Onze aarde moet gekoesterd worden. Als een kwetsbaar kind. Wat eigenlijk nodig is, is een radicale hervorming van de wereldeconomie. We moeten de economie ethischer maken, we moeten anders tegen het leven aankijken. Bij alle beslissingen die genomen worden, moet het ethisch aspect onder ogen worden gezien: welke invloed heeft deze beslissing op de anderen, wordt de ander er ongelukkiger door of is het goed voor hem. Er is liefde nodig, veel liefde. Universele liefde. Geen liefdadigheid maar welgemeende bekommernis om het wel of wee van de medemens.
Ik gebruik zoveel mogelijk de fiets of het openbaar vervoer. Een beetje verontreiniging minder zal wel geen oplossing zijn maar het is een eerste stap, naar een properdere aarde.
Bewuster consumeren, niet al te veel luxe-artikelen kopen. Een ander heeft ook recht op zijn of haar deel onder de zon.
Het "brood" breken, delen met elkaar. Ethisch omspringen met de rijkdommen der aarde. Armoede of kansarmoede moet niet weggemoffeld worden onder een "propere" kast. Want het wiel is rond en wie weet, wie vandaag rijk is, kan morgen arm worden. Het omgekeerde geldt ook natuurlijk.
Misschien moeten we met zijn allen het "ambacht" herontdekken, de liefde voor het vak, wat men ook doet.