Na 2 maand terug op Belgische bodem vertoeven, is het misschien eens het moment om een evaluatie te maken.  Is de terugkeer vlot verlopen? Als ik eerlijk moet zijn valt dit wel mee.  Behalve dat ons kleintje het een beetje moeilijk heeft gehad met de aanpassing aan tijd en taal en zich dat uit in voor de mama zeer vermoeiende slaapstoornissen, dat we de papa toch wel véél te lang hebben moeten missen door het last-minute vinden van een geschikte opvolger, mogen we nog niet te veel klagen. Natuurlijk zijn er al dingen die we missen, zoals de shop-till-you-drop-gekte, de super-snelle bediening in restaurants, de overvloed aan pompoen, spinnen, spoken en andere griezelige gadgets in de zotte halloween sfeer, de rode en gele herfsttaferelen in het landelijke Wisconsin… De ruimte om je auto te parkeren….-hoe kon het anders dat Kristof zijn auto ginder in exact dezelfde staat kon verkopen als we hem hadden gekocht? Geen openslaande deuren van andere auto’s tegen de carrosserie, geen zogenaamde ‘borduurkes’ die sporen nalaten op de velgen… Of zou de reden eerder zijn, dat IK bijna NIET met Kristof zijn auto heb gereden? Onze straat met ons alleenstaand huis in een doodlopende Circle.  Zodat je de huilende babies van de buren niet hoort. Geen omheiningen om de tuinen van de huizen, deze lopen gewoon zachtjes in elkaar over. We hebben het geluk gehad dat we geen ik-rijd-het-gras-maar-af-tot-hier-ruzies hebben gehad met de buren! De winter zullen we waarschijnlijk iets minder missen, tenzij het in België weer maar eens een week aan een stuk regent, dan zullen de witte plaatjes met bar-koude temperaturen misschien toch weer aanlokkelijk lijken.  Kortom het is en zal altijd een onvergetelijke tijd blijven waar we met een mijmerende glimlach naar terug zullen kijken… Maar niets kan natuurlijk tippen aan het THUIS zijn, dicht bij vrienden en familie –oma’s, opa’s, tantes, nonkels en neefjes voor Nand die natuurlijk stuk voor stuk in de rij staan om te mogen babysitten, wat kunnen wij ons nog meer wensen???

24-10-2011, 16:00 Geschreven door Sofie