had het idee om 'a childs prayer' te spelen op de piano en
dan met zijn 4en te zingen. Nou de anziani hadden geen zin om te oefenen, dus
uiteindelijk heb ik alles alleen moeten doen... maar het ging goed. Gelukkig.
Ik ging bijna de mist in, maar de Heer heeft me gered hahaha. Iedereen vond het
heel mooi.
Ik vind het wel jammer dat ik "de
oorlog" heb gemist. Ik heb hier niets van vuurwerk gezien :( nuja, wij
sliepen ook gewoon al om 10:30 dusjah...
Deze week was er een moment waarin ik
merkte dat wij als zendelingen heel kwetsbar zijn, maar toch echt worden
beschermd door de Heer: We waren casa aan het doen en klopten op een deur. Een
jongen deed open, later kwam zijn moeder er ook nog bij staan. Ik gaf mijn
openingszin, stelde ons voor enzo, maar ze hadden geen interesse. Wij gingen
naar de volgende deur en opeens horen we allemaal geruzie en geroep uit dat
vorige appartement komen. De jongen en zijn mama hadden een hele heftige
discussie. Ik kon niet verstaan wat ze zeiden, maar ik merkt dat het heel erg
was. Toen wij het gebouw verlieten kwam ook die jongen het gebouw uit. Hij
heeft dus boos zijn huis verlaten om rond 9 uur op straat rond te dolen.
Sorella Distante zei tegen mij dat het misschien door ons kwam dat de ruzie is
ontstaan. 'ma no sorella!!' Wij hebben nog wat verder rond gelopen, spraken wat
mensen aan, hebben gebeden met een meisje en toen gingen we naar onze bushalte
om naar huis te gaan. Toen we daar aankwamen zagen we een ambulance staan en
lag er bloed op de grond. Wij dachten gelijk "oh nee het is die jongen van
daarnet" tot nu toe weten we nog altijd niet of hij het is, maar die
beelden blijven toch in je hoofd rondspoken. Maar ik weet dat de Heer ons
altijd zal beschermen en ons op de juiste paden stuurt. (leuk verhaaltje he)
naja, voor de rest is er niet zo heel erg veel
gebeurd deze week.
We hebben een onderzoekerster die deze
maand wordt gedoopt, maar zij is nu in Italie. Volgende week komt ze terug, dus
dan kunnen we haar weer beginnen lesgeven. Ze heet Rosa. Al onze andere
onderzoekers zijn ook niet in het land of hebben even ggen tijd nu.
euhm dat was het wel voor deze week.
tot de volgende keer!
IK hou heel veel van jullie en denk en bid
iedere dag voor jullie
heel veel liefs Sorella Goethals
|