Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Heb je een vraagje ? Mail het me rechtstreeks en ik zorg in de kortste tijd voor antwoord.
vandendriessche.guy@telenet.be
De avonturen van 'De Izegemse Snor' Dit is een 'blog' van, over en voor alle 'moustachen' in Vlaanderen, Nederland en verre omstreken.
De laatste nieuwtjes staan steeds vanboven. Voor vroegere berichten moet je terugscrollen of het archief induiken. Er is ook een zoekprogramma ter uwer beschikking.
Je kunt er mijn persoonlijke, maar ook evenementen en avonturen van andere 'snorren', al dan niet in clubverband, meebeleven en nalezen.
SNORREND !
wordt geboren in 1902 in Parijs. Zijn ouders zijn van Spaanse afkomst. Marcel heeft een zwak voor de mode en in 1924 opent hij een kleine kleermakerij. Hij heeft weinig ervaring, maar toch loopt het vanaf het begin vrijwel meteen goed. Veel actrices uit Hollywood brengen een bezoekje aan zijn zaak. Een aantal van deze bezoekers is onder de indruk van zijn creaties en waarschijnlijk ook van zijn uiterlijk, en nodigen hem uit in Californië. Hier hoeft hij niet lang over na te denken en hij vertrekt naar de Verenigde Staten. Hier doet hij inspiratie op die hij later gebruikt bij het ontwerpen van zijn eerste grote parfum Femme. Hij opent een kleermakerij en groeit uit tot een zeer getalenteerd en bekwaam kleermaker, hij lanceert nieuwe modetrends, zoals de driekwart lange jassen en rokken met zakken, voor portemonee of zakdoekjes. Rochas was ook degene die in 1933 op het idee kwam om schoudervulling in een jas te fabriceren, later wordt verteld dat het aan de ontwerpgeest van Elsa Schiaparelli toebehoort. Marcel hecht weinig belang aan de titel trendsetter. Na twee mislukte huwelijken ontmoet Marcel Rochas de beeldschone blondine, Hèlène. Hij biedt haar een baan aan in zijn atelier. En later trouwen ze met elkaar. Na een jarenlang ziekbed van Marcel, overlijdt hij 1955.
Rochas Aqua Man 66mm 5ml EDT 0000 Value 5 t/m 10
Zijn vrouw Hèlène waar hij veel van hield neemt dan de touwtjes in handen. Aanvankelijk zet ze alle bedrijfstakken voort: mode accessoires, en de fantasiebijou die het huis zeer bekend hadden gemaakt. Ook buigt ze zich over parfums, het beroemde Femme werd in 1960 opgevolgd door de heerlijke geur Madame Rochas. In 1970 wordt Eau de Rochas gelanceerd. Ze slaagt er niet in om alle afdelingen van Maison Rochas draaiende te houden. Na de dood van Marcel Rochas heeft het modeatelier zijn glans verloren. Om deze reden besluit ze het bedrijf te verkopen aan de hoogste bieder. Ze blijft zich echter bezig houden met de productie van parfums, haar grote passie. De farmaceuticagigant Hoechst neemt als eerste het roer over, opgevolgd door het Duitse cosmeticabedrijf Wella. Niet lang hierna besluit Wella de parfumproductie op te voeren, die onder leiding stond van Hèlène Rochas.
1944 Rochas Femme, 1948 Mousseline (M), 1948 Eau de Verveine(M), 1948 Moustache (M), 1949 Mouche (M), 1949 La Rose de Rochas (W), 1960 Madame Rochas, 1969 Monsieur Rochas, 1970 Eau de Rochas (W), 1971 Audace, 1978 Mystere de Rochas (W), 1980 Macassar (M), 1984 Lumiere (W), 1987 Byzance, 1991 Globe (M), 1993 Eau de Rochas pour Homme, 1994 Tocade (W), 1995 Byzantine (W), 1996 Fleur d'Eau (W), 1996 Eau de Fan, 1997 Tocadilly (W), 1998 Alchimie (W), 1999 Rochas Man, 2001 Aquaman (M), 2002 Aquawoman (W), 2002 Absolu (W), 2003 Rochas Lui (M), 2004 Poupee (Doll) (W), 2004 Lui (M),
Regisseur Erik Van Looy en scenarist Bart De Pauw waren voor hun film 'LOFT' nog op zoek naar figuranten. En niet zomaar de eerste de beste figuranten maar ook nog eens stijlvolle mensen. En het is via P-magazine dat ik na enkele telefoontjes gecontacteerd werd door Fons Feyaerts (casting) met de mededeling dat ik uitgekozen werd voor een rolletje in de film. Wat het zou worden bengelde nog tussen Security, portier of kassier (met zo'nen kop als de mijnen...) en alles zou zich afspelen buiten en in de lobby van het Casinocursaal te Oostende. Enige nadeel : de opnamen zouden plaatsvinden 's nachts van zondag 27 januari 24.00 u tot maandag 28 januari 10.00u in de voormiddag. Ik had het al voor mekaar gekregen dat mijn vrouwtje Herlinde zou meegaan voor het geval we elkaar zouden moeten aflossen in het rijden... niet dat Oostende nu zo veraf ligt, maar als je al een ganse dag ervoor in de weer bent, dan nog de hele nacht op de filmset moet rondlopen tot bijna de middag erop, kan het plots wel beginnen pinkelen voor de ogen.
De mannen van de make-up stellen hun materiaal op...
Bij aankomst werden we (toch wel een twintigtal figuranten) eerst naar de kleedruimtes gebracht waar kleedsters onze outfit nazagen en aanpasten voor de rol die ons werd toegekend. De meesten waren gepland voor de buitendienst, maar er waren er ook bij die in avondkledij als bezoeker van het Casino moesten figureren.
Herlinde zou achter de cameraset de opnames volgen tot er werd opgeroepen of er nog enkele omstaanders bereid waren mee te figureren omdat er een viertal hadden afgebeld wegens ziekte.
Ik porde haar aan om deel te nemen en ze greep gretig de kans waar.
De ganse nacht mocht ze aan de arm van diene cowboy heen en weer door de kunstmatige regen stappen !
Tussendoor konden we al eens kennis maken met de producers en enkele acteurs.
Erik Van Looy
Bart De Pauw
Koen De Bouw Ook herlinde poseerde maar al te graag naast de twee beroemde TV-gezichten Erik en Bart...
Rond 04.30 werd er een stop ingelast en konden we een hapje gaan eten... de vermoeidheid begon reeds toe te slaan...
... en velen nestelden zich (in afwachting van hun rol) in de luxueuze lederen zetels in de lobby van het Casinocursaal...
Al bij al goed thuisgekomen en weer een ervaring bij. Nu nog afwachten tot de film in het najaar van 2008 uitkomt en zien of we een beetje 'in the picture' lopen/staan...
Ook mijn stadsgenoot en snorrenvriend Pol Berlamont krijgt in de film een rol toebedeeld van 'croupier'...
ESA-voorzitter (70) gevierd door snorren en sympatisanten
Afspraak zondagnamiddag 27 januari in 'Den Bengel' aan de Grote Markt te Antwerpen, de 'snorrentempel', alwaar Willy Dupon, voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen, een drink gaf ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag.
En ge zoudt het hem niet toegeven : ondanks het feit dat hij nu een super-senior is, vertoont hij alle symptomen van een joviale, vriendelijke, energieke (jaja) man en een verantwoordelijke mentor voor zijn achterban.
Hij houdt er dan ook nog een pittig vrouwtje op na zodat het plaatje kompleet is.
We werden dus allen zeer hartelijk ontvangen op het eerste verdiep van het clublokaal en konden ons tegoed doen aan allerlei versnaperingen en drankjes. Later konden we ons zelfs nog te goed doen aan een uitgebreide kaasschotel.
Oud-Burgemeester en Erelid Bob Cools verontschuldigde zich wegens ziekte zodat we zonder 'speech' zaten. Bestuurslid Eddy trok me bij de mouw met het verzoek...'Guy zoude gij geen openingstoespraak willen houden?... Natuurlijk was dat een eer en een genoegen om de verjaardagspeech van mijn eigen voorzitter te mogen scanderen (en als belleman van Stad Izegem had ik daarbij geen micro nodig) : ik maakte hierbij een korte verwijzing naar het verleden, de grappen en grollen die we de laatste 25 jaar uithaalden en de avonturen die we samen beleefden... in de hoop dat we hem nog vele jaren onder ons mogen hebben !
Nog enkele sfeerbeelden...
2008
1991 (Zeg nu zelf... zoveel verschil is er niet, hé ?)
EL PRESIDENTE DEL CLUB EUROPEO DE BIGOTES DE AMBERES REGRESO A CASA !
EL PRESIDENTE DEL CLUB EUROPEO DE BIGOTES DE AMBERES REGRESO A CASA !
De President van de E.S.A. is terug thuis !
Si ! Hieronder een (versierd) deel van zijn reisverhaal. Zie verder op www.bloggen.be/snorry
...Terug van de zon en de margarita's naar " le plat pays " met zijn grijsheid. Terug van propere straten en veel blauw (is ginder wel een beetje bruin) naar straten met zwerfvuil en te weinig politie. Terug met nieuwe kennissen en een extra sympathie voor onze Snorrenclub.
We moeten van elke gelegenheid gebruik maken om propaganda te maken voor de tofste club uit Vlaanderen.
Naar Yucatan met Martinair.
Niet doen... Schiphol: 3 uur voor herstelling verwarming. Terug van Mexico : stop in Schiphol en 2.30 uur per autobus naar Brussel. (vliegtuig moest plots dringend naar Paramaribo)
(haast en spoed is zelden goed...)
Maar Mexico was de pleister op de wonde.
Yucatan, een brok Mayacultuur. In een prachtige natuur en goed beheerd door de overheid.
Merida, de bruisende hoofdstad, waar de dagen lang en warm zijn en de bewoners, fier op hun afkomst, de avonden met opzwepende muziek eindigen.
(Mérida werd gesticht in 1542 door de Spaanse conquistador Francisco de Montejo, bijgenaamd El Adelantado. De stad werd gesticht op de plaats van een Spaanse nederzetting en is genoemd naar de gelijknamige stad in de Extremadura in Spanje. In sommige koloniale gebouwen komen Maya afbeeldingen voor, omdat met oude gebouwen 'hergebruikt' heeft. Vanwege de stadsmuren heeft Mérida zich in de koloniale tijd succesvol weten te verdedigen tegen Mayaopstanden. De kathedraal van Merida werd gebouwd tussen 1561 en 1598, en is daarmee de oudste van Amerika. In 1821 werd in Mérida de onafhankelijkheid van Yucatán uitgeroepen, maar al snel daarna werd besloten Yucatán bij Mexico aan te sluiten. In de jaren dertig en veertig van de negentiende eeuw was Mérida desalniettemin kortstondig de hoofdstad van de onafhankelijke Republiek Yucatán. Tijdens het Porfiriaat werd Mérida een welvarende stad door de productie van henequén in haar omgeving. Mérida was de Amerikaanse cultuurhoofdstad in 2000.)
De Playa del Carmen, een veredeld Blankenberge, met meer strand en veel meer zon.
Chichen Itza, de site die nu bij de nieuwe wereldwonderen hoort.
De Maya's, eens bijna uitgeroeid door de Spanjaarden, mede in naam van de godsdienst, zijn nu een bron van inkomen voor de huidige Mexicanen. 't Kan verkeren, zie Bredero.
Mexican food : heerlijk onder een blakende zon.
Margarita's en cocktails zorgen voor een goed humeur.
(Een margarita is een Mexicaanse cocktail. Deze behoort tot de Shortdrinks. Het is niet duidelijk wie het recept bedacht zou hebben maar het zal bedoeld zijn als een nettere manier om Tequila te drinken. Gewoonlijk deed men zout op de rug van de hand om dit op te likken, vervolgens een slok Tequila te nemen om daarna een stukje limoen uit te zuigen. Er zijn verschillende personen die als bedenker van de Margarita bekend staan:
Francisco Morales, een Texaanse barkeeper die een beetje experimenteerde op 4 juli 1942.
Margaret Sames, een bareigenares in Acapulco eind jaren 40. Ze gebruikte echter Cointreau als ingrediënt.
Carlos Herrera, een barkeeper in Tijuana in 1938. Hij noemde de cocktail oorspronkelijk naar een danseres die zich Majorie King noemde. Het meisje hield niet van pure Tequila en daarom mixte hij het.
William Grimes,, heeft een boek geschreven over cocktails getiteld : Straight Up or On the Rocks: The Story of the American Cocktail. Hij beweert dat de Margarita in de jaren 30 al volop werd gedronken.)
En geen hoofdpijn! Zelfs het Mexicaanse bier is drinkbaar.
Alhoewel, voor mij geen Corona met limoen. Da's voor softies... Hotel en restaurants, de kelners wisten vlug alles over "el bigote" (DE SNOR). Zo een beetje als "el simpatico", maar dan met een Snor.
Willy en Zapata
Naast mailtjes, stuurt de Willy ook nog kaartjes !
Michael Elsden was een van de officiële portret-fotografen op het 'World Beard and Moustache Championship' dat plaatsvond in het Engelse Brighton op 1 september 2007.
Zijn verzameling is nu te boek onder de titel 'A Gathering of Extraordinary Gentlemen'.
Je kunt alvast een kijkje nemen in een selectie die hij vrijgeeft op zijn site http://www.elsdenimages.com/WBMC.html. Het boek bestellen kan ook... Het kost $69,95,-
Prachtige caricatuur van Gerard, de belleman van Temse
Onze lokale Izegemse kunstenaar-caricaturist 'Hanzz' is de laatste tijd weer heel creatief geweest en wie zien we hier linksboven pronken naast illustere vedetten als Paris Hilton, Carl Lagerfeld en de paus ?
Bergeijk in Nederland heeft iets met snorren... Om te beginnen hebben ze daar ook een 'El Bigote'-dartsclub...
...en een :
'El Bigote' vinden we ook terug op Ibiza... De Cala Mastella is een kleine, diep ingesneden baai met een zandstrand en een restaurantje, maar daarvoor komen de meeste toeristen niet. Als men over de rotsen aan de oorstkant van de baai loopt, komen we weer bij een kleine inham en daar ligt het bijzondere restaurant 'El Bigote'/ 'De Snor'. De huisregels zijn hier streng : de nieuwe gasten moeten hun maaltijden persoonlijk de dag ervoren bestellen. De volgende dag worden ze dan rond de klok van 14.00 uur in de kring van ingewijden opgenomen om hun 'guisat de peix' te eten. Naar verluid is de Spaanse Koning Juan Carlos hier eens geweigerd omdat hij niet net als iedereen van te voren had besteld. Het restaurant is bereikbaar via de weg van San Carlos naar Can Jordi : daarna de bordjes 'El Bigote' volgen.
Aram (van ONM) doet mee. Zou het ook iets voor Willem-Alexander zijn?
BN'ers laten snor staan
Knokken tegen kanker is het doel van de organisatie Fight Cancer van de Kankerbestrijding. En dat doen ze met een snorrenactie. Vorig jaar was deze actie al een groot succes en daarom laten BNers ook nu hun snor staan. Fight Cancer hoopt met de actie veel geld voor onderzoek in te zamelen.
Kanker is een ernstige ziekte waar niets vrolijks over te zeggen valt, tenzij je ervan geneest. Voor kankeronderzoek is geld nodig, veel geld. De snorrenactie van Fight Cancer ligt niet zwaar op de maag, is luchtig en vrolijk en iedereen kan eraan meedoen.
Nepsnor of cappuccino.
Het is simpel. Mannen laten in de maand februari hun snor staan. Daarvoor kunnen ze zich laten sponsoren, door vrienden, collega's, buren en familie. De meeste vrouwen hebben geen snor en sommige jonge jongens hebben ook nog een gladde bovenlip. Kunnen die dan niet meedoen? Jawel hoor, met een grote nepsnor of het schuim van de cappuccino. Daar maak je dan een leuk kiekje van en vervolgens zorg je dat je sponsors vindt. Wil je zelf iets minder actief zijn, maar draag je de actie wel een warm hart toe, dan kun je er ook voor kiezen om de snorren van bekende Nederlanders te sponsoren via de actiewebsite. Heb je niks met snorren? Een geldbedrag doneren zonder poespas kan ook. De organisatie verzekert dat alle donaties goed besteed worden.
Feest
Fight Cancer hield de eerste snorrenactie een jaar geleden en dat was een succes. BN'er zijn vaak het middelpunt van de aandacht: door hun snor te laten staan, laten ze zien dat ze het belangrijk vinden dat er geld komt voor kankeronderzoek. Acteur Aram van de Rest en sporter Dennis van der Geest zijn ambassadeurs van Fight Cancer en zij zetten zich voor honderd procent in. En dit jaar zijn er nog meer bekende Nederlanders die meedoen. Bijvoorbeeld Fatima Moreira de Melo, René Froger, Katja Schuurman, Mimoun Ouled Radi en Eddy Zoëy. Bekend of niet bekend: iedereen kan met de actie geld inzamelen en dit jaar is er zelfs een reis naar Zuid-Afrika te verdienen voor diegene die het meeste geld binnenhaalt. Aan het einde van de maand geeft de organisatie een feest (Shaved) waar alle snorren weer geschoren mogen worden.
Jaja, u leest het goed... de Voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen en President van de O.R.S. (Onafhankelijke Republiek Snoravia) is vandaag 70 geworden ! (de negen maanden in de moederschoot niet meegerekend...)
Maar ik laat hem zichzelf aan u voorstellen op zijne blog (www.bloggen.be/snorry)... Stuur hem maar allemaal een kaartje of een mailtje op snoresa@skynet.be !!!
Maar de Antwerpse 'oppersnor', die ooit in zijn praat- en eetcafe 'De Snor' de beroemd-beruchte Antwerpse Snorrenclub uit de grond stampte, heeft een dubbele verjaardag te vieren dit jaar.
Naast zijn eigen verjaardag, wordt hij straks nogmaals in de bloemetjes gezet... : dit jaar staat hij eveneens 30 jaar aan het hoofd van de snorrenbeweging in Antwerpen, en dit zal ongetwijfeld niet onopgemerkt voorbijgaan ! (een overzicht van de Antwerpse Snorrenclub en de daaropvolgende E.S.A. is thevens in jaargangen op dit blok hier terug te vinden)
Dus Willy : alvast een gelukkige verjaardag van mijnentwege en we zullen er zondag aanstaande een goeie op drinken.
Mannen met snorren, dat was het eerste wat opviel tijdens de show van Dirk Bikkembergs gisteren in Milaan. De boodschap was duidelijk: mannen mogen weer mannen zijn.
En échte mannen, zoals wij snorrendragers, horen dat graag zie ! !
Na afloop van zijn defilé werd Bikkembergs overrompeld door de internationale pers. Na vier uur interviews stond hij mij hees te woord. Demodellen met snorren hadden blijkbaar veel vragen losgeweekt. Ze trokken zo de aandacht dat een mens de collectie zelf zou vergeten. Bikkembergs verwerkte op subtiele wijze vrouwelijke stoffen en kleuraccenten in uitgesproken mannelijke silhouetten, wat voor een mooi evenwicht zorgde.
'Acht jaar geleden, toen alle ontwerpers nog schriele, androgyne jongens op de catwalk lieten defileren, heb ik ervoor gekozen om het beeld van een gezonde, gespierde man te brengen. De voetballer stond symbool voor die atletische man. Niet iedereen begreep mij toen, ook al omdat er zo'n grote afstand was tussen mode en voetbal. Maar tegenwoordig zijn er steeds meer ontwerpers die flirten met sport. Dus was het tijd voor mij om weer een stap verder te gaan.'
'Als ik de wereld observeer en zie hoe mannen steeds meer de vrouwelijke toer opgaan, vraag ik mij af waar dat zal eindigen. Als het zo doorgaat, dragen mannen over drie jaar allemaal een rok. De snor is mijn manier om te zeggen: Hallo mannen, doe jullie ogen open. Een man is man, punt. (Het Volk 15 jan 2008)
----------------------------------------------- ----------------------------------------------- Bij Dirk Bikkembergs zitten mannen SNOR !
Stoere binken en sexy Spice Girls op catwalk
"Het tijdperk van echte mannelijkheid is aangebroken", meent Dirk Bikkembergs. En hoe kon hij dat beter illustreren dan door zijn viriele modellen nog een piekfijne snor aan te meten.
Een gezonde geest in een gezond lichaam. Al sinds 2000 is dat de lijfspreuk van Dirk Bikkembergs. Terwijl andere ontwerpers schriele jongetjes over de catwalks lieten wandelen, haalde Bikkembergs toen al afgetrainde voetbalhelden als modellen in huis.
Maandag deed Dirk Bikkembergs er nog een schepje bovenop. Niet alleen voetballers als Fabrizio Ravanelli showden wintermode voor 2008-2009, maar ook waterpolokampioenen van het Italiaanse nationale team.
En allemaal kregen ze een verzorgd en passend snorretje opgeplakt.
De mannen met snorren toonden hun blote torso met 'blokskes' onder elegante pakken, maar oogden ook stoer als ze sensueel jersey droegen. Of vrouwelijke tinten als poederroze en grote blinkende bagage als diepvriestassen in een luxe-uitvoering.
Dirk Bikkembergs, die de eerste stappen in de modewereld zette met een collectie mannenschoenen, maakt nu van de sportschoenen in zijn Sport Couture collectie de absolute blikvangers. Fluo en reflecterend materiaal om sombere winterdagen te kleuren.
Onze Bikkembergs heeft in Giorgio Armani blijkbaar een gelijkgestemde gevonden. "Het is tijd om duidelijkheid te scheppen in de mode. Te beginnen met de sekse", sprak monsieur Armani naar aanleiding van zijn Emporio show. Daarom stuurde hij telkens koppeltjes over de catwalk, in ski-outfit of in feestelijk fluweel, maar de meisjes altijd in een jurk.
Snor is (nog) niet trendy Modeontwerper Bikkembergs vindt geen navolging in eigen land
Zijn er nog mannen met snorren? Als het van modeontwerper Dirk Bikkembergs afhangt alvast wel. In Milaan stuurde hij maandag modellen met snorren de catwalk op. Wij waren benieuwd of de snor opnieuw trendy is en trokken er op uit in Gent, de studenten- en jongerenstad bij uitstek. Jonge mannen met snorren hebben we niet gespot en ook de iets oudere snorrendrager blijkt dun bezaaid. Maar ach, 'de mode volgt wel', zei Bikkembergs.
Eind vorig jaar (2007) kwam het nieuwe nummer van het tijdschrijft La Vie en Rose uit. Om extra aandacht te creëren voor dit nieuwe nummer, beplakte JCDecaux Innovate een aantal Mupi's in Amsterdam met 'echte' snorren. De eerste Mupi werd door Georgina Verbaan, die zelf op de cover staat, beplakt.
De spectacular heeft betrekking op het thema van het nieuwe nummer van La Vie en Rose: La Garçonne. Deze editie stond namelijk vol met jongensmeisjes, mannenpakken, -petten, overalls en laarzen. Ook was iedere editie voorzien van een plaksnor. Een unieke actie in de Nederlandse tijdschriftenwereld.
Tevens was de cover van het blad te zien in het Magazinenetwerk van JCDecaux, met opvallende reclamevakken in 8 grote steden van Nederland.
Vrouwenrechten zijn een serieus onderwerp bij de vervroegde verkiezingen in Turkije op 22 juli. De politieke crisis in het land spitst zich toe op de scheiding van geloof en staat, en seculiere partijen vrezen dat de regerende islamitische AK partij de vrouwenrechten te grabbel zal gooien. Vrouwen kunnen daarvan profiteren. Partijen willen nu laten zien hoezeer vrouwenrechten hen aan het hart gaan, dus zetten ze meer vrouwen op hun kandidatenlijsten, zegt Nükhet Sirman, hoogleraar sociologie aan de Bosporus Universiteit in Istanbul. Ook de AK Partij, al is het maar om te bewijzen dat ze vrouwen niet thuis wil opsluiten. Sirman is actief voor de vrouwenorganisatie Ka-der, die campagne voert voor meer vrouwen in het parlement. Het percentage vrouwelijke volksvertegenwoordigers is dramatisch laag: 4,2%. Ka-der hoopt dat de sprong naar tien procent gemaakt wordt. Ka-der kreeg veel media-aandacht toen ze (bekende) vrouwen beplakt met nep-snorren op pad stuurde onder de slogan: 'Moet ik een man zijn om in het parlement te kunnen komen ?
Daarna werd de publieke opinie bestookt met de slogan: 'Vrouwen móeten in dit parlement'. De eis: minstens één vrouw bij de eerste drie kandidaten op de lijst, en elke derde kandidaat daarna een vrouw. Een eisenlijst voor ná de verkiezingen is naar alle potentiële parlementariërs gestuurd. Sirman: We gaan juíst de vrouwelijke parlementariërs kritisch volgen. Wij willen ze op hun schatplichtigheid jegens de vrouwenbeweging wijzen. Om de positie van vrouwen te verbeteren, èn om te voorkomen dat de vrouwelijke parlementariërs onderdeel worden van het politieke systeem in Turkije waar echt álles in de achterkamertjes geregeld wordt. (Fréderike Geerdink, correspondent Turkije)
André Bergen is door de Trends-lezers en Kanaal Z-kijkers verkozen tot Manager van het Jaar 2007. Bergen staat sinds september 2006 aan het hoofd van KBC, één van de drie grootbanken die ons land rijk is.
En de 'snorren' blijven het goed doen in het wereldje van de business. Op de tweede plaats vinden we Bert Degraeve terug, de vroegere Gedelegeerde Bestuurder van de toenmalige VRT.
Bert De Graeve bekleedt al bijna twintig jaar topfuncties in diverse ondernemingen. Bij Bekaert was hij eerst gedurende 4 jaar CF&AO en algemeen secretaris, om in mei 2006 Julien De Wilde op te volgen als CEO. Zijn uitdaging : van de Vlaamse onderneming een wereldleider maken in geavanceerde draadproducten, deklagen en materialen die voortdurend blijft groeien en innoveren.
Dit berichtje kreeg ik vandaag van mijn Amerikaanse vriend en 'concurent' Toot Joslin, de Sheriff van lake Tahoe. "... en dit is het resultaat na twee uur 'skate-skiën' in het Tahoe Cross Country Center in North Lake Tahoe (USA), gedurende een lichte tot strakke sneeuwstorm !
Er was gelukkig een slimmerd aanwezig met een camera, want eens ik in de cafetaria stapte, smelte het kunstwerk binnen de minuut. Alleen mijn snor bleef over... Alleen al voor de kick zou ik het direct opnieuw gedaan hebben."
Toot met sneeuwsnor Toot zonder sneeuwsnor
Ge ziet verdorie bijna het verschil niet !!!!! ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Maar onze Eddy van de Europese Snorrenclub Antwerpen kent er ook wat van en stuurde mij volgende opname...
Willy Dupon wordt 70. De stichter van de (en laten we niet bescheiden zijn... beroemde) Antwerpse Snorrenclub, Voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen en President 'voor het leven' van de Onafhankelijke Republiek Snoravia, zet er al een zeven voor. En dat zal uitbundig gevierd worden aanstaande zondag 27 januari in Den Bengel, het clublokaal van de ESA aan de Antwerpse Grote Markt.
Maar wie is Willy Dupon ?
We laten het hem zelf ( en zijn liefde voor zijn Stad) even in het kort uitleggen...
"Ik ben geboren in deze altijd bruisende stad. In de Vinkenstraat om precies te zijn. Nét voor de tweede wereldoorlog, in 1938. Inderdaad, ik beken, ik ben geen rasechte Sinjoor : moeder geboren als oorlogskind in Nederland (1918) en vader even buiten Parijs. Ik bezit dus echte Europese roots. Met een warm hart voor onze stad. Want ik mag gerust zeggen dat ik een fanatiek bewoner/genieter ben (alsof dat niet hetzelfde is) van deze schitterende metropool.
Mijn eerste job, na de studies aan de Pestalozzistraat en het Atheneum van Berchem, was als waterklerk in de haven. (http://waterklerken-antwerpen.com/) Het maritieme heeft me altijd geinteresseerd en agent voor scheepvaartlijnen was toen een stukje plaatselijk verkennen van de rest van de wereld. Een belevenis in die grote haven die toen nog eindigde aan de Zandvlietsluis...
21 jaar later zou ik die job vervangen door iets dat toch weer met het havengebeuren te maken had : een "eetkroeg" in de Brouwersvliet, niet ver van het Willemdok en de Rosse Buurt.
Maar laten we het eerst hebben over mijn liefde voor deze stad... mijn Beste Vriendin.
Antwerpen heeft het hard verduren gehad, onder de bezetting van "den Duits" die met zijn V-bommen deel van het hart vernietigde, en daarna van sommige van onze bestuurders die aan afbraakwoede leden en alles wilden "vernieuwen" en "moderniseren". Met als resultaat : wég hypodroom, wég tolhuis, dag Boduognat, dag Peter Benoit. Het stadsbeeld werd ontsierd door lelijke moderne, kale buildings. De Opera zucht nog steeds in de schaduw van het lelijkste torengebouw van Antwerpen, de "Antwerp Tower". Als 't kind maar een Engelse naam kreeg...
Tot Burgemeester Bob Cools ingreep en redde wat er nog te redden viel. De sloophamers voor het Centraal Station stonden reeds klaar. En nu, in 2008, zijn we fier op de prachtige restauratie van onze "Kathedraal onder de Treinstations".
De vervallen buurt rond het Vleeshuis werd afgebroken en in een schitterend nieuw kleedje gestoken.
Burgemeester Bob Cools kreeg er de "Europanostraprijs" voor. De meest prestigieuze erkenning voor zulke grote realisatie. De bewoners haalden terug adem. Antwerpen was gered van de totale destructie!
En ik wou aan deze stad, nog steeds mijn Grote Liefde, een extra dimensie toevoegen, op een folkloristische manier. Een SNORRENCLUB.
Café "De Snor" werd the place to be waar elke Antwerpenaar, én alle anderen, zich thuisvoelden. Van de waterklerk en de rivierloods tot de kunstenaar en de Burgemeester. De eetkroeg, geopend in 1977 werd op 5 oktober 1978 de thuishaven van de "ANTWERPSE SNORRENCLUB".
De vereniging telde vooral leden uit de maritieme sector : waterklerken (of course), loodsen, bevrachters, expediteurs. Maar ook kunstenaars én de Antwerpse bard Djon Lundstrom. Frisse ideeën werden creatief uitgewerkt. Er kwam een jaarlijkse kiezing van de "Snor van het Jaar", verbroederingen met buitenlandse snorrenclubs, tv-optredens, de bouw van een Snorrenreus.
Beroemde snordragers vervoegden de club : stadsbeiaardier Jo Haazen, Nederlands tv-animator Ted de Braak, Leo Martin, Burgemeester Bob Cools, Toots Thielemans en vele anderen.
Bestuursproblemen kwamen, ambras, en de klassieke afscheuring. In 2002 werd de "EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN" geboren.
Een nieuwe snorrenvereniging die onder het motto "ALTIJD IN BEWEGING" op no-time nummer één werd in Vlaanderen.
Alle V.I.P-snorren volgden de nieuwe strekking van de Antwerpse Snorrenbeweging. Nieuwe leuke initiatieven zagen het licht: de "Snor van 't Stad" (what's in a name), de "Snorren van de Wijk" in samenwerking met Gazet van Antwerpen,...
...de Vlaamse Bellenmannen werden "Snor van ..." hun gemeente, de bron van de Schelde in Gouy werd bezocht in verband met de verbondenheid van de club met onze levensader de Schelde,...
...het A+diploma voor het verkondigen van het Antwerps gevoel werd uitgereikt door Schepen Ludo Van Campenhout. De E.S.A. draait "graaf goe"!
Zo heb ik, samen met mijn enthousiaste Snorrenvrienden, ook mijn steentje bijgedragen om 't Stad een meerwaarde te geven op folkloristisch gebied. Nu het startschot is gegeven voor de verjonging van de club, met als benjamin de jongste stadsgids Tanguy, ziet de toekomst er rooskleurig uit. Alle E.S.A.-leden en de talrijke sympathisanten zijn er fier op en blijven uiteraard "ALTIJD IN BEWEGING"!
Omdat ik, en alle volgelingen van de EUROPESE SNORRENCLUB ANTWERPEN deze stad een zeer warm hart toedragen."
De avonturen van de leden van de Antwerpse Snorrenclub 1978 -2002 en de belevenissen van de ESA daarna kun je allemaal terugvinden in het archief van dit blog... Over Willy en 'zijn' Antwerpen : www.bloggen.be/snorry.
Was sometimes referred to as "The Doctor" or "The Old Man"
Bearduary
Many famous faces throughout history have been bearded.
There was a time when a gentleman wasn't a gentleman if he hadn't cultivated a Newgate Fringe, a Van Dyke or a Hollywoodian. The 20th century, however, has been harder on the beard aficionado. During this period of decline the beard has been limited to isolated pockets of resistance, often reserved to the purveyor of culture or revolution.
No more.
In the 21st century, Bearduary stands as a sole voice against the tyranny of the clean shaven cheek. Striving for the return of a time when a man's character is judged by the strength of his beard.
"...in times of inclement weather when the wind bites and snarls, the landscape turns into bleak unforgiving tundra and the sun sets before the start of happy hour, a true gentleman grows a beard."
Ik ben Guy Vandendriessche, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moustache.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Museum-medewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ESA snorrenclub, belleman Stad Izegem, motorrijden,....
Andere hobby's :
www.bloggen.be/belleman
www.bloggen.be/motorrijder
www.bloggen.be/budoka
www.bloggen.be/stadsreuzen
Willy en Zapata
Fantastisch & Alcoholisch 2008 
Knallen in 2008 
