We waren met een 40-tal, E.S.A.-leden, simpa's én die van Schoten. Op naar Brussel! Met den trein. En twee V.I.P-Snorren : Ereburgemeester Bob Cools en bokskampioen Jean-Pierre Coopman. Nog een fotoke op de trappen in de hall van 't Centraal Station en dan met de trein van 12.38 naar Brussel-Zuid.
Wat ons te wachten stond in de Marollen voor de aanstelling van Marcel tot "Moestasj van de Marolle" was ons nog een vraagteken. Mor 't werd ne graave namiddag, doar on tVosseplain...
De Europese Snorrenclub Anwerpen was toch de "hors-d'hoeuvre" van "De Weik van 't Brussels" die begint op maandag 14 april met een groot feest in een zaal van de hoofdzetel van de KBC.
Dus, na een wandelingeske door Brussel, twee straten verkeerd, beland op het Vossenplein (Place du Jeu de Balle voor de Frankofonen - raar zo'n dubbele naam voor één en dezelfde plaats.) Was daar al een pak volk aan en in 't cafeeke van de Marcel. De patron himself stond te zweten achter zijn tapkranen. De organisators van "De Weik" waren al aan 't pintelieren. Wij moesten nog beginnen. Beetje handen drukken en dames kussen. Hoort er allemaal bij.
Ons buiten geinstalleerd, gelukkig was de zon mét de Snorren, en de interviews met FM Brussel, TV Brussel en de dagbladpers waren het begin van een hectische hoogdag voor al wat Snor betreft in de Marollen én voor die van Antwerpen en Schoten.
Sympathie van 't Stadhuis : Burgemeester Freddy Thielemans (ook klant bij "Chez Marcel") vervoegde de feestvierders. Het werd een onderonsje Bob Cools/Thielemans/Robert Delathouwer (ex-Minister Brussels Gewest). Daarna het meer "serieuze " werk. De aanstelling van Marcel tot "DE Moestasje" ( het klassieke werk van Djon Lundström "De Schipperstraat" en de Snorren t-shirt als cadeau), een mand Antwerpse lekkernijen van chocolatier Burie voor de Brusselse Burgervader terwijl de Antwerpse Handjes binnen en buiten het café gesmaakt werden. Ne grote Manneken Pis voor voorzitter Willy vanwege de mensen van "ARA". Burger Thielemans beloofde ons dat als de de "Moestasjclub Brussel" gesticht wordt dat we door hem op het Stadhuis officieel zouden ontvangen worden. Waarna hij prompt door bestuurslid Eddy aangesteld werd als Erelid van de E.S.A. En inderdaad, die club in de hoofdstad komt er! De nodige contacten werden gelegd door de voorzitter en Georges van de "Kiekefretters" en een eerste vergadering is gepland in Antwerpen. De oprichting van deze vereniging moet deze zomer een feit zijn. Ge weet het wel "Altijd In Beweging".
Een delegatie van de Marollen en de mannen van "De Weik van Brussel" komt naar 't Stad voor de viering van onze bokser op 7 juni.Een volkse uitwisseling tussen onze twee steden. Wat ge niet allemaal kunt bereiken met een Snorrenclub die met het A+ Diploma mee zorgt voor uitstraling van eigen stad.
Weer handjes gedrukt en (meer) zoenen uitgedeeld en even langs het lokaal van de "Kiekefretters" voor nog enkele consumpties en dan weer naar de milieuvriendelijke trein. Die van Antwerpen dan toch, want Schoten had nog grote dorst. Een pintje kost daar tenslotte maar 1.30! Waar vinden we dat nog bij ons?
Een meer dan geslaagde dag. We hadden het voorspeld toen we aan wijlen Lode Craeybeckx dachten : "Antwerpen Laat Brussel Niet Los"! Doen wij ook niet meer.
Mijn dank aan alle medewerkers bij ons én in Brussel. 't Is mooi geweest, er gaat nog héél véél gebeuren.
VOORBEREIDEND WERK VOOR HET SNORRENFEEST IN DE MAROLLEN.
Werk aan de winkel zeggen ze bij ons : het bestuur vanuit Antwerpen gaat milieuvriendelijk , per trein dus, naar de persvoorstelling over "De Weik van Brussel" : Willy, Eddy, Marc en Tony reisden van Centraal Station naar Brussel. Guy doet het met de wagen. Enthousiaste ontvangst in de hoofdzetel van de KBC door de initiatiefnemers van deze jaarlijkse happening die jaarlijks veel succes oogst. Opmerkelijk :véél mooie snorren onder de Ketten ! Koffie met cake. Dan den entree van de Guy. Recht naar de koffie met cake. Tafel gesitueerd achter vijvertje. Guy "ploeft" (oep zen Brussels) in 't water... Gracieus. Brussel noemt Guy vanaf nu "Monsieur Ploef". Zij hebben Manneke Pis, wij onze Meneer Ploef. Toffe kennismaking met Robert Delathouwer en Geert Dehaes, de immer draaiende motor achter het Brusselse dialect. Daarna babbel met René Van Rossem, Grootmeester van de Sint-Michielsgilde en later met Eresnor Julien Vrebos. Nen baise van de Julien. Da kittelt. Uitdelen van onze persmap en dan naar het zaaltje voor de persvoorstelling. In het Brussels. "Chapeau" zeggen wij in 't Antwaarps voor de inzet van die mannen achter de vereniging "ARA" die voor dit alles verantwoordelijk is. Hun "Weik" duurt wel langer dan 7 dagen, met o.a. een show, toneel, zangfiest,literair salon, talk show, rondleiding, colloquium en nog veel meer. En wij? Wij zijn in dit geheel zo'n beetje "den hors-d'hoeuvre"... Zoals na elke serieuze persconferentie komt dan dé ontvangst. Met heerlijke wijnen en lekkere broodjes. En de tongen komen losser. En Antwerpen en Brussel komen dichter tot mekaar... Er worden afspraken gemaakt. Over een tegenbezoek in Antwerpen, ter gelegenheid van de viering van Jean-Pierre Coopman als "Snor van 't Stad 2008". Handen gedrukt, gezoend (ook dat nog - er waren dames bij) en dan brachten Robert en Geert ons naar het Vossenplein (Place du Jeu de Balle - een plein met 2 verschillende benamingen in 2 talen - typisch Belgisch - mij gedacht ) Nog een pint pakken bij Marcel en dan terug treinwaarts. 't Was goed geweest. Die Ketten zijn toffe "pees". En volgende week zijn we daar. Met een pak volk! Antwerpen laat Brussel niet los ...
OPPERSNOR ne gelukkige
P.S. De Guy loopt op krukken! Wensen hem een spoedig herstel. De E.S.A., een club vol gevaren... (Altijd In Beweging)
Zondag naar de Sportzaal Schijnpoort voor dé beurs van de stripverhalen.
Heeft dus niks te maken met "strippers" als dusdanig. Alhoewel dat ons niet zou storen...
Maar wel dus met alles wat het stripwereldje biedt, van Suske en Wiske langs Kiekeboe naar de meest recente uitgaven van Wim Swerts(W817) en Walter Laureyssens (Kilroy was Here).
Een beurs met duizenden stripboeken waar een massale toeloop van fans op de been was. Waaronder een stevige afvaardiging van de E.S.A. En dat mocht wel : de organisator is onze goeie vriend en steunend lid van de club Frank Van Bergen. En de opbrengst is elk jaar voor een goed doel.
Aangename verrassing bij het binnenkomen was Vlaanderen's Mooiste : Miss Belgian Beauty Nele Somers. In alle pracht in glorie mede op de foto met stralende Snorren.
5TV-icoon Peter Van Asbroeck praatte met het bestuur over de Marollen en Jean-Pierre Coopman. Wij moeten tenslotte altijd en overal propaganda maken voor "de goeie zaak".
Frank V.B. is ne krak in het organiseren van zulke evenementen. Een dikke proficiat aan deze sympathisant van de E.S.A. We zullen er volgend jaar weer bij zijn!
Aldus wijlen Lode Craeybeckx, Burgemeester van onze stad.
En zo ook de Europese Snorrenclub Antwerpen anno 2008.
Want zaterdag 12 april is onze D-Day voor de verovering van de Marollen. Met de medewerking van gans Vlaams Brussel gaan we de "Moestasj van de Marollen" huldigen : MARCEL van café "Chez Marcel" aan het Vossenplein.
En ze komen van overal, de Snorren van de E.S.A. Van 't Stad (uiteraard), van Izegem en Turnhout, uit Oost- en West-Vlaanderen. Gekruld, verzorgd en met een dosis Antwaarpse humor. Ook de nieuwe "Snor van 't Stad 2008" zal erbij zijn : bokskampioen JEAN-PIERRE COOPMAN! Plus een aspirant lid (nieuwe generatie) BERT én onze dames én sypathisanten... Zonder de broeders van de Snorrenclub SCHOTEN te vergeten.
We zijn milieuvriendelijk, houden niet van filerijden en vinden parkeren in de hoofdstad te duur : met de trein van Antwerpen -Centraal naar Brussel- Noord. En een kwartiertje later zijn we aan de "Place de Jeu de Boule". De klassieke cadeaux van de E.S.A. voor zulke gelegenheid op zak én Antwerpse chocolade handjes van onze beste chocolatier van 't Stad : Lieven BURIE.
Aangezien wij "den hors-d'oeuvre zen van de weik van 't Brussels" zal er ook een hartig woordje Antwaarps geklapt worden. En Turnhouts deur de RUDY én West-Vloms deur de GUY. Mé ongdertitels...
De veurzitter van den E.S.A., ikke dus, at gedocht om mei een bitche oan te passe on ongze vringde uit de Marolle. Oep cultureel vlak !
Mij voader zoaliger was ne fan van 't Ketche : RENAAT GRASSIN. In e grijs verlede leusterde wij altijd naar Radio Karekske in Aantwaarpe nor de moppe en de liekes van dien Bruseleir. En noa drei bolle Keuning kwam dor wer een nief idee veur et fiest in de Marolle: 'k gon e gedichtche van de KET voordroage... In 't Brussels, naturellement! En da goad als volgt.
Iest pingt neerzette, tits afdoen, buige en dan :
- den oanef van 't poëzeeke van Grassin :
Ze noomen allemo main ondsje e zinneke, voeil en degoetant Mo es da bisjke voeil langs boeite vuil mense zaain et on den binnekant Ge muigt maine basterik beschimpe dat 'm op stroet geboure wid mo vuile zuugezeide kristene misse zaain duibraaf onnenet
Schoen mor ni simpel. Buige en pingt trug oeppakke.
Wei zullen der ver zorrege da we ongs A+diplom woardig zein en ne goeien indruk achterloate bei ongze nief vringde uit de Marolle.
Allee, Snorre en aander : allemoal oep 't appel zoaterdag 12 april oem 12 uur in die schoen staase van 't Stad.
OPPERSNOR
Got, 'k was nog iet vergete. Webbe nog iets gemien mé Brussel : Aantwerpe é een weereldoave en Brussel ne port de mer... (allee joa...)
De foto : in 1988 genomen op 't stadhuis toen (nen échte KET) TOOTS "Snor van 't Jaar" werd met zijn vrouwtje, Burgemeester BOB COOLS (ex-Snor van 't Jaar) en mezelf zonder grijze haren.
DE S N O R IS TERUG IN / COOL / BACK / HIP / MODIEUS / ECHT MANNELIJK.
Zegt modeontwerper DIRK BIKKEMBERGS en in Milaan sierden snorren de catwalk.
COMEBACK VAN DE SNOR meldde De Frut en GPD schreef : "Haar in het mannengezicht staat symbool voor mannelijkheid, volwassenheid, sociale status of cultuur." Kunnen wij van de E.S.A. alleen maar beamen.
Ons Snorrenjaar 2008 kan dus helemaal niet meer stuk.
Is er de extra interesse voor ons gewas tussen neus en bovenlip in de media en hebben wij enkele zeer interessante happenings in verband met dit fenomeen : -met Mr MARCEL "DE MOESTASJE VAN DE MAROLLEN", ne sympathieke cafébaas (ik ken er wel andere...) aan 't Vossenplein in Brussel. -en JEAN-PIERRE COOPMAN, de legendarische bokser uit Izegem en onze man van 't Jaar. Of toch zeker die van 't Stad.
De Snor in opmars, de revival van de Moustache. Een nief regering, den Beerschot bij de vijf eerste, meer pensioen voor grijze snorren, Laurent (van de prins geen kwaad) laat een snor groeien, schepen Heylen heeft er al één, en elke serieuze Turk in 't Stad ook. De toekomst van den Belgiek kleurt roze. Rooskleurig dus.
En DE Antwerpse Snorrenpartij , die van ons dus, is ook blij. Zoveel aandacht hadden ze ook niet verwacht. Maar 't is mooi meegenomen.
Sommigen zullen het ook wel laag bij de grond, belachelijk en middeleeuws vinden. Zoals schrijvers met belachelijk lang haar en Gentse tongval.
In een grijs verleden was ik een fervente fan van Franse films, met als nummer één Jean Gabin als dé karakterspeler. d'Er waren ook Fernandel, Louis de Funes, Bourvil nog vele andere van die prachtige acteurs. Toen alles nog in zwart-wit op het witte doek geschenen werd en je moest aanschuiven aan de Rex, de Quellin of de Pathé. Minder comfortabel dan nu, maar och zo gezelliger.
Maar ja, da's le passé. Gedaan de reeks van " Don Camillo" en de achtervolgingen in de "tractions-avant" van Citroën in de gansterfilms met Gabin.
En nu, in 2008, word ik herinnerd aan het einde van dat tijdperk, toen Jean Gabin zijn enige liedje op het zwarte vinyl zette : "Maintenant je sais...".
Met een tekst, die naarmate je ouder wordt meer waarde krijgt. "Quand j'avais 15 ans..." en zo gaat dat verder, tot na z'n 60° jaar.
En hij eindigt met zijn stem vol timbre " Maintenant je sais qu'on sait jamais."
Een lied om over na te denken als men inderdaad die leeftijd voorbij is en terugblikt op "le passé".
Een sympathisant van de club bezorgde me dit stukje Franse levenswijsheid via "Dailymotion.com". Ben ik echt dankbaar voor. Het moeten niet altijd aangebrande toestanden zijn of platvloerse moppen à la Paul De Leeuw... die "vergast" de kijkers nog over "komkommerlullen" en zo.
Als Vlaming kan ik dat stukje Franse cultuur wel uitermate apprecieren.
Enkele afleveringen van de VRT bekeken over het leven in de Brusselse Marollen. Echt volkse wijk, rommelmarkt (brocante!), toffe bruine kroegen (héél bruin) én ... grote simpathieke SNORREN ! Om bij ons in 't Stad jaloers op te worden.
Bijgevolg : wat al lang sluimerde bij de E.S.A. kwam nu tevoorschijn , DE VEROVERING VAN BRUSSEL !!!
En waar kunnen we beter beginnen dan bij de échte KETTEN, die van de Marollen.
Een vriend van me stelde vorige week voor eens een pintje te pakken hartje Brussel. Hij heeft zijn ganse leven in de hoofdstad gewerkt en kent zowel de sjieke buurten als de gezellige straatjes aan de "Place du Jeu de Balle". Waar het elke dag rommelmarkt is en het bier van 's morgens vroeg uit de tapkranen stroomt.
Wil ik dus graag mee, op voorwaarde dat we in de eerste plaats de Marollen bezoeken. Wij dus met den trein, je weet maar nooit, na al die Krieken en Geuezen, van onze Kathedraal onder de Station naar die vuile Statie in Brussel.
Eerste cafeke, in nummer 20, was "CHEZ MARCEL". Had ik al eens gezien op die bewuste tv-uitzending. De Patron zou rond het middaguur toekomen. We voelden ons onmiddellijk op ons gemak. Een kroeg zoals ze in Antwerpen tot verdwijnen gedoemd zijn. Met een raar, plezant volkske.
Achter de toog, tussen al de prularia een Snor met de naam Marcel op. We zitten goed.
En de Patron (zoals in da lieke) kwam inderdaad op de middag mét zijn fameuze MOUSTACHE. Grijs en aristocratisch mooi gekruld. Een viering waard.
Hebben dan tussen nog enkele potten gepraat over de E.S.A. en het doel van ons bezoek. Marcel was direct enthousiast en we hadden het over gemeenschappelijke vrienden : Jean "Toots" Thielemans en Julien Vrebos. Hij haalde er nog een Snor bij die een klant van hem is en een collega van Bob Cools : Freddy Thielemans, Burgemeester van Brussel. Stel je even voor dat we een feestje organiseren met al die "ingrediënten"...
Er werd voorgesteld het evenement half april te organiseren. Marcel zorgt voor de drank en een hap (Brusselse kost) en wij ook voor den ambiance.
Er is nog wel wat werk aan de organisatie van deze happening, maar we houden je op de hoogte.
En heeft wijlen Burgemeester Lode Craeybeckx niet gezegd : "Antwerpen Laat Brussel Niet Los!".
In een rapport van "Het Nieuwsblad" over het verenigingsleven in Vlaanderen wordt uiteraard over de 2 Snorrenclubs geschreven. Wat mij opvalt is een sfeervolle foto van de E.S.A. ( DE club) genomen tijdens de viering van 750 jaar Meir in de hall van de GB aan de Groenplaats. Een dixieland orkest en een tiental net uitgedoste heren mét SNOR : een afvaardiging van de Europese Snorrenclub Antwerpen met op het voorplan Roland "Fred Astaire", de voordanser van de club.
Het onderschrift doet mij veel pezier en is tekenend voor onze vereniging :
" Leden van de "E.S.A" in actie : deftig en stijlvol, en vooral : ambiance verzekerd. "
Want als je het programma van dit jaar bekijkt, dan zie je wel dat wij inderdaad zorgen voor een deftige uitstraling, een stijlvol voorkomen en een steeds weerkerende gezellige ambiance. Dat is de E.S.A. ten volle uit. Wat deze krant dan ook mooi uitgedrukt heeft.
En nu we het toch over het programma hebben. Eind deze week liggen de laatste twee data vast en krijgt iedereen via deze blog full information over alle Snorrengedoe.
Wat we nu al mogen vertellen : nog voor de "Snor van 't Stad" komt er de viering van "De Moustache van de Marollen" !!! en staat er een grootse happening op stapel waar àlle Snorren gaan van verschieten : we zeggen en schrijven het gewoon nog niet. Is top secret!!!
Je hebt zo van die dagen, of weken, dat je bij jezelf zegt verrek, ging het er altijd maar zo aan toe. En de Valentijnweek ( Sint!Valentijn) was er zo één.
Ze was eigenlijk enige dagen vroeger begonnen, die Valentijnweek. In Beveren-Waas, over 't water, waar Bokslegende JEAN-PIERRE COOPMAN zijn o.k gaf voor de aanstelling tot " SNOR VAN 'T STAD " ! De E.S.A. wint het met k.o. van de tegenstrever. Daar is het "om halfzeven donker" en om "halfacht potdicht"... A bon entendeur.
Kwam het bericht dat BUGA en RITMO INTERIM de hoofdsponsors worden van onze club. Dus : mooi programma betekent ook goeie sponsoring.
Ook Brouwerij ROMAN steunt ons bij de werking van twee activiteiten : Deurne en Brussel.
De 13° februari : voorstelling van het boek van TANGUY ( "Antwerpen Mijn Engeltje") . waarin ook ondergetekende zijn liefde voor 't Stad heeft verkondigd. Eerste happening van die aard in de champagnebar van de Stadsfeestzaal.
Dan de dag van dé Liefde zelf een dansavond verzorgd door Radio Minerva in dezelfde zaal. Een praatje met Bob Cools, met Schepen Philippe Heylen én : 2 nieuwe leden voor de E.S.A. ! Remy en Bert. Weer een stukje verjonging en versterking van onze vereniging.
Intussen een mailtje vanuit Herentals waar Leo, een op rust gestelde kolonel, mét snor, onze gelederen komt versterken.
En dank zij Fred Janssen en Julien Vrebos komt er schot in onze werking om in de MAROLLEN op zoek te gaan naar "De Moustache van de Marollen". Er is een medewerking van TV BRUSSEL en de organisators van " De Weik van Brussel".
Het jaar is dus zeer positief begonnen, aan ons om te zorgen voor een degelijke afwerking van alle festiviteiten. Gezien het enthousiasme van alle Snordragers én de steunende leden zal dat zeker geen probleem scheppen.
Volgende maand is er de eerste Algemene Ledenvergadering in " Den Bengel". Na afspraak met patron Jo zenden we jullie een berichtje.
Onze "jongste" TANGUY schreef en stelde een boek samen over ANTWERPEN. Ambitieus als hij is is hij niet alleen tevreden over zijn jobs als Gids van de Stad, tekenaar van "Kareltje", werkzaam voor ATV, lesgeven in tekenen aan kinderen en dies meer. Hij moet zich ook absoluut wijden aan een boek over Antwerpen. En niet zomaar het zoveelste boek over dit onderwerp dat ons allemaal aan het hart ligt. Hij schrijft een degelijke inleiding en geeft dan de pen ( de pc ) aan tal van Sinjoren en andere Antwerpenaars. Zij moeten hun liefde voor DE STAD ( HUN Stad ) op papier zetten. En dat hebben ze gedaan. Van Bob Cools over Patrick Janssens, en Youssef el Moussaoui (stand-up comedian - ne hele goeie! ) over Johan Veeckman ( Hoofd Archeologie en Monumentenzorg Antwerpen) plus Paul Huvenne ( Algemeen Directeur KMSKA ), Merho...en Schepen Philip Heylen zo naar Diane Bosmans ( consulAnt ) en ... Willy Dupon ( voorzitter E.S.A. ) Dat wist ge wel.
Het boek is een aanrader. Verzorgd, qua fotomateriaal "dik in orde ", mét dvd over 't Stad. Echt iets om kado te geven aan vrienden en kennissen en mensen die zomaar eens naar Antwerpen komen. Hét relatiegeschenk.
Ik geef op onze blog mijn tekst over Antwerpen die gepubliceerd is in dit prachtige boek.
Ik ben geboren in deze altijd bruisende Stad. In de Vinkenstraat om precies te zijn, nét voor de Tweede Wereldoorlog, in 1938. Inderdaad, ik beken : ik ben geen rasechte Sinjoor. Mijn moeder was geboren als oorlogskind in het toen neutrale Nederland en mijn vader kwam van buiten Parijs. Ik bezit dus écht Europese roots, met een warm hart voor onze Stad. Want ik mag gerust zeggen dat ik een fanatiek bewoner/genieter ben ( alsof dat niet hetzelfde is ) van deze schitterende Metropool. Mijn eerste job, na mijn studies aan de Pestalozzistraat en het Atheneum van Berchem , was als waterklerk aan de haven. Het maritieme heeft me altijd geintereseerd en agent voor scheepvaartlijnen was toen een stukje plaatselijk verkennen van rest van de wereld. Een belevenis in die grote haven die toen eindigde aan de Zandvlietsluis. Eenentwintig jaar later zou ik die job vervangen door iets dat toch weer met het havengebeuren te maken had : een "eetkroeg" in de Brouwersvliet, niet ver van de Willemdok en de Rosse Buurt.
Maar laten wij het hebben over mijn liefde voor deze Stad, mijn Beste Vriendin.
Antwerpen heeft het hard te verduren gehad onder de bezetting van " den Duits " die met zijn V-bommen een deel van het hart vernietigde. Alsof dat niet genoeg was, begonnen sommige van onze bestuurders aan de gekende afbraakwoede en wilden alles "vernieuwen" en "moderniseren". Met als resultaat : wég hypodroom, wég tolhuis, dag Boduognat, dag Peter Benoit. Het stadsbeeld werd ontsierd door lelijke moderne, kale buildings. De Opera zucht nog steeds in de schaduw van het lelijkste torengebouw in Antwerpen: de "Antwerp Tower". Als 't kind maar een Engelse naam kreeg... Tot Burgemeester Bob Cools ingreep en redde wat er nog te redden viel. De sloophamers voor het Centraal Station stonden reeds klaar. En nu, in 2008, zijn we fier op de prachtige restauratie van onze "Kathedraal onder de Treinstations". De vervallen buurt rond het Vleeshuis werd afgebroken en in een schitterend nieuw kleedje gestoken. Ereburgemeesqter Bob Cools kreeg er de "Europanostaprijs" voor. De meest prestigieuse erkenning voor zo'n grote realisatie. De bewoners haalden weer adem, Antwerpen was gered van de totale destructie!
En ik wou aan deze Stad, nog steeds mijn Grote Liefde, een extra dimensie toevoegen op een folkloristische manier. Een Snorrenclub.
Café "De Snor" werd the place to be waar elke Antwerpenaar, én alle anderen zich thuisvoelden. Van de waterklerk en de rivierloods tot de kunstenaar en de burgemeester. De eetkroeg, geopend in 1977,werd op 5 oktober 1978 de thuishaven van de "ANTWERPSE SNORRENCLUB" ! De vereniging telde vooral leden uit de maritieme sector : waterklerken ( of course ) loodsen, bevrachters, expediteurs. Maar ook kunstenaars én de Antwerpse bard Djon Lundstrom. Frisse ideeën werden ceratief uitgewerkt. Er kwam een plaatselijke kiezing van de " Snor van het Jaar ", verbroederingen met buitenlandse Snorrenclubs, tv-optredens, de bouw van een Snorrenreus. Beroemde Snordragers vervoegden de club : stadsbeiaardier Jo Haazen, Nederlandse tv-animator Ted de Braak, Leo Martin, Burgemeester Bob Cools, Toots Thielemans en vele anderen.
Bestuursproblemen kwamen, ambras en de klassieke afscheuring : in 2002 werd de EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN geboren. Een nieuwe Snorrenvereniging die onder het motto " ALTIJD IN BEWEGING " op no-time nummer één in Vlaanderen werd. Alle V.I.P.-Snorren volgden de nieuwe strekking van de Antwerpse Snorrenbeweging. Nieuwe leuke initiatieven zagen het licht : de " Snor van 't Stad " ( what's in a name? ), de " Snorren van de Wijk " in samenwerking met Gazet van Antwerpen, de Vlaamse Bellenmannen werden " Snor van ... " hun gemeente, de bron van de Schelde in Gouy werd bezocht in verband met de verbondenheid van de club met onze levensader de Schelde, het A+Diploma voor het verkondigen van het Antwerps gevoel werd uitgereikt door schepen Ludo Van Campenhout. De E.S.A. draait " graaf goe ".
Zo heb ik, samen met mijn enthousiaste Snorrenvrienden, ook mijn steentje bijgedragen om 't Stad een meerwaarde te geven op folkloristisch gebied. Nu het startschot is gegeven voor de verjonging van de club, met als benjamin de jongste gids van 't Stad Tanguy, ziet de toekomst er rooskleurig uit. Alle E.S.A.-leden en de talrijke sympathisanten zijn er fier op en blijven uiteraard " ALTIJD IN BEWEGING " !
Omdat ik, en alle volgelingen van de EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN Antwerpen een zeer warm hart toedragen.
Wij zijn ZOT VAN 'T STAD !
Willy
Dat was het : mijn bijdrage tot deze uitgave over de mooiste en gezelligste Stad van 't Land : Antwaarpe !
