De fameuse Ipad, er is veel heisa rond geweest, maar hij is er! Hij ligt hier op onze salontafel te blinken!  Hoewel hij niet echt de onze is –een kleine inscriptie op de achterzijde, verklaart dat hij de eigendom is van een zekere Stefan die al 35 jaar is (!) – wanen we ons toch de tijdelijke trotse bezitters van het stukje speelgoed. Of in hippe marketing termen kunnen we onszelf misschien wel “early adopters” noemen...Hoewel, het is reeds Ipad2, dus laat ons niet te hard van stapel lopen en het toch maar bij “early majority” houden...  Wij zijn FedEx nog steeds dankbaar voor de vertraging bij de levering, en American Airlines op hun beurt dankbaar voor de stiptheid van Kristof zijn vlucht Chicago-Brussel, zodat jawel u kan het al raden, de ene al vertrokken was vooraleer de andere aangekomen was.  Hoewel sommigen het daar misschien niet mee eens zullen zijn? Anderzijds; Stefan, nu ben je toch wel de trotste bezitter van een kartonnen puzzel in de vorm van een Ipad2, dat overstijgt alle voorgaande termen en maakt van jou, jawel een ware “trendzetter”!  Het heeft eventjes geduurd, maar we hebben onze innovatie-angst overwonnen en het ding eens uitgeprobeerd.  En ja, het mag gezegd worden, het zit wonderlijk in elkaar! De reactie van het touch screen is verbluffend en de beeldkwaliteit adembenemend – ondanks de beschermfolie die nog op het scherm kleeft. Gebruiksvriendelijk zodat zelfs een peuter ermee overweg kan, inderdaad ook Nand beseft al dat er vanalles verandert op het scherm als je er met je vingers aankomt! Hij steekt zijn enthousiasme dan ook niet onder stoelen of banken. Bij deze heeft de moderne technologie er toch weer toe bijgedragen dat Nand, zoals het in de toekomst nog meer zal verwacht worden van zijn generatie; toch op een moderne door apps-ondersteunde you-tube gewijze manier kennis heeft kunnen maken met de authentieke Vlaamse BUMBA!

14-04-2011, 18:08 Geschreven door Sofie  

12-04-2011, 14:26 Geschreven door Sofie  

Wanneer het buiten koud is, gure regen, stevige wind dan kan je maar aan 1 ding denken.  Was het maar mooi weer...want ik heb zo zin om die groene vingers van me eens te testen.  Er moeten nog dorre bladeren van vorige herfst bijeen geharkt worden, overal liggen afgerukte takken van de bomen, hier en daar moet nog droge planten gesnoeid worden om plaats te maken voor de nieuw scheutjes, de ramen kunnen wel een wasbeurt gebruiken, net als de autos ...hmmm stof genoeg om mijmerend op mooi weer te wachten.  En dan is het eindelijk zover, Wisconsin heeft er zijn eerste mooi en zonnig weekend opzitten, zalig! 25 graden, een zonnetje en inderdaad vele taken die glimlachend op ons liggen te wachten. Maar wij zijn natuurlijk ook maar mensen, 1 weekend is nogal aan de korte kant, dus moeten er prioriteiten gesteld worden.  Na veel wikken en wegen, of eigenlijk als we eerlijk zijn, veel onderhandelen kwam er niet aan te pas. Geef toe, bij mooi weer is het toch leuker om, op een dekentje in het gras, samen met je kindje nieuwe speeltjes uit te testen? Of met de fiets naar ’t stad om daar gezellig aan de rand van het meer naar de eendjes (en de mensen rondom) te kijken? Of je kleintje te laten kennis maken met de lokale glijbaan van het speelpleintje op de hoek? En tot slot met die witte benen in de zon een ijsje smullen. Kortom de “was-het-maar-mooi-weer”-taken-lijst was véél langer dan oorspronkelijk gedacht en de volgorde die hadden we al helemaal verkeerd ingeschat.  We weten immers niet hoelang we nog op een volgend zonnig weekend moeten wachten en als alles nu al was gedaan, hoe moeten we onze wachttijd dan vullen?  

11-04-2011, 17:47 Geschreven door Sofie