Alles gaat goed met me, en toch moet ik schrijven. Ik heb een drang dat we vertelt dat ik mijn gedachten moet neerpennen.
Vroeger als er iets tegenzat nam ik pen en papier en liet ik mijn hand zijn werk doen. Nadien was ik opgelucht. Mijn grootste pijn was weg.
Alles stond op papier. Vandaag is er niks dat me tegenzit, ik heb tijd voor mezelf. Languit niks doen, met niemand rekening houden en toch heb ik die drang dat ik moet schrijven.
Ik doe mijn best, het is meer als twee jaar geleden en toch voelt het alsof het gisteren is. Ik doe mijn best, ik sta 's morgens op. Ik ga werken en zelfs af en toe een feestje bouwen. Ik voel me opgelucht, vrij, geen zorgen, ik laat me volledig gaan. Ik laat me niet kennen. Ik ben terug voor de buitenwereld die harde tante. No feelings, no connection, just keep away.
Ik heb geen zin in een persoon in mijn leven. Ik heb ons ma vier dagen op bezoek gehad en no hard feelings, i don't like having people in my house, using my stuff and toilet. It's my house. Dus ik weet zeker dat ik niemand wil in mijn leven en toch lijkt het aantrekkelijk. Het lijkt romantisch, zoals in de films, grote liefde, samen wakker worden, elkaar voerderen enz
Dat voederen ben ik geen grote fan van, maar blijkbaar hoort het erbij. Zo toont je dan je elkaar lief hebt, elkaar voederen.
Mijn ex voegt me niet eens toe op facebook, wat wilt dat zeggen.
Ik word bitter, ik sta niet meer open voor nieuwe mensen. Als ik nieuwe mensen ontmoet dan ben ik sarcastisch. Ik kijk de dingen niet positief en ik ben nog zo jong. Moest ik 40 zijn, en gescheiden en kinderen hebben, zouden de mensen mij verstaan.Maar ik ben 22, ik heb geen zin om iemand nieuw te ontmoeten. Want dan moet ik weer open zijn en mezelf blootgeven. En waarom ik kan soms niet me mezelf leven, verre van dat iemand anders met mij kan leven. Spreekwoord zegt, wees met jezelf gelukkig en je zal iemand anders gelukkig maken.
Mijn opinie dikke bullshit. Waarom moeten we iemand anders gelukkig maken? Denk aan jezelf en bespaar je de pijn. Geloof mij er lopen rotzakken rond en die vinden het leuk om je de grond in te boren.
Wij zijn sinds klein af, met sprookjes opgegroeid. Blijf er toch niet in geloven, het is allemaal niet waard. Degenen die mij kan tonen dat het allemaal echt is, daar drink ik een pint mee.
