Op je 65° ga je officieel met pensioen en is het gratis rijden met het openbaar vervoer. Je bent deel van het legioen "bejaarden", die voorrang krijgen en met zachtheid moeten behandeld worden. Mij gedacht...
Je bent deel van een beschermde mensensoort.
Maar de 70... Da's de springplank naar de 80. Jawel. En maar springen. Maar niet meer zo hoog als vroeger. Hoeveel halen het? Heb al veel van mijn vrienden en bestuursleden van de E.S.A. begraven voor ze die gezegende leeftijd behaald hadden. Sommigen véél vroeger. Michelleke. Swa den bakker. Rik. Herwig.
Dan wordt het tijd even terug te blikken op vroeger. Le passé. The past. Het Verleden. Even bekijken wat we allemaal zoal meegemaakt hebt. Des guten zuviel. Het einde van de Tweede Wereldoorlog, de V2's op Antwerpen, het Atheneum van Berchem, de job als waterklerk en daarna de horeca. Eetkroeg "De Snor". De familiale problemen. De "Snorrenbeweging".
De kleine kwaaltjes komen, maar wat belangrijker is: je blijft geestelijk bezig. De inzet voor een stukje folklore in 't Stad, het behalen van het A-plus diploma, interesse in kunst, politiek en gewoonweg dé mens. Bekijk alleen het positieve, hou je bezig met toffe zaken, schep zelf toffe dingen of werk mee aan interessante initiatieven. Doe het blijvend Bourgondisch. Hou nog van de geneugden des levens. Kijk niet nààst mooie vrouwen. A thing of beauty is a joy forever, zei Lord Byron. En hij kon het weten.
Er is nu in de eerste plaats "mijn" Snorrenclub. De Europese Snorrenclub Antwerpen. Dé vereniging van 't Stad. Met een goed team, een goed bestuur, toffe sympathisanten. Tot spijt van wie 't benijdt...
Geboren 25 januari 1938. Waterman. Schreef een "kenner" : bezit artistieke neigingen. Subtiel temperament dat een conservatieve basis heeft. Zou kunnen. Of zoals, nog eens, Byron neerpende : "Man's love is to man's life a thing apart. It's woman's whole existence." Si.
Het leven gaat verder. En met Jean Gabin zou ik zeggen: " Maintenant je sais qu'on sait jamais...".
