Wisconsin ontwaakt langzaam uit zijn winterslaap. Vorige week waren we nog toeschouwer van een fikse sneeuwbui, terwijl deze week krokussen uit de grond komen en hier en daar een nieuw sprietje groen komt piepen. Wat heb ik verlangd naar deze tijd van het jaar. Joggen zonder bevroren tenen of vingers, s avonds een wandeling na een ganse dag binnen gewerkt te hebben. Hoewel versta me niet verkeerd, de winter in Wisconsin is best aangenaam. Hier zijn er nog echte seizoenen! Vanaf November is iedereen voorbereid op de eerste sneeuw, wanneer die dan komt, is alles vredig wit en dat blijft zo tot ergens in maart. De sneeuw kan tot een meter hoog komen, maar toch zijn het aantal sneeuwdagen beperkt. De winter kan beschreven worden als een wit landschap met een mooie blauwe hemel, zonnig maar koud, barkoud. Temperaturen kunnen gemakkelijk zakken tot -20C, die met een stevige wind kunnen aanvoelen als -30, de zogenaamde wind chill. En toch is het geen depressieve periode van binnenzitten en wachten op warmere tijden. Het is genieten van de mooie landschappen, je buiten wagen voor niet langer dan 15 minuten en je af en toe eens goed in het zweet werken als je weer maar eens 25 cm sneeuw van de oprit moet ruimen. Tja we leven misschien wel de Amerikaanse droom, maar toch nog op een eerder Vlaamse wijze. Sneeuwruimen voelt eerder aan als een gezonde work-out, met een ouderwetse schop en veel goede moed. Terwijl je op elke hoek van de straat, een professionele snowblower aan het werk ziet, die enkel in rechte banen moet geleid worden en waar dus weinig zweet maar eerder bevroren ledematen aan te pas komen. Maar die tijd kunnen we alweer achter ons laten en we kunnen volop plannen wat te doen met de tijd die ons hier nog rest. Tijd die we ineens weer buiten kunnen doorbrengen, genietend van de natuur in Wisconsin...
08-04-2011, 16:52
Geschreven door Sofie 
|