Doegetmor ! Op 5 oktober 1978 in 't Stad met iets heel nieuws, iets heel origineels beginnen : een SNORRENCLUB ! De "Antwerpse Snorrenclub ".
Man, man, man.
En 30 jaar later : nog steeds actief. Maar nu met z'n tweetjes. Wij en zij.
De eerste vereniging gesticht in Eetkroeg "De Snor", aan de Brouwersvliet en nu de logische opvolger : de " EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN". Maar straks meer daarover.
1978.
Er was geen crisis, iedereen had werk. Er was minder stress, er was meer samenhorigheid, er werd nog plezier gemaakt, aan den toog, op het werk. Na 21 jaar werken aan de haven als waterklerk (agent voor scheepvaartlijnen , voor wie niet vertrouwd is met de dok) een bruine kroeg geopend tussen het oude havengebied en de Rosse Buurt.
Toen het Falconplein, de Brouwersvliet, de Schippersstraat en omgeving nog de "places to be" waren. Niet zulke chique bedoeningen als nu. Met café's die tot in de late uurtjes open waren : de Maritime, de Gentil, Rijn en Maas. De "oudste Chinees van 't Stad", de Wah Kel aan de Verversruis, de frituur op 't Falconplein.
Nostalgie. Ja, een beetje. Beetje veel.
Enfin, die rare Snorrenclub was geboren. Wat nu? Eerste prachtige idee : wij kiezen een jaarlijkse "SNOR VAN HET JAAR". Bingo !
En wat meer : verbroederingen met buitenlandse Snorrenclubs, het bouwen van een Snorrenreus (onder leiding van vriend Djon Lundström), tweemaal in Guinness Book of Records (Langste Braadspit en 24 uur Reusduwen) en de kers op de taart : de stichting op 14 juni 1987 van de "ONAFHANKELIJKE REPUBLIEK SNORAVIA" . Een schiereiland in de Oude Maas nabij Eysden- Nederland.
Grote namen vervoegden de ploeg Snorfanaten : Burgemeester Bob Cools, stadsbeiaardier Jo Haazen, Jean "Toots" Thielemans, Leo Martin, Kiekeboe, Marijn Devalck en vele anderen.
Maar het liep even fout tussen de stichter/voorzitter en enkele bestuursleden : de scheiding der Snorren was een feit.
2002 : Willy Dupon stichtte de E.S.A. -Europese Snorrenclub Antwerpen-.
Het Antwerpse Schepencollege, onder leiding van Burgemeester Léona Detiège gaf de beide verenigingen de toelating om tweejaarlijks een "Snor van het Jaar" (A.S.) en een "Snor van 't Stad" (E.S.A.) te organiseren. De E.S.A. houdt zich aan dit besluit...
En we zijn nu toch numero uno in Vlaanderen. Met "Snorren van 't Stad" als Julien Vrebos, onze Stadsfotografen, Luk d'Heu en bokskampioen Jean-Pierre Coopman. Drie snordragende Bellenmannen van Vlaanderen werden gehuldigd. In Brussel werd de "Moestasje van de Marollen" gekozen. Het A+Diploma nr 115 werd behaald voor de werking van de E.S.A. aan de positieve uitstraling van onze Stad.
En binnenkort houden we als Peter de "Moestasjeclub Brussel" boven de doopvont, met medewerking van Burgemeester Thielemans en viering op 't Stadhuis van de Hoofdstad.
Er is een goed werkend bestuur we hebben toffe leden. Zonder de simpa's en alle dames te vergeten. Eén goed team.
5 oktober is voor ons niet het bestaan van één club, maar de voorzetting van de Snorrengedachte, ontstaan op de Brouwersvliet 30 jaar geleden.
Oep z'n Aentwaerps, tusse pot en pingt.
De EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN heeft niet zomaar als motto : ALTIJD IN BEWEGING.
Is gewoonweg ALTIJD in beweging.
Oppersnor
En vergeet het niet, vriend Djon schreef na de stichting in 1978:
Wilde as vengt deur 't leven goan Lotter dan oe snor mor stoan 't Is goe ver 't drinke, 't is goe ver 't ete Lot ons het vrije ni vergete
In maart 2001 verscheen "GETUIGENISSEN" , geschreven door vrienden van BOB COOLS. Het was toen 30 jaar geleden dat hij Schepen werd van de Stad Antwerpen. Tijd om hem te verrassen met een literair geschenk, een geschreven bijdrage met woorden van waardering en genegenheid. Ook al was niet iedereen steeds voor het volle pond akkoord met de visie van de man die zij reeds lang kenden.
"Getuigenissen" van o.a. Goeverneur Andries Kinsbergen, stadsgids George Van Cauwenbergh, Burgemeester Leona Detiège, huidig hoofd Districtsraad Merksem Gilbert Verstraelen, Willy Dupon...
Dit was toen mijn bijdrage in deze hulde aan een groot Burgemeester.
Toen de Antwerpse Snorrenclub zo'n 22 jaar geleden tussen pot en pint het leven zag, werd de folkore van 't stad een ietsje rijker en werd gedacht aan een jaarlijks weerkerende activiteit. Het zoeken naar een snor met klasse, een Sinjoor met allure, een persoonlijkheid met Europese uitstraling begon. De fonkelnieuwe vereniging van fiere kneveldragers zocht en vond een beschermheer : H. BOB COOLS, Schepen voor Ruimtelijke Ordening.
Er ontstond een hechte band tussen de actieve feestvierders en H.B.C., die in navolging van Camille Huysmans en Lode Craeybeckx ons weer een groot Burgemeester gaf, een stad als Antwerpen waardig. Hij werd voor ons de grote bezieler en mede dank zij hem gingen alle poorten open. Hij vervoegde in 1983 het beroemde rijtje van "Snorren van het Jaar", waaronder Jean "Toots" Thielemans, Ted de Braak, Marijn "Boma" Devalck en vele anderen. Mede dank zij zijn liefde voor het Anglofiele werd één van de laureaten, de Londense Bobby Kevin Barrell, een graag geziene gast in onze Scheldestad. Bob Cools voelde en voelt zich nog steeds thuis in het selecte kringetje van de Antwerpse Snorrenclub en een wekelijks bezoek aan aan het clublokaal voor een informatieve babbel aan de toog zit er nog altijd in.
Hij blijft onze Snor Numero Uno, steun en toeverlaat van de ploeg actievelingen die in 't Stad een beetje extra leven in o.a. brouwerij De Koninck brengen.
Namens al wat snor-minded is : bedankt Bob Cools voor al het gepresteerde en nog vele jaren onder ons !
Willy Dupon
PS.Nu dus in de selectieve kring van de "Europese Snorrenclub Antwerpen"...
DE TWEEDAAGSE VAN NEERLAND : DE "EUROPESE" IN DE KIJKER.
Yep, 't is mooi geweest. 2 dagen deelname aan de Belle-Epoque Feesten in de wijk Neerland in Wilrijk. De eerste dag in volledige "battle-dress" : wel een beetje te warm in de laatste zonnestralen van 't jaar. Veel volk op de 30° uitgave van deze feestelijkheden. Infostand opgericht en bemand, en soms "bevrouwt".Het klassieke patroon van de vorige jaren : een acte-de-présence met verdelen van infoblaadjes, pintje pakken, beetje verkopen, "den Dirk" van de organsiatie aanstellen tot "Snor van Neerland", verbroederen met de "Burgemeester" en zijn medewerkers. Op zondag in zomertenue : Ritmo Polo en tits. En weer die zon! Toch blij dat ze er was. De sfeer op het terrein was beter dan de vorige dag.Ook wij waren talrijker vertegenwoordigd. De dames gezellig keuvelend aan de tafel net voor onze stand. Kwestie van de snorren in 't oog te houden... Die mannen liepen toch tussen stand en tapperij. En maakten propaganda voor de éne en échte, ge weet wel.
Ons nieuw lid "Franske" werkte al voor de tweede keer mee, Roland was dé ster van de Kareoka, Freddy verkocht al zijn plastrons, Marc liet de infostand niet in de steek, Jean-Pierre Coopman stond in de sportieve belangstelling en Fred werd een beetje zenuwachtig. Want "de Fred", daar ging het om die zondag.Fred werd die namiddag aangesteld als mascotte van de E.S.A. Had in "de Frut" van zaterdag al een plezant artikel met foto gekregen en paradeerde fier aan de hand van Anita op het podium, terwijl Radio Minerva "Who Let The Dog Out" speelde. De voorzitter stelde Fred voor, las de oorkonde, overhandigde de zak hapklare brokken van "Tom & Co - Wilrijk". Net zoals vele Regimenten, vooral dan in Engeland, hebben wij vanaf vandaag nu ook onze mascotte. Bedoeld om deel te nemen aan al onze "parades"... Een braaf beest, de Fred, maar ik vergeet altijd zijn merknaam. Zie hem steeds op die fles Whusky staan "Black and White". En hij is die zwarte.
En de Snorren, én hun dames, ze gingen allemaal tevreden naar huis. Afspraken gemaakt voor de boksavond in Gent, voor een concert in Centraal Station, voor Duitsland, voor de Voedselbank. Er zit nog leven in de E.S.A. Bijna zoveel als bij de Fortis en co.
't Gaat jullie Snor !
Oppersnor.
En zei Coluche :Elke Champignon is eetbaar, sommige maar één keer.
